Rozporządzenie 738/2010 ustanawiające szczegółowe zasady dotyczące płatności dla niemieckich organizacji producentów w sektorze chmielu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2010.216.11

Akt obowiązujący
Wersja od: 16 listopada 2015 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 738/2010
z dnia 16 sierpnia 2010 r.
ustanawiające szczegółowe zasady dotyczące płatności dla niemieckich organizacji producentów w sektorze chmielu

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku") 1 , w szczególności jego art. 102a ust. 3 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 102a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 72/2009 2 przewiduje roczne płatności dla uznanych niemieckich organizacji producentów w sektorze chmielu. Kwoty otrzymywane przez organizacje producentów powinny być wykorzystane na finansowanie środków przyjętych dla osiągnięcia celów, o których mowa w art. 122 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2) Aby zapewnić prawidłowe zarządzanie płatnościami, Niemcy powinny przyjąć zasady dotyczące składania wniosków przez organizacje producentów, w tym w zakresie terminów, oraz dopilnować, aby wszystkie wnioski zawierały informacje niezbędne do umożliwienia właściwemu organowi niemieckiemu sprawdzenia, czy organizacje producentów są uprawnione do otrzymania płatności.

(3) W celu zapewnienia sprawiedliwego dokonywania płatności kwoty wypłacane organizacjom producentów powinny być obliczane proporcjonalnie, z uwzględnieniem kwalifikujących się obszarów uprawy chmielu należących do członków tych organizacji.

(4) W celu zapewnienia efektywnego wykorzystania zasobów finansowych płatności dokonywane przez właściwą niemiecką agencję płatniczą powinny być rozdysponowane w rozsądnym terminie.

(5) W celu ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej płatności nie powinny być dokonywane przed przeprowadzeniem kontroli w odniesieniu do kryteriów kwalifikowalności. Te środki kontroli powinny obejmować kontrolę administracyjną uzupełnioną przez kontrole na miejscu. Należy odzyskać kwoty nienależnie wypłacone oraz wyznaczyć sankcje zniechęcające wnioskodawców do dopuszczania się nadużyć lub poważnych zaniedbań.

(6) Artykuł 63 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 3 , które ustanawia wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawia określone systemy wsparcia dla rolników, włącza płatności częściowo związane z wielkością produkcji w sektorze chmielu do systemu płatności jednolitej od dnia 1 stycznia 2010 r. W celu zapewnienia ciągłości płatności pierwsza wypłata pomocy unijnej na mocy art. 102a rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 i niniejszego rozporządzenia powinna być dokonana najpóźniej do dnia 30 kwietnia 2011 r.

(7) W celu ułatwienia dokonania pierwszej płatności należy umożliwić właściwemu organowi niemieckiemu przeprowadzenie, w roku poprzedzającym tę płatność, identyfikacji potencjalnych beneficjentów i potencjalnie kwalifikujących się obszarów uprawy chmielu.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zakres stosowania i zastosowanie terminów

1.
Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe przepisy wykonawcze do art. 102a rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do płatności dla organizacji producentów w sektorze chmielu w Niemczech, o których to płatnościach mowa w wymienionym artykule.
2.
Terminy używane w niniejszym rozporządzeniu mają takie samo znaczenie jak terminy stosowane w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007, o ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej.
Artykuł  2

Wnioski o pomoc

1.
Organizacje producentów, które chcą skorzystać z płatności, o której mowa w art. 102a rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, każdego roku składają wniosek do właściwego organu niemieckiego w terminie ustalonym przez Niemcy, jednakże nie później niż do dnia 30 września.
2.
Przy ustalaniu terminu, o którym mowa w ust. 1, Niemcy uwzględniają okres potrzebny do właściwego administracyjnego i finansowego zarządzania płatnościami, w tym wymóg przeprowadzenia skutecznych kontroli.
3.
Do wniosków załącza się dokumenty uzupełniające zawierające informacje dotyczące:
a)
tożsamości i dowodu uznania organizacji producentów;
b)
całkowitej powierzchni kwalifikujących się obszarów, o których mowa w art. 3;
c)
szczegółów umożliwiających identyfikację członków organizacji producentów i kwalifikujących się obszarów, które uprawiają;
d)
środków wdrożonych, zakończonych lub trwających oraz odpowiadających im wydatków poniesionych lub rozdysponowanych w trakcie roku kalendarzowego, którego dotyczy wniosek o pomoc, z zamiarem osiągnięcia celów, o których mowa w art. 122 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.
Artykuł  3

