Rozporządzenie 890/78 ustanawiające szczegółowe zasady certyfikacji chmielu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1978.117.43

Akt utracił moc

Wersja od: 18 grudnia 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 890/78

z dnia 28 kwietnia 1978 r.

ustanawiające szczegółowe zasady certyfikacji chmielu

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Tekst niniejszego aktu prawnego nie uwzględnia wszystkich zmian. Niektóre akty zmieniające nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym, ponieważ instytucje UE uznały zmiany wynikające z nich za pochłonięte przez akty zmieniające opublikowane w kolejnych tomach tego wydawnictwa.

.................................................

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1696/71 z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku chmielu ⁽¹⁾, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1170/77 ⁽²⁾, szczególnie jego art. 2 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie Rady (EWG) nr 1784/77 z dnia 19 lipca 1977 r. ⁽³⁾ ustanawia ogólne zasady certyfikacji chmielu;

w celu zapewnienia stosowania procedury certyfikacyjnej w Państwach Członkowskich w sposób jednolity, niezbędne jest wyszczególnienie produktów podlegających certyfikacji oraz działań i informacji, które zawierać muszą różne dokumenty dołączone do tych produktów;

do celów kontroli szyszek chmielowych do certyfikacji należy dołączyć deklarację podpisaną przez producenta indywidualnego lub stowarzyszonego; dokument ten powinien zawierać informacje umożliwiające identyfikację chmielu od momentu zgłoszenia do certyfikacji do momentu wydania certyfikatu;

przy określaniu cech jakościowych, jakie musi posiadać chmiel dopuszczony do obrotu, należy uwzględnić wilgotność i zawartość ciał obcych; z uwagi na reputację jakości, jaką uzyskał chmiel wspólnotowy, należy opierać się na istniejących procedurach zwyczajowych w transakcjach handlowych;

Państwom Członkowskim należy pozostawić kwestię wyboru metod kontroli wilgotności chmielu; jednakże przyjęte metody muszą dawać porównywalne rezultaty; w przypadku sporu, niezbędne jest zastosowanie metody wspólnotowej;

w celu uwzględnienia panujących zwyczajów handlowych w niektórych regionach Wspólnoty, należy określić definicję chmielu zaziarnionego i niezaziarnionego przeznaczonego do obrotu oraz dokonać właściwego wpisu w certyfikacie;

dla zapewnienia użytkownikom dokładnych informacji o pochodzeniu i cechach produktów znajdujących się w obrocie, należy ustanowić wspólne reguły oznaczania opakowań oraz numeracji certyfikatów;

należy ustanowić możliwość certyfikowania chmielu wytworzonego z chmielu certyfikowanego nieprzygotowanego, tylko jeśli proces przygotowanie odbywa się w zamkniętym obiegu działania; jeżeli działania te są jednak przeprowadzane w ośrodkach lub magazynach certyfikacji, należy uprościć procedurę kolejnej certyfikacji;

należy również uprościć procedurę kolejnej certyfikacji, jeśli zmiana opakowania produktu odbywa się pod nadzorem urzędowym i bez przetwarzania;

artykuł 1 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (EWG) nr 1784/77 przewiduje, że produkty zwolnione z certyfikacji podlegają procedurze kontroli; kontrola ta ma zapewnić zarówno, że produkty te nie zakłócą procesu wprowadzania do obrotu produktów certyfikowanych i że są zgodne ze swoim przeznaczeniem i wykorzystywane wyłącznie przez odbiorców;

przeprowadzenie tych procedur kontrolnych należy powierzyć organom odpowiedzialnym za certyfikację;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Chmielu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1 ¹

a) "chmiel nieprzetworzony" oznacza chmiel, który przeszedł jedynie wstępne suszenie i pakowanie;

b) "chmiel przetworzony" oznacza chmiel, który przeszedł końcowe suszenie i pakowanie;

c) "chmiel z nasionami" oznacza chmiel sprzedawany z zawartością nasion większą niż 2 % jego wagi;

d) "chmiel odziarniony" oznacza chmiel sprzedawany z zawartością nasion nieprzekraczającą 2 % jego wagi;

e) "izomeryzowany ekstrakt chmielu" oznacza ekstrakt, w którym kwasy alfa uległy prawie całkowitej izomeryzacji;

f) "izomeryzowany proszek z chmielu" oznacza proszek, w którym kwasy alfa uległy prawie całkowitej izomeryzacji;

g) "nowe izomeryzowane produkty z chmielu" oznaczają produkty, w których nie tylko kwasy alfa uległy całkowitej izomeryzacji, ale również inne składniki uległy zmianie w większym lub mniejszym stopniu (zgodnie z etapem, na którym przeprowadzona została przemiana kwasów alfa oraz zgodnie z warunkami, na których doszło do tej przemiany) lub zostały celowo wyeliminowane z produktu końcowego;

h) "plombowanie" oznacza zamykanie opakowań pod nadzorem urzędowym w sposób, który powoduje zniszczenie pieczęci w momencie otwarcia opakowania;

