Rozporządzenie 2173/79 w sprawie szczegółowych zasad sprzedaży wołowiny skupionej przez agencje interwencyjne i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 216/69
Dz.U.UE.L.1979.251.12
Akt utracił mocROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 2173/79
z dnia 4 października 1979 r.
w sprawie szczegółowych zasad sprzedaży wołowiny skupionej przez agencje interwencyjne i uchylające rozporządzenie (EWG) nr 216/69
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 805/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 425/77(2), w szczególności jego art. 7 ust. 3 i art. 25,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 878/77 z dnia 26 kwietnia 1977 r. w sprawie kursów walutowych stosowanych w rolnictwie(3), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2139/79(4),
a także mając na uwadze, co następuje:
produkty skupowane przez agencje interwencyjne zgodnie z art. 5 i 6 rozporządzenia (EWG) nr 805/68 muszą być rozdysponowane w taki sposób, aby uniknąć zakłóceń rynku oraz zapewnić równy dostęp do produktów i równe traktowanie nabywców;
artykuł 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 98/69(5) stanowi, że ceny sprzedaży mogą być ustalane z góry lub wyznaczane w drodze przetargu;
równy dostęp do produktów i równość traktowania nabywców mogą być zapewnione, o ile w przypadku gdy cena sprzedaży jest ustalona z góry, agencje interwencyjne przyjmują zgłoszenia w kolejności ich otrzymywania, do wyczerpania zapasów, przy czym wszystkie zgłoszenia otrzymane jednego dnia uznaje się za zgłoszenia otrzymane równocześnie;
w przypadku gdy cena sprzedaży jest ustalona w drodze przetargu, podane zasady można zachować, publikując we właściwym czasie dane zaproszenie w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, niezależnie od możliwości umieszczenia zawiadomienia w biurach agencji interwencyjnej i skorzystania z wszelkich innych form krajowych kampanii reklamowych;
z uwagi na to, że celem procedury przetargowej jest uzyskanie najlepszej ceny, wybrana musi być oferta zawierająca najwyższą cenę; należy również wprowadzić przepis dotyczący przypadków złożenia więcej niż jednej oferty na zakup tej samej ilości produktu po tej samej cenie; jednakże najwyższą cenę można zaakceptować tylko wtedy, gdy odpowiada ona rzeczywistej sytuacji rynkowej; w związku z tym należy ustalić minimalne ceny sprzedaży, zgodnie z procedurą wspólnotową, przy należytym podejściu do otrzymanych ofert przetargowych;
w celu zapewnienia sprawnego przebiegu zbywania składowanych produktów należy określić minimalne wielkości partii oferowanych do sprzedaży, odmienne dla każdego produktu w zależności od warunków występujących w obrocie poszczególnymi produktami;
zaproszenia do przetargu i zgłoszenia muszą zawierać wystarczające informacje, aby umożliwić właściwą identyfikację odnośnych produktów;
składanie zgłoszenia lub oferty przetargowej przebiega sprawniej, jeżeli potencjalnym nabywcom zezwala się na dokonanie oględzin oferowanych produktów; w konsekwencji należy wprowadzić wymóg zrezygnowania z góry przez zainteresowane strony z przysługujących im praw do składania jakichkolwiek zażaleń dotyczących jakości i cech produktu, który może być im przydzielony;
wypełnienie zobowiązań umownych musi być gwarantowane przez wnoszenie zabezpieczeń ulegających przepadkowi w części lub w całości w zależności od stopnia naruszenia warunków umowy; poniesienie dodatkowych kosztów, wynikających z wykonania danej umowy w niepełnym zakresie, uzasadnia przepadek zabezpieczenia w całości, gdy przejęta ilość produktu jest mniejsza niż 60 % ilości pierwotnie zamówionej;
należy pozostawić Państwom Członkowskim swobodę kształtowania ich stanowisk w odniesieniu do stopnia naruszenia niektórych zobowiązań dodatkowych zawartych w umowach sprzedaży, z uwzględnieniem dużej różnorodności tych zobowiązań;
aby wymienione działania można było przeprowadzać sprawnie, należy ustanowić wymóg wykonywania praw i obowiązków wynikających z danej umowy sprzedaży lub oferty przetargowej w wyznaczonych terminach;
w regularnych odstępach czasu Państwa Członkowskie powinny powiadamiać Komisję o ilości sprzedanych produktów, tak aby Komisja mogła dokonywać oceny postępów sprzedaży;
w celu uproszczenia wyżej wymienionych procedur sprzedaży muszą zostać ustalone terminy określania kursów walutowych stosowanych przy przeliczaniu cen ustalanych z góry na walutę krajową oraz przy wyznaczaniu minimalnej ceny sprzedaży i przeliczaniu jej na walutę krajową;
zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1134/68(6) kwoty w nim określone wpłaca się na podstawie kursu przeliczeniowego obowiązującego w czasie przeprowadzania danej transakcji lub jej części; w art. 6 wymienionego rozporządzenia określono czas realizacji transakcji jako datę wystąpienia zdarzenia, którego definicja jest przedstawiona w przepisach wspólnotowych, a w przypadku braku takich przepisów i do czasu ich przyjęcia w przepisach odnośnego Państwa Członkowskiego, przy czym wskutek wystąpienia tego zdarzenia kwota związana z odnośną transakcją staje się wymagalna i płatna; jednakże na podstawie art. 4 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 878/77 można wyrazić zgodę na odstępstwa od wymienionych przepisów;
środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
W imieniu Komisji | |
Finn GUNDELACH | |
Wiceprzewodniczący |
_________
(1) Dz.U. L 148 z 28.6.1968, str. 24.
(2) Dz.U. L 61 z 5.3.1977, str. 1.
(3) Dz.U. L 106 z 29.4.1977, str. 27.
(4) Dz.U. L 246 z 29.9.1979, str. 76.
(5) Dz.U. L 14 z 21.1.1969, str. 2.
(6) Dz.U. L 188 z 1.8.1968, str. 1.
(7) Dz.U. L 205 z 3.08.1985, str. 5.
(8) Dz.U. L 28 z 5.2.1969, str. 10.