Sytuacja kobiet zbliżających się do wieku emerytalnego (2011/2091 (INI)).

A.

mając na uwadze, że równouprawnienie płci i niedyskryminacja, między innymi ze względu na wiek, jest podstawową zasadą Unii Europejskiej zapisaną w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i jednym z założeń i zadań Wspólnoty,

B.

mając na uwadze, że w strategii Europa 2020 ustalono podstawową docelową stopę zatrudnienia na poziomie 75 % zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn oraz założono obniżenie liczby osób zagrożonych ubóstwem o 20 milionów; mając na uwadze, że grupa kobiet w wieku powyżej 50 lat, ze względu na szczególnie wysoki stopień ubóstwa i bezrobocia w tej grupie, stanowi zatem decydującą grupę wiekową dla realizacji tych celów,

C.

mając na uwadze, że utrzymywanie się stereotypów związanych z płcią, które - spotęgowane dyskryminacją ze względu na wiek, jakiej doświadczają osoby starsze na rynku pracy - szczególnie ograniczają możliwości znalezienia pracy przez starsze kobiety, możliwości odbycia szkoleń zawodowych i awansu zawodowego i przyczyniają się do zwiększenia zagrożenia ubóstwem w podeszłym wieku,

D.

mając na uwadze, że dyskryminacja ze względu na płeć jest specyficznym rodzajem dyskryminacji w tym znaczeniu, że jest ona systematyczna i systemiczna oraz przenika wszelkie inne formy dyskryminacji i sumuje się z nimi,

E.

mając na uwadze, że rynek zatrudnienia jest obecnie znacznie bardziej dynamiczny i płynny niż kiedykolwiek w przeszłości, co oznacza, że nie można zapewnić zatrudnienia w tym samym sektorze przez całe życie; mając w związku z tym na uwadze, że kryzys gospodarczy wykazał, iż kobiety mają do odegrania istotną rolę na rynku pracy,

F.

mając na uwadze, że konkurencyjność gospodarcza, dobrobyt i integracyjność Europy w przyszłości zależą przede wszystkim od jej umiejętności skutecznej poprawy wykorzystania zasobów siły roboczej nie tylko poprzez przedłużenie okresu aktywności zawodowej, ale również przez tworzenie warunków pracy i systemów zabezpieczenia społecznego służących poprawie warunków pracy i warunków życia oraz korzystnych dla gospodarki; mając na uwadze, że obejmuje to również odpowiednie strategie polityczne pozwalające godzić pracę, życie rodzinne i życie prywatne oraz umożliwiające radzenie sobie z pośrednią i bezpośrednią dyskryminacją oraz ze stereotypami na temat płci, które prowadzą do różnego traktowania kobiet i mężczyzn na rynku pracy,

G.

mając na uwadze, że w latach 1990-2010 liczba ludności w wieku produkcyjnym (20-64 lata) w UE-27 wzrosła o 1,8 %, liczba osób starszych (w wieku ponad 65 lat) wzrosła o 3,7 %, a odsetek osób młodych (0-19 lat) zmniejszył się o 5,4 %, mając na uwadze, że według prognoz odsetek osób w grupie wiekowej ponad 65 lat wzrośnie z 17,4 % w 2010 r. do 30 % w 2060 r⁽³⁾.,

H.

mając na uwadze, że w 2008 r. zagrożenie starszych kobiet ubóstwem wynosiło 22 % wobec zagrożenia mężczyzn na poziomie 16 %⁽⁴⁾,

I.

mając na uwadze, że do grupy izolowanych osób starszych coraz częściej i coraz liczniej trafiają kobiety, co wynika z coraz większego odsetka rozwodów i krótszej przeciętnej długości życia mężczyzn; mając na uwadze, że wdowy i ogólnie samotne starsze kobiety są szczególnie zagrożone ubóstwem, izolacją i wykluczeniem społecznym,

J.

