Dyrektywa 95/45/WE ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1995.226.1

Akt utracił moc

Wersja od: 10 kwietnia 2006 r.

DYREKTYWA KOMISJI 95/45/WE

z dnia 26 lipca 1995 r.

ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi⁽¹⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 94/34/WE⁽²⁾, w szczególności jej art. 3 ust. 3 lit. a),

po konsultacji z Naukowym Komitetem ds. Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

należy ustanowić kryteria czystości dla wszystkich barwników wymienionych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 94/36/WE z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników używanych w środkach spożywczych⁽³⁾;

należy zweryfikować kryteria czystości dla barwników wymienionych w dyrektywie Rady z dnia 23 października 1962 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących barwników dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi⁽⁴⁾, ostatnio zmienionej dyrektywą 85/7/EWG⁽⁵⁾;

należy uwzględnić wymagania techniczne i techniki analityczne dla barwników określone w Kodeksie żywnościowym oraz przez Wspólny Komitet Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków Żywnościowych (JECFA);

dodatki do środków spożywczych, otrzymywane metodami produkcji lub materiały wyjściowe znacznie różniące się od tych objętych oceną Naukowego Komitetu ds. Żywności lub też różniące się od tych wymienionych w niniejszej dyrektywie, zostaną przedłożone do oceny przez Naukowy Komitet ds. Żywności w celu dokonania pełnej ich oceny ze szczególnym uwzględnieniem kryteriów czystości;

środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 2

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 1995 r.

	W imieniu Komisji
	Martin BANGEMANN
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 27.

⁽²⁾ Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 13.

⁽⁴⁾ Dz.U. 115 z 11.11.1962, str. 2645/62.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 2 z 3.1.1985, str. 22.

ZAŁĄCZNIK 1

A. Specyfikacja ogólna dla laków aluminiowych barwników
Definicja:	Laki aluminiowe wytwarzane są poprzez reakcję barwników odpowiadających kryteriom czystości wymienionym we właściwej specyfikacji monograficznej z tlenkiem glinu w warunkach wodnych. Tlenek glinu jest to zazwyczaj świeżo przygotowywany niesuszony materiał wytworzony poprzez reakcję siarczanu lub chlorku glinu z węglanem sodu lub wapnia lub też diwęglanem czy też amoniakiem. Po wytworzeniu się laki, produkt jest filtrowany, wymyty wodą i wysuszony. W produkcie gotowym może także występować tlenek glinu, który nie wszedł w reakcję (obojętny).
substancja nierozpuszczalna w HCl	Nie więcej niż 0,5 %
substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % (w warunkach neutralnych)
	Stosuje się określone kryteria czystości dla odpowiednich barwników.
B. SZCZEGÓLNE KRYTERIA CZYSTOŚCI
E 100 KURKUMINA
Synonimy	CI Natural Yellow 3, kurkuma, Metan diferoilu
Definicja	Kurkuminę otrzymuje się poprzez ekstrakcję rozpuszczalnikową kurkumy tzn. zmielonych kłączy naturalnych szczepów Curcuma longa L. W celu otrzymania stężonej kurkuminy w proszku, ekstrakt oczyszcza się poprzez krystalizację. Produkt składa się głównie z kurkumin; tzn. barwnika zasadniczego (l,7-bis(4- hydroksy-3-metoksyfenylo)hepta-1,6-dien-3,5-dion) i jego dwóch pochodnych desmetoksy w zróżnicowanych proporcjach. Mogą być obecne małe ilości olejów i żywic naturalnie występujących w kurkumie.
	W ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: octan etylu, aceton, ditlenek węgla, dichlorometan, n-butanol, metanol, etanol, heksan.
Klasa	Dicynamoilometan
Nr wskaźnika barwnika	75300
Einecs	207-280-5
Nazwy związków chemicznych	I. 1,7-bis(4-hydroksy-3-metoksyfenylo)hepta-1,6-dien-3,5-dion
	II. 1-(4-Hydroksyfenylo)-7-(4-hydroksy-3-metoksy-fenylo-)hepta-1,6-dien-3,5-dion
	III. 1,7-bis(4-hydroksyfenylo)hepta-1,6-dien-3,5-dion
Wzór chemiczny	I. C₂₁H_20°6
	II. C₂₀H₁₈O₅
	III. C₁₉H₁₆O₄
Masa cząsteczkowa	I. 368,39 II. 338,39 III. 308,39
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniej niż 90 % barwników łącznie
	1.607 przy około 426 nm w etanolu
Opis	Pomarańczowo-żółty krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w etanolu przy około 426 nm
B. Zakres temperatur topnienia	179-182 °C
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników	Octan etylu		)
	Aceton		)
	n-butanol		}Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
	Metanol		)
	Etanol		)
	Heksan
	Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 101 i) RYBOFLAWINA
Synonimy	Laktoflawina
Klasa	Izoalloksazyn
Einecs	201-507-1
Nazwy chemiczne	7,8-Dimetylo-10-(D-rybo-2,3,4,5-tetrahydroksypentylo)benzo(g)pterydyno- 2,4(3H,10H)-dion
	7,8-dimetylo-10-(1'-D-rybitylo)izoalloksazyn
Wzór chemiczny	C₁₇H₂₀N₄O₆
Masa cząsteczkowa	376,37
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 98 % na bazie bezwodnej

