Sytuacja w Strefie Gazy - Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie sytuacji w Strefie Gazy.
Dz.U.UE.C.2009.184E.68
Akt nienormatywnySytuacja w Strefie Gazy
P6_TA(2008)0064
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie sytuacji w Strefie Gazy
(2009/C 184 E/10)
(Dz.U.UE C z dnia 6 sierpnia 2009 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając poprzednie rezolucje w sprawie Bliskiego Wschodu, w szczególności rezolucje z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie kryzysu humanitarnego na terytoriach palestyńskich i roli UE(1), z dnia 16 listopada 2006 r. w sprawie sytuacji w Strefie Gazy(2), z dnia 21 czerwca 2007 r. w sprawie MEDA i wsparcia finansowego dla Palestyny - ocena, realizacja i kontrola(3), z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie Bliskiego Wschodu(4) i z dnia 11 października 2007 r. w sprawie sytuacji humanitarnej w Strefie Gazy(5),
– uwzględniając rezolucje Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 242 (S/RES/242) z dnia 22 listopada 1967 r. i 338 (S/RES/338) z dnia 22 października 1973 r.,
– uwzględniając IV konwencję genewską (1949),
– uwzględniając deklarację z Annapolis z dnia 27 listopada 2007 r.,
– uwzględniając wnioski z posiedzenia Rady ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych z dnia 28 stycznia 2008 r.,
– uwzględniając deklarację w sprawie sytuacji w Strefie Gazy z dnia 28 stycznia 2008 r. wydaną przez Komitet ds. Politycznych, Bezpieczeństwa i Praw Człowieka Eurośródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego,
– uwzględniając rezolucję przyjętą przez Radę Praw Człowieka ONZ w dniu 24 stycznia 2008 r. w sprawie przypadków pogwałcania praw człowieka w Strefie Gazy (A/HRC/S-6/L.1),
– uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że w wyniku blokady przepływu ludności i towarów, częściowej odmowy dostępu do wody pitnej, żywności i elektryczności, a także braku podstawowych towarów i usług, sytuacja humanitarna w Strefie Gazy uległa dalszemu pogorszeniu,
B. mając na uwadze, że przejścia graniczne po obydwu stronach granicy z Gazą są zamknięte od miesięcy; mając na uwadze, że blokada przepływu ludności i towarów w jeszcze większym stopniu sparaliżowała gospodarkę w Strefie Gazy,
C. mając na uwadze, że kluczowe sektory usług publicznych, w tym systemy opieki zdrowotnej i edukacji, borykają się z poważnymi niedostatkami ze względu na brak podstawowych środków niezbędnych do ich funkcjonowania, a także mając na uwadze, że brak leków i paliwa do generatorów w szpitalach w Strefie Gazy naraża życie Palestyńczyków,
D. mając na uwadze, że setki tysięcy Palestyńczyków przekroczyło ostatnio granicę między Strefą Gazy a Egiptem po sforsowaniu muru granicznego w poszukiwaniu artykułów niezbędnych dla zaspokojenia podstawowych potrzeb oraz mając na uwadze stopniowe opanowywanie sytuacji przez egipskie siły oraz ponowne uszczelnienie granicy w dniu 3 lutego 2008 r., co położyło kres swobodnemu przepływowi Palestyńczyków, a czego domagały się władze izraelskie,
E. mając na uwadze, że zniszczenie części muru i ogrodzenia granicznego powodowane było niezwykle poważnym kryzysem humanitarnym w Strefie Gazy, w wyniku którego ludność palestyńska podjęła próbę wyegzekwowania nieodzownej potrzeby swobodnego przemieszczania się,
F. mając na uwadze, że po długim okresie, w którym nie popełniano takich aktów, wskutek samobójczego ataku terrorystycznego w Dimonie zginęli i zostali ranni izraelscy cywile; mając na uwadze, że bojówki palestyńskie wciąż wystrzeliwują rakiety ze Strefy Gazy na terytorium Izraela; a także mając na uwadze, że armia Izraela wciąż prowadzi w Strefie Gazy działania wojskowe, w których giną osoby cywilne i które zagrażają ludności cywilnej, a także dokonuje pozasądowych egzekucji,
G. mając na uwadze, że sytuacja i ostatnie wydarzenia polityczne w Strefie Gazy mogą zagrozić trwającym obecnie negocjacjom pomiędzy Izraelczykami i Palestyńczykami oraz wysiłkom na rzecz zawarcia porozumienia z końcem 2008 r., zgodnie z oświadczeniem stron na międzynarodowej konferencji w Annapolis z dnia 27 listopada 2007 r.,