mając na uwadze, że w 2009 r. stopa zatrudnienia kobiet w wieku 55-64 lat wynosiła 37,8 % wobec zatrudnienia 54,8 % mężczyzn w takiej samej grupie wiekowej⁽⁵⁾,

K.

mając na uwadze, że stopa bezrobocia kobiet przewyższa stopę bezrobocia mężczyzn w 21 państwach członkowskich, i nawet jeśli stopa długoterminowego bezrobocia mężczyzn jest wyższa niż kobiet w 12 państwach, bezrobocie kobiet z większym prawdopodobieństwem będzie ukryte jako "brak aktywności", w przypadku gdy kobiety są zamężne lub mają dzieci,

L.

mając na uwadze, że średnia stawka godzinowa kobiet w wieku poniżej 30 lat wynosi 92 % stawki mężczyzn, a w grupie wiekowej 50-59 lat - 67,5 %⁽⁶⁾, zaś przeciętna rozbieżność w płacach w zależności od płci utrzymuje się na poziomie 17,5 %,

M.

mając na uwadze, że uwarunkowane płcią różnice w statusie społeczno-ekonomicznym mają w dużej mierze swoje źródło w tradycyjnym podziale ról ze względu na płeć, zgodnie z którym mężczyźni są głównie odpowiedzialni za zdobywanie środków do życia, a kobiety za niepłatną pracę w domu i opiekę nad członkami rodziny, w tym dalszymi członkami rodziny, co ma ogromny wpływ na zdolność nabywania przez kobiety w porównaniu z mężczyznami świadczeń z zabezpieczenia społecznego, na przykład uprawnień emerytalnych, a w konsekwencji na ich sytuację w podeszłym wieku, zwłaszcza w przypadku rozwodu, separacji lub wdowieństwa,

N.

mając na uwadze, że kariera zawodowa kobiet jest z reguły wolniejsza, krótsza i/lub przerywana, a ich średnie zarobki są niższe niż zarobki mężczyzn, co znajduje odzwierciedlenie w większych różnicach w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn i powoduje uwarunkowane płcią różnice w składkach na osobiste konta emerytalne, zwiększając tym samym zagrożenie ubóstwem kobiet w starszym wieku,

O.

mając na uwadze, że zróżnicowanie sytuacji kobiet i mężczyzn jest mniejsze przed założeniem rodziny i wzrasta po utworzeniu pary; mając na uwadze, że do spadku stopy zatrudnienia kobiet dochodzi wraz z urodzeniem pierwszego dziecka, a niekorzystne traktowanie na rynku pracy intensyfikuje się we wczesnych etapach życia kobiet, związanych z opieką nad dzieckiem, co w późniejszym okresie przeradza się w opiekę nad osobami starszymi i często prowadzi do ubóstwa pomimo posiadania pracy,

P.

mając na uwadze, że w porównaniu z mężczyznami starsze kobiety często decydują się na pracę w niepełnym wymiarze godzin lub są zmuszone do jej podjęcia i częściej opuszczają rynek pracy, wybierając przejście na wcześniejszą emeryturę lub będąc do tego zmuszonym,

Q.

mając na uwadze, że znaczenie podejścia do aktywnej polityki rynku pracy uwzględniającego problematykę płci jest powszechnie uznawane w prawie wszystkich państwach europejskich, jednak ocena aktywnej polityki rynku pracy wskazuje, że uwzględnianie problematyki płci pozostaje niejednolite i raczej wąsko pojmowane,

R.

