Sytuacja w Nigerii (2015/2520(RSP)).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.346.95

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 września 2016 r.

Sytuacja w Nigerii

P8_TA(2015)0185

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 kwietnia 2015 r. w sprawie sytuacji w Nigerii (2015/2520(RSP))

(2016/C 346/15)

(Dz.U.UE C z dnia 21 września 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając swe poprzednie rezolucje w sprawie Nigerii, a w szczególności ostatnią debatę plenarną na ten temat, przeprowadzoną w dniu 14 stycznia 2015 r.,

- uwzględniając oświadczenia wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini, w tym oświadczenia z dni 8 i 19 stycznia, 31 marca oraz 14 i 15 kwietnia 2015 r.,

- uwzględniając konkluzje Rady z dnia 9 lutego 2015 r.,

- uwzględniając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 583/2014 z dnia 28 maja 2014 r. ¹ , w którym dodano Boko Haram do wykazu osób, grup i podmiotów, w odniesieniu do których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych,

- uwzględniając piąty dialog na szczeblu ministerialnym pomiędzy Nigerią a UE, który odbył się w Abudży w dniu 27 listopada 2014 r.,

- uwzględniając wstępne wnioski misji obserwacji wyborów z ramienia UE i Parlamentu Europejskiego,

- uwzględniając regionalną konferencję na temat bezpieczeństwa zorganizowaną w dniu 20 stycznia 2015 r. w Niamey,

- uwzględniając oświadczenia sekretarza generalnego ONZ Ban Ki-moona w sprawie nieustającej przemocy i pogarszającej się sytuacji pod względem bezpieczeństwa w północnowschodniej Nigerii,

- uwzględniając oświadczenia wysokiego komisarza ONZ ds. praw człowieka dotyczące możliwości oskarżenia członków Boko Haram o zbrodnie wojenne,

- uwzględniając deklarację ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form nietolerancji i dyskryminacji ze względu na wyznanie lub przekonania z 1981 r.,

- uwzględniając Afrykańską kartę praw człowieka i ludów z 1981 r., ratyfikowaną przez Nigerię w dniu 22 czerwca 1983 r.,

- uwzględniając Międzynarodowy pakt praw obywatelskich i politycznych z 1966 r., ratyfikowany przez Nigerię w dniu 29 października 1993 r.,

- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,

- uwzględniając konstytucję Republiki Federalnej Nigerii przyjętą w dniu 29 maja 1999 r., a w szczególności przepisy rozdziału IV,

- uwzględniając Konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet i załączony do niej protokół fakultatywny,

- uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (umowę z Kotonu),

- uwzględniając art. 208 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który wprowadza uwzględnianie zasady spójności polityki na rzecz rozwoju we wszystkich aspektach polityki zagranicznej UE,

- uwzględniając art. 123 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że Nigeria to najludniejszy i najbardziej zróżnicowany etnicznie kraj Afryki, charakteryzujący się podziałami regionalnymi i religijnymi, a także podziałem na północ i południe, zasadniczo odmienne pod względem gospodarczym i społecznym;

B. mając na uwadze, że Nigeria jest największą gospodarką na kontynencie afrykańskim i znaczącym partnerem handlowym UE, mając jednak na uwadze, że pomimo ogromnych zasobów Nigeria jest jednym z krajów o największych nierównościach społecznych na świecie, gdzie ponad 70 % ludności żyje za mniej niż 1,25 USD dziennie, natomiast 10 % mieszkańców kraju kontroluje ponad 90 % bogactwa i zasobów krajowych;

C. mając na uwadze, że w wyniku ataków Boko Haram na Bagę oraz 16 pobliskich miasteczek i wsi między 3 a 8 stycznia 2015 r. zniszczeniu uległo blisko 3 700 obiektów, co widać na zdjęciach satelitarnych, a tysiące osób poniosło śmierć;

