Dyrektywa 74/556/EWG ustanawiająca szczegółowe przepisy dotyczące środków przejściowych odnoszących się do handlu i dystrybucji produktów toksycznych i działalności w tym zakresie, związanych z profesjonalnym wykorzystaniem tych produktów, z działalnością pośredników włącznie
Dz.U.UE.L.1974.307.1
Akt obowiązującyDYREKTYWA RADY
z dnia 4 czerwca 1974 r.
ustanawiająca szczegółowe przepisy dotyczące środków przejściowych odnoszących się do handlu i dystrybucji produktów toksycznych i działalności w tym zakresie, związanych z profesjonalnym wykorzystaniem tych produktów, z działalnością pośredników włącznie
(Dz.U.UE L z dnia 18 listopada 1974 r.)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH:
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 49, 54 ust. 2, art. 57, 63 ust. 2, art. 66 i 235,
uwzględniając ogólny program zniesienia ograniczeń swobody przedsiębiorczości (1), w szczególności tytuł V akapit drugi i trzeci,
uwzględniając program ogólny zniesienia ograniczeń swobody świadczenia usług (2), w szczególności tytuł VI akapit drugi i trzeci,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (3),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (4),
a także mając na uwadze, co następuje:
oprócz przepisu o zniesieniu ograniczeń programy ogólne przewidują, że należy przeanalizować, czy tego rodzaju zniesienie ograniczeń powinno zostać poprzedzone, przeprowadzone jednocześnie z lub uzupełnione wzajemnym uznaniem dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji poprzez koordynację przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych, dotyczących podejmowania i wykonywania danych czynności oraz czy, w miarę potrzeby, należy zastosować środki przejściowe poprzedzające tego rodzaju uznawanie czy też koordynację; niektóre dyrektywy Rady dotyczące osiągania swobody przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług zapewniają przyjęcie dyrektyw dotyczących wzajemnego uznania w odniesieniu do czynności związanych z handlem i dystrybucją produktów toksycznych oraz czynności umożliwiających profesjonalne wykorzystanie powyższych produktów;
w szczególności dyrektywa Rady 64/427/EWG z dnia 7 lipca 1964 r. ustanawiająca szczególne zasady dotyczące środków zapewnionych w odniesieniu do działalności osób pracujących na własny rachunek w przemyśle produkcyjnym i przetwórczym należącymi do podstawowych grup ISIC 23-40 (Przemysł i rzemiosło) (5) oraz dyrektywa 68/226/EWG z dnia 15 października 1968 r. ustanawiająca szczególne przepisy dotyczące środków przejściowych w odniesieniu do działalności osób pracujących na własny rachunek w przemyśle artykułów żywnościowych i napojów (grupy główne ISIC 20 i 21) (6), nie wyłączają wykorzystania produktów toksycznych w ramach wykonywania działalności, do których się odnoszą; środki przejściowe przewidziane w niniejszych dyrektywach są również odpowiednio stosowane do wykorzystania tego rodzaju produktów, jeśli wymaga tego wykonywanie tych działalności;
dla działalności dotyczących z handlu i dystrybucji produktów toksycznych oraz działalności obejmującej profesjonalne wykorzystywanie powyższych produktów, włącznie z czynnościami pośredników, niektóre Państwa Członkowskie w pewnych wypadkach wymagają, aby osoby zaangażowane w jakąkolwiek działalność tego rodzaju posiadały pewne umiejętności potwierdzone kwalifikacjami lub dyplomami, podczas gdy inne Państwa Członkowskie nie nakładają żadnych szczególnych wymagań, lecz tylko podporządkowują postępowanie z materiałami toksycznymi i ich przechowywanie pewnym specjalnym wymaganiom; w tej sytuacji nie jest możliwe wprowadzenie wymaganej koordynacji w tym samym czasie co wprowadzenie zakazu lub dyskryminacji, zważywszy, że tego rodzaju koordynacja musi zostać wprowadzona w terminie późniejszym;