mając na uwadze, że kobiety w wieku powyżej 50 lat narażone są na dyskryminację z dwu lub wielu przyczyn jednocześnie ze względu na stereotypy dotyczące płci i wieku, często nasilane przez ich uwarunkowaną płcią pracę i przebieg życia (np. przerwy w karierze zawodowej, zatrudnienie w niepełnym wymiarze, ponowne zatrudnienie po okresie bezrobocia, zaprzestanie aktywności zawodowej, aby poświęcić się rodzinie lub aby pracować w przedsiębiorstwie rodzinnym, szczególnie w sektorach handlu i rolnictwa, bez pobierania wynagrodzenia i bez przynależności do systemu zabezpieczenia społecznego, i uwarunkowane płcią różnice w wynagrodzeniach); mając na uwadze, że w związku z tym kobiety z reguły stają w obliczu większego nagromadzenia niesprzyjających okoliczności niż mężczyźni z podobnych grup; mając ponadto na uwadze fakt, że w czasie recesji gospodarczej kobiety te są jeszcze w większym stopniu zagrożone ubóstwem,

S.

mając na uwadze, że na rynku pracy kobiety o wiele lat młodsze od mężczyzn często uważane są za "stare"; mając na uwadze, że 58 % Europejczyków uznaje dyskryminację ze względu na wiek za szeroko rozpowszechnioną⁽⁷⁾,

T.

mając na uwadze, że dane dotyczące przemocy wobec kobiet starszych są znacznie zaniżane ze względu na niechęć tych kobiet do mówienia o takich nadużyciach, stereotypowe traktowanie przez świadczących usługi publiczne, którzy wyznają przekonanie, że starsze kobiety są mniej zagrożone, i ograniczoną liczbę możliwości, z których mogą skorzystać kobiety w podeszłym wieku będące ofiarami przemocy,

U.

mając na uwadze, że edukacja od najmłodszych lat w zakresie równości oraz strategie polityczne ukierunkowane na poradnictwo zawodowe i sprzyjanie pracy zawodowej kobiet stanowią skuteczne sposoby trwałego wyeliminowania tych form dyskryminacji,

1.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji Europejskiej o ustanowieniu roku 2.012 Europejskim Rokiem Aktywności Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej i wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia odpowiednich i skutecznych kroków w celu zwalczania dyskryminacji, m.in. poprzez zwalczanie stereotypów związanych z dyskryminacją ze względu na płeć i wiek i przez propagowanie solidarności między pokoleniami;

2.

apeluje do Komisji i państw członkowskich o dopilnowanie, by dyskryminacja kobiet w wieku powyżej 50 lat powodowana przez wiele przyczyn znalazła lepsze odzwierciedlenie i była skuteczniej zwalczana w otwartej metodzie koordynacji w zakresie emerytur, integracji społecznej, możliwości pracy, zmiany stereotypów płci i udziału kobiet w organach podejmujących decyzje polityczne i gospodarcze;

3.

wzywa państwa członkowskie, aby podczas przygotowania i wdrażania reformy emerytalnej włączały w główny nurt polityki kwestie płci, które powinny również zostać uwzględnione w planowanej białej księdze dotyczącej systemów emerytalnych i innych reform polityki społecznej, by propagowały stosowanie sprzyjających równości aktuarialnych wyliczeń emerytur dla kobiet i mężczyzn, aby dążyły do zmniejszania zagrożenia ubóstwem, zwalczały już istniejące ubóstwo wśród starszych ludzi, poprawiły jakość i dostęp do opieki (zdrowotnej) oraz jej przystępność cenową oraz wyeliminowały praktyki przymusowego przechodzenia na emeryturę, przy jednoczesnym umożliwieniu starszym kobietom dostępu do rynku pracy poprzez zwalczanie dyskryminacji;

4.

wzywa państwa członkowskie do przyjęcia w ustawodawstwie emerytalnym dodatkowych przepisów dotyczących rent wdowich, tak aby kobiety w starszym wieku były w mniejszm stopniu narażone na ubóstwo;

5.

podkreśla znaczenie podjęcia środków mających na celu integrację najbardziej narażonych grup kobiet, tj. imigrantek, kobiet należących do mniejszości, kobiet niepełnosprawnych, kobiet słabo wykształconych, kobiet bez doświadczenia zawodowego, kobiet odbywających karę więzienia itd., aby zagwarantować im prawo do godnego życia;

6.