D. mając na uwadze, że Boko Haram zajęło i okupuje szereg miast w północnowschodniej Nigerii oraz wciąż przymusowo rekrutuje ludność cywilną do swych szeregów, w tym wiele dzieci; mając na uwadze, że od 2009 r. w wyniku przemocy ze strony Boko Haram śmierć poniosło ponad 22 000 osób, a jej celem są zarówno chrześcijanie, jak i muzułmanie i w zasadzie każdy, kto nie podziela jej dogmatycznych i skrajnych poglądów; mając na uwadze, że w marcu 2015 r. Boko Haram złożyło przysięgę wierności ekstremistycznemu ugrupowaniu Państwo Islamskie; mając na uwadze, że w dniu 27 marca 2015 r. w północnowschodnim mieście Damasak znaleziono setki ciał, prawdopodobnie ofiar rebeliantów z Boko Haram;

E. mając na uwadze, że w kwietniu 2014 r. ponad 270 dziewcząt zostało uprowadzonych ze szkoły publicznej w Chibok (w stanie Borno); mając na uwadze, że większość z nich nadal uważa się za zaginione i narażone na poważne ryzyko przemocy seksualnej, zniewolenia i przymusowego małżeństwa; mając na uwadze, że od tego czasu Boko Haram uprowadziło jeszcze setki osób; mając na uwadze, że w dniu 28 kwietnia 2015 r. w lesie Sambisa uratowano prawie 300 dziewczynek i kobiet;

F. mając na uwadze, że według szacunków ONZ w stanach Borno, Yobe i Adamawa z powodu przemocy doszło do przesiedlenia 1,5 mln osób, w tym 800 000 dzieci, a ponad 3 miliony zostało dotkniętych rebelią;

G. mając na uwadze, że ponad 300 000 Nigeryjczyków uciekło do północnozachodniego Kamerunu i południowozachodniego Nigru ratując się przed przemocą oraz mając na uwadze, że setki Nigeryjczyków ryzykuje życie na szlakach migracyjnych do UE w nadziei na życie w lepszych warunkach ekonomicznych, społecznych i w bezpieczeństwie;

H. mając na uwadze, że Boko Haram zmierza do ustanowienia w północnej Nigerii państwa w pełni islamskiego, w tym do utworzenia trybunałów karnych stosujących prawo szariatu i do zakazania zachodniej edukacji;

I. mając na uwadze, że z powodu rosnącego braku bezpieczeństwa rolnicy nie są już w stanie uprawiać swojej ziemi lub zbierać plonów ze strachu przed atakami ze strony Boko Haram, przy czym sytuacja ta powoduje dalsze pogłębianie się braku bezpieczeństwa żywnościowego;

J. mając na uwadze rosnącą liczbę ataków, w tym z wykorzystaniem dzieci do zamachów samobójczych, oraz mając na uwadze fakt, że ataki są dokonywane na rozległym obszarze, w tym w sąsiednich krajach - w Czadzie i Kamerunie;

K. mając na uwadze, że początkowa reakcja władz Nigerii była dalece niewystarczająca i podsyciła wśród ludności poczucie nieufności do instytucji krajowych; mając na uwadze, że za czasów poprzedniego rządu władze Nigerii dokonały masowych aresztowań i uwięzień, a także egzekucji pozasądowych i licznych innych naruszeń prawa międzynarodowego;

L. mając na uwadze, że skutki uboczne rebelii Boko Haram w krajach ościennych uwypuklają znaczenie zacieśnionej współpracy i reakcji regionalnej;

M. mając na uwadze, że Nigeria odgrywa podstawową rolę w polityce regionalnej oraz ogólnoafrykańskiej, a także to, iż kraj ten jest motorem integracji regionalnej za pośrednictwem Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS);

N. mając na uwadze, że dochody z ropy stale się zmniejszają, a krajowi grozi kryzys gospodarczy oraz mając na uwadze, że według niektórych szacunków rocznie w Nigerii kradziona jest ropa na kwotę od 3 do 8 mln USD; mając na uwadze, że dziesięciolecia niegospodarności, braku stabilności i korupcji zaszkodziły inwestycjom w edukację i w systemy usług socjalnych w Nigerii;

