Rozporządzenie 2640/98 ustanawiające szczegółowe zasady stosowane przy przywozie oliwy z oliwek pochodzącej z Tunezji

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1998.335.8

Akt utracił moc

Wersja od: 10 grudnia 1998 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2640/98

z dnia 9 grudnia 1998 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowane przy przywozie oliwy z oliwek pochodzącej z Tunezji

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 906/98 z dnia 27 kwietnia 1998 r. ustanawiające ogólne zasady przywozu oliwy z oliwek pochodzącej z Tunezji⁽¹⁾, w szczególności jego art. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

na podstawie art. 1 rozporządzenia (WE) nr 906/98 należy ustanowić uzgodnienia dotyczące otwierania i zarządzania kwotami przy przywozie oliwy z oliwek pochodzącej z Tunezji; obecna i możliwa do przewidzenia sytuacja dotycząca dostawy oliwy z oliwek na rynek wspólnotowy pozwala na rozdysponowanie planowanej ilości; ryzyko zakłócenia rynku jest zmniejszon, o ile przywóz nie jest skoncentrowany w krótkim okresie w roku gospodarczym 1998/1999; należy przewidzieć, by pozwolenia na przywóz były wydawane podczas tego roku gospodarczego według miesięcznego harmonogramu;

w celu racjonalnego zarządzania przedmiotową ilością konieczne jest ustanowienie mechanizmu zachęcającego podmioty gospodarcze do niezwłocznego zwracania organowi wydającemu pozwoleń, które nie zostaną wykorzystane; konieczne jest również stworzenie mechanizmu zachęcającego podmioty gospodarcze do zwracania pozwoleń organowi wydającemu po upływie daty ważności pozwolenia, tak aby niewykorzystane ilości mogły być wykorzystane ponownie oraz aby Komisja była o nich powiadomiona;

ilość oliwy przywożonej z Tunezji nie może przekroczyć ustalonej ilości; zatem zakres tolerancji przewidziany w art. 8 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3719/88 z dnia 16 listopada 1988 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych⁽²⁾, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1044/98⁽³⁾, nie powinien mieć zastosowania;

Układ Eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Tunezji, z drugiej strony⁽⁴⁾, nie przewiduje już szczególnych uzgodnień dotyczących przywozu oliwy z oliwek objętej kodami CN 1509 i 1510, całkowicie uzyskanej w Tunezji oraz przywożonej do Wspólnoty bezpośrednio z tego państwa poza kwotą 46.000 ton przy obniżonej stawce celnej;

artykuł 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1103/97 z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie niektórych przepisów odnoszących się do wprowadzenia euro⁽⁵⁾ stanowi, że od dnia 1 stycznia 1999 r. wszystkie odniesienia do ecu w instrumentach prawnych zastępuje się odniesieniami do euro według stawki przelicznika 1 EUR:1 ECU;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Olejów i Tłuszczów,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Nieprzetworzona oliwa z oliwek objęta kodami CN 1509 10 10 oraz 1509 10 90, całkowicie uzyskana w Tunezji i przywieziona do Wspólnoty bezpośrednio z tego kraju, która podlega cłu ustanowionemu w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 906/98, może być przywożona od dnia 1 marca roku gospodarczego 1998/99. Pozwolenia na przywóz wydaje się na ilości do 46.000 ton na rok gospodarczy 1998/99.

2. Na rok gospodarczy 1998/99 oraz bez uszczerbku dla limitu 46.000 ton pozwolenia mogą być wydawane zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 906/98 na ilości do 10.000 ton na miesiąc. Jednakże ilość tę obniża się do 5.000 ton na marzec i do 8.000 ton na kwiecień. Jeśli ilość przysługująca na jeden miesiąc nie jest całkowicie wykorzystana w danym miesiącu, pozostałą ilość dodaje się do ilości przysługującej na następny miesiąc, ale nie może być ona ponownie przeniesiona na kolejne miesiące.

3. W celach obliczenia ilości przysługującej na każdy miesiąc, w przypadku gdy tydzień rozpoczyna się w jednym miesiącu, a kończy w następnym miesiącu, uwzględnia się część tego miesiąca, w którym przypada czwartek.