wzywa państwa członkowskie do podjęcia środków zapewniających starzenie się w godnych warunkach, bez upokorzeń, dyskryminacji czy jakichkolwiek form przemocy wobec starszych kobiet;

7.

podkreśla, że starsze kobiety stanowią wartość gospodarczą, są skarbnicą doświadczenia i oferują niezbędne wsparcie społeczne i rodzinne jako opiekunki osób niesamodzielnych oraz jako doradczynie zawodowe ze względu na swoje bogate doświadczenie zawodowe, a ponadto przyczyniają się do zachowania społeczności wiejskich;

8.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania inicjatyw propagujących rozumienie języka i kultury nowych technologii, tak aby umożliwić starszym kobietom pokonanie przepaści cyfrowej oraz doskonalenie ich umiejętności w zakresie relacji międzyludzkich, komunikacji, zarządzania własną niezależnością i własnymi interesami;

9.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do przeprowadzenia, w ścisłej współpracy z Europejskim Instytutem ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, analizy na temat sytuacji kobiet powyżej 50 roku życia, w szczególności koncentrującej się na ich doświadczeniach na rynku pracy, doświadczeniach związanych ze świadczeniem opieki, sposobach wykorzystywania czasu przez kobiety i mężczyzn, jak również kwestiach zdrowia i innych wyzwaniach, z którymi muszą się zmagać;

10.

wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby stworzyły warunki, które w ramach Europejskiego Roku Aktywności Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej umożliwią starszym kobietom pozostanie na rynku pracy lub powrót na rynek pracy oraz pomogą im w tym, tak by mogły one wykorzystać swój potencjał na rynku pracy, a ich prawa były szanowane; wzywa Komisję i państwa członkowskie, by jednocześnie wprowadzały w życie środki zachęcające pracodawców do poprawy polityki równości szans, tak aby wyeliminować postawy dyskryminujące starsze kobiety i by pracownice w starszym wieku korzystały np. z równego dostępu do szkoleń, miały równe szanse awansu i rozwoju kariery;

11.

apeluje do Komisji i państw członkowskich o ustalenie bez zwłoki wszechstronnego, wielowymiarowego, uwzględniającego kwestie płci i przyjaznego dla starszych wiekiem podejścia do polityki zatrudnienia i polityki socjalnej w celu zapewnienia kobietom zatrudnienia i włączenia społecznego; wzywa Komisję i państwa członkowskie do przeprowadzenia dogłębnej oceny sytuacji pokolenia starszych kobiet, które już teraz żyją w ubóstwie, i do szybkiego przyjęcia odpowiednich, skutecznych środków wydźwignięcia tych kobiet z ubóstwa;

12.

wzywa państwa członkowskie do odpowiedniego podejścia do dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie stosowanej wobec kobiet starszych, które próbują znaleźć zatrudnienie;

13.

wzywa Komisję do dalszego rozwoju i poprawy gromadzenia oraz analizy dokładnych, istotnych, porównywalnych w skali europejskiej danych związanych z płcią i wiekiem, zwłaszcza danych dotyczących stopy zatrudnienia i bezrobocia starszych kobiet, w tym imigrantek i kobiet niepełnosprawnych, (nieformalnego) udziału starszych kobiet w (niepłatnej) opiece nad dalszą i bliższą rodziną, oraz odsetka niesamodzielnych starszych osób i wykorzystywania osób starszych, które to dane powinny podlegać wszystkim obowiązującym przepisom w zakresie ochrony danych w państwach członkowskich;

14.

z zadowoleniem przyjmuje uznanie przez państwa członkowskie, że modele i przyczyny nierówności płci na rynku pracy są ściśle powiązane z etapami cyklu życia, i podkreśla w związku z tym konieczność propagowania podejścia opartego na cyklu życia; nakłania jednak państwa członkowskie, aby w celu właściwego podejścia do problemów cyklu życia zastosowały w swojej aktywnej polityce rynku pracy ukierunkowane działania wobec niekorzystnej sytuacji młodych i starszych kobiet w porównaniu do sytuacji mężczyzn w takim samym wieku, i nie kierowały tej polityki jedynie do kobiet i mężczyzn w dojrzałym wieku;

