Sytuacja w Syrii.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.51E.118

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 lutego 2013 r.

Sytuacja w Syrii

P7_TA(2011)0387

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 września 2011 r. w sprawie sytuacji w Syrii

(2013/C 51 E/17)

(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2013 r.)

Parlament Europejski,

uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Syrii, w szczególności rezolucję z dnia 7 lipca 2011 r. w sprawie sytuacji w Syrii, Jemenie i Bahrajnie w kontekście sytuacji w świecie arabskim i w Afryce Północnej(1),
uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Parlamentu Europejskiego z dnia 19 sierpnia 2011 r. na temat sytuacji w Syrii i reakcji społeczności międzynarodowej,
uwzględniając decyzję Rady 2011/522/WPZiB zmieniającą decyzję 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii, decyzję Rady 2011/523/UE częściowo zawieszającą stosowanie Umowy o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Syryjską Republiką Arabską, a także rozporządzenie Rady (UE) nr 878/2011 z dnia 2 września 2011 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 442/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii,
uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w sprawie Syrii z dni 8 i 31 lipca, 1, 4, 18, 19, 23 i 30 sierpnia oraz 2 września 2011 r.,
uwzględniając konkluzje Rady w sprawie Syrii z dnia 18 lipca 2011 r.,
uwzględniając wspólny komunikat Komisji Europejskiej i wysokiej przedstawiciel do Parlamentu Europejskiego, Rady, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt. "Nowa koncepcja działań w obliczu zmian zachodzących w sąsiedztwie" z dnia 25 maja 2011 r.,
uwzględniając oświadczenie przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 3 sierpnia 2011 r.,
uwzględniając rezolucję Rady Praw Człowieka ONZ z dnia 23 sierpnia 2011 r. w sprawie sytuacji w zakresie praw człowieka w Syryjskiej Republice Arabskiej,
uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,
uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., którego Syria jest stroną,
uwzględniając art. 110 ust. 4 Regulaminu,
A.
mając na uwadze, że od rozpoczęcia brutalnej rozprawy z uczestnikami pokojowych protestów w Syrii w marcu 2011 r. - i pomimo zniesienia stanu wyjątkowego ogłoszonego przez rząd 21 kwietnia 2011 r. - nastąpiła gwałtowna eskalacja planowych zabójstw, przemocy i tortur, a syryjska armia i siły bezpieczeństwa nadal reagują, uciekając się do celowych zabójstw, tortur i masowych aresztowań; mając na uwadze, że zgodnie z szacunkami ONZ ponad 2 600 osób straciło życie, o wiele więcej odniosło rany, a tysiące innych zostało zatrzymanych;
B.
mając na uwadze, że misja informacyjna wysokiego komisarza z dnia 19 sierpnia 2011 r. znalazła dowody potwierdzające setki zbiorowych egzekucji, użycie ostrej amunicji przeciwko demonstrantom, powszechne wykorzystywanie strzelców wyborowych podczas protestów, przetrzymywanie i tortury bez względu na wiek, blokowanie miejscowości i miast przez siły bezpieczeństwa i niszczenie wodociągów;
C.
mając na uwadze, że rząd Syryjskiej Republiki Arabskiej zobowiązał się do przeprowadzenia reform demokratycznych i społecznych, jednak nie podjął koniecznych działań, by się z nich wywiązać;
D.
mając na uwadze, że wielu Syryjczyków zmaga się z pogarszającą się sytuacją humanitarną wskutek przemocy i przesiedleń; mając na uwadze, że kraje sąsiadujące z Syrią oraz społeczność międzynarodowa czynią znaczne wysiłki w celu zapobieżenia dalszemu pogorszeniu sytuacji i nasileniu kryzysu humanitarnego;