Opis	Krystaliczny proszek o słabym zapachu i barwie żółtej do pomarańczowo-żółtej
Identyfikacja
A. Spektrometria	Stosunek A₃₇₅/A₂₆₇ pomiędzy 0,31 i 0,33		w roztworze wodnym
	Stosunek A₄₄₄/A₂₆₇ pomiędzy 0,36 i 0,39
	Maksymalna w wodzie dla około 444 nm
B. Skręcalność właściwa	pomiędzy - 115° i - 140° w 0,05 roztworze N wodorotlenku sodu
Czystość
Ubytek na skutek suszenia	Nie więcej niż 1,5 % po suszeniu w temp. 105 °C przez 4 godz.
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 100 mg/kg (liczone jako anilina)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 101 ii) RYBOFLAWINY-5'-FOSFORAN
Synonimy	Ryboflawiny-5'-fosforan sodu
Definicja	Niniejsze specyfikacje odnoszą się do ryboflawiny-5'-fosforanu łącznie z małymi ilościami wolnej ryboflawiny oraz difosforanu ryboflawiny.
Klasa	Izoalloksazyn
Einecs	204-988-6
Nazwy chemiczne	Jednosodowy
	(2R,3R,4S)-5-(3')10'-dihydro-7',8'-dimetylo-2',4'-diokso-10'-benzo[γ]pterydynylo)- 2,3,4-trihydroksypentylo fosforan;
	jednosodowa sól 5'-monofosforanu estru ryboflawiny
Wzór chemiczny	Dla formy diwodzianu:		C₁₇H₂₀N₄NaO₉P.2H₂O
	Dla formy bezwodnej:		C₁₇H₂0N₄NaO₉P
Masa cząsteczkowa	541,36
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 95 % łącznych barwników liczona jako		C₁₇H₂0N₄NaO₉P.2H₂O
	250 przy około 375 nm w roztworze wodnym
Opis	higroskopijny krystaliczny proszek, o słabym zapachu i gorzkim smaku i barwie żółtej do pomarańczowej
Identyfikacja
A. Spektrometria	Stosunek A₃₇₅/A₂₆₇ pomiędzy 0,30 i 0,34 w roztworze wodnym
	Stosunek A₄₄₄/A₂₆₇ pomiędzy 0,35 i 0,40
	Maksymalna w wodzie przy około 444 nm
B. Skręcalność właściwa	pomiędzy + 38° i + 42° w 5 molowym roztworze HCl
Czystość
Ubytek na skutek suszenia	Nie więcej niż 8 % (100 °C, 5 godz. w próżni nad P₂O₅) dla postaci diwodzianu
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 25 %
Fosforan nieorganiczny	Nie więcej niż 1,0 % (liczone jako PO₄ na bazie bezwodnej)
Barwniki pomocnicze	Ryboflawina (wolna):		Nie więcej niż 6 %
	Difosforan ryboflawiny:		Nie więcej niż 6 %
Pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 70 mg/kg (liczone jako anilina)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 102 TARTRAZYNA
Synonimy	CI Food Yellow 4
Definicja	Tartrazyna składa się głównie z trisodowego 5-hydroksy-1-(4-sulfonatofenylo)-4-(4- sulfonatofenylazo)-H-pirazolo-3-karboksylanu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Tartrazynę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Monoazo
Nr wskaźnika barwnika	19140
Einecs	217-699-5
Nazwy chemiczne	Trisodo-5-hydroksy-1-(4-sulfonofenylo)-4-(4-sulfonofenylazo)-H-pirazolo-3-karboksylan
Wzór chemiczny	C16H9N4Na3O9S2
Masa cząsteczkowa	534,37
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa
	530 przy około 426 nm w roztworze wodnym
	Jasnopomarańczowy proszek lub granulki
Opis
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 426 nm
B. Żółty roztwór w wodzie
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 1,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-hydrazynobenzeno sulfonowy	)
Kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy	)
Kwas 5-okso-1-(4-sulfofenylo)-2-pirazolino-3-karboksylowy	}Łącznie nie więcej niż 0,5 %
4,4'-diazoaminodi(kwas benzeno sulfonowy)	)
Kwas tetrahydroksybursztynowy	)
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 104 ŻÓŁCIEŃ CHINOLINOWA
Synonimy	CI Food Yellow 13
Definicja	Żółcień chinolinową otrzymuje się poprzez sulfonowanie 2-(2-chinolilo) indan-1,3- dionu. Żółcień chinolinowa składa się głównie z soli sodowych mieszaniny disulfonianów (głównie), monosulfonianów i trisulfonianów powyższego związku i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. Żółcień chinolinową opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Chinoftalon
Nr wskaźnika barwnika	47005
Einecs	305-897-5
Nazwa związku chemicznego	disodowe sole disulfonianów 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dionu (główny składnik)
Wzór chemiczny	C₁₈H₉N Na2O8S2 (główny składnik)
Masa cząsteczkowa	477,38 (główny składnik)
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniej niż 70 % łącznych barwników liczonych jako sól sodowa
	Żółcień chinolinowa ma następujący skład:
	łącznych obecnych barwników:
	- nie mniej niż 80 % disodowych 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dion-disulfonianów
	- nie więcej niż 15 % 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dion-monosulfonianów sodu
	- nie więcej niż 7,0 % trisodowych 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dion-trisulfonianów
	865 (główny składnik) przy około 411 nm w wodnym roztworze kwasu octowego
Opis	Żółty proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodnym roztworze kwasu octowego o pH 5 przy około 411 nm
B. Żółty roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 4,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
2-metylochinolina	)
Kwas 2-metylochinolino-sulfonowy	)
Kwas ftalowy	}Łącznie nie więcej niż 0,5 %
2,6-dimetylo chinolina	)
Kwas 2,6-dimetylo chinolino sulfonowy	)
2'-(2-chinolilo)indan-1,3-dion	Nie więcej niż 4 mg/kg
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 110 ŻÓŁCIEŃ POMARAŃCZOWA FCF
Synonimy	CI Żółcień spożywcza 3, Żółcień pomarańczowa S
Definicja	Żółcień pomarańczowa FCF składa się głównie z 2-hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonianu disodowego i dodatkowych substancji barwiących łącznie z chlorkiem sodu i/ lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi.
	Żółcień pomarańczowa FCF jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są również sole wapniowa i potasowa.
Klasa	Monoazo
Numer wg Colour Index	15985
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	220-491-7
Nazwy chemiczne	2-Hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonian disodowy
Wzór chemiczny	C₁₆H₁₀N₂Na₂O₇S₂
Masa cząsteczkowa	452,37
Analiza	Zawiera nie mniej niż 85 % substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową.
	przy około 485 nm w roztworze wodnym o pH 7
Opis	Pomarańczowo-czerwony proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksimum w wodzie przy około 485 nm dla pH 7
B. Pomarańczowy roztwór wodny
Czystość
Substancja nierozpuszczalna w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Dodatkowe substancje barwiące	Nie więcej niż 5,0 %
1-(fenylazo)-2-naftol (Sudan I)	Nie więcej niż 0,5 mg/kg
Związki organiczne inne niż substancje barwiące:	)
kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy	)
kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy	}
kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy	)
kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy	)Łącznie nie więcej niż 0,5 %
4,4'-diazoaminodi(kwas benzenosulfonowy	)
6,6'-oksydi(kwas naftaleno-2-sulfonowy)	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem	Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
E 120 KOSZENILA, KWAS KARMINOWY, KARMINY
Definicja	Karminy i kwas karminowy otrzymuje się z ekstraktów wodnych, wodno-alkoholowych lub alkoholowych z koszenili, składającej się z suszonych odwłoków samic owadów Dactylopius coccus Costa.
	Głównym barwnikiem jest kwas karminowy.
	Laki aluminiowe kwasu karminowego (karminy) otrzymuje się z aluminium i kwasu karminowego obecnych w stosunku molowym 1:2.
	W produktach przemysłowych barwnik występuje razem z kationami amonu, wapnia, potasu lub sodu pojedynczo lub w połączeniu, a kationy te mogą być również obecne w nadmiarze.
	Produkty przemysłowe mogą również zawierać substancje białkopodobne pochodzące od insektów źródłowych, mogą też zawierać wolne kationy karminu lub małe pozostałości niezwiązanych kationów glinu.
Klasa	Antrachinon
Nr wskaźnika barwnika	75470
Einecs	Koszelina: 215-680-6; kwas karminowy: 215-023-3; karminy: 215-724-4
Nazwy chemiczne	Kwas 7-β -D-glukopiranozylo-3,5,6,8-tetrahydroksy-1-metylo-9,10-dioksoantraceno-2- karboksylowy (kwas karminowy); karmin jest uwodnionym chelatem glinu tego kwasu
Wzór chemiczny	C₂₂H_20°13 (kwas karminowy)
Masa cząsteczkowa	492,39 (kwas karminowy)
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 2,0 % kwasu karminowego w ekstrakcie zawierającym kwas karminowy; nie mniejsza niż 50 % kwasu karminowego w chelatach.
Opis	Czerwony do ciemnoczerwonego, w stanie kruchym, stałym lub sproszkowanym. Ekstrakt koszeliny jest zazwyczaj ciemnoczerwoną cieczą, może być też wysuszony na proszek.
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w wodnym roztworze amoniaku przy około 518 nm
	Maksymalna w rozcieńczonym roztworze chlorowodorowym przy około 494 nm dla kwasu karminowego
Czystość
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 122 AZORUBINA, KARMOIZYNA
Synonimy	CI Food Red 3
Definicja	Azorubina składa się głównie z disodowego 4-hydroksy-3-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-1-sulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Azorubinę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Monoazo
Nr wskaźnika barwnika	14720
Einecs	222-657-4
Nazwa związku chemicznego	Disodowy 4-hydroksy-3-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-1-sulfonian
Wzór chemiczny	C₂₀H₁₂N₂Na₂O₇S2
Masa cząsteczkowa	502,44
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
	510 przy około 516 nm w roztworze wodnym
Opis	Proszek lub granulki o barwie czerwonej do rdzawo-czerwonej
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 516 nm
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 2,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy	Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Kwas 4-hydroksynaftaleno-1-sulfonowy
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 123 AMARANT
Synonimy	CI Food Red 9
Definicja	Amarant składa się głównie z trisodowego 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-3,6-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Amarant opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Monoazo
Nr wskaźnika barwnika	16185
Einecs	213-022-2
Nazwa związku chemicznego	Trisodowy 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-3,6-disulfonian
Wzór chemiczny	C₂₀H₁₁N₂Na₃O₁0S3
Masa cząsteczkowa	604,48
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż85 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa

Opis	Czerwono-brązowy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 520 nm
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 3,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy	)
Kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy	)
Kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy	}Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy	)
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-6-trisulfonowy	)
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 124 PĄS 4R, CZERWIEŃ KOSZELINOWA A
Synonimy	CI Food Red 7, Nowa koszelina
Definicja	Pąs 4R składa się głównie z trisodowego 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-6,8-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Pąs 4R opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Monoazo
Nr wskaźnika barwnika	16255
Einecs	220-036-2
Nazwa związku chemicznego	Trisodowy 2-hydroksy-1-(4-sulfonato-1-naftylazo) naftaleno-6,8-disulfonian
Wzór chemiczny	C₂₀H₁₁N₂Na₃O₁0S3
Masa cząsteczkowa	604,48
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
	E1 cm 1 % 430 przy około 505 nm w roztworze wodnym
Opis	Czerwonawy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 505 nm
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 1,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy	)
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy	)
Kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy	}Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy	)
Kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-6-trisulfonowy	)
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 127 ERYTROZYNA
Synonimy	CI Food Red 14
Definicja	Erytrozyna składa się głównie z disodowego 2-(2,4,5,7-tetrajodo-3-oksydo-6-oksoksanteno- 9-ylo) monohydratu benzoesanu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Erytrozynę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Ksanten
Nr wskaźnika barwnika	45430
Einecs	240-474-8
Nazwa związku chemicznego Disodowy 2-(2,4,5,7-tetrajodo-3-oksydo-6-oksoksanteno-9-ylo) monohydrat benzoesanu
Wzór chemiczny	C₂₀H₆I₄Na₂O₅.H₂O
Masa cząsteczkowa	897,88
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 87 % łącznych barwników, obliczone jako bezwodna sól sodowa
	1.100 przy około 526 nm w roztworze wodnym dla pH 7
Opis	Czerwony proszek lub granulki.
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 526 nm dla pH7
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Nieorganiczne jodki obliczone jako jodek sodu	Nie więcej niż 0,1 %
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze (z wyjątkiem fluoresceiny)	Nie więcej niż 4,0 %
Fluoresceina	Nie więcej niż 20 mg/kg
Związki organiczne inne niż barwniki:
Tri-jodorezorcynol	Nie więcej niż 0,2 %
Kwas 2-(2,4-dihydroksy-3,5-diodobenzoilo) benzoesowy	Nie więcej niż 0,2 %
Substancje ekstrahowane eterem	Z roztworu o pH od 7 do 8, nie więcej niż 0,2 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
Laki aluminiowe	Nie stosuje się metody substancji nierozpuszczalnych w kwasie solnym. Zastąpiona jest substancją nierozpuszczalną w wodorotlenku sodu dla nie więcej niż 0,5 % wyłącznie w przypadku tego barwnika
E 128 CZERWIEŃ 2G
Synonimy	CI Food Red 10, Azogeranina
Definicja	Czerwień 2G składa się głównie z disodowego 8-acetamido-1-hydroksy-2-fenylazonaftaleno- 3,6-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Czerwień 2G opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Monoazo
Nr wskaźnika barwnika	18050
Einecs	223-098-9
Nazwa związku chemicznego	Disodowy 8-acetamido-1-hydroksy-2-fenylazo-naftaleno-3,6-disulfonian
Wzór chemiczny	C₁₈H₁₃N₃Na₂O₈S2
Masa cząsteczkowa	509,43
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
	620 przy około 532 nm w roztworze wodnym
Opis	Czerwony proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 532 nm
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 2,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 5-acetamido-4-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy	)
Kwas 5-amino-4-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy	)Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)	}
Substancje ekstrahowane eterem Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych	)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 129 CZERWIEŃ ALLURA AC
Synonimy	CI Food Red 17
Definicja	Czerwień Allura AC składa się głównie z disodowego 2-hydroksy-1-(2-metoksy-5- metylo-4-sulfono-fenylazo) naftaleno-6-sulfonianiu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Czerwień Allura AC opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.