O. mając na uwadze, że edukacja, umiejętność czytania i pisania, prawa kobiet, sprawiedliwość społeczna oraz sprawiedliwy podział dochodu państwa w społeczeństwie dzięki systemom podatkowym, zmniejszanie nierówności praz walka z korupcją i uchylaniem się od opodatkowania to kluczowe warunki walki z fundamentalizmem, przemocą i nietolerancją;

P. mając na uwadze, że terroryzm to globalne zagrożenie, lecz mając także na uwadze, że starania społeczności światowej zmierzające do bardziej zdecydowanych działań przeciwko Boko Haram w Nigerii zależały w pewnym stopniu od całkowitej wiarygodności, odpowiedzialności i przejrzystości wyborów;

Q. mając na uwadze, że Nigeria jest nadal młodą i kruchą demokracją, która po ogłoszeniu wyników wyborów w 2011 r. i oskarżeniach o fałszowanie głosów stanęła w obliczu skrajnej przemocy;

R. mając na uwadze, że Niezależna Państwowa Komisja Wyborcza przełożyła wybory zaplanowane na 14 i 28 lutego na 28 marca i 11 kwietnia 2015 r., aby umożliwić rządowi przeprowadzenie działań zbrojnych przeciwko Boko Haram oraz mając na uwadze, że w marcu 2015 r. rozpoczęły się działania regionalne;

S. mając na uwadze, że armia Czadu wraz z Nigrem i Kamerunem jest główną siłą zbrojną zwalczającą Boko Haram i mając na uwadze, że powszechnie wiadomo o jej pełnym zaangażowaniu w działania przeciw terrorystom z Boko Haram w Gamboru Ngala, Malam Fatori i Kangalam w Nigerii; mając na uwadze, że uznaje się wysoką cenę, jaką armia ta płaci w wojnie z terroryzmem; mając na uwadze, że Parlament Europejski wyraża głęboką solidarność z rannymi i rodzinami ofiar;

T. mając na uwadze, że kampania wyborcza przebiegała w napiętej atmosferze, a we wszystkich częściach kraju, głównie na południu i południowym zachodzie, odnotowano przypadki przemocy związane z wyborami, a także ataki ze strony Boko Haram, które miały na celu zniechęcenie wyborców, wywieranie na nich wpływu oraz naruszenie zasad prowadzenia kampanii wyborczej;

U. mając na uwadze, że lokalni i międzynarodowi obserwatorzy wyborów, w tym obserwatorzy z ramienia UE zwrócili uwagę na niedociągnięcia w ich organizacji, szczególnie jeżeli chodzi o zbieranie wyników, a także nadużywanie władzy oraz stosowanie przemocy; mając na uwadze, że nie zaobserwowano jednak systematycznych manipulacji;

V. mając na uwadze, że UE, na zaproszenie rządu, wysłała długoterminową misję obserwacji wyborów, w skład której weszła również delegacja z Parlamentu Europejskiego; mając na uwadze, że misje takie wysłały również Unia Afrykańska, Wspólnota Narodów i ECOWAS;

W. mając na uwadze, że dnia 31 marca 2015 r. kandydat na prezydenta z ramienia opozycyjnego Kongresu Wszystkich na rzecz Postępu (APC) generał Muhammadu Buhari zwyciężył wybory, zaś pokonany prezydent spokojnie przyjął przegraną; mając na uwadze, że opozycyjna APC zdobyła większość głosów w wyborach prezydenckich i w wyborach do Senatu i Izby Reprezentantów w czterech spośród sześciu stref geopolitycznych;

X. mając na uwadze, że wybrano mniej kobiet niż w 2011 r., co już wówczas było postrzegane jako negatywna tendencja;

Y. mając na uwadze, że 17 % dziewcząt jest wydawanych za mąż przed ukończeniem 15 lat, przy czym na północnym zachodzie kraju liczba małżeństw dzieci sięga aż 76 % mając na uwadze, że w Nigerii odnotowuje się zdecydowanie najwyższą liczbę ofiar okaleczania żeńskich narządów płciowych na świecie, odpowiadającą ok. jednej czwartej ze 115-130 mln wszystkich obrzezanych kobiet na świecie;