i) "zamknięty obieg pracy" oznacza proces obejmujący przygotowanie i przetworzenie chmielu przeprowadzane pod nadzorem urzędowym, w sposób wykluczający dodanie lub usunięcie chmielu lub produktów przetworzonych podczas procesu. Zamknięty obieg pracy rozpoczyna się od otwarcia zapieczętowanych opakowań zawierających chmiel oraz produkty z chmielu, przeznaczonych do przygotowania i przetworzenia, a kończy się w momencie zaplombowania opakowań zawierających przetworzony chmiel lub produkty z chmielu;

j) "przesyłka" oznacza ilość opakowań zawierających chmiel lub produkty z chmielu o tych samych właściwościach, przedstawione w tym samym czasie przez tą samą osobę, współproducenta lub przez tego samego przetwórcę

Artykuł  2

1. Do każdej partii szyszek chmielowych zgłaszanej do certyfikacji należy dołączyć podpisaną przez producenta deklarację zawierającą następujące dane:

– nazwisko i adres producenta,

– rok zbiorów,

– odmianę,

– miejsce produkcji,

– oznaczenie gruntu w księdze katastralnej bądź inne urzędowe oznaczenie,

– liczba opakowań wchodzących w skład jednej partii.

2. Deklaracja ta towarzyszy danej partii w czasie przetwarzania lub mieszania chmielu, jeżeli takowe jest przeprowadzane, a w każdym wypadku aż do chwili wydania certyfikatu.

Artykuł  3

1. Wszystkie szyszki chmielowe zgłoszone do certyfikacji, które odpowiadają definicji ustanowionej w art. 1 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 1696/71 oraz spełniają minimalne wymogi dopuszczenia do obrotu, ustalone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. Kontrolę przestrzegania minimalnych wymogów dopuszczenia do obrotu dotyczących wilgotności chmielu przeprowadza się według metod przedstawionych w załączniku II sekcja B. Niemniej jednak, metody przedstawione w załączniku II (B) pkt 2 muszą zostać zatwierdzone przez organ kontrolny i dawać wyniki, których odchylenie standardowe nie przekracza 2,0. W przypadku sporu, kontrolę przeprowadza się przy zastosowaniu metody przedstawionej w załączniku II część B pkt 1.

Państwa Członkowskie zgłaszają Komisji stosowane przez siebie metody.

3. Kontrola przestrzegania minimalnych wymogów dopuszczenia do obrotu, innych niż dotyczące wilgotności, wykonywana jest według obowiązujących zwyczajów handlowych. Niemniej jednak, w przypadku sporu stosuje się metodę opisaną w załączniku II (C).

Artykuł  4

Pobieranie próbek do kontroli przeprowadzanej według metod określonych w art. 3 i przedstawionych w załączniku II część B pkt 1 oraz w załączniku II część C, odbywa się w sposób następujący:

a) Dla każdej partii próbkę pobiera się z co najmniej jednego opakowania na dziesięć i nie mniej niż z dwóch opakowań dla jednej partii.

b) Pobranie i badanie próbek odbywa się zgodnie z metodą przedstawioną w załączniku II część A.

Artykuł 5

Certyfikat określony w art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77 musi zawierać adnotację "chmiel zaziarniony" lub "chmiel niezaziarniony" stosownie do sytuacji.

Artykuł  5a ²

Certyfikat, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77, zawiera przynajmniej jeden z zapisów figurujących w załączniku II a, wniesiony przez organ uprawniony do wystawiania certyfikatów.

Artykuł  6

1. Numer referencyjny certyfikatu określony w art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77 składa się z kodów oznaczających, zgodnie z załącznikiem III, ośrodek certyfikacji, Państwo Członkowskie, rok zbiorów oraz odpowiednią partię.

2. Numer ten musi być taki sam dla wszystkich opakowań tej samej partii.

3.  ³ Przed dniem 1 września 1978 r. Państwa Członkowskie przedstawią do wiadomości Komisji wykaz ośrodków certyfikacji i kod każdego ośrodka.

W przypadku Grecji, Hiszpanii, Portugalii i Austrii powyższe powiadomienia powinny zostać przedstawione przed końcem czwartego miesiąca następującego po dacie przystąpienia.

W przypadku Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji należy przekazać te informacje do dnia 1 stycznia 2005 r.

Wykaz wspomnianych ośrodków oraz ich kody publikuje się w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Wykazy aktualizacyjne publikuje się raz w roku.

Artykuł  7

Oznakowania określone w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77, dokonuje się pod nadzorem, po opieczętowaniu opakowania jednostkowego, w którym produkt będzie wprowadzony do obrotu, zgodnie z załącznikiem IV.

Artykuł 8

1. Chmiel przygotowany wytworzony z chmielu, który uzyskał certyfikat w stanie nieprzygotowanym może zostać objęty certyfikacją tylko wtedy, gdy działania przygotowania odbywały się w zamkniętym obiegu działania.