Klasa	Monoazo
Nr wskaźnika barwnika	16035
Einecs	247-368-0
Nazwa związku chemicznego	Disodowy 2-hydroksy-1-(2-metoksy-5-metylo-4-sulfonofenylazo) naftaleno-6-sulfonian
Wzór chemiczny	C₁₈H₁₄N₂Na₂O₈S2
Masa cząsteczkowa	496,42
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
	E1 cm
	1 % 540 przy około 504 nm w roztworze wodnym dla pH 7
Opis	Ciemnoczerwony proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 504 nm
B. Czerwony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 3,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 6-hydroksy-2-naftaleno sulfonowy, sól sodowa	Nie więcej niż 0,3 %
Kwas 4-amino-5-metoksy-2-metylobenezeno sulfonowy	Nie więcej niż 0,2 %
6,6-oksybis (kwas 2-naftaleno sulfonowy) sól disodowa	Nie więcej niż 1,0 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 131 BŁĘKIT PATENTOWY V
Synonimy	CI Food Blue 5
Definicja	Błękit patentowy V składa się głównie ze związków wapnia lub sodu soli wewnętrznej [4-(α-(4-dietyloaminofenylo)-5-hydroksy-2,4-disulfofenylo-metylideno) 2,5- cyckloheksadien-1-ylideno] dietylowego wodorotlenku amonu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Dozwolona jest również sól potasu
Klasa	Triarylometan
Nr wskaźnika barwnika	42051
Einecs	222-573-8
Nazwy chemiczne	Związek wapnia lub sodu soli wewnętrznej [4-(α-(4-dietyloaminofenylo)-5-hydroksy- 2,4-disulfofenylo-metylideno) 2,5-cykloheksadien-1-ylodeno] dietylowy wodorotlenek amonu
Wzór chemiczny	Związek wapnia:		C₂₇H₃₁N₂O₇S₂CA_1/2
	Związek sodu:		C₂₇H₃₁N₂O₇S₂Na
Masa cząsteczkowa	Związek wapnia:		579,72
	Związek sodu:		582,67
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
	2.000 przy około 638 nm w roztworze wodnym dla pH 5
Opis	Ciemnoniebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy 638 nm dla pH 5
B. Niebieski roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 2,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
3-hydroksy benzaldehyd	)
Kwas 3-hydroksy benzoesowy	)
Kwas 3-hydroksy-4-sulfobenzoesowy	}Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Kwas Ν,Ν-dietyloamino benzenosulfonowy	)
Leukozasada	Nie więcej niż 4,0 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Z roztworu o pH 5 nie więcej niż 0,2 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 132 INDYGOTYNA, KARMIN INDYGO
Synonimy	CI Food Blue 1
Definicja	Indygotyna składa się głównie z mieszaniny disodowego 3,3'diokso-2,2'-bi-indolilodeno- 5,5'-disulfonianu, i disodowego 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,7'-disulfonianu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Indygotynę opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Indygoid
Nr wskaźnika barwnika	73015
Einecs	212-728-8
Nazwy chemiczne	Disodowy 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,5'-disulfonian
Wzór chemiczny	C₁₆H₈N₂Na₂O₈S₂
Masa cząsteczkowa	466,36
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa; disodowy 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,7'-disulfonian: nie więcej niż 18 %
	480 przy około 610 nm w roztworze wodnym
Opis	Ciemnoniebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 610 nm
B. Niebieski roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Z wyjątkiem disodowego 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolilodeno-5,7'-disulfonianu: nie więcej niż 1,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas izatyno-5-sulfonowy	)
Kwas 5-sulfoantranilowy	}Łącznie nie więcej niż 0,5 %
Kwas antranilowy	)
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 133 BŁĘKIT BRYLANTOWY FCF
Synonimy	CI Food Blue 2
Definicja	Błękit brylantowy FCF składa się głównie z disodowego α-(4-(N-etylo-3-sulfonobenzylamino) fenylo)-α-(4-N-etylo-3-sulfonobenzylamino) cykloheksa-2,5-dienylideno) tolueno-2-sulfonianiu i jego izomerów oraz barwników pomocniczych, oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Błękit brylantowy FCF opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Triarylometan
Nr wskaźnika barwnika	42090
Einecs	223-339-8
Nazwy chemiczne	Disodowy α-(4-(N-etylo-3-sulfonobenzylamino) fenylo)-α-(4-N-etylo-3-sulfonobenzylamino) cykloheksa-2,5-dienylideno) tolueno-2-sulfonian
Wzór chemiczny	C₃₇H₃₄N₂Na₂O₉S3
Masa cząsteczkowa	792,84
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 85 % łącznych barwników, obliczone jako sól sodowa
	1.630 przy około 630 nm w roztworze wodnym
Opis	Czerwonawo-niebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 630 nm
B. Niebieski roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 6,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Suma kwasów 2-, 3- i 4-formylo benzeno sulfonowych	Nie więcej niż 1,5 %
Kwas 3-((etylo)(4-sulfofenylo) amino) metylo benzeno sulfonowy	Nie więcej niż 0,3 %
Leukozasada	Nie więcej niż 5,0 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % dla pH 7
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 140 (i) CHLOROFILE
Synonimy	CI Natural Green 3, Chlorofil magnezowy, Faeofityna magnezowa
Definicja	Chlorofile otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Podczas poekstrakcyjnego usuwania rozpuszczalnika, naturalnie obecny magnez koordynowany, może być częściowo lub całkowicie usunięty w celu uzyskania odpowiednich faeofityn. Główne barwniki to faeofityny i chlorofile magnezu. Produkt wyekstrahowany, z którego usunięto rozpuszczalnik, zawiera pozostałe pigmenty, takie jak karotenoidy oraz oleje, tłuszcze i woski pochodzące z materiału wyjściowego. Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propano-2-ol i heksan.
Klasa	Porfiryna
Nr wskaźnika barwnika	75810
Einecs	Chlorofile: 215-800-7, chlorofil a: 207-536-6, chlorofil b: 208-272-4
Nazwy chemiczne	Główne barwniki to:
	Fityl (132R,17S,18S)-3)-(8-etylo-132-metoksykarbonylo-2,7,12,18-tetrametylo-13'- okso-3-winylo-131-132-17,18-tetrahydrocyklopenta [at]-porfiryno-17-ylo) propionian, (feofityna a), lub jako kompleks magnezowy (chlorofil a)
	Fityl (132R,l7S,18S)-3-(8-etylo-7-formylo-132-metoksykarbonylo-2,12,18-trimetylo- 13'-okso-3-winylo-13'-132-17,18-tetrahydrocyklopenta [at]-porfiryno-17-ylo)propionian, (feofityna b), lub jako kompleks magnezowy (chlorofil b)
Wzór chemiczny	Chlorofil a (kompleks magnezowy):		C₅₅H₇₂MgN₄O₅
	Chlorofil a:		C₅₅H₇₄N₄O₅
	Chlorofil b (kompleks magnezowy):		C₅₅H₇0MgN₄O₆
	Chlorofil b:		C₅₅H₇₂N₄O₆
Masa cząsteczkowa	Chlorofil a (kompleks magnezowy):		893,51
	Chlorofil a:		871,22
	Chlorofil b (kompleks magnezowy):		907,49
	Chlorofil b:		885,20
Wyszczególnienie	Łączna zawartość połączonych chlorofili i ich kompleksów magnezowych nie mniejsza niż 10 %
	700 przy około 409 nm w chloroformie
Opis	Ciało stałe woskowe o barwie od oliwkowo-zielonej do ciemnozielonej w zależności od zawartości koordynowanego magnezu
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w chloroformie przy około 409 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika	Aceton		)
	Metylo etylo keton		)
	Metanol		}Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
	Etanol		)
	Propan-2-ol		)
	Heksan		)
	Dichlorometan: Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 140 (ii) CHLOROFILINY
Synonimy	CI Natural Green 5, Chlorofilina sodowa, Chlorofilina potasowa
Definicja	Sole alkaliczne chlorofilin otrzymuje się przez zmydlenie ekstraktu rozpuszczalnikowego z naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Przez zmydlenie usuwa się metyl i grupy estrów fitolowych i może też częściowo rozszczepić pierścień cyklopentenylowy. Grupy kwasowe neutralizuje się i tworzą sole potasu lub/i sodu.
	Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propan-2- ol i heksan.
Klasa	Porfiryna
Nr wskaźnika barwnika	75815
Einecs	287-483-3
Nazwy chemiczne	Główne barwniki w postaci kwasowej to:
	- 3-(10-karboksylato-4-etylo-1,3,5,8-tetrametylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo) propionian (chlorofilina a) i
	- 3-(10-karboksylato-4-etylo-3-formylo-1,5,8-trimetylo-9-okso-2-winyloforbin-7- ylo)propionian (chloroflina b)
	W zależności od stopnia hydrolizy, pierścień cyklopentenylowy można rozszczepić i uzyskać trzecią funkcją karboksylową.
	Może również występować kompleks magnezowy.
Wzór chemiczny	Chlorofilina a (forma kwasowa): C₃₄H₃₄N₄O₅
	Chlorofilina b (forma kwasowa): C₃₄H₃₂N₄O₆