15.

wzywa państwa członkowskie do dzielenia się najlepszymi wzorcami postępowania w celu poprawy warunków pracy starszych kobiet, aby zapewnić im zrównoważone i zdrowe miejsce pracy;

16.

zachęca państwa członkowskie, by objęły starsze kobiety programami uczenia się przez całe życie oraz by w celu zwiększenia ich szans zatrudnienia nadal rozwijały i wspierały elastyczne programy zmiany kwalifikacji dla starszych kobiet z uwzględnieniem ich szczególnych potrzeb i zdolności oraz by wspierały niezależny i aktywny udział kobiet starszych w życiu, jak również umożliwiły im dzielenie się zgromadzonymi doświadczeniami i wiedzą z młodszymi pokoleniami;

17.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do dopilnowania, by niesprzyjające okoliczności napotykane przez kobiety na rynku pracy, szczególnie wynikające z obowiązków związanych z opieką, nie powodowały, że kobiety będą ponosić ich konsekwencje w postaci wysokości świadczeń emerytalnych lub innych uprawnień z tytułu zabezpieczenia społecznego;

18.

wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby wprowadziły, o ile jeszcze tego nie uczyniły, do systemów opieki społecznej ustalenia dotyczące sumowania, co umożliwi sumowanie składek za okresy pracy najemnej i samozatrudnienia oraz za poszczególne okresy zatrudnienia;

19.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do tworzenia i promowania ocenianych pod względem płci systemów emerytalnych jako sposobu wsparcia i zabezpieczenia przed wyższym ryzykiem ubóstwa starszych kobiet, przy uwzględnieniu przerw w ich karierze zawodowej ze względu na obowiązki opiekuńcze, tak by uniknąć tworzenia nowych pułapek zależności;

20.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do podjęcia bez zwłoki skutecznych środków wdrażających zasadę równej płacy za równą pracę (np. w drodze obowiązkowego systemu oceny pracy i planu działań na rzecz równości w miejscu pracy) celem wyeliminowania zróżnicowania wynagrodzeń ze względu na płeć, co może również przyczynić się do likwidacji różnic w wynagrodzeniach, z myślą o zmniejszeniu i ostatecznie wyeliminowaniu wyższego zagrożenia ubóstwem głównie starszych kobiet;

21.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do wdrożenia odpowiedniej polityki sprzyjającej godzeniu pracy, życia rodzinnego i życia prywatnego oraz do włączenia kwestii starzenia się - poprzez włączenie zagadnienia równości wieku, uwzględniającego cykle życia - do wszystkich stosownych strategii politycznych; wzywa Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn w Wilnie do sporządzenia w związku z tym niezbędnych analiz oddziaływania i analiz badawczych;

22.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do pełnego i skutecznego wykorzystania istniejących instrumentów i programów UE, w tym Europejskiego Funduszu Społecznego i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w celu zwiększenia udziału starszych kobiet w rynkach pracy i zwalczania dyskryminacji starszych kobiet we wszystkich dziedzinach;

23.

zwraca się do państw członkowskich, aby pobudzały aktywne uczestnictwo starszych kobiet w sektorze działalności gospodarczej za pomocą zachęcania i wspierania kobiet rozpoczynających działalność gospodarczą oraz ułatwiania im dostępu do finansowania, zwłaszcza w formie mikrokredytów, oraz by zachęcały do równego udziału kobiet i mężczyzn w organach podejmujących decyzje gospodarcze, w tym w zarządach spółek;

24.