2. Jeżeli przetwarzanie chmielu odbywa się w ośrodku lub magazynie certyfikacji:

a) wydanie certyfikatu następuje dopiero po zakończeniu przygotowania;

b) do surowego nieprzygotowanego chmielu należy dołączyć deklarację określoną w art. 2.

3. We wszystkich przypadkach każda partia oryginalnego chmielu jest przed przygotowaniem opatrywana numerem. Numer ten musi zostać naniesiony na certyfikat chmielu przygotowanego.

4. Aby uzyskać certyfikację, produkty przygotowane z chmielu określonego w art. 7 rozporządzenia (EWG) 1784/77 muszą zostać wytworzone w zamkniętym obiegu działania.

5. 4 Za wyjątkiem substancji określonych w załączniku V, jedynie certyfikowany chmiel i produkty z chmielu określone w art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77, można wprowadzać do zamkniętego procesu technologicznego. Można je wprowadzać jedynie w stanie, w którym zostały certyfikowane.

6. 5 W przypadku, gdy w czasie produkcji wyciągów wytwarzanych przy użyciu ditlenku węgla, musi zostać przerwane przetwarzanie w obrębie zamkniętego procesu technologicznego z przyczyn technicznych, przedstawiciele właściwych organów lub departamentów określonych w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77, opieczętowują opakowanie zawierające produkt przejściowy, w momencie przerwania przetwarzania. Pieczęć może zostać złamana jedynie przez wyżej wymienionych przedstawicieli, gdy dojdzie do wznowienia przetwarzania.

Artykuł  8a ⁶

1. W przypadku wytwarzania produktów chmielowych urzędnicy określeni w art. 8 ust. 6 są obecni przez cały czas trwania procesu przetwórczego. Prowadzą oni nadzór nad każdym etapem przetwarzania, tzn. rozpoczynając od momentu otwarcia zaplombowanego pojemnika zawierającego chmiel lub produkt chmielowy, który ma zostać poddany przetworzeniu, aż do zakończenia pakowania, zaplombowania i odpowiedniego zaetykietowania chmielowego. Czasowa nieobecność jest dopuszczalna wówczas, gdy zastosowane środki techniczne gwarantują przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia.

2. Przed zmianą kolejnej partii w systemie przetwarzania przedstawiciele, określeni w art. 8 ust. 6 zapewniają w drodze inspekcji opróżnienie systemu przetwórczego co najmniej w stopniu zapewniającym uniemożliwienie mieszania składników dwóch różnych partii. Jeżeli w trakcie przetwarzania kolejnej partii chmiel, produkty chmielowe, odpady chmielowe lub jakikolwiek inny produkt powstały na bazie chmielu pozostaje w którymś z elementów systemu przetwarzania, takim jak pojemnik do mieszania lub puszkowania, elementy te muszą zostać wyłączone z systemu przetwórczego za pomocą odpowiednich środków technicznych oraz pod nadzorem urzędowym. Mogą one zostać ponownie wprowadzone do systemu przetwórczego wyłącznie pod nadzorem urzędowym. Linie produkcyjne skoncentrowanego i nieskoncentrowanego proszku chmielowego nie mogą być fizycznie ze sobą połączone podczas działania którejkolwiek z nich.

3. Podmioty gospodarcze prowadzące zakłady przetwórstwa chmielu przekazują przedstawicielom określonym w art. 8 ust. 6 oraz przedstawicielom krajowych organów urzędowych odpowiedzialnych za zapewnienie zgodności z systemem certyfikacji w rozumieniu art. 1 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77 wszelkie informacje dotyczące rozwiązań technicznych zastosowanych w zakładzie przetwórczym.

4. Podmioty gospodarcze prowadzące zakłady przetwórstwa chmielu prowadzą szczegółową ewidencję przerobu masy przetwarzanego chmielu. Dla każdej partii, jaka ma zostać poddana przetworzeniu, odnotowuje się dokładne dane dotyczące masy wsadu oraz produktu przetworzonego, jak również wytłoczyn chmielowych, odpadów niechmielowych oraz przewidywanej utraty wilgotności. W odniesieniu do wsadu w ewidencji podaje się ponadto numer określony w art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 1784/77, dla wszystkich partii chmielu oraz odmianę chmielu. W przypadku zastosowania w tej samej partii więcej niż jednej z odmian podaje się odpowiednio ich stosunek masy. W przypadku produktu przetworzonego w ewidencji podaje się również odmianę chmielu, natomiast w przypadku gdy produkt przetworzony stanowi mieszankę, jego skład według odmian. W każdym przypadku dopuszczalne jest zaokrąglenie masy do jednego kilograma.

5. Ewidencja przerobu masy prowadzona jest pod nadzorem przedstawicieli określonych w art. 8 ust. 6, a następnie przez nich podpisywana, bezpośrednio po zakończeniu przetwarzania danej partii. Podmiot gospodarczy prowadzący zakład przetwórczy zobowiązany jest przechowywać ewidencję przez okres co najmniej trzech lat.