Uprawnienia do pomocy

1.
Kwoty wypłacane organizacjom producentów w sektorze chmielu są przeznaczone na finansowanie środków przyjętych dla osiągnięcia celów, o których mowa w art. 122 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.
2.
Kwota wypłacana każdej organizacji producentów jest obliczana proporcjonalnie, w oparciu o kwalifikujące się obszary uprawy chmielu należące do członków tej organizacji, jak określono w ust. 3-6.
3.
Kwalifikującymi się obszarami uprawy chmielu są obszary uprawy chmielu w Niemczech, które w chwili złożenia wniosku, o którym mowa w art. 2, są całkowicie obsadzone i zostały już poddane normalnym procedurom związanym z uprawą zgodnie z miejscowymi normami.
4.
Obszary, o których mowa w ust. 2, są obsadzone z jednolitą gęstością, wynoszącą co najmniej 1 500 sadzonek na hektar w przypadku chmielu na tykach/podwieszanego podwójnie bądź 2 000 sadzonek na hektar w przypadku chmielu na tykach/podwieszanego pojedynczo.
5.
Obszary, o których mowa w ust. 2, obejmują wyłącznie obszary ograniczone linią łączącą zewnętrzne podpórki tyk. Jeżeli na tej linii znajdują się sadzonki chmielu, to można dodać jeden pas o szerokości odpowiadającej średniej szerokości alejki w obrębie takiej działki do każdego boku tego obszaru. Dodatkowy pas nie stanowi obszaru zakwalifikowanego jako droga publiczna. Oba poprzeczne zagony na krańcach rzędów chmielu, które należy pozostawić na manewry maszyn rolniczych, można zawrzeć w obszarze, pod warunkiem że długość żadnego z tych zagonów nie przekracza ośmiu metrów, są one liczone tylko raz i nie stanowią obszaru zakwalifikowanego jako droga publiczna.
6.
Obszary, o których mowa w ust. 2, nie obejmują obszarów obsadzonych młodym chmielem, uprawianym głównie na produkty szkółkowe.
Artykuł  4

Wypłata pomocy

1.
Niemcy wypłacają beneficjentom pomoc w okresie od dnia 16 października roku, w którym złożono wniosek, najpóźniej do dnia 31 stycznia następnego roku w odniesieniu do każdego wniosku, który złożono zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i z prawodawstwem niemieckim, jednakże wyłącznie po przeprowadzaniu wszystkich obowiązkowych kontroli, o których mowa w art. 5.
2.
Wszelkie kwoty wypłacone przez właściwy organ niemiecki, które nie zostały rozdysponowane przez organizację producentów w ciągu trzech lat od daty wypłaty, są zwracane agencji płatniczej i odejmowane od wydatków finansowanych w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji.
Artykuł  5