Artykuł  2

1. W celu stosowania cła określonego w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 906/98 importerzy muszą przedłożyć właściwym władzom Państwa Członkowskiego wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz. Do takich wniosków musi być załączona kopia umowy kupna zawartej z eksporterem tunezyjskim.

2. Wnioski o pozwolenia na przywóz muszą być przedkładane w każdy poniedziałek i wtorek. W każdą środę Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o danych zawartych w otrzymanych wnioskach o pozwolenie.

3. Co tydzień Komisja opracowuje całkowitą ilość, w odniesieniu do której przedłożono wnioski o pozwolenie. Komisja upoważnia Państwa Członkowskie do wydawania pozwoleń aż do wyczerpania miesięcznej kwoty; w przypadku gdy występuje ryzyko wyczerpania miesięcznej kwoty, Komisja upoważnia Państwa Członkowskie do wydawania pozwoleń na przywóz proporcjonalnie do dostępnej ilości.

4. Gdy zostanie osiągnięta maksymalna ilość przewidziana w rozporządzeniu (WE) nr 906/98, Komisja informuje o tym Państwa Członkowskie.

Artykuł  3

1. Pozwolenia na przywóz, jak przewidziano w art. 1 ust. 2, są ważne przez 60 dni od daty wydania w rozumieniu art. 21 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 3719/88, co może mieć miejsce do dnia 31 października 1999 r.

Pozwolenia wydaje się nie później niż pierwszego dnia roboczego następującego po dniu, w którym Komisja udzieliła upoważnienia w tym celu.

Zabezpieczenie w odniesieniu do pozwoleń na przywóz wynosi 15 ECU na 100 kilogramów netto.

2. Jeżeli pozwolenie na przywóz nie jest wykorzystane w ustanowionym terminie, zabezpieczenie ulega przepadkowi. Jednakże każdą część dnia liczy się jako cały dzień:

– jeżeli pozwolenie jest zwrócone organowi wydającemu w okresie odpowiadającym pierwszym dwóm trzecim okresu ważności pozwolenia, zabezpieczenie ulegające przepadkowi zmniejsza się o 40 %,

– jeżeli pozwolenie jest zwrócone organowi wydającemu w okresie odpowiadającym ostatniej części trzeciej okresu ważności pozwolenia lub w okresie 15 dni od dnia wygaśnięcia ważności pozwolenia, zabezpieczenie ulegające przepadkowi zmniejsza się o 25 %.

3. Bez względu na ograniczenia dotyczące ilości określone w art. 1 ilości objęte pozwoleniami zwróconymi zgodnie z ust. 2 mogą być ponownie przyznane. W każdą środę właściwe władze krajowe powiadamiają Komisję o ilościach, w odniesieniu do których pozwolenia zostały zwrócone w okresie poprzednich siedmiu dni.

Artykuł  4

W sekcji 24 pozwoleń na przywóz jak przewidziano w art. 1 ust. 2 umieszcza się jeden z następujących zapisów:

– Derecho de aduana fijado por el Reglamento (CE) n^o 906/98

– Told fastsat ved forordning (EF) nr 906/98

– Zoll gemäß Verordnung (EG) Nr 906/98

– ∆ ασµóς που καφορίστηκε απó τον κανονισµó (EK) αριθ. 906/98

– Customs duty fixed by Regulation (EC) No 906/98

– Droit de douane fixé par le règlement (CE) n^o 906/98

– Dazio doganale fissato dal regolamento (CE) n. 906/98

– Bij Verordening (EG) nr. 906/98 vastgesteld douanerecht

– Direito aduaneiro fixado pelo Regulamento (CE) n.^o 906/98

– Asetuksessa (EY) N:o 906/98 vahvistettu tulli

– Tull fastställd genom förordning (EG) nr 906/98.

Bez względu na przepisy art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 3719/88 ilość dopuszczona do swobodnego obrotu nie może przekraczać ilości wskazanej w sekcjach 17 i 18 pozwolenia na przywóz. W tym celu w sekcji 19 pozwolenia wpisuje się cyfrę "0".

Artykuł  5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 grudnia 1998 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 128 z 30.4.1998, str. 20.

⁽²⁾ Dz.U. L 331 z 2.12.1988, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 149 z 20.5.1998, str. 11.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 97 z 30.3.1998, str. 2.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 162 z 19.6.1997, str. 1.