6. Przedstawiciele organów urzędowych odpowiedzialnych za zapewnienie zgodności z systemem certyfikacyjnym przeprowadzają kontrole wyrywkowe w zakładach przetwarzających chmiel, regularnie i bez wcześniejszego powiadomienia. Kontrole takie polegają na zbadaniu: pracy przedstawicieli określonych w art. 8 ust. 6, wiarygodności produktów certyfikowanych, certyfikatów załączonych do chmielu, jak również ewidencjonowanego przerobu masy określonego w powyższym ust. 4. Liczba kontroli przeprowadzanych w ciągu roku nie może być mniejsza niż pięć na jeden zakład przetwórstwa chmielu.

7. Państwa Członkowskie corocznie do 30 czerwca przedkładają Komisji sprawozdania na temat częstotliwości, rodzajów i wyników środków nadzorczych w zakresie certyfikacji, zastosowanych w ciągu roku poprzedzającego wyżej wymienioną datę.

8. W przypadku stwierdzenia, że podczas przetwarzania produktów chmielowych zastosowano niedozwolone składniki lub że składniki te nie są zgodne z informacjami zawartymi w certyfikacie według art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77 oraz, jeśli uchybienia te stanowią następstwo zamierzonego działania lub poważnych zaniedbań ze strony podmiotu gospodarczego prowadzącego zakład lub jego pracowników, dane Państwo Członkowskie wycofuje zezwolenie dla takiego zakładu przetwórczego, które wydało jako ośrodek certyfikacyjny. Zezwolenia nie można przywrócić przez okres co najmniej 12 miesięcy od daty jego wycofania. Na wniosek podmiotu gospodarczego prowadzącego zakład zezwolenie przywraca się po upływie dwóch lat, a w najpoważniejszych przypadkach, najpóźniej po upływie trzech lat od daty jego wycofania.

Artykuł  9

1. Tak długo, jak chmiel w proszku i ekstrakt chmielu są przedmiotem obrotu, zmiana ich opakowania określona w art. 1 ust. 5 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77 może nastąpić tylko pod urzędowym nadzorem.

2. Jeżeli przy zmianie opakowania określonego w poprzednim ustępie produkt nie zostanie w żadnym stopniu przetworzony, ponowna procedura certyfikacyjna obejmuje jedynie:

– oznakowanie nowego opakowania,

– umieszczenie w oryginalnym certyfikacie takiego oznakowania i zmiany opakowania.

Artykuł  9a ⁷

W przypadku odsprzedaży na terytorium Wspólnoty, po podzieleniu poświadczonej partii na części, do produktu powinna być załączona faktura lub dokument handlowy sporządzony przez sprzedającego, stwierdzający numer certyfikatu, jak również nazwę agencji emitującej. Dokument handlowy lub faktura powinny zawierać następujące informacje, pochodzące z certyfikatu:

a) w przypadku szyszek chmielowych:

– opis produktu,

– wagę brutto i/lub wagę netto,

– miejsce produkcji,

– rok zbioru,

– odmianę;

b) w przypadku produktów wytwarzanych z chmielu oprócz danych wymienionych powyżej miejsce i datę przetworzenia.

Artykuł  10 ⁸

Produkty określone w art. 1 ust. 1 lit. a)-f) rozporządzenia (EWG) nr 1784/77 podlegają następującej kontroli:

a) w przypadku chmielu zebranego na obszarze należącym do browarnika i wykorzystywanego przez niego w stanie surowym lub po przetworzeniu:

– browarnik ma obowiązek złożyć dla każdej uprawy do dnia 1 listopada każdego roku organowi kontrolnemu określonemu w art. 1 ust. 6 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77 deklarację określającą uprawiane odmiany, zebrane ilości, miejsca produkcji, grunty z podaniem numeru katastralnego lub równoważnego urzędowego oznaczenia gruntu;

– jeżeli chmiel jest przetwarzany lub wykorzystywany w stanie nieprzetworzonym w browarze, nie jest wymagane przeprowadzenie żadnej dodatkowej kontroli. W pozostałych przypadkach kontrola przeprowadzana jest według zasad określonych w lit. c), z wyłączeniem pkt 5;

b) W przypadku izomeryzowanych ekstraktów chmielu, izomeryzowanych proszków z chmielu oraz nowych izomeryzowanych produktów z chmielu wymienionych w załączniku VI, przetwórca zgłasza organowi kontrolnemu, każdego roku nie później niż 31 grudnia, ilości wyprodukowane oraz ilości sprzedane. Opakowanie powinno być oznaczone wyrazami "izomeryzowany ekstrakt chmielu", "izomeryzowany proszek z chmielu" lub "nowe izomeryzowane produkty z chmielu"; powinna się na nim znaleźć również informacja dotycząca wagi i objętości, pierwotnej odmiany oraz produktu, który został użyty, a także procentowego udziału użytego produktu;

c) ⁹ Dla produktów pochodnych chmielu przetworzonych na podstawie umowy, na zlecenie browarnika i pod warunkiem, że produkty te zostaną wykorzystane przez samego browarnika, w chwili przyjęcia chmielu w miejscu przetwarzania organ certyfikujący wystawia dokument, w którym zamieszcza się, w miarę przeprowadzania poszczególnych operacji przetwarzania, co najmniej podane niżej informacje:

1. numer referencji umowy;

2. dane browarnika;

3. dane zakładu przetwórczego;

4. opis przetwarzanego produktu;

5. numer referencyjny certyfikatu lub świadectwo równoważności chmielu w stanie surowym;

6. wagę przetworzonego produktu.