E.
mając na uwadze, że kryzys w Syrii stanowi zagrożenie dla stabilności i bezpieczeństwa całego regionu Bliskiego Wschodu;
F.
mając na uwadze, że w następstwie nasilenia się brutalnej kampanii, którą reżim prowadzi przeciwko narodowi syryjskiemu, UE przyjęła środki ograniczające wobec reżimu w Syrii oraz mając na uwadze, że UE rozważa rozszerzenie tych sankcji;
G.
mając na uwadze, że układ o stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z jednej strony a Syryjską Republiką Arabską z drugiej strony nie został nigdy podpisany; mając na uwadze, że podpisanie tej umowy jest odwlekane na wniosek Syrii od października 2009 r.; mając na uwadze, że Rada postanowiła nie podejmować żadnych dalszych kroków w tej dziedzinie, a także częściowo zawiesić stosowanie obowiązującej umowy o współpracy;
H.
mając na uwadze, że podstawą nowego podejścia zaproponowanego przez Komisję Europejską i wysoką przedstawiciel - stanowiącego nową koncepcję działań w obliczu zmian zachodzących w sąsiedztwie - jest wzajemna odpowiedzialność i wspólne przywiązanie do powszechnych wartości praw człowieka, demokracji i praworządności;
I.
mając na uwadze, że Rada Praw Człowieka ONZ przyjęła w dniu 23 sierpnia 2011 r. rezolucję, w której zaapelowano o wysłanie niezależnej międzynarodowej komisji śledczej w celu zbadania przypadków łamania praw człowieka w Syrii, które mogą mieć wagę zbrodni przeciwko ludzkości;
1.
zdecydowanie potępia coraz gwałtowniejsze uciekanie się do przemocy wobec pokojowo nastawionych demonstrantów, a także brutalne i systematyczne prześladowanie działaczy pro-demokratycznych, obrońców praw człowieka i dziennikarzy; wyraża swoje najgłębsze zaniepokojenie poważnymi naruszeniami praw człowieka popełnianymi przez władze syryjskie, w tym masowymi aresztowaniami, pozasądowymi egzekucjami, arbitralnymi zatrzymaniami, zaginięciami i torturami;
2.
przekazuje szczere wyrazy współczucia rodzinom ofiar i wyraża solidarność z obywatelami syryjskimi walczącym o swoje prawa, podziwia ich odwagę i determinację oraz zdecydowanie popiera ich pragnienie doprowadzenia do pełnego poszanowania praworządności, praw człowieka i podstawowych wolności oraz gwarancji lepszych warunków ekonomicznych i socjalnych;
3.
popiera konkluzje Rady z dnia 18 lipca 2011 r., w których stwierdzono, że wybierając drogę represji zamiast spełnienia własnych obietnic dotyczących szeroko zakrojonych reform, reżim syryjski podważa własną legalność; wzywa prezydenta Baszara al-Assada i jego reżim do natychmiastowej rezygnacji z władzy oraz sprzeciwia się bezkarności;
4.
ponownie wzywa do natychmiastowego położenia kresu brutalnemu tłumieniu pokojowych demonstracji i prześladowaniu rodzin demonstrantów, do uwolnienia wszystkich zatrzymanych manifestantów, więźniów politycznych, obrońców praw człowieka i dziennikarzy oraz do umożliwienia międzynarodowym organizacjom humanitarnym, organizacjom zajmującym się ochroną praw człowieka oraz międzynarodowym mediom swobodnego wjazdu do kraju; wzywa władze Syrii do zaprzestania rządowej cenzury lokalnych i zagranicznych publikacji, do zniesienia represyjnej rządowej kontroli gazet i innych publikacji oraz do uchylenia ograniczeń dotyczących Internetu i sieci komunikacji ruchomej;
5.
