Rozporządzenie 1005/2004 w sprawie szczególnego środka interwencyjnego w odniesieniu do owsa w Finlandii i w Szwecji

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.183.28

Akt utracił moc

Wersja od: 20 maja 2004 r.

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1005/2004

z dnia 19 maja 2004 r.

w sprawie szczególnego środka interwencyjnego w odniesieniu do owsa w Finlandii i w Szwecji

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż ⁽¹⁾, w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Owies należy do produktów, które obejmuje wspólna organizacja rynku zbóż. Jednakże nie należy on do zbóż podstawowych, wymienionych w art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, dla których przewidziano skup interwencyjny.

(2) Owies stanowi ważną i tradycyjną produkcję w Finlandii i Szwecji, dobrze przystosowaną do panujących tam warunków klimatycznych. Produkcja ta znacznie przekracza potrzeby tych państw, tak że są one zmuszone do upłynniania nadwyżek do krajów trzecich. Przystąpienie do Wspólnoty w niczym nie zmieniło wcześniejszej sytuacji.

(3) Ewentualne ograniczenie uprawy owsa w Finlandii i Szwecji odbyłoby się z korzyścią dla innych zbóż korzystających z systemu interwencji, a w szczególności dla jęczmienia. Sytuację jęczmienia charakteryzuje nadprodukcja tak w obydwu wspomnianych państwach , jak i w całej Wspólnocie. Zmiana uprawy owsa na uprawę jęczmienia zaostrzyłaby tylko tę nadwyżkową sytuację. Wskazane jest więc zapewnienie możliwości dalszego wywozu owsa do krajów trzecich.

(4) Owies może być przedmiotem refundacji, o której mowa w art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92. Położenie geograficzne Finlandii i Szwecji stawia te państwa w mniej korzystnej pozycji przy wywozie niż inne Państwa Członkowskie. Ustalenie refundacji na podstawie art. 13 jest korzystne przede wszystkim przy wywozie z tych innych Państw. W związku z tym można przewidywać, że produkcja owsa w Finlandii i Szwecji będzie stopniowo zastępowana produkcją jęczmienia. Należy więc spodziewać się, że w trakcie najbliższych lat gospodarczych poważne ilości jęczmienia, których jedyną możliwość upłynnienia stanowi wywóz do krajów trzecich, będą podlegać skupowi interwencyjnemu w Finlandii i Szwecji zgodnie z art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92. Wywozy te ze składów interwencyjnych są bardziej kosztowne dla budżetu Wspólnoty niż wywóz bezpośredni.

(5) Zastosowanie pewnego szczególnego środka interwencyjnego w rozumieniu art. 6 rozporządzenia (EWG) 1766/92 pozwala uniknąć tych dodatkowych kosztów. Interwencja ta może przyjąć formę środka pozwalającego odciążyć fiński i szwedzki rynek owsa. Przyznanie na podstawie przetargu refundacji, stosowanej wyłącznie wobec owsa wyprodukowanego i wywiezionego z tych dwóch państw, stanowi najodpowiedniejszy środek w tych warunkach.

(6) Charakter i cele wyżej wymienionego środka sprawiają, że właściwe staje się zastosowanie, mutatis mutandis, art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, jak również przyjętych w jego zastosowaniu rozporządzeń, w szczególności rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 z 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w zakresie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków, podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż ⁽²⁾.

(7) Rozporządzenie (WE) nr 1501/95 przewiduje, wśród innych zobowiązań dotyczących oferenta, którego ofertę wybrano, obowiązek złożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz, oraz obowiązek złożenia zabezpieczenia. Należy ustalić kwotę wspomnianego zabezpieczenia.

(8) Zboża, o których mowa powinny być faktycznie wywiezione z Państw Członkowskich, w których szczególny środek interwencyjny został wprowadzony. Konieczne jest więc ograniczenie wykorzystania pozwoleń na wywóz z jednej strony do wywozów z Państwa Członkowskiego, w którym wniosek o wydanie pozwolenia został złożony, a z drugiej strony - do owsa wyprodukowanego w Finlandii i w Szwecji.

(9) W celu zapewnienia równego traktowania wszystkich zainteresowanych, należy przewidzieć jednakowy okres ważności wydanych pozwoleń.

(10) Właściwy przebieg procedury przetargowej przy wywozie nakazuje określenie minimalnej ilości, a także terminu i formy przekazania ofert złożonych we właściwych instytucjach.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Szczególny środek interwencyjny, w formie refundacji wywozowej stosuje się do 100.000 ton owsa wyprodukowanego w Finlandii i Szwecji i przeznaczonego do wywozu z Finlandii i Szwecji do wszystkich krajów trzecich, z wyłączeniem Bułgarii i Rumunii.