H. mając na uwadze, że w ostatnich latach Unia Europejska udzieliła Palestyńczykom znacznego wsparcia finansowego; mając na uwadze, że tymczasowy mechanizm międzynarodowy UE i finansowanie projektów znacznie przyczyniły się do uniknięcia katastrofy humanitarnej w Strefie Gazy i na Zachodnim Brzegu; mając na uwadze zawieszenie przez Komisję, Program ONZ ds. Rozwoju, Agencję ONZ dla Pomocy Uchodźcom i Bank Światowy wielu projektów w zakresie infrastruktury z uwagi na brak możliwości importu surowców; mając na uwadze, że te biura, agencje i organizacje pomocy humanitarnej pomimo trudności kontynuowały swoje działania na ograniczoną skalę; mając na uwadze, że Unia Europejska wciąż udziela pomocy humanitarnej ludności palestyńskiej i zapewnia bezpośrednie dotacje dla pracowników Autonomii Palestyńskiej w Strefie Gazy; mając na uwadze, że Palestyńskoeuropejski mechanizm na rzecz zarządzania pomocą socjalno-ekonomiczną (PEGASE) będzie stanowił nowy mechanizm finansowania dla UE i innych instrumentów pomocy międzynarodowej dla terytoriów palestyńskich,
I. mając na uwadze, że podczas konferencji zorganizowanej w Annapolis każda ze stron wyraziła życzenie ponownego rozpoczęcia negocjacji z myślą o utworzeniu suwerennego i mogącego funkcjonować państwa palestyńskiego, istniejącego obok bezpiecznego państwa izraelskiego,
J. mając na uwadze, że uczestnicy międzynarodowej konferencji darczyńców na rzecz państwa palestyńskiego, która odbyła się w grudniu 2007 r. w Paryżu, zobowiązali się do przekazania w ciągu trzech następnych lat łącznie 7,4 mld USD na rzecz wsparcia procesu tworzenia instytucji palestyńskich i odbudowy gospodarczej,
K. mając na uwadze, że specjalny wysłannik kwartetu bliskowschodniego określił cztery projekty priorytetowe dla rozwoju gospodarczego i tworzenia instytucji dla terytoriów palestyńskich, w tym odbudowę oczyszczalni ścieków Beit Lahia w północnej Gazie,
1. wyraża głębokie zaniepokojenie humanitarnym i politycznym kryzysem w Strefie Gazy oraz jego ewentualnymi dalszymi poważnymi skutkami; uważa, że ostatnie wydarzenia w Rafah, zarówno o charakterze pokojowym, jak i akty przemocy, są następstwem tego kryzysu w Strefie Gazy;
2. wyraża głębokie współczucie dla ludności cywilnej dotkniętej przemocą w Gazie i w południowym Izraelu;
3. ponawia wezwanie do natychmiastowego zakończenia wszelkich aktów przemocy;
4. wzywa Izrael do zaprzestania działań wojskowych, w których giną osoby cywilne i które zagrażają ludności cywilnej, a także do zaniechania pozasądowych egzekucji;
5. wzywa Hamas, w następstwie nielegalnego przejęcia Strefy Gazy, do zapobieżenia ostrzeliwaniu rakietowemu terytorium Izraela przez palestyńskie bojówki ze Strefy Gazy;
6. uważa, że polityka izolacji Strefy Gazy nie sprawdziła się zarówno na poziomie politycznym, jak i humanitarnym; ponawia apel do wszystkich stron o pełne przestrzeganie prawa międzynarodowego, a w szczególności międzynarodowego prawa humanitarnego;
7. pozytywnie ocenia reakcję Egiptu na zajścia w Rafah, która umożliwiła wielu palestyńskim rodzinom na uzyskanie dostępu do towarów niezbędnych dla zaspokojenia ich podstawowych potrzeb; wzywa rząd Egiptu, by nadal odgrywał czynną rolę w utrzymywaniu pokoju i stabilizacji w regionie;
8. ponawia wezwanie do zakończenia blokady oraz do kontrolowanego ponownego otwarcia przejść granicznych po obu stronach Gazy; wzywa Izrael do zapewnienia przepływu ludności i towarów w Rafah, Karni i na innych przejściach granicznych, zgodnie z umową dotyczącą ruchu granicznego i dostępu do przejść granicznych; wzywa do wznowienia misji kontrolno-szkoleniowej UE na przejściu granicznym w Rafah; popiera oświadczenie wysokiego przedstawiciela UE ds. WPBiZ, zgodnie z którym należy rozważyć nowy mandat Rady dla misji; w tym kontekście wzywa do zwiększonej obecności międzynarodowej w regionie;
9. z zadowoleniem przyjmuje wniosek Autonomii Palestyńskiej w sprawie objęcia kontroli nad przejściami granicznymi na podstawie umowy pomiędzy Egiptem, Izraelem i Autonomią Palestyńską, a także wyraża poparcie dla ostatniej rezolucji Ligi Arabskiej w tej sprawie; wzywa jednak Autonomię Palestyńską do pomocy przy ustanawianiu warunków koniecznych do zaangażowania wszystkich stron konfliktu w Strefie Gazy w tym zakresie;
10. jest zdania, że ludność cywilna powinna być wykluczona z wszelkich działań wojskowych i wszelkiej odpowiedzialności zbiorowej; wzywa Izrael do spełnienia jego międzynarodowych zobowiązań jako okupanta w Strefie Gazy; wzywa Izrael do zagwarantowania ciągłego i dostatecznego przepływu pomocy humanitarnej oraz podstawowych towarów i usług, w tym paliwa i prądu, do Strefy Gazy; wyraża głębokie zaniepokojenie decyzją Izraela o sukcesywnym zmniejszaniu dostaw prądu do Strefy Gazy o 5 % tygodniowo, czego nie można uznać za zgodne z zapewnieniem minimalnych potrzeb humanitarnych; z zadowoleniem przyjmuje petycję dziesięciu izraelskich organizacji praw człowieka przeciw odcinaniu dostaw paliwa i energii elektrycznej w Strefie Gazy;