Masa cząsteczkowa	Chlorofilina a: 578,68
	Chlorofilina b: 592,66
	Każda z nich może być podniesiona do 18 daltonów w przypadku rozszczepienia pierścienia cyklopentenylowego
Wyszczególnienie	Łączna zawartość chlorofilin nie mniejsza niż 95 % w próbce suszonej w temp. około 100 °C przez 1 godzinę.
	700 przy około 405 nm w roztworze wodnym o pH 9
	140 przy około 653 nm w roztworze wodnym o pH 9
Opis	Proszek ciemnozielony do niebieskiego/czarnego
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w wodnym roztworze buforowym fosforanu o pH 9 przy około 405 nm i przy około 653 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika	Aceton		)
	Metylo etylo keton		)
	Metanol		}Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
	Etanol		)
	Propan-2-ol		)
	Heksan		)
	Dichlorometan:		Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 141 i) MIEDZIOWE KOMPLEKSY CHROLOFILI
Synonimy	CI Natural Green 3, Chlorofil miedziowy, Faeofityna miedziowa
Definicja	Chlorofile miedziowe otrzymuje się poprzez dodanie soli miedzi do substancji otrzymanej przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Po usunięciu rozpuszczalnika, produkt zawiera: pozostałe pigmenty, takie jak karotenoidy oraz tłuszcze i woski pochodzące z materiału wyjściowego. Główne barwniki to faeofityny miedziowe. Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propan-2-ol i heksan.
Klasa	Porfiryna
Nr wskaźnika barwnika	75815
Einecs	Chlorofil miedziowy a: 239-830-5; chlorofil miedziowy b: 246-020-5
Nazwy chemiczne	[Fityl (132R,17S,18S)-3-(8-etylo-132-metoksykarbonylo-2,7,12,18-tetrametylo-13'- okso-3-winylo-131-132-17,18-tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryno-17-ylo)propionian] miedzi (II) (Chlorofil miedziowy a) [Fityl (132R,17S,18S)-3-(8-etyl-7-formyl-132-metoksykarbonylo-2,12,18-trimetylo- 13'-okso-3-winylo-131-132-17,18-tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryno-17-yl)propionian] miedzi (II) (chlorofil miedziowy b)
Wzór chemiczny	Chlorofil miedziowy a: C55H72Cu N4O5
	chlorofil miedziowy b: C55H70Cu N4O6
Masa cząsteczkowa	Chlorofil miedziowy a: 932,75
	chlorofil miedziowy b: 946,73
Wyszczególnienie	Łączna zawartość chlorofili miedziowych nie mniejsza niż 10 %.
	540 przy około 422 nm w chloroformie
	300 przy około 652 nm w chloroformie
Opis	Ciało stałe woskowe o barwie od niebiesko zielonej do ciemnozielonej w zależności od zawartości materiału wyjściowego
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w chloroformie przy około 422 nm i przy około 652 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika	Aceton		Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
	Metylo etylo keton
	Metanol
	Etanol
	Propan-2-ol
	Heksan
	Dichlorometan:		)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg		)
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg		}Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg		)
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg		)
Jony miedzi	Nie więcej niż 200 mg/kg		)
Całkowita miedź	Nie więcej niż 8,0 % łącznych faeofityn miedziowych		)
E 141 ii) KOMPLEKSY MIEDZIOWE CHLOROFILIN
Synonimy	Chlorofilina miedziowa sodu, Chlorofilina miedziowa potasu, CI Natural Green 5
Definicja	Sole alkaliczne chlorofilin miedziowych otrzymuje się przez dodanie miedzi do produktu otrzymanego poprzez zmydlenie ekstraktu rozpuszczalnikowego z naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, trawy, lucerny siewnej i pokrzywy. Przez zmydlenie usuwa się metyl i grupy estrów fitolowych i może też częściowo rozszczepić pierścień cyklopentenylowy. Po dodaniu miedzi do oczyszczonej chlorofiliny, grupy kwasowe neutralizują się i tworzą sole potasu lub/i sodu. Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metylo etylo keton, dichlorometan, ditlenek węgla, metanol, etanol, propan-2- ol i heksan.
Klasa	Porfiryna
Nr wskaźnika barwnika	75815
Einecs
Nazwy chemiczne	Główne barwniki to formy kwasowe
	3-(10-Karboksylato-4-etylo-1,3,5,8-tetrametylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo)propionianu, kompleksy miedziowe (chlorofilina miedziowa a) i
	3-(10-Karboksylato-4-etylo-3-formylo-1,5,8-trimetylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo)
	propionian, kompleks miedziowy (chlorofilina miedziowa b)
Wzór chemiczny	Chlorofilina miedziowa a (forma kwasowa):		C₃₄H₃₂Cu N₄O₅
	Chlorofilina miedziowa b (forma kwasowa):		C₃₄H₃0Cu N₄O₆
Masa cząsteczkowa	Chlorofilina miedziowa a:		640,20
	Chlorofilina miedziowa b:		654,18
	Każda z nich może być podniesiona do 18 daltonów w przypadku rozszczepienia pierścienia cyklopentenylowego.
Wyszczególnienie	Łączna zawartość chlorofilin miedziowych jest nie mniejsza niż 95 % próbki suszonej w temp. 100 °C przez 1 h.
	565 przy około 405 nm w wodnym roztworze dla pH 7,5
	145 dla około 630 nm w wodnym roztworze buforowym fosforanu o pH 7,5
Opis	Proszek ciemnozielony do niebieskiego/czarnego
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w wodnym roztworze buforowym fosforanu o pH 7,5 przy około 405 nm i przy 630 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika	Aceton		)
	Metylo etylo keton		)
	Metanol		}Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
	Etanol		)
	Propan-2-ol		)
	Heksan		)
	Dichlorometan:		nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Jony miedzi	Nie więcej niż 200 mg/kg
Całkowita miedź	Nie więcej niż 8,0 % całkowitych chlorofilin miedziowych
E 142 ZIELEŃ S
Synonimy	CI Food Green 4, Zieleń brylantowa BS
Definicja	Zieleń S składa się głównie z N-[4-(dimetyloamino)fenylo] 2-hydroksy-3,6-disulfo-1- naftalenylo)metyleno]-2,5-cykloheksadien-1-ylodeno]-N-metylometanoaminianu sodu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Zieleń S opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Triarylometan
Nr wskaźnika barwnika	44090
Einecs	221-409-2
Nazwy chemiczne	N-[4-[[4-(dimetyloamino)fenylo](2-hydroksy-3,6-disulfo-1-naftalenylo)-metyleno]2,5- cykloheksadien-1-ylodeno-N-metylometanoaminian sodu; 5-[4-dimetyloamino-α-(4-dimetylominocykloheksa-2,5-dienylodeno) benzylo]-6-hydroksy- 7-sulfono-naftaleno-2-sulfonian sodu (alternatywna nazwa związku chemicznego).
Wzór chemiczny	C₂₇H₂₅N₂NaO₇S₂
Masa cząsteczkowa	576,63
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa
	1.720 przy około 632 nm w roztworze wodnym
Opis	Ciemnozielony lub ciemnoniebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 632 nm
B. Niebieski lub zielony roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 1,0 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Alkohol 4,4'-bis(dimetyloamino)-benzohydrylowy	Nie więcej niż 0,1 %
4,4'-bis(dimetyloamino)-benzofenon	Nie więcej niż 0,1 %
Kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy	Nie więcej niż 0,2 %
Leukozasada	Nie więcej niż 5,0 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 150a KARMEL
Definicja	Karmel otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane i cukier gronowy). Do celów karmelizacji używa się kwasów, alkaliów i soli, z wyjątkiem związków amonu oraz siarczynów
Einecs	232-435-9
Opis	Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej
Czystość
Barwniki związane DEAE-celulozą	Nie więcej niż 50 %
Barwniki związane celulozą fosforylową	Nie więcej niż 50 %
Intensywność barwy⁽¹⁾ 0,01-0,12
Całkowity azot	Nie więcej niż 0,1 %
Całkowita siarka	Nie więcej niż 0,2 %
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 25 mg/kg
⁽¹⁾ Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm.
E 150b KARMEL SIARCZYNOWY
Definicja	Karmel siarczynowy otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane, i cukier gronowy) z lub bez kwasów i alkaliów, w obecności związków siarczynów (kwas siarkawy, siarczyn potasu, disiarczyn potasu, siarczyn sodu oraz disiarczyn sodu); nie używa się związków amonu.
Einecs	232-435-9
Opis	Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej
Czystość
Barwniki związane DEAE-celulozą	Więcej niż 50 %
Intensywność barwy⁽¹⁾	0,05-0,13
Całkowity azot	Nie więcej niż 0,3 %⁽¹⁾
Ditlenek siarki	Nie więcej niż 0,2 %⁽¹⁾
Całkowita siarka	0,3-3,5 %⁽¹⁾
Siarka związana DEAE-celulozą	Więcej niż 40 %
Stosunek absorbancji barwników związanych DEAEcelulozą	19-34
Stosunek absorbancji
(A 280/560)	Więcej niż 50