Artykuł 13 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92, oraz przepisy przyjęte w zastosowaniu tego artykułu, stosują się, mutatis mutandis, do wyżej wymienionej refundacji.

2. Fińskie i szwedzkie agencje interwencyjne są zobowiązane do wprowadzenia środka przewidzianego w ust. 1.

Artykuł  2

1. W celu określenia kwoty refundacji, o której mowa w art. 1 ust. 1 przeprowadza się przetarg.

2. Przetarg odnosi się do ilości owsa, o których mowa w art. 1 ust. 1, przeznaczonych do wywozu do krajów trzecich z wyłączeniem Bułgarii i Rumunii.

3. Przetarg jest otwarty aż do 15 lipca 2004 r. W czasie jego trwania przeprowadza się przetargi cotygodniowe, w odniesieniu do których daty składania ofert określa się w ogłoszeniu o przetargu.

Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1501/95 termin składania ofert w pierwszym przetargu częściowym wygasa 27 maja 2004 r.

4. Oferty składa się w fińskich lub szwedzkich agencjach interwencyjnych mieszczących się pod adresami zamieszczonymi w ogłoszeniu o przetargu.

5. Przetarg odbywa się zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia (WE) nr 1501/95.

Artykuł  3

Oferta jest ważna tylko, jeśli:

a) dotyczy ilości nie mniejszej niż 1 000 ton;

b) wraz z nią złożone zostało pisemne zobowiązanie oferenta uściślające, że odnosi się ona wyłącznie do owsa wyprodukowanego w Finlandii i Szwecji, który zostanie wywieziony z Finlandii lub ze Szwecji.

Jeśli zobowiązanie, o którym mowa w lit. b), nie jest przestrzegane, zabezpieczenie przewidziane w art. 12 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1342/2003 ⁽³⁾ nie podlega zwrotowi, z wyjątkiem wystąpienia siły wyższej.

Artykuł 4

W ramach przetargu, o którym mowa w art. 2, wniosek o wydanie pozwolenia na wywóz oraz pozwolenie zawiera, w rubryce 20, jedną z dwóch następujących uwag:

- Asetus (EY) Nr: .../2004 - Todistus on voimassa ainoastaan Suomessa ja Ruotsissa,

- Förordning (EG) nr .../2004 - Licensen giltig endast i Finland och Sverige.

Artykuł  5

Refundacja jest ważna tylko w odniesieniu do wywozów dokonanych z Finlandii i ze Szwecji.

Artykuł 6

Zabezpieczenie, o którym mowa w ar. 5 ust. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1501/95, wynosi [12] EURO za tonę.

Artykuł  7

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 ⁽⁴⁾ pozwolenia na wywóz wydane zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95, uznaje się, w celu określenia okresu ich ważności, za wydane w dniu złożenia oferty.

2. Pozwolenia na wywóz wydane w ramach przetargu, o którym mowa w art. 2 zachowują ważność od daty ich wydania, w rozumieniu ust. 1 niniejszego artykułu, do końca czwartego miesiąca następującego po tej dacie.

3. Na zasadzie odstępstwa od art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 pozwolenia na wywóz wydane w ramach przetargu, o którym mowa w art. 2 niniejszego rozporządzenia zachowują ważność tylko w Finlandii i w Szwecji.

Artykuł  8

Fińskie oraz szwedzkie agencje interwencyjne przekazują Komisji złożone oferty, najpóźniej w półtorej godziny po wygaśnięciu cotygodniowego terminu składania ofert podanego w ogłoszeniu o przetargu, przy użyciu formularza figurującego w załączniku.

W przypadku braku ofert fińskie i szwedzkie agencje interwencyjne informują o tym Komisję w terminie, przewidzianym w pierwszym akapicie.

Godziny składania ofert ustala się zgodnie z czasem belgijskim.

Artykuł 9

Rozporządzenie (WE) nr 1814/2003 traci moc.

Artykuł  10

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 maja 2004 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1104/2003 (Dz.U. L 158 z 27.6.2003, str. 1).

⁽²⁾ Dz.U. L 147 z 30.3.1995, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 777/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 1).

⁽³⁾ Dz.U. L 189 z 29.7.2003, str. 12.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1.

ZAŁĄCZNIK 

Przetarg na refundację wywozową dla owsa wywożonego z Finlandii i ze Szwecji

[Rozporządzenie (WE) nr 1005/2004 (*)]

(Termin składania ofert)

1	2	3
Kolejne numery oferentów	Ilości w tonach	Wysokość refundacji wywozowej (euro/tonę)
1
2
3
itd.
(*) Informacje należy wysyłać na poniższy adres elektroniczny: agri-c1- [e-mail]