Dokument ten zostaje opatrzony numerem referencyjnym, umieszczanym także na opakowaniu.

W przypadku mieszanek chmielu należy dołączyć do dokumentu i opakowania następujące oznaczenia dodatkowe:

"Mieszanka chmielu do użytku własnego; nie podlega obrotowi handlowemu".

d) ¹⁰ W przypadku chmielu i produktów z chmielu umieszczonych w małych opakowaniach przeznaczonych na sprzedaż osobom prywatnym dla ich własnego użytku, waga opakowania nie może przekraczać:

– 1 kg, w przypadku szyszek oraz proszku,

– 300 g, w przypadku ekstraktów, proszku oraz nowych izomeryzowanych produktów.

Opis produktu i jego waga muszą pojawić się na opakowaniu.

Artykuł  11 ¹¹

Przed dniem 1 września 1978 r. Państwa Członkowskie przedstawią do wiadomości Komisji wykaz stref lub regionów produkcji, określonych w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1784/77.

W przypadku Grecji, Hiszpanii, Portugalii i Austrii powyższe powiadomienie powinno zostać przedstawione przed końcem czwartego miesiąca następującego po dacie przystąpienia.

W przypadku Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji należy przekazać te informacje do dnia 1 stycznia 2005 r.

Artykuł  12

Niniejsze rozporządzenie stosuje się z mocą od dnia 1 sierpnia 1978 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 kwietnia 1978 r.

	W imieniu Komisji
	Finn GUNDELACH
	Wiceprzewodniczący

_______

⁽¹⁾ Dz.U. L 175 z 4.8.1971, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 137 z 3.6.1977, str. 7.

⁽³⁾ Dz.U. L 200 z 8.8.1977, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I ¹²

MINIMALNE WYMAGANIA STOSOWANE PRZY WPROWADZANIU DO OBROTU SZYSZEK CHMIELOWYCH

Cechy	Wyszczególnienie	Zawartość maksymalna (% masy)
		Chmiel przygotowany	Chmiel nieprzygotowany
a) Wilgotność	Zawartość wody	12	14
b) Liście i łodygi	Części liści wąsów czepnych, wąsy czepne, szypułki liści lub szyszek; należy traktować jako łodygi tylko jeśli osiagnęły długosc co najmniej 2,5 cm	6	6
c) Proporcja odpadków chmielu	Małe cząstki powstajace w wyniku mechanicznego sprzętu zbiorów, w kolorze od ciemnozielonego do czarnego i które zwykle nie pochodzą z szyszek;cząstki pochodzące z odmian chmielu innych niż odmiany do certyfikacji mogą jednak być obecne we wskazanych zawartościach najwyżej do 2 % masy	3	4
d) Dla chmielu "niezaziarnionego", nasiona	Dojrzałe owoce szyszek	2	2

ZAŁĄCZNIK  II ¹³

A. METODA POBIERANIA PRÓBEK

Stosuje się następującą procedurę pobierania próbek szyszek chmielowych w celu określenia wilgotności chmielu oraz, w razie konieczności, zawartości ciał obcych:

1. Pobieranie próbki

a) Chmiel pakowany

Pobrać, z paczek w ilości określonej w art. 4, próbkę chmielu o wadze proporcjonalnej do wagi paczki, Ilość szyszek pobranych z każdej paczki musi być wystarczająco duża by zapewnić reprezentatywność próby.

b) Chmiel luzem

Pobrać próbki o równej wielkości w 5-10 miejscach stosu, z powierzchni jak również z różnych głębokości. Umieścić próbkę w pojemniku najszybciej jak to możliwe. W celu uniknięcia szybkiego pogorszenia się jakości próby, chmiel należy pobrać w ilości takiej, aby w chwili zamykania pojemnika był silnie zgnieciony.

Waga próby nie może być niższa niż 100 gram.

2. Mieszanie

W celu zapewnienia reprezentatywności partii, pobrane próbki należy starannie wymieszać.

3. Pobieranie próbki z próbki

Po wymieszaniu należy pobrać jedną lub kilka reprezentatywnych próbek i umieścić je w hermetycznym i wodoszczelnym pojemniku - na przykład metalowym pudełku lub szklanym słoiku, chyba że próbkę pobrano wyłącznie w celu przeprowadzenia kontroli pod kątem występowania ciał obcych.

4. Z wyłączeniem czasu transportu, próbki muszą być przechowywane w niskiej temperaturze. Należy zadbać o to, by otwarcie pojemnika w celu przeprowadzenia badania czy analizy nastąpiło dopiero w chwili, gdy ogrzeje się on do temperatury otoczenia.