ponawia wezwanie do przeprowadzenia niezależnego, przejrzystego i skutecznego śledztwa w sprawie zabójstw, aresztowań, arbitralnych zatrzymań i domniemanych wymuszonych zaginięć oraz przypadków tortur, których to czynów dopuściły się syryjskie siły bezpieczeństwa, w celu zagwarantowania, że sprawcy zostaną pociągnięci do odpowiedzialności; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje przyjętą ostatnio przez Radę Praw Człowieka ONZ rezolucję, w której zaapelowano o wysłanie do Syrii niezależnej międzynarodowej komisji śledczej w celu zbadania wszystkich domniemanych aktów łamania międzynarodowego prawa dotyczącego praw człowieka popełnionych przez reżim od marca 2011 r., aby ustalić fakty i okoliczności tych zbrodni i łamania prawa, wskazać osoby odpowiedzialne i zagwarantować poniesienie odpowiedzialności przez sprawców;
6.
jednocześnie wzywa do natychmiastowego, rzeczywistego i kompleksowego procesu politycznego z udziałem wszystkich demokratycznych podmiotów politycznych i organizacji społeczeństwa obywatelskiego, co mogłoby stanowić podstawę pokojowego i nieodwracalnego przejścia do demokracji w Syrii; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje oświadczenie przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 3 sierpnia 2011 r., w którym podkreśla on, że do rozwiązania obecnego kryzysu w Syrii można doprowadzić jedynie na drodze kierowanego przez stronę syryjską kompleksowego procesu politycznego; wzywa członków RB ONZ, a w szczególności Rosję i Chiny, by dążyli do przyjęcia rezolucji potępiającej śmiercionośne stosowanie siły przez reżim syryjski i wzywającej do zaprzestania używania siły oraz do wprowadzenia sankcji w przypadku niezastosowania się do tych nakazów; odnotowuje spotkanie sekretarza generalnego Ligi Państw Arabskich z władzami Syrii i wyraża nadzieję, że przyniesie ono konkretne rezultaty;
7.
z zadowoleniem odbiera przyjęcie przez Radę w dniu 2 września 2011 r. nowych środków ograniczających wobec reżimu syryjskiego, w tym zakaz przywozu ropy naftowej do UE, oraz uzupełnienie listy osób objętych zamrożeniem aktywów i zakazem wjazdu o dalsze cztery osoby i trzy podmioty z Syrii; wzywa jednak do nałożenia dalszych sankcji wymierzonych przeciw reżimowi, lecz do minimum ograniczających negatywny wpływ na warunki życiowe ludności; wzywa UE do prezentowania jednolitego stanowiska w kontaktach z władzami syryjskimi;
8.
z zadowoleniem przyjmuje pomoc humanitarną dostarczaną syryjskim uchodźcom przez kraje sąsiadujące z Syrią, w szczególności Turcję; zachęca UE i jej państwa członkowskie do dalszej współpracy z członkami RB ONZ, sąsiadami Syrii, Ligą Państw Arabskich, innymi podmiotami międzynarodowymi i organizacjami międzyrządowymi w celu zapobieżenia potencjalnemu rozszerzeniu się obecnego kryzysu w Syrii, w tym kryzysu humanitarnego, na inne obszary regionu, a także dalszemu pogłębianiu się kryzysu humanitarnego w kraju;
9.
z zadowoleniem przyjmuje potępienie reżimu syryjskiego przez Turcję i Arabię Saudyjską; z żalem zauważa stałe poparcie Iranu dla prezydenta al-Assada;
10.
wzywa wiceprzewodniczącą Komisji/ wysoką przedstawiciel, Radę i Komisję do kontynuacji zachęt i wsparcia na rzecz wyłaniającej się zorganizowanej syryjskiej opozycji demokratycznej zarówno w Syrii, jak i poza jej granicami;
11.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wice-przewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii Europejskiej do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi i parlamentowi Federacji Rosyjskiej, rządowi i parlamentowi Chińskiej Republiki Ludowej, administracji USA i Kongresowi USA, sekretarzowi generalnemu Ligi Państw Arabskich oraz rządowi i parlamentowi Syryjskiej Republiki Arabskiej.
______

(1) Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0333.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.