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 25 mg/kg
⁽¹⁾ Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm. ⁽²⁾ Wyrażone na podstawie ekwiwalentu barwnika, tzn. wyrażone jako produkt o intensywności barwy 0,1 jednostek absorbancji.
E 150c KARMEL AMONIAKALNY
Definicja	Karmel amoniakalny otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane, i cukier gronowy) z lub bez kwasów i alkaliów, w obecności związków amonu (wodorotlenek amonu, węglan amonu, wodorowęglan amonu oraz fosforan amonu); nie używa się związków siarczynów
Einecs	232-435-9
Opis	Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej
Czystość
Barwniki związane DEAE-celulozą	Nie więcej niż 50 %
Barwniki związane celulozą fosforylową	Więcej niż 50 %
Intensywność barwy⁽¹⁾	0,08-0,36
Azot amoniakalny	Nie więcej niż 0,3 %⁽¹⁾
4-metylomidazol	Nie więcej niż 250 mg/kg⁽¹⁾
2-acetylo-4-tetrahydroksy-butylomidazol	Nie więcej niż 10 mg/kg⁽¹⁾
Całkowita siarka	Nie więcej niż 0,2 %⁽¹⁾
Całkowity azot	0,7-3,3 %⁽¹⁾
Stosunek absorbancji barwników związanych celulozą fosforylową	13-35
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 25 mg/kg
⁽¹⁾ 1Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm. ⁽²⁾ 2Wyrażone na podstawie ekwiwalentu barwnika, tzn. wyrażone jako produkt o intensywności barwy 0,1 jednostek absorbancji.
E 15°d KARMEL AMONIAKALNO-SIARCZYNOWY
Definicja	Karmel amoniakalno-siarczynowy otrzymuje się przez kontrolowaną obróbkę cieplną węglowodanów (dostępne w sprzedaży spożywcze słodziki odżywcze, które są monomerami glukozy i fruktozy i/lub ich polimerów, np. syropy glukozowe, sacharoza, i/lub syropy inwertowane, i cukier gronowy) z lub bez kwasów i alkaliów, w obecności związków amonu i siarczynu (kwas siarkawy, siarczyn potasu, disiarczyn potasu, siarczyn sodu, disiarczyn sodu, wodorotlenek amonu, węglan amonu, wodorowęglan amonu, fosforan amonu, siarczan amonu, siarczyn amonu oraz wodorosiarczyn amonu)
Einecs	232-435-9
Opis	Ciecz lub ciało stałe o barwie ciemnobrązowej do czarnej
Czystość
Barwniki związane DEAE-celulozą	Więcej niż 50 %
Intensywność barwy⁽¹⁾	0,10-0,60
Azot amoniakalny	Nie więcej niż 0,6 %⁽¹⁾
Ditlenek siarki	Nie więcej niż 0,2 %⁽¹⁾
4-metylomidazol	Nie więcej niż 250 mg/kg⁽¹⁾
Całkowity azot	0,3-1,7 %⁽¹⁾
Całkowita siarka	0,8-2,5 %⁽¹⁾
Stosunek azot/siarka w osadzie alkoholowym	0,7-2,7
Stosunek absorbancji w osadzie alkoholowym⁽¹⁾	8-14
Stosunek absorbancji (A _280/560)	Nie więcej niż 50
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 25 mg/kg
⁽¹⁾ Intensywność barwy definiuje się jako absorbancję 0,1 % (w/v) roztworu wodnego ciał stałych koloru karmelowego w 1 cm komórce przy 610 nm. ⁽²⁾ Wyrażone na podstawie ekwiwalentu barwnika, tzn. wyrażone jako produkt o intensywności barwy 0,1 jednostek absorbancji. ⁽³⁾ Stosunek absorbancji osadu alkoholowego określa się jako absorbancję osadu dla 280 mm podzieloną przez absorbancję dla 560 nm (komórka 1cm).
E 151 CZERŃ BRYLANTOWA BN, CZERŃ PN
Synonimy	CI Food Black 1
Definicja	Czerń brylantowa BN składa się głównie z tetrasodowego 4-acetamido-5-hydroksy- 6-[7-sulfono-4-(4-sulfonofenylazo)-1-naftylazo] naftaleno-1,7-disulfonianiu i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Czerń brylantową BN opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Bisazo
Nr wskaźnika barwnika	28440
Einecs	219-746-5
Nazwy chemiczne	Tetrasodowy 4-acetamido-5-hydroksy-6-[7-sulfono-4-(4-sulfonofenylazo)-1-naftylazo] naftaleno-1,7-disulfonian
Wzór chemiczny	C₂₈H₁₇N₅Na₄O₁4S4
Masa cząsteczkowa	867,69
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 80 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa
	530 przy około 570 nm w roztworze
Opis	Czarny proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie przy około 570 nm
B. Czarno-niebieskawy roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 10 % (wyrażone w zawartości barwnika)
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-acetamido-5-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy
Kwas 4-amino-5-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy	)
Kwas 8-aminonaftaleno-2-sulfonowy	})Łącznie nie więcej niż 0,8 %
Kwas 4,4'-diazoaminodi-(benzenosulfonowy)	)
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % w warunkach neutralnych
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 153 WĘGIEL ROŚLINNY
Synonimy	Czerń roślinna
Definicja	Węgiel roślinny wytwarza się przez karbonizację substancji roślinnych, takich jak drewno, pozostałości celulozy, torf, kokos i inne łupiny. Surowiec poddaje się karbonizacji w wysokich temperaturach. Składa się głównie z miałkiego węgla. Może zawierać małe ilości azotu, wodoru oraz tlenu. Po wytworzeniu produkt może wchłonąć nieco wilgoci.
Nr wskaźnika barwnika	77266
Einecs	215-609-9
Nazwy chemiczne	Węgiel
Wzór chemiczny	C
Masa cząsteczkowa	12,01
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 95 % węgla liczone na bazie bezwodnej i wolnej od popiołu
Opis	Czarny proszek bez zapachu i smaku
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych
B. Spalanie	Przy podgrzaniu do czerwoności, spala się wolno bez płomienia
Czystość
Popiół (łącznie)	Nie więcej niż 4,0 % (temperatura prażenia: 625 °C)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
Poliaromatyczne węglowodory	Ekstrakt otrzymany przez ekstrakcję 1 g produktu z 10 g czystego cykloheksanu w przyrządzie do ekstrakcji ciągłej jest bezbarwny a fluorescencja ekstraktu w świetle ultrafioletowym nie jest bardziej intensywna niż fluorescencja roztworu 0,100 mg siarczanu chininy w 1.000 ml 0,01 M kwasu siarkowego.
Ubytek na skutek suszenia	Nie więcej niż 12 % (120 °C, 4 godz.)
Substancje rozpuszczalne w alkaliach	Filtrat, otrzymany przez gotowanie 2 g próbki zawierającej 20 ml N wodorotlenku sodu i filtrację, jest bezbarwny.
E 154 BRĄZ FK
Synonimy	CI Food Brown 1
Definicja	Brąz FK składa się głównie z mieszaniny:
	I. 4-(2,4-diaminofenylazo) benzenosulfonianu sodu
	II. 4-(4,6-diamino-m-tolilazo) benzenosulfonianu sodu
	III. disodowego 4,4'-(4,6-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu)
	IV. disodowego 4,4'-(2,4-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu)
	V. disodowego 4,4'-(2,4-diamino-5-metylo-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu)
	VI. trisodowego 4,4',4"-(2,4-diaminobenzeno-1,3,5-trisazo)tri-(benzenosulfonianu)
	i barwników pomocniczych oraz wody, chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych. Brąz FK opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Azo (mieszanina barwników mono-, bis- i trisazo)
Einecs
Nazwy chemiczne	Mieszanina:
	I. 4-(2,4-diaminofenylazo) benzenosulfonianu sodu
	II. 4-(4,6-diamino-m-tolilazo) benzenosulfonianu sodu
	III. 4,4'-(4,6-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) disodowego
	IV. 4,4'-(2,4-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) disodowego
	V. 4,4'-(2,4-diamino-5-metylo-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) disodowego
	VI. 4,4',4"-(2,4-diaminobenzeno-1,3,5-trisazo)tri-(benzenosulfonianu) trisodowego
Wzór chemiczny	I. C₁₂H₁₁N₄NaO₃S
	II. C₁₃H₁₃N₄NaO₃S
	III. C₁₈H₁₄N₆Na₂O₆S₂
	IV. C₁₈H₁₄N₆Na₂O₆S₂
	V C₁₉H₁₆N₆Na₂O₆S₂
	VI. C₂₄H₁₇N₈Na₃O₉S₃
Masa cząsteczkowa	I. 314,30
	II. 328,33
	III. 520,46
	IV. 520,46
	V. 534,47
	VI. 726,59
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 70 % łącznych barwników
	Proporcje składników łącznych obecnych barwników nie mogą przekroczyć:
	I 26%
	II 17 %
	III 17 %
	IV 16 %
	V 20%
	VI 16 %
Opis	Czerwono-brązowy proszek lub granulki
Identyfikacja
Roztwór o barwie pomarańczowej do czerwonej
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 3,5 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy	Nie więcej niż 0,7 %
m-fenylenodiamina i 4-metylo-m-fenylenodiamina	Nie więcej niż 0,35 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne inne
niż m-fenyleno diamina i 4-metylo-m-fenyleno diamina
Nie więcej niż	0,007 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 155 BRĄZ HT
Synonimy	CI Food Brown 3
Definicja	Brąz HT składa się głównie z disodowego 4,4'-(2,4-dihydroksy-5-hydroksymetylo- 1,3-fenyleno bisazo) di (naftaleno-1-sulfonianu) barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
	Brąz HT opisuje się jako sól sodową. Dozwolone są również sole wapnia i potasu.