B. METODA KONTROLI WILGOTNOŚCI CHMIELU

1. Metoda i)

Próbka przeznaczona do badania wilgotności nie powinna zostać wcześniej zmielona. Próby nie należy wystawiać na działanie powietrza przez czas dłuższy niż niezbędny dla przeniesienia jej z pojemnika, w którym była przechowywana, do pojemnika do ważenia (zaopatrzonego w pokrywkę).

Urządzenia

Waga z dokładnością do 0,005 gram.

Piec suszarniczy podgrzewany elektrycznie z termostatem o temperaturze do 105-107^o C; jego działanie zostanie skontrolowane przy użyciu siarczanu miedzi.

Pojemniki metalowe o średnicy 70-100 mm i głębokości 20-30 mm, zaopatrzone w dobrze dopasowane pokrywki.

Zwykły eksykator, o kształcie umożliwiającym umieszczenie w niej pojemników i zawierająca substancję wysuszającą taką, jak na przykład żel krzemionkowy z kolorowym wskaźnikiem nasycenia.

Metoda

Odważyć dokładnie 3-5 gram chmielu do pojemnika z pokrywką i zamknąć przed ważeniem. Przeprowadzać czynności w jak najkrótszym czasie. Zdjąć pokrywkę i umieścić pojemnik w piecu suszarniczym na dokładnie godzinę. Szybko przykryć pojemnik i przed ważeniem schładzać w eksykatorze przez co najmniej 20 minut.

Obliczenia

Obliczyć ubytek wagi wyrażony procentowo w stosunku do wagi chmielu przed badaniem. Maksymalne dopuszczalne odchylenie dla jednego pomiaru wynosi 1%.

2. Metoda (ii)

Metoda wykorzystująca albo wagę elektroniczną, która suszy chmiel przy pomocy promieniowania podczerwonego lub ogrzanym powietrzem, albo elektryczny przyrząd do pomiaru masy, na którym wartość wilgotności badanej próby wyświetlana jest na podziałce.

C. METODA KONTROLI ZAWARTOŚCI CIAŁ OBCYCH

1. Określanie zawartości liści, łodyg i odpadków chmielu

Pięć próbek wagi po 100 gram przesiewa się przez sito o gęstości 2 mm. Należy wybrać lupulinę, odpadki i ziarna, ziarna oddzielić ręcznie. Przesiane próbki odstawia się na bok. Zawartość sita o gęstości 2 mm zostaje przeniesiona na sito o gęstości 10 mm i ponownie przesiana.

Szyszki chmielu, liście, łodygi i ciała obce wybiera się ręczne z sita, natomiast liście szyszek, ziarna, odpadki lupuliny oraz pewna ilość liści i łodyg przechodzą przez sito. Wszystko należy sortować ręcznie i podzielić na następujące grupy:

1. liście i łodygi,

2. chmiel (liście szyszek, szyszki chmielu i lupulina),

3. odpadki,

4. nasiona.

Dokładne oddzielenie odpadów od lupuliny jest bardzo trudne. Przy pomocy sitka o oczkach o średnicy 0,8 mm możliwe jest jednak określenie, w przybliżeniu, wzajemnych proporcji odpadów i lupuliny.

Przy szacowaniu zawartości lupuliny należy mieć na uwadze, że gęstość lupuliny jest czterokrotnie większa niż gęstość odpadów.

Należy zważyć poszczególne grupy i określić procentową zawartość każdej grupy w wadze próbki początkowej.

2. Określanie zawartości nasion

Próbkę o wadze 25 gram umieszcza się w metalowym pojemniku z pokrywką a następnie podgrzewa w piecu suszarniczym przez dwie godziny w temperaturze 115^o C w celu zneutralizowania kleistej substancji żywicznej.

Osuszoną próbę należy owinąć w tkaninę bawełnianą luźno tkaną i energicznie pocierać - lub ubijać mechanicznie - tak, aby oddzielić ziarna od chmielu. Wysuszony i rozbity na drobne cząstki chmiel należy oddzielić od ziaren chmielu przy użyciu młynka lub sita metalowego o gęstości 1 mm.

Pozostałe elementy oddziela się przez zastosowanie pochyłej powierzchni pokrytej papierem ściernym albo przy użyciu innych urządzeń pozwalających na osiągnięcie takiego samego rezultatu, to znaczy pozwalających zatrzymać szypułki i inne substancje i przepuścić ziarna.

Należy zważyć ziarna i określić zawartość ziarna wyrażoną procentowo w stosunku do wagi początkowej próbki.

