Sytuacja na Półwyspie Koreańskim.
Dz.U.UE.C.2011.236E.111
Akt nienormatywnyP7_TA(2010)0237
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 czerwca 2010 r. w sprawie sytuacji na Półwyspie Koreańskim
(2011/C 236 E/18)
(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2011 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając swoje poprzednie rezolucje poświęcone kwestiom dotyczącym Półwyspu Koreańskiego,
– uwzględniając decyzję Rady nr 2009/1002/WPZiB z dnia 22 grudnia 2009 r.,
– uwzględniając oświadczenie wysokiej przedstawiciel/ wiceprzewodniczącej Catherine Ashton z dnia 20 maja 2010 r. dotyczące publikacji sprawozdania w sprawie zatopienia południowokoreańskiego okrętu "Cheonan",
– uwzględniając sprawozdanie zatytułowane "Wyniki dochodzenia w sprawie zatopienia południowokoreańskiego okrętu »Cheonan« ",
– uwzględniając rezolucje nr 1718 (2006) oraz 1874 (2009) Rady Bezpieczeństwa ONZ,
– uwzględniając art. 110 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że od czasu zatopienia okrętu "Cheonan" w dniu 26 marca 2010 r., w wyniku którego tragiczną śmierć poniosło 46 osób, dramatycznie wzrosło napięcie na Półwyspie Koreańskim,
B. mając na uwadze, że w dniu 15 maja 2010 r. z dna morza wyłowiono części torpedy CHT-02D,
C. mając na uwadze, że wysoka przedstawiciel/ wiceprzewodnicząca Catherine Ashton potępiła zatopienie okrętu "Cheonan" jako haniebne i głęboko nieodpowiedzialne działanie,
D. mając na uwadze, że dochodzenie przeprowadzone przez wspólny międzynarodowy cywilno-wojskowy zespół dochodzeniowy, obejmujące procedurę śledczą i weryfikacyjną przeprowadzone w oparciu o obiektywne i naukowe podejście, wykazało istnienie wyraźnych i niezaprzeczalnych dowodów na to, że okręt "Cheonan" został zatopiony w rezultacie zewnętrznej podwodnej eksplozji torpedy wyprodukowanej w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (KRLD), co potwierdziła niezależna opinia wydana przez Komisję Nadzorczą Państw Neutralnych,
E. mając na uwadze, że kiedy doszło do tego incydentu, wszystkie okręty podwodne z innych krajów sąsiadujących znajdowały się w swoich bazach lub w ich pobliżu,
F. mając na uwadze, że sekretarz generalny ONZ Ban Ki Moon określił wyniki tego sprawozdania jako "głęboko niepokojące",
G. mając na uwadze, że rząd Republiki Korei zażądał publicznych przeprosin i obietnicy, że nie dojdzie do dalszych prowokacji ze strony władz KRLD,
H. mając na uwadze, że rząd KRLD wyparł się wszelkiego udziału w zatopieniu okrętu "Cheonan", oskarżając Republikę Korei o "sfabrykowanie dowodów", i zagroził wypowiedzeniem otwartej wojny w przypadku nałożenia przez Republikę Korei dalszych sankcji,
I. mając na uwadze, że siły zbrojne KRLD nadal podejmują prowokacyjne i zuchwałe działania wojskowe, takie jak zabójstwo trzech obywateli Chin w dniu 4 czerwca 2010 r. na granicy pomiędzy Chińską Republiką Ludową a KRLD,
J. mając na uwadze, że w rezultacie tego incydentu Republika Korei ogłosiła zawieszeni wszelkich stosunków z KRLD, z wyjątkiem pomocy humanitarnej i działań w strefie przemysłowej Kaesong,
K. mając na uwadze, że rząd Republiki Korei ogłosił, iż nie powróci do rozmów sześciostronnych, dopóki wobec KRLD nie zostaną podjęte stosowne środki,
L. mając na uwadze, że UE zdecydowanie popiera denuklearyzację Półwyspu Koreańskiego i uznaje, że wznowienie rozmów sześciostronnych jest ważne dla zapewnienia pokoju i stabilności w regionie,
M. mając na uwadze, że rządy Chińskiej Republiki Ludowej oraz Federacji Rosyjskiej nie zajęły jeszcze wyraźnego stanowiska w sprawie sprawozdania końcowego oraz wniosków wspólnego zespołu dochodzeniowego,
N. mając na uwadze, że Republika Korei oficjalnie przekazała sprawę do dyskusji na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ, podczas gdy KRLD wystosowała do jej przewodniczącego pismo, w którym odrzuciła wszelką odpowiedzialność za atak i wezwała Radę do udzielenie KRLD wsparcia w przeprowadzeniu jej własnych dochodzeń,
1. głęboko ubolewa nad tragiczną śmiercią osób przebywających na pokładzie południowokoreańskiej korwety "Cheonan" i w duchu solidarności i przyjaźni przekazuje wyrazy współczucia rządowi Republiki Korei, rodzinom ofiar oraz wszystkim Koreańczykom;
2. zgadza się z potępieniem ataku wyrażonym przez wysoką przedstawiciel/ wiceprzewodniczącą i wyraża uznanie dla powściągliwości wykazanej przez Republikę Korei;
3. uznaje wnioski końcowego sprawozdania wspólnego zespołu dochodzeniowego, zgodnie z którym zatopienie okrętu spowodowała północnokoreańska torpeda, i zdecydowanie potępia to zatopienie jako akcję prowokacyjną wymierzoną przeciwko pokojowi i stabilności na Półwyspie Koreańskim;
4. wyraża rozczarowanie, że rządy Chińskiej Republiki Ludowej i Federacji Rosyjskiej nadal nie zajęły wyraźnego stanowiska w sprawie wniosków sprawozdania końcowego wspólnego zespołu dochodzeniowego;
5. wzywa obie strony do zachowania powściągliwości i użycia wszelkich możliwych środków celem polepszenia stosunków międzykoreańskich i do zwiększenia wysiłków na rzecz wspierania trwałego pokoju i bezpieczeństwa na Półwyspie Koreańskim;
6. wzywa rządy Chińskiej Republiki Ludowej i Federacji Rosyjskiej, jako stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, do bliższego zbadania sprawozdania końcowego i wniosków wspólnego zespołu dochodzeniowego;
7. wzywa Chińską Republikę Ludową, jako stałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ i głównego partnera handlowego KRLD, do wywarcia stosownego pozytywnego wpływu na KRLD i podjęcia próby zagwarantowania, że nie dojdzie do dalszej eskalacji konfliktu;
8. popiera skierowanie sprawy przez rząd Republiki Korei do Rady Bezpieczeństwa ONZ;
9. wzywa kraje uczestniczące w rozmowach sześciostronnych na temat rozbrojenia do dalszej współpracy, aby zapewnić wznowienie rozmów dotyczących zakończenia programu jądrowego KRLD;
10. wzywa Komisję do kontynuowania istniejących programów pomocy humanitarnej oraz utrzymania istniejących kanałów komunikacji z KRLD, ponieważ te programy pomocowe mają bezpośredni wpływ na warunki życia ludności w KRLD;
11. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji przewodniczącemu Komisji, wiceprzewodniczącej Komisji/ wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, przewodniczącemu Rady, rządom i parlamentom państw członkowskich i państw kandydujących, sekretarzowi generalnemu ONZ, rządowi Republiki Korei oraz rządowi KRLD.