apeluje do państw członkowskich, by zachęcały przedsiębiorstwa do uwzględniania zasad i narzędzi zarządzania wiekiem w ich polityce, w szczególności w polityce kadrowej, oraz do stosowania w miejscu pracy polityki "przyjaznej dla wieku" i "przyjaznej dla płci" w dążeniu do większego uznania i poszanowania wiedzy i doświadczenia nabytych przez ich starsze wiekiem pracownice, do opracowania wiarygodnej i przejrzystej polityki informacyjnej, w ramach której starszym pracownikom oferowana jest możliwość przygotowania się do przejścia na emeryturę z pełną wiedzą na ten temat; wzywa ponadto Komisję i państwa członkowskie do usprawnienia procedur nakładania sankcji na pracodawców, którzy dyskryminują starsze wiekiem pracownice; zwraca uwagę na potrzebę ujęcia tych strategii politycznych w programie Small Business Act;

25.

wzywa państwa członkowskie do dokonania szybszych postępów w zakresie zaspokajania potrzeb rodzin, które muszą wziąć na siebie odpowiedzialność za osoby niesamodzielne, oraz wzywa Komisję do dalszego wspierania tworzenia struktur opiekuńczych przy wykorzystaniu funduszy strukturalnych;

26.

zwraca się do państw członkowskich, aby zwiększyły świadczenie usług opieki o dobrej jakości, w tym domowej opieki nad osobami starszymi, by zagwarantowały dostęp do takich usług wysokiej jakości oraz ich przystępność cenową, by lepiej uznawały wartość pracy podejmowanej przez zawodowych opiekunów oraz wspierały rodziny opiekujące się niesamodzielnymi osobami w starszym wieku, na przykład poprzez finansowe zrekompensowanie im ich wkładu oraz za sprawą skierowanego do nich poradnictwa i szkoleń, tak aby były one w stanie sprawować nieformalną opiekę wysokiej jakości;

27.

kładzie nacisk na konieczność oferowania dostatecznej ilości usług wysokiej jakości w zakresie opieki nad dziećmi, osobami starszymi i osobami niesamodzielnymi, w dostępnej cenie i umożliwiających pracę w pełnym wymiarze godzin, aby kobiety nie były zmuszone do przerwania, zaprzestania lub skrócenia czasu swojej aktywności zawodowej w celu zaspokojenia potrzeb osób niesamodzielnych pod ich opieką;

28.

wskazuje, że usługi w zakresie opieki nad dziećmi i osobami niesamodzielnymi stanowią ważne źródło tworzenia miejsc pracy, które mogłyby zająć kobiety starsze, wśród których stopa zatrudnienia jest jedną z najniższych;

29.

wzywa państwa członkowskie, by oferowały szkolenia i budowały potencjał w celu zagwarantowania usług opieki o wysokiej jakości i przeciwdziałania brakom personelu w tzw. "białym sektorze" (opieka i ochrona zdrowia) wynikającym z tendencji demograficznych;

30.

zachęca państwa członkowskie do rozszerzenia możliwości korzystania z urlopów rodzicielskich na dziadków oraz na dzieci opiekujące się rodzicami, do uznania opieki nad osobami niesamodzielnymi, przy jednoczesnym uwzględnieniu możliwości wprowadzenia urlopów opiekuńczych, oraz zapewnienie usług, szkoleń i poradnictwa dla opiekunów;

31.

uznaje fakt, że kobiety zbliżające się do wieku emerytalnego są często babciami; uznaje jednak również, że kobiet w wieku przedemerytalnym nie należy jedynie postrzegać jako opiekunek; w związku z tym wzywa państwa członkowskie do rozważenia możliwości wprowadzenia placówek opieki nad dziećmi, oferującym dziadkom, którzy chcą korzystać z innych możliwości spędzania czasu, wolność wyboru w tym względzie;

32.

zachęca państwa członkowskie do propagowania zaangażowania społecznego oraz projektów międzypokoleniowych dla osób starszych za pomocą finansowania inicjatyw i programów;

33.