ZAŁĄCZNIK  IIa ¹⁴

ZAPISY, O KTÓRYCH MOWA W ART. 5 a

– [po hiszpańsku] Producto certificado - Reglamento (CEE) n^o 890/78,

– [po czesku] Ověřený produkt - Nařízení (EHS) 890/78,

– [po duńsku] Certificeret produkt - Forordning (EØF) nr. 890/78,

– [po niemiecku] Zertifiziertes Erzeugnis - Verordnung (EWG) Nr. 890/78,

– [po estońsku] Sertifitseeritud Produkt - Määrus (EMÜ) nr 890/78,

– [po grecku] Πιστοποιημένο προϊόν - κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 890/78,

– [po angielsku] Certified product - Regulation (EEC) N^o 890/78,

– [po francusku] Produit certifié - Règlement (CEE) no 890/78,

– [po włosku] Prodotto certificato - Regolamento (CEE) n. 890/78,

– [po łotewsku] Sertificēts produkts - Reglaments (EEK) Nr. 890/78,

– [po litewsku] Sertifikuotas produktas - Reglamentas (EEB) Nr. 890/78,

– [po węgiersku] Minősített termék - 890/78/EGK rendelet,

– [po maltańsku] Prodott Iccertifikat - Regolament (KEE) Nru 890/78,

– [po niderlandzku] Gecertificeerd product - Verordening (EEG) nr. 890/78,

– [po polsku] Produkt certyfikowany - Rozporządzenie (EWG) Nr 890/78,

– [po portugalsku] Produto certificado - Regulamento (CEE) n.^o 890/78,

– [po słoweńsku] Certificiran pridelek - Uredba (EGS) št. 890/78,

– [po słowacku] Certifikovaný výrobok - Nariadenie (EHS) č. 890/78,

– [po fińsku] Varmennettu tuote - Asetus (ETY) N:o 890/78,

– [po szwedzku] Certifierad produkt - Förordning (EEG) nr 890/78.

ZAŁĄCZNIK  III ¹⁵

KODYFIKACJA I KOLEJNOŚĆ WYSTĘPOWANIA NUMERÓW REFERENCYJNYCH CERTYFIKATU

1. Ośrodek certyfikacji

Liczba 0-100 zgłaszana przez Państwo Członkowskie

2. Państwa Członkowskie dokonujące certyfikacji

BE dla Belgii

CZ dla Czech

DK dla Danii

DE dla Niemiec

EE dla Estonii

EL dla Grecji

ES dla Hiszpanii

FR dla Francji

IE dla Irlandii

IT dla Włoch

CY dla Cypru

LV dla Łotwy

LT dla Litwy

LU dla Luksemburga

HU dla Węgier

MT dla Malty

NL dla Niderlandów

AT dla Austrii

PL dla Polski

PT dla Portugalii

SI dla Słowenii

SK dla Słowacji

FI dla Finlandii

SE dla Szwecji

UK dla Zjednoczonego Królestwa

3. Rok zbiorów

Rok zbiorów zapisany ostatnimi dwiema cyframi.

4. Oznaczenie partii

Numer przyznany danej partii przez organ certyfikujący. (np. 12 B 77 170225).

ZAŁĄCZNIK  IV ¹⁶

OZNACZANIE OPAKOWAŃ

Oznaczenie zależy od rodzaju opakowania:

a) Szyszki chmielowe zebrane w bele lub baloty:

– przez druk na opakowaniu;

b) Chmiel w proszku w paczkach:

– przez druk na opakowaniu;

c) Chmiel w proszku lub ekstrakt chmielu w puszkach metalowych:

– przez druk na pojemniku lub wytłoczenie oznaczenia na metalowej powierzchni pojemnika;

d) Zamknięty pojemnik zawierający partię paczek lub pojemników z chmielem w proszku lub z ekstraktem:

– przez druk na zamkniętym opakowaniu, jak również na każdej paczce lub pudełku proszku lub ekstraktu znajdujących się w szczelnie zamkniętym opakowaniu.

ZAŁĄCZNIK  V ¹⁷

Substancje dozwolone przy normalizacji ekstraktów z chmielu:

1. syropy glukozowe;

2. ekstrakt z chmielu z użyciem gorącej wody.

ZAŁĄCZNIK  VI ¹⁸

IZOMERYZOWANE PRODUKTY Z CHMIELU ZNAJDUJĄCE SIĘ W OBROCIE LUB, KTÓRE WKRÓTCE ZOSTANĄ WPROWADZONE DO OBROTU - LISTOPAD 1992 R.