11. uważa, że funkcjonowanie instytucji publicznych zapewniających podstawowe usługi oraz działania międzynarodowych biur, agencji i organizacji humanitarnych, które starają się poprawić warunki życia Palestyńczyków zamieszkujących Strefę Gazy, wymaga - pomimo impasu politycznego - dialogu między Autonomią Palestyńską a Hamasem;
12. podkreśla niezwykłe znaczenie stałego połączenia geograficznego i handlowego pomiędzy Strefą Gazy a Zachodnim Brzegiem oraz pokojowego i trwałego politycznego zjednoczenia obu terytoriów; wzywa Hamas do zrewidowania swojego stanowiska zgodnie z zasadami ustalonymi przez kwartet bliskowschodni i uprzednio uzgodnionymi zobowiązaniami międzynarodowymi oraz do poparcia procesu pokojowego i prowadzonych negocjacji;
13. ponawia apel o natychmiastowe uwolnienie izraelskiego kaprala Gilada Shalita, co zostałoby odebrane jako akt dobrej woli ze strony Hamasu, oraz wszystkich uwięzionych byłych ministrów, ustawodawców i burmistrzów palestyńskich; uznaje znaczenie uwolnienia przetrzymywanych osób dla budowania zaufania w kontekście obecnych rozmów pokojowych;
14. przypomina stronom konfliktu o podjętych przez nie w Annapolis zobowiązaniach do prowadzenia negocjacji w dobrej wierze w celu zawarcia do końca 2008 r. traktatu pokojowego, rozwiązującego wszystkie nierozstrzygnięte kwestie, w tym wszystkie kluczowe kwestie, bez wyjątku, jak ustalono w poprzednich porozumieniach; wzywa obie strony do wypełnienia zobowiązań spoczywających na nich na mocy "mapy drogowej";
15. wzywa Radę i Komisję do dalszego zapewniania, wraz ze wspólnotą międzynarodową, podstawowej pomocy humanitarnej dla Palestyńczyków żyjących w Strefie Gazy, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb najbardziej zagrożonych grup; podkreśla znaczenie nowego mechanizmu finansowania PEGASE; wyraża jednak głębokie zaniepokojenie zniszczeniem infrastruktury sfinansowanej w ramach pomocy humanitarnej lub finansowania projektów przez Unię Europejską, co zmniejsza skuteczność pomocy UE i wpływa negatywnie na poczucie solidarności opinii publicznej w państwach członkowskich;
16. z zadowoleniem przyjmuje wyniki międzynarodowej konferencji darczyńców na rzecz państwa palestyńskiego, która odbyła się w grudniu 2007 roku, a mianowicie zobowiązanie do przekazania 7,4 mld USD, oraz wzywa wszystkich darczyńców do wypełnienia podjętych zobowiązań, tak aby wesprzeć wysiłki na rzecz tworzenia przyszłego państwa palestyńskiego zgodnie z planem reformy i rozwoju, przedstawionym przez premiera Salama Fayyada;
17. wyraża poważne zaniepokojenie skutkami, jakie wywiera na środowisko i zdrowie ludzkie brak konserwacji oczyszczalni ścieków, a w szczególności wzywa wszystkie strony do ułatwienia dostępu do towarów niezbędnych do naprawy i odbudowy zakładu Beit Lahia, o czym wspominał specjalny wysłannik kwartetu bliskowschodniego;
18. wzywa do pilnego przedstawienia przykładowego projektu energetycznego dla Gazy, możliwie w obszarze Rafah, celem zapewnienia ludności niezależności i samowystarczalności pod względem produkcji energii elektrycznej i odsalania;
19. zwraca się do grupy roboczej ds. Bliskiego Wschodu o zbadanie, we współpracy z Komisją i zainteresowanymi organizacjami międzynarodowymi, skutków zniszczenia infrastruktury w Strefie Gazy, ze szczególnym uwzględnieniem obiektów sfinansowanych w ramach pomocy humanitarnej lub finansowania projektów przez Unię Europejską;
20. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wysokiemu przedstawicielowi ds. wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, sekretarzowi generalnemu ONZ, specjalnemu wysłannikowi kwartetu bliskowschodniego, przewodniczącemu Zgromadzenia Eurośródziemnomorskiego, przewodniczącemu Autonomii Palestyńskiej, palestyńskiej Radzie Legislacyjnej, rządowi Izraela, Knesetowi oraz rządowi i parlamentowi Egiptu.
______
(1) Dz.U. C 298 E z 8.12.2006, str. 223.
(2) Dz.U. C 314 E z 21.12.2006, str. 324.
(3) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0277.
(4) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0350.
(5) Teksty przyjęte, P6_TA(2007)0430.