Klasa	Bisazo
Nr wskaźnika barwnika	20285
Einecs	224-924-0
Nazwy chemiczne	Disodowy 4,4'-(2,4-dihydroksy-5-hydroksymetylo-1,3-fenyleno bisazo)di (naftaleno- 1-sulfonian)
Wzór chemiczny	C₂₇H₁₈N₄Na₂O₉S₂
Masa cząsteczkowa	652,57
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 70 % łącznych barwników obliczone jako sól sodowa.
	403 przy około 460 nm w roztworze wodnym o pH 7
Opis	Czerwonawo-brązowy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w wodzie o pH 7 przy około 460 nm
B. Brązowy roztwór wodny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 10 % (metoda TLC)
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy	Nie więcej niż 0,7 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (liczone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Nie więcej niż 0,2 % w roztworze o pH 7
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 160 a i) MIESZANE KAROTENY 1. Karoteny roślinne
Synonimy	CI Oranż do żywności 5
Definicje	Mieszaninę karotenów otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnego materiału roślinnego, marchwi, olejów roślinnych, trawy, alfalfa (lucerna siewna) oraz pokrzywy.
	Na główne zabarwienie składają się karotenoidy, z których beta-karoten stanowi większą część. Mogą być obecne alfa, gamma-karoten i inne pigmenty. Oprócz pigmentów, substancja może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w materiale wyjściowym.
	Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: aceton, metyloetyloketon, metanol, etanol, propan-2-ol, heksan⁽¹⁾, dichlorometan i ditlenek węgla.
Klasa	Karotenoidy
Nr barwnika (CI)	75130
EINECS	230-636-6
Wzór chemiczny	Beta-karoten C₄₀H₅₆
Masa cząsteczkowa	Beta-karoten 536,88
Oznaczenie	Zawartość karotenów (liczone jako beta -karoten) jest nie mniejsza niż 5 %. Dla produktów otrzymanych przez ekstrakcję olejów roślinnych: nie mniej niż 0,2 % w tłuszczach jadalnych
	E^1%_1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksimum w cykloheksanie dla długości fal: 440 - 457 nm i 470 nm - 486 nm
Czystość
Pozostałości	Aceton		)
rozpuszczalnika	Metyloetyloketon		) Nie więcej niż 50 } mg/kg,
	Metanol		) pojedynczo lub w
	Propan-2-ol		) połączeniu
	Heksan,		)
	etanol		)
	Dichlorometan		Nie więcej niż 10 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
2. Karoteny glonów
Synonimy	CI Oranż do żywności 5
Definicje	Mieszane karoteny mogą być także wytwarzane z naturalnych szczepów glonów Dunaliella salina, rozwijających się w dużych słonych jeziorach położonych w Whyalla, południowa Australia. Beta-karoten jest ekstrahowany za pomocą olejku eterycznego. Preparatem jest zawiesina o stężeniu 20-30 % w oleju jadalnym. Stosunek izomerów trans-cis jest w zakresie 50/50 do 71/29. Na główne zabarwienie składają się karotenoidy, z których beta-karoten stanowi większą część. Mogą być obecne alfa-karoten, luteina, zeaksantyna i beta-kryptoksantyna. Oprócz pigmentów, substancja może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w materiale wyjściowym.
Klasa	Karotenoidy
Nr barwnika (CI)	75130
Wzór chemiczny	Beta-karoten C₄₀H₅₆
Masa cząsteczkowa	Beta-karoten 536,88
Oznaczenie	Zawartość karotenów (liczone jako beta -karoten) jest nie mniejsza niż 20 %.
	E^1%_1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksimum w cykloheksanie przy długości fali 440 nm do 457 nm i 474 nm do 486 nm
Czystość
Naturalne tokoferole w oleju jadalnym	Nie więcej niż 0,3 %
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
E 160 a ii) BETA-KAROTEN 1. Beta-karoten
Synonimy	CI Oranż do żywności 5
Definicje	Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów beta-karotenu łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Rozcieńczone i stabilizowane preparaty mogą mieć różne stosunki izomerów cis/trans.
Klasa	Karotenoidy
Nr barwnika (CI)	40800
EINECS	230-636-6
Nazwy chemiczne	Beta-karoten; beta,beta-karoten
Wzór chemiczny	C₄₀H₅₆
Masa cząsteczkowa	536,88
Oznaczenie	Nie mniej niż 96 % łącznych barwników (wyrażone jako beta-karoten)
	E^1%_1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie
Opis	Czerwone do fioletowo-czerwonych kryształy lub proszek krystaliczny
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksimum w cykloheksanie przy długości fali 453 do 456 nm
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,2 %
Podrzędne barwniki	Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % całkowitej ilości barwników
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
2. Beta-karoten z Blakeslea trispora
Synonimy	CI Oranż do żywności 5
Definicje	Otrzymywany w procesie fermentacji z użyciem mieszanej kultury dwupłciowych skojarzonych typów (+) i (-) z naturalnych szczepów grzybów Blakeslea trispora. Beta-karoten jest ekstrahowany z biomasy za pomocą octanu etylu, lub octanu izobutylu, następnie alkoholem izopropylowym i krystalizowany. Skrystalizowany produkt zawiera głównie trans beta-karoten. Z powodu procesu naturalnego, około 3 % produktu składa się z mieszanych karotenoidów, co jest specyficzne dla produktu.
Klasa	Karotenoidy
Nr barwnika	(CI) 40800
EINECS	230-636-6
Nazwy chemiczne	Beta-karoten, beta,beta-karoten
Wzór chemiczny	C₄₀H₅₆
Masa cząsteczkowa	536,88
Oznaczenie	Nie mniej niż 96 % łącznych barwników (wyrażone jako beta-karoten)
	E^1%_1cm 2.500 przy długości fali około 440 nm do 457 nm w cykloheksanie
Opis	Czerwone, brązowo-czerwone lub purpurowo-fioletowe kryształy lub proszek krystaliczny (barwa zmienia się w zależności od użytego rozpuszczalnika i warunków krystalizacji)
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksimum w cykloheksanie przy długości fali 453 nm do 456 nm
Czystość
Pozostałości	Octan etylu	) nie więcej niż 0,8 % pojedynczo lub
rozpuszczalnika	Etanol	}w połączeniu
	izobutylu: nie więcej niż 1,0 %
	Alkohol izopropylowy: nie więcej niż 0,1 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,2 %
Barwniki podrzędne	Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % całkowitej ilości barwnika
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Mykotoksyny
Aflatoksyna B1	Nieobecne
Trichothecene (T2)	Nieobecne
Ochratoksyna	Nieobecne
Zearalenon	Nieobecne
Microbiologia:
Pleś	Nie więcej niż 100/g
Drożdże	Nie więcej niż 100/g
Salmonella	Nieobecne w 25 g
Escherichia coli	Nieobecne w 5 g
E 160b ANNATO, BIKSYNA, NORBIKSYNA
Synonimy	CI Natural Orange 4
Definicja
Klasa	Karotenoidy
Nr wskaźnika barwnika	75120
Einecs	Annato: 215-735-4, ekstrakt z nasion annato: 289-561-2; biksyna: 230-248-7
Nazwy chemiczne	Biksyna: '-Metylowodoro-9'-cis-6,6'-diapokaroten-6,6'-diesan 6'-Metylowodoro-9'-trans-6,6'-diapokaroten-6,6'-diesan
	Norbiksyna: kwas 9'cis-6,6'-diapokaroten-6,6'-dionowy kwas 9'-trans-6,6'-diapokaroten-6,6'-dionowy
Wzór chemiczny	Biksyna: C₂₅H_30°4
	Norbiksyna: C₂₄H₂₈O₄
Masa cząsteczkowa	Biksyna: 394,51
Norbiksyna:	380,48
Opis	Czerwonawo-brązowy proszek, zawiesina lub roztwór
Identyfikacja
Spektrometria	Biksyna: maksymalna w chloroformie około 502 nm
	Norbiksyna: maksymalna w rozcieńczonym roztworze KOH około 482 nm
i) Biksyna i norbiksyna ekstrahowane rozpuszczalnikiem
Definicja	Biksynę otrzymuje się poprzez ekstrakcję zewnętrznej powłoki nasion drzewa annato (Bixa orellana L.) przy użyciu jednego lub kilku z następujących rozpuszczalników: aceton, metanol, heksan lub dichlorometan, ditlenek węgla i następnie usunięciu rozpuszczalnika.
	Norbiksynę otrzymuje się przez hydrolizę alkaliów wodnych wyekstrahowanej biksyny.
	Biksyna i norbiksyna mogą zawierać inne substancje wyekstrahowane z nasion annato.
	Sproszkowana biksyna zawiera kilka składników barwnikowych, głównym z nich
	jest biksyna, która może występować w formach cis- i trans-. Mogą również występować produkty termicznego rozkładu biksyny. Sproszkowana norbiksyna zawiera produkty hydrolizy biksyny w postaci soli sodowej lub potasowej jako głównych barwników. Mogą występować formy cis- i trans-.
Wyszczególnienie	Zawartość sproszkowanej biksyny nie mniej niż 75 % łącznych karotenoidów liczone jako biksyna.
	Zawartość sproszkowanej norbiksyny nie mniej niż 25 % łącznych karotenoidów liczone jako norbiksyna
	Biksyna: 2.870 dla około 502 nm w chloroformie
	Norbiksyna: 2.870 dla około 482 nm w roztworze KOH

Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika	Aceton		)
	Metanol		}Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
	Heksan		)
	Dichlorometan:		nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
ii) Annato ekstrahowane alkaliami
Definicja	Annato rozpuszczalne w wodzie otrzymuje się poprzez ekstrakcję alkaliami wodnymi (wodorotlenek sodu lub potasu) zewnętrznych powłok nasion drzewa annato (Bixa orellana L.)
	Annato rozpuszczalne w wodzie zawiera norbiksynę, produkt hydrolizy biksyny, w postaci soli sodu lub potasu jako głównych barwników. Mogą występować formy cis- i trans-.
Wyszczególnienie	Zawiera nie mniej niż 0,1 % łącznych karotenoidów wyrażone jako norbiksyna
	Norbiksyna: 2.870 dla około 482 nm w roztworze KOH

Czystość
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
iii) Annato ekstrahowane olejem
Definicja	Olejowe ekstrakty annato w formie zawiesiny lub roztworu otrzymuje się przez ekstrakcję zewnętrznej powłoki nasion drzewa annato (Bixa orellana L.) jadalnym olejem roślinnym. Olejowy ekstrakt annato zawiera szereg barwników, z których głównym jest biksyna, która może występować w formie cis- i trans-. Mogą również występować produkty termicznego rozkładu biksyny. Wyszczególnienie Zawiera nie mniej niż 0,1 % łącznych karotenoidów wyrażone jako biksyna Biksyna: 2.870 dla około 502 nm w chloroformie
Czystość
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 160c EKSTRAKT Z PAPRYKI, KAPSANTYNA, KAPSORUBINA
Synonimy	Oleożywica paprykowa
Definicja	Ekstrakt papryki rocznej otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnychs zczepów papryki rocznej, składających się ze zmielonych strąków owocu Capsicum annuum L. z lub bez nasion i zawierających główny barwnik tej przyprawy. Głównymi barwnikami są kapsantyna i kapsorubina. Występują również liczne pozostałe składniki barwiące.
	Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: metanol, etanol, aceton, heksan, dichlorometan, octan metylu i ditlenek węgla.
Klasa	Karotenoidy
Einecs	Kapsantyna: 207-364-1, kapsorubina: 207-425-2
Nazwy chemiczne	Kapsantyna: (3R, 3'S, 5'R)-3,3'-dihydroksy-β,k-karoten-6-on
	Kapsorubina: (3S, 3'S, 5R, 5R')-3,3'-dihydroksy-k,k-karoten-6,6'- dion
Wzór chemiczny	Kapsantyna: C₄₀H₅₆O₃
Kapsorubina:	C40H56O4
Masa cząsteczkowa	Kapsantyna: 584,85
Kapsorubina:	600,85
Wyszczególnienie	Ekstrakt papryki: zawartość nie mniej niż 7,0 % karotynoidów
	Kapsantyna/kapsorubina: nie mniej niż 30 % łącznych karotenoidów
	2.100 dla około 462 nm w acetonie
Opis	Ciemnoczerwona lepka ciecz
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w acetonie przy około 462 nm
B. Reakcja barwnika	Barwnik głęboko-niebieski otrzymuje się przez dodanie jednej kropli kwasu siarkowego do jednej kropli próbki w 2-3 kroplach chloroformu.
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika	Octan etylu		)
	Metanol		)
	Etanol		}Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
	Aceton		)
	Heksan		)
	Dichlorometan:		nie więcej niż 10 mg/kg
	Kapsaicyna		Nie więcej niż 250 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 160d LIKOPEN
Synonimy	Natural Yellow 27
Definicja	Likopen otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów czerwonych pomidorów (Lycopersicon esculentum L.) po następnym usunięciu rozpuszczalnika. Można używać jedynie następujących rozpuszczalników: dichlorometan, ditlenek węgla, octan etylu, aceton, propan-2-ol, metanol, etanol, i heksan. Głównym barwnikiem pomidorów jest likopen, mogą również występować małe ilości pozostałych pigmentów karotenoidowych. Oprócz pozostałych pigmentów, produkt może zawierać oleje, tłuszcze, woski oraz składniki smakowe naturalnie występujące w pomidorach.
Klasa	Karotenoidy
Nr wskaźnika barwnika	75125
Nazwy chemiczne	Likopen, ψ,ψ-karoten
Wzór chemiczny	C₄₀H₅₆
Masa cząsteczkowa	536,85
Wyszczególnienie	Zawiera nie mniej niż 5 % łącznych barwników 3.450 dla około 472 nm w heksanie
Opis	Ciemnoczerwona lepka ciecz
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w heksanie przy około 472 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika	Octan etylu		)
	Metanol		)
	Etanol		}Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
	Aceton		)
	Heksan		)
	Propan-2-ol		)
	Dichlorometan:		nie więcej niż 10 mg/kg
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 160e BETA-APO-8'-KAROTENAL (C3O)
Synonimy	CI Food Orange 6
Definicja	Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów β-apo-8'-karotenalu łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Formy rozcieńczone i ustalone otrzymuje się z β-apo-8'-karotenalu spełniającego powyższe specyfikacje i zawierają roztwory lub zawiesiny β-apo-8'-karotenalu w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjach i proszkach rozprowadzanych wodą. Preparaty te mogą mieć różne stosunki cis/trans.
Klasa	Karotenoidy
Nr wskaźnika barwnika	40820
Einecs	214-171-6
Nazwy chemiczne	β-Apo-8'-karotenal, Trans-β-apo-8 'karoten-aldehyd
Wzór chemiczny	C₃₀H₄₀O
Masa cząsteczkowa	416,65
Wyszczególnienie	Nie mniej niż 96 % łącznych barwników
	2.640 przy 460-462 nm w cykloheksanie
Opis	Ciemnofioletowe kryształki z metalicznym połyskiem lub krystaliczny proszek
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w cykloheksanie przy 460-462 nm
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Barwniki pomocnicze	Karotenoidy inne niż β-apo-8'-karotenal:
	nie więcej niż 3,0 % łącznych barwników
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 160f ESTER ETYLOWY KWASU BETA-APO-8'-KAROTENOWEGO (C30)
Synonimy	CI Food Orange 7, ester β-apo-8'-karotenowy
Definicja	Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów estru etylowego kwasu β-apo-8'-karotenowego łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Formy rozcieńczone i ustalone otrzymuje się z esteru etylowego kwasu β-apo- 8'-karotenowego spełniającego powyższe specyfikacje i zawierają roztwory lub zawiesiny esteru etylowego kwasu β-apo-8-karotenowego w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjach i proszkach rozprowadzanych wodą. Preparaty te mogą mieć różne stosunki cis/trans.
Klasa	Karotenoidy
Nr wskaźnika barwnika	40825
Einecs	214-173-7
Nazwy chemiczne	Ester etylowy kwasu β-apo-8'-karotenowego, etylo 8'-apo-β -karoten-8'-oesan
Wzór chemiczny	C₃₂H₄₄O₂
Masa cząsteczkowa	460,70
Wyszczególnienie	Nie mniej niż 96 % łącznych barwników
	2.550 przy około 449 nm w cykloheksanie
Opis	Czerwone do fioletowo-czerwonych kryształki lub proszek krystaliczny
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w cykloheksanie przy około 449 nm
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Barwniki pomocnicze	Karotenoidy inne niż ester etylowy kwasu β-apo-8'-karotenowego:
	nie więcej niż 3,0 % łącznych barwników
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 161b LUTEINA
Synonimy	Mieszanina karotenoidów, Ksantofile
Definicja	Luteinę otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikową naturalnych szczepów jadalnych owoców i roślin, trawy, lucerny siewnej (alfalfa) i tagetes erecta. Głównym barwnikiem są karotenoidy, gdzie głównym elementem jest luteina i jej estry kwasów tłuszczowych. Mogą również występować zróżnicowane ilości karotenów. Luteina może zawierać tłuszcze, oleje i woski naturalnie występujące w materiale roślinnym.
	Do celów ekstrakcji można używać jedynie następujących rozpuszczalników: metanol, etanol, propan-2-ol, heksan, aceton, metylo etylo keton, dichlorometan i ditlenek węgla.
Klasa	Karotenoidy
Einecs	204-840-0
Nazwy chemiczne	3,3'-dihydroksy-d-karoten
Wzór chemiczny	C₄₀H₅₆O₂
Masa cząsteczkowa	568,88
Wyszczególnienie	Zawartość łącznego barwnika nie mniejsza niż 4 % liczone jako luteina
	2.550 przy około 445 nm w chloroformie/etanolu (10 + 90) lub w heksanie/etanolu/acetonie (80 + 10 + 10)
Opis	Ciemna żółtawo-brązowa ciecz
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w chloroformie/etanolu (10 + 90) przy około 445 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika	Aceton		)
	Metyloetylo keton		)
	Metanol		}Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
	Etanol		)
	Propan-2-ol		)
	Heksan		)
	Dichlorometan:		nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 161g KANTAKSANTYNA
Synonimy	CI Food Orange 8
Definicja	Niniejsze specyfikacje dotyczą głównie wszystkich trans izomerów kantaksantyny łącznie z małymi ilościami pozostałych karotenoidów. Formy rozcieńczone i ustalone otrzymuje się z kantaksantyny spełniającej powyższe specyfikacje i zawierają roztwory lub zawiesiny kantaksantyny w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjach i proszkach rozprowadzanych wodą. Preparaty te mogą mieć różne stosunki cis/trans.
Klasa	Karotenoidy
Nr wskaźnika barwnika	40850
Einecs	208-187-2
Nazwy chemiczne	β-Karoten-4,4'-dion, kantaksantyna, 4,4'-diokso-β-karoten
Wzór chemiczny	C₄₀H₅₂O₂
Masa cząsteczkowa	564,86
Wyszczególnienie	Nie mniej niż 96 % łącznych barwników (wyrażone jako kantaksantyna)
	2.200 przy około 485 nm w chloroformie
	Przy 468-472 nm w cykloheksanie
	przy 464-467 nm w benzynie
Opis	Ciemnofioletowe kryształki lub krystaliczny proszek
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w chloroformie przy około 485 nm
	Maksymalna w cykloheksanie przy 468-472 nm
	Maksymalna w benzynie przy 464-467 nm
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Barwniki pomocnicze	Karotenoidy inne niż kantaksantyna: nie więcej niż 5,0 % łącznych barwników
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 162 CZERWIEŃ BURACZANA, BETANINA
Synonimy	Czerwień buraczana
Definicja	Czerwień buraczaną otrzymuje się z korzenia naturalnych szczepów czerwonych buraków (Beta vulgaris L. var. rubra) przez wyciskanie soku z kruszonych buraków lub przez ekstrakcję wodną pociętych korzeni buraka, a następnie wzbogacanie barwnikiem czynnym. Barwnik składa się z różnych pigmentów należących do klasy betalainy. Główny barwnik składa się z betacyjanin (czerwień), gdzie betanina występuje w 75-95 %. Mogą także występować małe ilości betaksantyny (żółć) i produktów rozkładu betalain (jasny brąz).
	Oprócz pigmentów, sok lub ekstrakt składa się z cukrów, soli i/lub białek naturalnie występujących w czerwonych burakach. Roztwór może być skoncentrowany i niektóre produkty mogą być rafinowane w celu usunięcia większości cukrów, soli i białek.
Klasa	Betalaina
Einecs	231-628-5
Nazwy chemiczne	Kwas (S-(R',R')-4-(2-(2-karboksy-5(β-D-glukopiranozyloksy)-2,3-dihydro-6-hydroksy- 1H-indolo-1-ylo)etenylo)-2,3-dihydro-2,6-pirydyno-dikarboksylowy; 1-(2-(2,6-dikarboksy- 1,2,3,4-tetrahydro-4-pirydylideno)etylodeno)-5-β -D-glukopiranozyloksy)-6- hydroksyindolo-2-karboksylan
Wzór chemiczny	Betanina: C₂₄H₂₆N₂O₁₃
Masa cząsteczkowa	550,48
Wyszczególnienie	Zawartość barwnika czerwonego (wyrażona jako betanina) nie mniejsza niż 0,4 %
	1.120 przy około 535 nm w roztworze wodnym o pH 5
Opis	Czerwona lub ciemnoczerwona ciecz, pasta, proszek lub ciało stałe
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w wodzie o pH 5 przy około 535 nm
Czystość