Kontrole i sankcje

1.
Przed przyznaniem płatności właściwy organ krajowy przeprowadza kontrole administracyjne wszystkich wniosków o pomoc, jak również kontrole na miejscu w odniesieniu do znacznej próby wniosków.
2.
Kontrole administracyjne wniosków o pomoc są dogłębne i obejmują:
a)
kontrole krzyżowe kwalifikujących się obszarów dotyczące m.in. danych ze zintegrowanego systemu administrowania i kontroli, o którym mowa w tytule II rozdział 4 rozporządzenia (WE) nr 73/2009;
b)
weryfikację wkładu wdrożonych środków w osiągnięcie celów, o których mowa w art. 122 lit. c) rozporządzenia WE) nr 1234/2007.
3.
Kontrole na miejscu są przeprowadzane w odniesieniu do każdej organizacji producentów i obejmują co najmniej 5 % kwoty pomocy, która ma być rozdzielona. Kontrole te obejmują w szczególności sprawdzenie:
a)
zgodności organizacji producentów z kryteriami uznawania;
b)
kwalifikowalności obszarów uprawy chmielu, których dotyczy wniosek;
c)
reprezentatywnej próby środków wdrożonych, zakończonych lub trwających oraz odpowiadających im wydatków poniesionych lub rozdysponowanych w trakcie roku kalendarzowego, którego dotyczy wniosek o pomoc, z zamiarem osiągnięcia celów, o których mowa w art. 122 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.
4.
Jeżeli nie zagraża to celowi kontroli na miejscu, można ją zapowiedzieć z wyprzedzeniem ściśle ograniczonym do niezbędnego minimum.
5.
We wszystkich stosownych przypadkach Niemcy korzystają ze zintegrowanego systemu administrowania i kontroli.
6.
W przypadku zaistnienia nienależnych płatności stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian art. 80 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1122/2009 4 .
7.
Jeśli nienależne płatności zostały wypłacone na podstawie nieprawdziwych oświadczeń, fałszywych dokumentów lub w wyniku poważnego zaniedbania, wnioskodawca, oprócz zwrotu nienależnie wypłaconych kwot, płaci kwotę odpowiadającą różnicy między kwotą pierwotnie wypłaconą a kwotą, do której był rzeczywiście uprawniony. Kwoty te wpłacane są do budżetu UE.
8.
Właściwy organ kontrolny sporządza sprawozdanie z każdej przeprowadzonej kontroli na miejscu. Sprawozdanie zawiera dokładny opis poszczególnych pozycji i aspektów poddanych kontroli oraz wystarczająco szczegółowe informacje, aby umożliwić dokonanie przeglądu wykonanych działań kontrolnych i uzyskanych wyników.
9.
Właściwy organ niemiecki dokonujący płatności przesyła Komisji sprawozdanie roczne z wykorzystania otrzymanych kwot przez organizacje producentów, w tym opis środków sfinansowanych za pomocą płatności. Sprawozdanie to zawiera szczegółowe informacje na temat liczby przeprowadzonych kontroli na miejscu i poczynionych w związku z nimi ustaleń oraz przesyłane jest najpóźniej do dnia 30 czerwca każdego roku.
10. 5
Informacje, o których mowa w ust. 9, są przekazywane zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 6 .
Artykuł  6

Przepisy przejściowe

1.
Wnioski o pierwszą płatność, o której mowa w art. 102a rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, składane są w terminie ustalonym przez Niemcy, jednakże nie później niż do dnia 15 stycznia 2011 r. Odpowiadające im wypłaty są wykonywane do dnia 30 kwietnia 2011 r. Wnioski o drugą płatność, o której mowa w art. 102a wspomnianego rozporządzenia, składane są w terminie ustalonym przez Niemcy, jednakże nie później niż do dnia 30 września 2011 r. Odpowiadające im wypłaty są wykonywane najpóźniej do dnia 31 stycznia 2012 r.
2.
Przed pierwszą płatnością, o której mowa w ust. 1, w roku kalendarzowym poprzedzającym tę płatność właściwy organ krajowy określa kwalifikujące się organizacje producentów, o których mowa w art. 2 ust. 1, tymczasowo sprawdza spełnienie warunków, o których mowa w art. 3 ust. 1, i tymczasowo określa kwoty oraz kwalifikujące się obszary, o których mowa w art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł  7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 sierpnia 2010 r.

W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
1 Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
2 Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 1.
3 Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 16.
4 Dz.U. L 316 z 2.12.2009, s. 65.
5 Art. 5 ust. 10 dodany przez art. 8 rozporządzenia nr (UE) 2015/2000 z dnia 9 listopada 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.292.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 listopada 2015 r.
6 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 792/2009 z dnia 31 sierpnia 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie przekazują Komisji informacje i dokumenty dotyczące wdrożenia wspólnej organizacji rynków, systemu płatności bezpośrednich, promocji produktów rolnych oraz systemów stosowanych w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych i mniejszych wysp Morza Egejskiego (Dz.U. L 228 z 1.9.2009, s. 3).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.