Produkt	Przebieg procesu	Wykorzystanie
Izomeryzowane granulki	Konwencjonalny proszek typu 90 zmieszany z tlenkiem metalu (zazwyczaj magnezem), zgranulowany i poddany wolnemu niskotemperaturowemu podgrzewaniu	Zastępuje standardowe granulki chmielu we wsadzie do kotła lub służy jako wtórny dodatek do kotła.
Wyrób wytłaczany (wytłaczany proszek z chmielu)	Konwencjonalny proszek zmieszany z węglowodanami, tlenkami oraz wodorotlenkami (lub ich mieszankami) metali, tłoczony przez parnik przeznaczony do wyciskania (wysokie ciśnienie oraz temperatura przez krótki okres czasu)	Dotyczy granulek izomeryzowanych
Granulki stabilizowane	Dotyczy granulek izomeryzowanych, ale niepodgrzewanych	Dotyczy granulek izomeryzowanych
Izomeryzowane ekstrakty uzyskiwane w kotle (łącznie z PIKE, MIKE, IKE, IRE)	Ogólnie, konwencjonalne (zazwyczaj CO2) wyciągi zmieszane z tlenkami, wodorotlenkami i węglowodanami (lub ich mieszankami) metali, podgrzane lub poddane działaniu ciśnieniu (mogą też być zastosowane obydwa wymienione czynniki).W przypadku niektórych produktów, jony metalu i sole metali usunięte są z końcowej mieszanki	Zastępuje standardowe wyciągi uzyskiwane w kotle lub służy jako wtórny dodatek do kotła
Fermentacja wtórna - wyciągi izomeryzowane	Wyciągi z chmielu oczyszczone i poddane wyżej wymienionemu działaniu, w celu otrzymania stosunkowo czystego izomeryzowanego kwasu alfa (zwykle w formie soli metali alkalicznych izomeryzowanych kwasów alfa (zazwyczaj potas))	Jako końcowe uregulowanie poziomu goryczki piwa, bez zmiany innych posmaków piwa
Fermentacja wtórna - zredukowane wyciągi izomeryzowane	Oczyszczone ekstrakty chmielu, zredukowane chemicznie i poddane powyższemu działaniu w celu otrzymania stosunkowo czystych zredukowanych produktów izomeryzowanych.	Dla kontroli poziomu goryczki piwa, ochrony przeciw zepsuciu spowodowanemu nasłonecznieniem oraz poprawienia stabilności piany, bez szkody dla innych posmaków piwa.

¹ Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2928/93 z dnia 25 października 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.265.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 1993 r.

² Art. 5a:

- dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1465/79 z dnia 13 lipca 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.177.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 lipca 1979 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 tiret pierwsze rozporządzenia nr 3589/85 z dnia 17 grudnia 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.343.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1021/95 z dnia 5 maja 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.103.20) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2125/2004 z dnia 14 grudnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.368.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 grudnia 2004 r.

³ Art. 6 ust. 3:

- zmieniony przez art. 21 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Greckiej i dostosowań w Traktatach (Dz.U.04.90.864/19) z dniem 1 stycznia 1981 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia nr 3589/85 z dnia 17 grudnia 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.343.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1021/95 z dnia 5 maja 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.103.20) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2125/2004 z dnia 14 grudnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.368.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 grudnia 2004 r.

⁴ Art. 8 ust. 5:

- dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2265/91 z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.208.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1991 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2928/93 z dnia 25 października 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.265.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 1993 r.

⁵ Art. 8 ust. 6:

- dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2265/91 z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.208.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1991 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2928/93 z dnia 25 października 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.265.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 1993 r.

⁶ Art. 8a dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2265/91 z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.208.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1991 r.

⁷ Art. 9a dodany przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1465/79 z dnia 13 lipca 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.177.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 lipca 1979 r.

⁸ Art. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2928/93 z dnia 25 października 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.265.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 1993 r.

⁹ Art. 10 lit. c) zmieniona przez art. 1 rozporządzenia nr 852/94 z dnia 15 kwietnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.98.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 kwietnia 1994 r.

¹⁰ Art. 10 lit. d) zmieniona przez art. 3 rozporządzenia nr 1465/79 z dnia 13 lipca 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.177.35) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 lipca 1979 r.

¹¹ Art. 11:

- zmieniony przez art. 21 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Greckiej i dostosowań w Traktatach (Dz.U.04.90.864/19) z dniem 1 stycznia 1981 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 tiret trzecie rozporządzenia nr 3589/85 z dnia 17 grudnia 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.343.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1021/95 z dnia 5 maja 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.103.20) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2125/2004 z dnia 14 grudnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.368.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 grudnia 2004 r.

¹² Załącznik I:

-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2600/85 z dnia 16 września 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.248.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 września 1985 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 3994/88 z dnia 21 grudnia 1988 r. (Dz.U.UE.L.88.354.24) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 grudnia 1988 r.

¹³ Załącznik II:

-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2600/85 z dnia 16 września 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.248.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 września 1985 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 921/89 z dnia 10 kwietnia 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.97.40) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1989 r.

¹⁴ Załącznik IIa dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2125/2004 z dnia 14 grudnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.368.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 grudnia 2004 r.

¹⁵ Załącznik III:

-zmieniony przez art. 21 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Greckiej i dostosowań w Traktatach (Dz.U.04.90.864/19) z dniem 1 stycznia 1981 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 1 tiret czwarte rozporządzenia nr 3589/85 z dnia 17 grudnia 1985 r. (Dz.U.UE.L.85.343.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 marca 1986 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1021/95 z dnia 5 maja 1995 r. (Dz.U.UE.L.95.103.20) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1995 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 2125/2004 z dnia 14 grudnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.368.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 grudnia 2004 r.

¹⁶ Załącznik IV zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 921/89 z dnia 10 kwietnia 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.97.40) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1989 r.

¹⁷ Załącznik V dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2265/91 z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz.U.UE.L.91.208.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1991 r.

¹⁸ Załącznik VI dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 2928/93 z dnia 25 października 1993 r. (Dz.U.UE.L.93.265.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 1993 r.