wzywa państwa członkowskie do podejmowania środków na wszystkich szczeblach, między innym przez wspieranie odpowiednich organizacji pozarządowych, aby zaspokoić szczególne potrzeby osób starszych, zwłaszcza starszych kobiet mieszkających samotnie, co pozwoli zmniejszyć ich izolację i uzależnienie oraz będzie działać na rzecz ich równości, bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia;

34.

zwraca się do państw członkowskich, aby rozważyły szereg możliwości zakwaterowania oraz wspierania grup i organizacji lokalnych jako sposobu na zwalczanie izolacji starszych kobiet i tworzenie środowiska sprzyjającego solidarności międzypokoleniowej;

35.

przyznaje, że starsze kobiety powinny mieć możliwość dokonania wyboru sposobu godnego życia, zależnie od swoich pragnień, czy to w samotności, czy w społeczności;

36.

wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby uznały aspekt płci w ochronie zdrowia za zasadniczy element polityki zdrowotnej UE, dlatego też zwraca się do Komisji i państw członkowskich, by jeszcze bardziej wzmogły wysiłki zmierzające do przyjęcia dwutorowej strategii włączania problematyki płci i wieku do unijnej i krajowej polityki zdrowotnej oraz podejmowania w jej ramach konkretnych działań związanych z aspektem płci;

37.

zachęca Komisję i państwa członkowskie do uznania znaczenia wrażliwej na kwestie płci i wieku leczniczej i paliatywnej opieki zdrowotnej; wzywa państwa członkowskie do poszerzenia zakresu badań nad chorobami związanymi z płcią, w tym badań nad ich przyczynami, możliwościami zapobiegania i leczeniem;

38.

dostrzega żywotną rolę badań przesiewowych i profilaktyki w opiece zdrowotnej i zachęca Komisję do stosowania otwartej metody koordynacji do zapewnienia wymiany poglądów, propagowania ujednolicenia badań przesiewowych w całej UE, określenia najlepszych praktyk i ustalenia wytycznych;

39.

z zadowoleniem przyjmuje starania niektórych państw członkowskich, które zapewniają bezpłatny dostęp do profilaktyki chorób właściwych dla danej płci, i zachęca państwa członkowskie, które jeszcze tego nie uczyniły, do intensyfikacji profilaktycznej opieki zdrowotnej nad starszymi kobietami poprzez zapewnienie im, na przykład, dostępnych i regularnych badań mammograficznych i cytologicznych, do zlikwidowania ograniczeń wiekowych w dostępie do zdrowotnych działań prewencyjnych, takich jak badania przesiewowe w kierunku raka piersi, a także do podnoszenia wiedzy o znaczeniu badań przesiewowych;

40.

zachęca państwa członkowskie, by wzmogły wysiłki na rzecz przyjęcia strategii włączania problematyki płci do strategii politycznych w zakresie zdrowia oraz na rzecz zapewnienia zarówno kobietom, jak i mężczyznom, a przede wszystkim osobom starszym i tym, które padają ofiarą wielostronnej dyskryminacji, równego dostępu do opieki zdrowotnej i opieki długoterminowej w przystępnych cenach;

41.

zachęca Komisję i państwa członkowskie do opracowania środków zapewniających poprawę bezpieczeństwa i higieny pracy i przyczyniających się dzięki temu do zachowania szans na rynku pracy i zdolności pracowników, a także sprzyjających lepszemu stanowi zdrowia w podeszłym wieku;

42.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwalczania wszelkich form przemocy wobec starszych kobiet przez uznanie, że problem ten nie jest dostatecznie dostrzegany, przez odpowiednie podchodzenie do stereotypów społecznych i zadbanie o to, by podmioty świadczące usługi były w stanie uwzględnić specyficzne potrzeby starszych osób padających ofiarą przemocy, aby zapewnić im korzystanie z pełni praw człowieka i osiągnięcie równości płci, a także dzięki wykorzystaniu wszystkich możliwości programu DAPHNE;

43.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

Sytuacja kobiet zbliżających się do wieku emerytalnego (2011/2091 (INI)).

Dz.U.UE.C.2013.51E.9