Azotan	Nie więcej niż 2 g anionu azotanu/g czerwonego barwnika (jak obliczone wg oznaczenia)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 163 ANTOCYJANINY
Definicja	Antocyjaniny otrzymuje się przez ekstrakcję wodą siarczynowaną, zakwaszoną wodą, ditlenkiem węgla, metanolem lub etanolem, z naturalnych szczepów warzyw i jadalnych owoców. Antocyjany zawierają pospolite składniki materiału wyjściowego, takie jak antocyjaninę, kwasy organiczne, taniny, cukry, minerały, itp., ale niekoniecznie w takich samych proporcjach, w jakich występują one w materiale wyjściowym.
Klasa	Antocyjaniny
Einecs	208-438-6 (cyjanidyna); 205-125-6 (peonidyna); 208-437-0 (delfinidyna); 211- 403-8 (malwidyna); 205-127-7 (pelargonidyna)
Nazwy chemiczne	chlorek 3,3',4',5,7-pentahydroksy-flawinowy (cyjanidyna)
	chlorek 3,4',5,7-tetrahydroksy-3'-metoksyflawinowy (peonidyna)
	chlorek 3,4',5,7-tetrahydroksy-3',5'-dimetoksyflawinowy (malwidyna)
	chlorek 3,5,7-trihydroksy-2-(3,4,5,trihydroksyfenylo)-1-benzopyryliowy (delfinidyna)
	chlorek 3,3'4',5,7-pentahydroksy-5'-metoksyflawinowy (petunidyna)
	3,5,7-trihydroksy-2-(4-hydroksyfenylo)-1-benzopirylowy (pelargonidyna)
Wzór chemiczny	Cyjanidyna:		C₁₅H₁₁O₆C_l
	Peonidyna:		C₁₆H₁₃O₆C_l
	Malwinidyna:		C₁₇H₁₅O₇C_l
	Delfinidyna:		C₁₅H₁₁O₇Cl
	Petunidyna:		C₁₆H₁₃O₇Cl
	Pelargonidyna:		C₁₅H₁₁O₅C_l
Masa cząsteczkowa	Cyjanidyna:		322,6
	Peonidyna:		336,7
	Malwinidyna:		366,7
	Delfinidyna:		340,6
	Petunidyna:		352,7
	Pelargonidyna:		306,7
Wyszczególnienie	300 dla czystego pigmentu przy 515-535 nm o pH 3,0
Opis	Fioletowawo-czerwona ciecz, proszek lub pasta o lekkim charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
Spektrometria	Maksymalna w metanolu o 0,01 % stęż. HC1
	Cyjanidyna:		535 nm
	Peonidyna:		532 nm
	Malwinidyna:		542 nm
	Delfinidyna:		546 nm
	Petunidyna:		543 nm
	Pelargonidyna:		530 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalnika	Metanol		Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
	Etanol
Ditlenek siarki	Nie więcej niż 1.000 mg/kg na procent pigmentu
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 170 WĘGLAN WAPNIA
Synonimy	CI Pigment White 18, Kreda
Definicja	Węglan wapnia jest produktem otrzymanym z mielonego kamienia wapiennego lub poprzez strącanie jonów wapnia jonami węglanowymi
Klasa	Nieorganiczne
Nr wskaźnika barwnika	77220
Einecs	Węglan wapnia: 207-439-9
Kamień wapienny:	215-279-6
Nazwy chemiczne	Węglan wapnia
Wzór chemiczny	CaCO₃
Masa cząsteczkowa	100,1
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 98 % na bazie bezwodnej
Opis	Biały proszek krystaliczny lub bezpostaciowy, bezzapachowy i bez smaku
Identyfikacja
Rozpuszczalność	Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie i alkoholu. Rozpuszcza się musując w rozcieńczonym kwasie octowym, w rozcieńczonym kwasie solnym i rozcieńczonym kwasie azotowym i powstałe roztwory, po zagotowaniu, dają pozytywny odczyn wapnia.
Czystość
Ubytek na skutek suszenia	Nie więcej niż 2,0 % (200 °C, 4 godziny)
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 0,2 %
Sole magnezu i alkaliowe	Nie więcej niż 1,5 %
Fluorek	Nie więcej niż 50 mg/kg
Antymon (Sb)	)
Nie więcej niż	)
Miedź (Cu)	}100 mg/kg, pojedynczo lub w połączeniu
Chrom (Cr)	)
Cynk (Zn)	)
Bar (Ba)	)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
E 171 DITLENEK TYTANU
Synonimy	CI Pigment biały 6
Definicja	Ditlenek tytanu składa się głównie z czystego anatazu i/lub rutylu ditlenku tytanu, który może być pokryty małymi ilościami glinu i/lub krzemu w celu poprawy właściwości technologicznych produktu.
Klasa	Nieorganiczne
Numer wg Colour Index	77891
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	236-675-5
Nazwy chemiczne	Ditlenek tytanu
Wzór chemiczny	TiO₂
Masa cząsteczkowa	79,88
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu
Opis	Biały lub lekko zabarwiony proszek
Identyfikacja
Rozpuszczalność	Nierozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszcza się wolno w kwasie fluorowodorowym i w gorącym stężonym kwasie siarkowym.
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 3 godziny)
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 1,0 % w przeliczeniu na masę wolną od substancji lotnych (800 °C)
Tlenek glinu i/lub ditlenek krzemu	Łącznie nie więcej niż 2,0 %
Substancje rozpuszczalne w 0,5 N HCl	Nie więcej niż 0,5 % w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu, dodatkowo dla produktów zawierających glin lub krzem, nie więcej niż 1,5 % w przeliczeniu na masę produktu handlowego.
Substancje rozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,5 %
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Antymon	Nie więcej niż 50 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg przy całkowitym rozpuszczeniu
Cynk	Nie więcej niż 50 mg/kg przy całkowitym roztworzeniu
E 172 TLENKI I WODOROTLENKI ŻELAZA
Synonimy	Żółty tlenek żelaza: CI pigment żółty 42 i 43
	Czerwony tlenek żelaza: CI pigment czerwony 101 i 102
	Czarny tlenek żelaza: CI pigment czarny 11
Definicja	Tlenki i wodorotlenki żelaza są produkowane sztucznie i składają się głównie z bezwodnych lub/i uwodnionych tlenków żelaza. Odcienie barwy obejmują żółcie, czerwienie, brązy i czernie. Tlenki żelaza nadające się do produktów żywnościowych wyróżnia stosunkowo niski poziom zanieczyszczenia innymi metalami. Dokonuje się tego poprzez selekcję i kontrolę źródła żelaza i lub stopnia oczyszczania chemicznego podczas procesu produkcyjnego.
Klasa	Nieorganiczne
Nr wskaźnika barwnika	Żółty tlenek żelaza: 77492
Czerwony tlenek żelaza:	77491
Czarny tlenek żelaza:	77499
Einecs	Żółty tlenek żelaza: 257-098-5
Czerwony tlenek żelaza:	215-168-2
Czarny tlenek żelaza:	235-442-5
Nazwy chemiczne	Żółty tlenek żelaza: uwodniony tlenek żelazowy, uwodniony tlenek żelaza (III)
	Czerwony tlenek żelaza: bezwodny tlenek żelazowy, bezwodny tlenek żelaza (III)
	Czarny tlenek żelaza: tlenek żelazawo-żelazowy, tlenek żelaza (II, III)
Wzór chemiczny	Żółty tlenek żelaza: FeO(OH).xH₂O
	Czerwony tlenek żelaza: Fe₂O₃
	Czarny tlenek żelaza: FeO.Fe₂O₃
Masa cząsteczkowa	88,85: FeO(OH)
	159,70: Fe₂O₃
	231,55: FeO.Fe₂O₃
Wyszczególnienie	Żółty nie mniej niż 60 %, czerwony i czarny nie mniej niż 68 % łącznego żelaza, wyrażone jako żelazo
Opis	Proszek o odcieniu żółtym, czerwonym, brązowym, lub czarnym.
Identyfikacja
Rozpuszczalność	Nierozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych
	Rozpuszczalne w skoncentrowanych kwasach mineralnych
Czystość
Substancje rozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 1,0 %		)
Arsen	Nie więcej niż 5 mg/kg		)
Bar	Nie więcej niż 50 mg/kg		)
Kadm	Nie więcej niż 5 mg/kg		}Przez całkowite rozpuszczenie
Chrom	Nie więcej niż 100 mg/kg		)
Miedź	Nie więcej niż 50 mg/kg		)
Ołów	Nie więcej niż 20 mg/kg		)
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg		)
Nikiel	Nie więcej niż 200 mg/kg		)
Cynk	Nie więcej niż 100 mg/kg,		)
E 173 ALUMINIUM )
Synonimy	CI Pigment metalowy, Al
Definicja	Sproszkowane aluminium składa się z dokładnie rozdzielonych cząsteczek aluminium. Mielenie może odbywać się lub nie, przy użyciu roślinnych olejów jadalnych i/lub kwasów tłuszczowych nadających się do produktów żywnościowych. Jest ono wolne od domieszek substancji innych niż roślinne oleje jadalne i/lub kwasy tłuszczowe.
Nr wskaźnika barwnika`	77000
Einecs	231-072-3
Nazwy chemiczne	Aluminium
Wzór chemiczny	Al
Masa atomowa	26,98
Wyszczególnienie	Nie mniej niż 99 % obliczone jako Al na bazie wolnej od oleju
Opis	Srebrnoszary proszek lub listki
Identyfikacja
Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszczalny w rozcieńczonym kwasie solnym. Roztwór daje pozytywny odczyn aluminium.
Czystość
Ubytek na skutek suszenia	Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, do stałej wagi)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
E 174 SREBRO
Synonimy	Argentum, Ag
Klasa	Nieorganiczne
Nr wskaźnika barwnika	77820
Einecs	231-131-3
Nazwa związku chemicznego	Srebro
Wzór chemiczny	Ag
Masa atomowa	107,87
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 99,5 % Ag
Opis	Srebrny proszek lub listki
E 175 ZŁOTO
Synonimy	Pigment metalowy 3, Aurum, Au
Klasa	Nieorganiczne
Nr wskaźnika barwnika	77480
Einecs	231-165-9
Nazwa związku chemicznego	Złoto
Wzór chemiczny	Au
Masa atomowa	197,0
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 90 % Au
Opis	Złoty proszek lub listki
Czystość
Srebro	Miedź		)Nie więcej niż 7 %
po całkowitym rozpuszczeniu	Nie więcej niż 4 %		)
E 180 CZERWIEŃ LITOLOWA BK
Synonimy	CI Pigment czerwony 57, Pigment rubinowy, Karmin 6B
Definicja	Czerwień litolowa BK składa się głównie z 3-hydroksy-4-(4-metylo-2-sulfonofenylazo)- 2-naftalenokarboksylanu wapnia i barwników pomocniczych oraz chlorku sodowego i/lub siarczanu sodu jako głównych składników niebarwionych.
Klasa	Monoazo
Nr wskaźnika barwnika	15850:1
Einecs	226-109-5
Nazwy chemiczne	3-hydroksy-4-(4-metylo-2-sulfonofenylazo)-2-naftaleno-karboksylan wapnia
Wzór chemiczny	C₁₈H₁₂CaN₂O₆S
Masa cząsteczkowa	424,45
Wyszczególnienie	Zawartość nie mniejsza niż 90 % łącznych barwników
	200 przy około 442 nm w dimetyloformamidzie
Opis	Czerwony proszek
Identyfikacja
A. Spektrometria	Maksymalna w dimetylformamidzie przy około 442 nm
Czystość
Barwniki pomocnicze	Nie więcej niż 0,5 %
Związki organiczne inne niż barwniki:
Kwas 2-Amino-5-metylobenzenosulfonowy, sól wapnia	Nie więcej niż 0,2 %
Kwas 3-hydroksy-2-naftalenokarboksylowy, sól wapnia	Nie więcej niż 0,4 %
Niesulfonowane pierwotne aminy aromatyczne	Nie więcej niż 0,01 % (wyrażone jako anilina)
Substancje ekstrahowane eterem	Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (np. Pb)	Nie więcej niż 40 mg/kg
^_______ (1) Benzen nie więcej niż 0,05 % obj.

1 Załącznik:

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 23 grudnia 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.345.116).

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 1999/75/WE z dnia 22 lipca 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.206.19) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 25 sierpnia 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2001/50/WE z dnia 3 lipca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.190.14) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 1 sierpnia 2001 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2004/47/WE z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.113.24) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 10 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 dyrektywy nr 2006/33/WE z dnia 20 marca 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.82.10) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 10 kwietnia 2006 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Dyrektywa 95/45/WE ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych

Dz.U.UE.L.1995.226.1

DYREKTYWA KOMISJI 95/45/WE z dnia 26 lipca 1995 r. ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych (Tekst mający znaczenie dla EOG)

ZAŁĄCZNIK 1

DYREKTYWA KOMISJI 95/45/WE

z dnia 26 lipca 1995 r.

ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)