1. stanowczo potępia nieustanne i coraz bardziej niepokojące akty przemocy, w tym niesłabnące zamachy z użyciem broni palnej i bomb, samobójcze ataki bombowe, niewolnictwo seksualne i inną przemoc seksualną, uprowadzenia i inne akty przemocy popełniane przez terrorystyczną sektę Boko Haram, wymierzone w cele cywilne, rządowe i wojskowe w Nigerii, w wyniku których tysiące osób poniosło śmierć lub zostało ranne, a setki tysięcy osób zostało wysiedlone, i co może stanowić zbrodnie przeciwko ludzkości;

2. potępia masakry niewinnych mężczyzn, kobiet i dzieci oraz stoi ramię w ramię z narodem nigeryjskim w jego determinacji do zwalczania wszelkich form terroryzmu w swym kraju; chwali pracę wszystkich dziennikarzy i obrońców praw człowieka w dążeniu do zwrócenia uwagi świata na ekstremizm Boko Haram i niewinne ofiary przemocy ze strony tego ugrupowania;

3. przypomina, że od czasu uprowadzenia 276 dziewczynek ze szkoły w Chibok upłynął rok i że według organizacji praw człowieka co najmniej 2 000 innych dziewczynek i kobiet zostało uprowadzonych; zwraca się do rządu i społeczności międzynarodowej do zrobienia wszystkiego w ich mocy do odnalezienia i uwolnienia uprowadzonych;

4. apeluje do nowo wybranego prezydenta o dotrzymanie obietnic wyborczych i wykorzystanie wszelkich środków, aby położyć kres przemocy ze strony Boko Haram, przywrócić w całym kraju stabilność i bezpieczeństwo oraz zająć się pierwotnymi przyczynami terroryzmu, a zwłaszcza by podjąć bardziej zdecydowane działania w walce z wewnętrzną korupcją, niegospodarnością i niewydolnością instytucji publicznych i armii, które pozbawiły ją zdolności poradzenia sobie z plagą Boko Haram na północy kraju, a także do przyjęcia we współpracy z krajami ościennymi środków, które pozwolą pozbawić Boko Haram źródeł nielegalnych dochodów, szczególnie pochodzących z przemytu i nielegalnego handlu;

5. zwraca się do władz i liderów religijnych w Nigerii o aktywną współpracę ze społeczeństwem obywatelskim i organami publicznymi w celu zwalczania ekstremizmu i radykalizacji;

6. wzywa nowe władze Nigerii do przyjęcia planu działania dotyczącego rozwoju społeczno-gospodarczego północnych i południowych stanów w celu zajęcia się problemami ubóstwa, nierówności, możliwości edukacji i dostępu do opieki zdrowotnej, które są przyczyną spirali przemocy, promując sprawiedliwy podział dochodów z ropy w kontekście decentralizacji; wzywa również władze Nigerii do podjęcia zdecydowanych działań mających na celu położenie kresu okaleczaniu żeńskich narządów płciowych, małżeństwom dzieci i pracy dzieci; apeluje do UE do wykorzystania wszystkich swoich narzędzi w celu promowania tych działań na rzecz skutecznego zapobiegania nielegalnym przepływom finansowym, uchylaniu się od opodatkowania i unikaniu go, a także do wzmocnienia międzynarodowej współpracy demokratycznej w sprawach podatkowych;

7. z zadowoleniem przyjmuje determinację wyrażoną na szczycie regionalnym w Niamey w dniach 20 i 21 stycznia 2015 r. przez 13 uczestniczących w nim krajów, a zwłaszcza zobowiązanie się Czadu do zbrojnej walki wspólnie z Kamerunem, Nigrem i Nigerią z zagrożeniem terrorystycznym ze strony Boko Haram; zachęca do wzmocnienia tych działań regionalnych przy użyciu wszelkich istniejących narzędzi w pełnej zgodności z prawem międzynarodowym; wzywa w szczególności ECOWAS do kontynuowania operacjonalizacji swojej nowej strategii w dziedzinie zwalczania terroryzmu, z poświęceniem szczególnej uwagi powstrzymaniu nielegalnego transgranicznego przepływu broni, bojowników i kontrabandy; ponadto utrzymuje, że bez takiej współpracy przemoc prawdopodobnie nadal będzie się utrzymywać, co może zagrozić pokojowi i stabilizacji w całym regionie; wskazuje w związku z tym, że Boko Haram złożyło przysięgę wierności ekstremistycznemu ugrupowaniu Państwo Islamskie oraz że konieczne jest uniemożliwienie wszelkiej dalszej koordynacji i współpracy między obydwoma organizacjami terrorystycznymi oraz rozszerzania się tego zagrożenia;

