Streszczenie Decyzji Komisji z dnia 4 maja 2010 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w art. 54 Porozumienia EOG (Sprawa COMP/39.317 - E.ON Gas).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.278.9

Akt nienormatywny
Wersja od: 15 października 2010 r.

Streszczenie Decyzji Komisji

z dnia 4 maja 2010 r.

dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w art. 54 Porozumienia EOG

(Sprawa COMP/39.317 - E.ON Gas)

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2863 wersja ostateczna)

(Jedynie tekst w języku niemieckim jest autentyczny) (Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2010/C 278/06)

(Dz.U.UE C z dnia 15 października 2010 r.)

Dnia 4 maja 2010 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania na podstawie art. 102 TFEU. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003(1) Komisja niniejszym podaje do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnicy handlowej. Pełen tekst omawianej decyzji w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności dostępny jest na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji pod adresem:

http://ec.europa.eu/comm/competition/antitrust/cases/index/

(1) Załączona do niniejszego streszczenia decyzja dotyczy niemieckiej spółki E.ON AG, jej spółek zależnych E.ON Ruhrgas AG i E.ON Gastransport GmbH oraz kontrolowanych przez nie jednostek zależnych (łącznie zwanych dalej "E.ON"). Niniejsza decyzja zobowiązuje E.ON do wywiązania się z zaproponowanych przez siebie zobowiązań w celu usunięcia zastrzeżeń dotyczących konkurencji powstałych w wyniku przeprowadzonych przez Komisję postępowań wyjaśniających na niemieckim rynku gazu.

(2) Komisja obawia się, że poprzez ograniczanie dostępu do zdolności przesyłowej na punktach wejścia do swojej sieci przesyłowej gazu spółka E.ON mogła nadużyć w świetle art. 102 TFUE dominującej pozycji na rynku przesyłu gazu w zakresie sieci gazu niskokalorycznego (typu L) oraz odpowiedniego obszaru rynku gazu wysokokalorycznego (typu H) spółki NetConnect Germany.

(3) Było to możliwe dzięki temu, że spółka E.ON dokonywała długoterminowych rezerwacji w ramach swojej sieci, które pozbawiały konkurencyjne przedsiębiorstwa dostępu do tej sieci. E.ON rezerwowała znaczną część ciągłych, swobodnie przydzielanych zdolności przesyłowych na punktach wejścia do swojej sieci przesyłowej, co, zgodnie ze wstępną oceną, mogło uniemożliwić konkurencyjnym przedsiębiorstwom przesył gazu poprzez sieć E.ON do podłączonych do niej odbiorców. W związku z tym możliwe jest, że E.ON ograniczała konkurencję na rynkach dostaw gazu niższego szczebla.

(4) Spółka E.ON zaproponowała pewne zobowiązania mające na celu uwzględnienie zastrzeżeń Komisji w zakresie konkurencji. W pierwszym rzędzie E.ON zobowiązała się, że do października 2010 r. uwolni ciągłe, swobodnie przydzielane zdolności przesyłowe na punktach wejścia do swojej sieci w wielkości 17,8 GWh/h. Ponadto do października 2015 r. E.ON zmniejszy w dalszym stopniu swój ogólny udział w rezerwacjach ciągłych, swobodnie przydzielanych zdolności przesyłowych na punktach wejścia: w odniesieniu do rynku gazu typu H (NetConnect Germany) - do 50 %, zaś w odniesieniu do sieci gazu typu L - do 64 %. Przedsiębiorstwo E.ON może osiągnąć wspomniane progi poprzez zwrot zdolności przesyłowych operatorowi systemu, poprzez środki zwiększające zdolności przesyłowe odnośnej sieci lub poprzez podjęcie współpracy w obszarach rynkowych, która zwiększy łączne zdolności odnośnej sieci E.ON. E.ON zobowiązuje się nie przekraczać tych progów do 2025 r.

(5) Ostateczne zobowiązania są proporcjonalne i wystarczające, aby usunąć początkowe zastrzeżenia Komisji. Ostateczne zobowiązania są odpowiednie, aby usunąć zastrzeżenia dotyczące konkurencji sformułowane przez Komisję w ocenie wstępnej. Zmniejszenie udziału E.ON w ciągłych, swobodnie przydzielanych zdolnościach przesyłowych na punktach wejścia oraz okres obowiązywania podjętych zobowiązań stanowią gwarancję, że konkurujące przedsiębiorstwa oraz nowi dostawcy będą mogli szybko i na stałe wejść na rynki dostaw gazu niższego szczebla. Ostateczne zobowiązania podjęte przez E.ON są również niezbędne z uwagi na brak innych - równie skutecznych, co proponowane uwolnienie zdolności - alternatywnych środków, które mogłyby usunąć wyrażone przez Komisję zastrzeżenia. W istocie jedynym rozwiązaniem problemu zamknięcia dostępu do niezbędnej infrastruktury przesyłowej jest uwolnienie zdolności przesyłowych. Biorąc pod uwagę wysoki udział E.ON w odnośnych rynkach związany ze zdolnością przesyłową na punktach wejścia oraz długie terminy rezerwacji, konieczny jest również taki, a nie inny zakres zobowiązań podjętych przez E.ON. Ponadto ostateczne zobowiązania należy uznać za odpowiednie i proporcjonalne z uwagi na dużą liczbę odbiorców podłączonych do sieci przesyłowej gazu przedsiębiorstwa E.ON oraz rozmiar potencjalnych szkód, jakie mogą oni ponieść.

(6) W świetle zaproponowanych zobowiązań Komisja nie ma już żadnych podstaw do podejmowania innych działań, a zatem postępowanie powinno zostać zamknięte, co nie narusza przepisów art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.

(7) Na posiedzeniu w dniu 15 kwietnia 2010 r. zasięgnięto opinii Komitetu Doradczego ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominującej, który wydał przychylną opinię. Urzędnik przeprowadzający spotkanie wyjaśniające przedstawił sprawozdanie końcowe w dniu 16 kwietnia 2010 r.

______

(1) Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.