wobec braku natychmiastowej koordynacji mimo wszystko wydaje się pożądane ułatwienie osiągnięcia swobody przedsiębiorczości oraz swobody świadczenia usług w odniesieniu do działalności, o której mowa, poprzez przyjęcie środków przejściowych, przewidzianych w programach ogólnych, w szczególności zmierzając do uniknięcia spowodowania szczególnych utrudnień dla obywateli Państw Członkowskich, w których podejmowanie tego rodzaju działalności nie podlega żadnym ograniczeniom;
w celu zapobieżenia powstawaniu tego rodzaju utrudnień głównym celem środków przejściowych powinno być uznanie za wystarczające kwalifikacje do podjęcia omawianej działalności w przyjmujących Państwach Członkowskich, które stawiają wymagania dotyczące podejmowania tego rodzaju działalności, faktu, że działalność prowadzono w Państwie Członkowskim Wspólnoty innym niż przyjmujące Państwo Członkowskie przez odpowiedni i wystarczający czas, by zapewnić, iż dana osoba posiada profesjonalną wiedzę odpowiadającą kwalifikacjom wymaganym od obywateli wyżej wymienionego kraju, z punktu widzenia niebezpiecznego wpływu, jaki produkty toksyczne mogą wywierać na zdrowie ludzi, zwierząt i roślin, bezpośrednio lub pośrednio poprzez środowisko naturalne;
w świetle zróżnicowanych cech produktów toksycznych i zróżnicowanego poziomu ich toksyczności w odniesieniu do zdrowia ludzi, zwierząt i roślin wiedza o skutkach powodowanych przez te produkty albo doświadczenie w posługiwaniu się nimi nie może być efektywnie uznawane za dowód równoważnych kwalifikacji dla dystrybucji albo profesjonalnego wykorzystania innych takich produktów lub wszelkich produktów tego rodzaju; z tego względu przyjmujące Państwa Członkowskie musi posiadać prawo ograniczenia zakresu środków przejściowych w odniesieniu do produktów, które składają się z tych samych aktywnych materiałów lub wywierają podobny wpływ na zdrowie ludzi, roślin i zwierząt, bezpośrednio lub pośrednio poprzez środowisko naturalne;
w zakresie, w jakim w Państwach Członkowskich podejmowanie lub wykonywanie omawianej działalności uzależnione jest także w przypadku pracowników najemnych od posiadania wiedzy ogólnej, handlowej lub profesjonalnej, niniejsza dyrektywa powinna również mieć zastosowanie do tej kategorii podmiotów, w celu zniesienia przeszkód ograniczających swobodę przepływu pracowników, a zatem w celu uzupełnienia środków przyjętych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników we Wspólnocie (7);
z tego samego powodu, przepisy odnoszące się do udowodnienia dobrej reputacji oraz udowodnienia braku uprzedniego bankructwa powinny również obejmować pracowników najemnych;
główny cel środków przewidzianych w niniejszej dyrektywie zniknie, gdy nastąpi koordynacja warunków dotyczących podejmowania i wykonywania omawianych działalności oraz wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innego rodzaju posiadanych kwalifikacji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 4 czerwca 1974 r.
W imieniu Rady | |
J. ERTL | |
Przewodniczący |
_______
(1) Dz.U. 2 z 15.1.1962, str. 36/62.
(2) Dz.U. 2 z 15.1.1962, str. 32/62.
(3) Dz.U. C 63 z 28.5.1969, str. 21.
(4) Dz.U. C 10 z 27.1.1970, str. 23.
(5) Dz.U. 117 z 23.7.1964, str. 1863/64.
(6) Dz.U. L 260 z 22.10.1968, str. 12.
(7) Dz.U. L 257 z 19.10.1968. str. 2.
(8) Dz.U. L 307 z 18.11.1974, str. 5.
(9) Dz.U. 1 z 8.1.1965, str. 1/65.
(10) Dz.U. 263 z 30.10.1967, str. 6.
(11) Dz.U. L 8 z 11.1.1971, str. 24.