8. z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy Rady Pokoju i Bezpieczeństwa Unii Afrykańskiej i wzywa Unię Afrykańską do jak najszybszego podjęcia wspólnie ze wszystkimi zaangażowanymi krajami konkretnych działań na rzecz koordynacji walki z grupami terrorystycznymi w regionie Sahelu; wzywa Unię Europejską do wspierania rozwoju regionalnych mechanizmów zarządzania konfliktami, takich jak afrykańskie siły reagowania, a także możliwości korzystania z Instrumentu na rzecz Pokoju w Afryce i narzędzi zarządzania kryzysowego UE;

9. wzywa społeczność międzynarodową do aktywniejszych działań na rzecz udzielenia pomocy rządowi nigeryjskiemu w walce z Boko Haram i do zajęcia się problemami leżącymi u podstaw terroryzmu, jako że tylko reakcja społeczności międzynarodowej może zagwarantować położenie kresu przemocy i fundamentalizmowi;

10. wzywa UE i jej państwa członkowskie do wywiązania się ze swych zobowiązań dotyczących zapewnienia Nigerii i jej ludności kompleksowego wsparcia politycznego, humanitarnego i w zakresie rozwoju w odniesieniu do rozwiązania problemu zagrożenia ze strony Boko Haram, a także zapewnienia rozwoju tego kraju; wzywa UE do kontynuowania dialogu politycznego z Nigerią zgodnie z art. 8 zmienionej umowy z Kotonu oraz do zajęcia się w związku z tym kwestiami odnoszącymi się do uniwersalnych praw człowieka, w tym wolności myśli, sumienia, religii lub przekonań i braku dyskryminacji z jakiegokolwiek powodu, ujętymi w powszechnych, regionalnych i krajowych instrumentach praw człowieka;

11. apeluje też do społeczności międzynarodowej o pomoc uchodźcom nigeryjskim w krajach ościennych; wzywa państwa członkowskie UE do natychmiastowego utworzenia wiarygodnego i holistycznego europejskiego systemu zarządzania szlakami migracyjnymi z Afryki subsaharyjskiej na Bliski Wschód i do Afryki Północnej, do zaoferowania trwałych rozwiązań w dziedzinie rozwoju krajom pochodzenia, takim jak Nigeria, oraz do położenia kresu tragediom ludzkim, jakie mają miejsce na tych szlakach;

12. zwraca się do UE o zbadanie finansowania Boko Haram i o zajęcie się kwestią przejrzystości w handlu wszystkimi zasobami naturalnymi, w tym ropą, w celu uniknięcia wszelkiego podsycania konfliktów przez jakąkolwiek spółkę; zwraca się do władz Nigerii i zagranicznych spółek działających w nigeryjskim sektorze naftowym, aby pomogły wzmocnić dobre rządy w sektorze wydobywczym, przestrzegając inicjatywy branży wydobywczej na rzecz przejrzystości i publikując informacje na temat kwot przekazywanych przez spółki rządowi Nigerii;

13. uważa, że rząd Nigerii ma prawo i obowiązek bronić swych obywateli przed terroryzmem, podkreśla jednak, że takie działania muszą być prowadzone w poszanowaniu praw człowieka i rządów prawa;

14. apeluje o przeprowadzenie drobiazgowego śledztwa w sprawie zarzutów dotyczących łamania praw człowieka, w tym pozasądowych egzekucji, tortur, arbitralnych aresztowań i wymuszeń, a także uważa, że tego rodzaju działania nie mogą być uzasadniane jako sposób na zwalczanie zagrożenia, jakie stanowi Boko Haram lub inne organizacje terrorystyczne; uważa, że reformy systemu sądowego Nigerii są pilnie potrzebne, by zapewnić skuteczny wymiar sprawiedliwości w celu zwalczania terroryzmu, tak jak i reformy sił bezpieczeństwa Nigerii;

15. usilnie wzywa do zapewnienia odpowiedniej opieki rannym żołnierzom i do zaoferowania dziewczętom i kobietom, które padły ofiarą gwałtu w kontekście konfliktu zbrojnego, pełnego wachlarza usług w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego w finansowanych przez UE ośrodkach humanitarnych zgodnie ze wspólnym artykułem 3 konwencji genewskich, gwarantującym wszelką niezbędną opiekę medyczną rannym i chorym, bez dyskryminacji;

16. składa gratulacje generałowi Muhammadu Buhariemu, zwycięskiemu kandydatowi na prezydenta z ramienia Kongresu Wszystkich Zwolenników Postępu (APC), oraz wszystkim, którzy zdobyli miejsca w Senacie czy Izbie Reprezentantów, lub zostali wybrani na gubernatorów lub członków Izb Zgromadzeń Stanów ze wszystkich partii; wyraża uznanie dla tych kandydatów, którzy z godnością uznali swoją porażkę, przede wszystkim dla pokonanego kandydata na prezydenta Goodlucka Jonathana, z zadowoleniem przyjmuje stałe zobowiązanie wszystkich partii politycznych i kandydatów do przeprowadzenia spokojnych wyborów i nalega na nich, aby nadal akceptowali wyniki bez uciekania się do przemocy;

17. składa gratulacje ludności Nigerii za jej demokratyczny entuzjazm i mobilizację podczas procesu wyborczego oraz zwraca się do władz nigeryjskich o umacnianie dobrych rządów i promowanie bardziej odpowiedzialnych instytucji demokratycznych; jest przekonany, że przekazanie władzy za pomocą urn wyborczych świadczy o pogłębiającej się demokracji w Nigerii, która mogłaby posłużyć za model dla innych narodów afrykańskich;

18. z zadowoleniem przyjmuje determinację Niezależnej Państwowej Komisji Wyborczej, która podjęła się przeprowadzić, na ile to możliwe, wiarygodny, przejrzysty i uczciwy proces wyborczy, mimo wewnętrznych i zewnętrznych ograniczeń i presji, jakim musiała stawić czoła, a w szczególności uwzględnienie osób niepełnosprawnych;

19. zachęca ofiary do kierowania zażaleń za pośrednictwem oficjalnych mechanizmów rozstrzygania sporów oraz zwraca się do władz Nigerii, aby reagowały na każdą skargę, podejmując pełne i wiarygodne dochodzenie i zapewniając zadośćuczynienie w ramach prawnych; zwraca się do UE, by wspierała rozwijanie takich mechanizmów;

20. wzywa rząd nigeryjski do wspierania udziału kobiet w życiu publicznym i politycznym;

21. ponawia swój apel o uchylenie ustawy o zwalczaniu homoseksualizmu i zniesienie kary śmierci;

22. zwraca się do władz nigeryjskich o podjęcie nadzwyczajnych środków w Delcie Nigru, w tym działań mających na celu położenie kresu nielegalnej działalności związanej z ropą oraz o udzielenie pomocy osobom narażonym na zanieczyszczenie; zwraca się do UE i jej państw członkowskich o dostarczenie technicznej wiedzy specjalistycznej oraz zasobów w celu udzielenia pomocy w przywracaniu stanu tego obszaru; zwraca się do wszystkich spółek działających w regionie o zastosowanie się do najwyższych międzynarodowych standardów i o powstrzymanie się od wszelkich działań, które mogłyby się niekorzystnie odbić na środowisku i na społecznościach lokalnych;

23. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel Unii ds. zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, rządom i parlamentom państw członkowskich, rządowi i parlamentowi Nigerii oraz przedstawicielom Wspólnoty Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej i Unii Afrykańskiej.

¹ Dz.U. L 160 z 29.5.2014, s. 27.