Streszczenie decyzji Komisji z dnia 15 listopada 2011 r. dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w art. 54 Porozumienia EOG (Sprawa COMP/39.592 - Standard & Poor's).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.31.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 lutego 2012 r.

Streszczenie decyzji Komisji

z dnia 15 listopada 2011 r.

dotyczącej postępowania przewidzianego w art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz w art. 54 Porozumienia EOG

(Sprawa COMP/39.592 - Standard & Poor's)

(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 8209)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2012/C 31/05)

(Dz.U.UE C z dnia 4 lutego 2012 r.)

Dnia 15 listopada 2011 r. Komisja przyjęła decyzję dotyczącą postępowania przewidzianego w art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003⁽¹⁾ Komisja podaje niniejszym do wiadomości nazwy stron oraz zasadniczą treść decyzji, wraz z informacjami na temat wszelkich nałożonych kar, uwzględniając jednak uzasadnione prawo przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnicy handlowej.

1. WSTĘPNE WĄTPLIWOŚCI DOTYCZĄCE KONKURENCJI

(1) W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń z dnia 13 listopada 2009 r., stanowiącym element wstępnej fazy rozpatrywania sprawy w rozumieniu art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, Komisja przedstawiła swój wstępny wniosek, stwierdzając że przedsiębiorstwo Standard & Poor's (S&P), spółka zależna The McGraw-Hill Companies, Inc., naruszyło art. 102 TFUE oraz art. 54 Porozumienia EOG, ustalając nadmiernie wysokie ceny za nadawanie amerykańskich międzynarodowych kodów identyfikacyjnych papierów wartościowych (zwanych dalej "kodami ISIN").

(2) Amerykańskie kody ISIN są wykorzystywane przez banki oraz inne instytucje finansowe w celu identyfikacji instrumentów finansowych wydawanych w Stanach Zjednoczonych w komunikacji międzybankowej, przy wycenie aktywów i portfeli, rozliczeniach i rozrachunkach, obsłudze klientów, zwłaszcza dotyczącej obligacji, czynnościach związanych z przechowywaniem papierów wartościowych, sprawozdawczości wewnętrznej i sprawozdawczości wobec właściwych organów, zarządzaniu danymi referencyjnymi itp.

(3) System ISIN został opracowany przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) jako norma ISO 6166, w obliczu wzrostu liczby transakcji obrotu papierami wartościowymi na rynkach międzynarodowych. Amerykańskie kody ISIN opierają się na numerach CUSIP⁽²⁾, służących do identyfikacji papierów wartościowych i opracowanych najpierw na potrzeby rynku krajowego w Stanach Zjednoczonych. W normie ISO 6166 wyznaczono przedsiębiorstwo S&P jako odpowiedzialną krajową agencję numerującą dla Stanów Zjednoczonych. S&P ma w związku z tym dominującą pozycję na rynku, jeżeli chodzi o przydzielanie kodów ISIN zgodnie z normą ISO 6166, ale także jeżeli chodzi o pierwotne rozpowszechnianie drogą elektroniczną amerykańskich kodów ISIN i udzielanie na nie licencji poprzez strumienie danych (ang. data feeds). Wprawdzie inne przedsiębiorstwa także rozpowszechniają kody ISIN, np. dostawcy usług informacyjnych, lecz podmioty te, które kody te rozpowszechniają wtórnie, są przede wszystkim ich użytkownikami i redystrybutorami, a nie źródłem.

(4) Normę ISO 6166 opracowano na poziomie międzynarodowym i stanowi ona usługę publiczną dla branży usług finansowych. Zasada zwrotu kosztów ISO zakłada, że krajowe agencje numerujące nie mogą pobierać za rozpowszechnianie kodów ISIN opłat, które przekraczałyby niezbędne koszty poniesione za takie rozpowszechnianie, jeśli są one bezpośrednim dostawcą kodów ISIN. Ponadto, zgodnie z tą samą zasadą, w przypadku braku bezpośredniego dostawcy, krajowa agencja numerująca nie powinna pobierać opłat za samo korzystanie z kodów ISIN. Innymi słowy, opłaty dla użytkowników bezpośrednich powinny zostać ustalone zgodnie z zasadą zwrotu kosztów i nie należy pobierać opłat od użytkowników pośrednich. W tym przypadku zasada zwrotu kosztów ISO stanowi istotną i przydatną wskazówkę przy ocenie, czy ceny pobierane przez S&P są niesłuszne w rozumieniu art. 102 Traktatu.

(5) Na tej podstawie w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń wyrażono obawę, że opłaty licencyjne S&P za amerykańskie kody ISIN są niesłuszne z kilku względów. Po pierwsze S&P pobiera opłatę licencyjną od użytkowników pośrednich, łamiąc tym samym przytoczoną powyżej zasadę. Po drugie opłaty licencyjne wymagane przez S&P od użytkowników bezpośrednich znacząco przewyższają poniesione w związku z tym koszty.

2. DECYZJA W SPRAWIE ZOBOWIĄZAŃ

(6) Przedsiębiorstwo Standard & Poor's zaproponowało zobowiązania na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, które może podjąć, aby uwzględnić zastrzeżenia Komisji dotyczące konkurencji.

(7) W dniu 14 maja 2011 r., na mocy art. 27 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowano zawiadomienie zawierające streszczenie sprawy i zaproponowanych zobowiązań oraz wezwanie osób trzecich do przedstawienia uwag na ich temat w terminie jednego miesiąca od daty publikacji zawiadomienia. W dniach 12 lipca 2011 r. i 26 lipca 2011 r. Komisja przekazała przedsiębiorstwu S&P uwagi zainteresowanych osób trzecich otrzymane po opublikowaniu zawiadomienia. W dniu 13 września 2011 r. przedsiębiorstwo S&P przedstawiło zrewidowaną propozycję zobowiązań ("zrewidowane zobowiązania").

(8) Decyzją z dnia 15 listopada 2011 r. Komisja nadała, na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, zrewidowanym zobowiązaniom charakter wiążący dla S&P przez okres pięciu lat. Najważniejsze elementy zobowiązań, jakie zaproponowało przedsiębiorstwo S&P, przedstawiono w skrócie poniżej.

(9) Przedsiębiorstwo S&P zobowiązało się do zniesienia wszystkich opłat dla użytkowników pośrednich za korzystanie z kodów ISIN na terytorium EOG. Oznacza to po pierwsze zniesienie opłaty licencyjnej wnoszonej przez wszystkich pośrednich użytkowników posiadających obecnie umowę licencyjną z S&P, zezwalającą im na korzystanie z amerykańskich kodów ISIN na terenie EOG. Po drugie przedsiębiorstwo S&P zobowiązało się nie nakładać opłat licencyjnych na żadnych użytkowników pośrednich, którzy nie mają obecnie kontaktu z S&P.

(10) W odniesieniu do użytkowników bezpośrednich oraz dostawców usług informacyjnych lub biur obsługi (tj. zewnętrznych dostawców usług zarządzania danymi), podejmujących decyzję o uzyskaniu amerykańskiego kodu ISIN od S&P, a nie od dostawców usług informacyjnych, S&P zobowiązuje się przekazywać informacje o wpisie do rejestru amerykańskich kodów ISIN oddzielnie, a nie z innymi informacjami o wartości dodanej, przesyłając je codziennie za pośrednictwem protokołu FTP⁽³⁾. Zważywszy na dane o kosztach S&P początkową cenę tej usługi ustala się na poziomie 15.000 USD rocznie.

(11) Użytkownicy bezpośredni i pośredni, jak również dostawcy usług informacyjnych mający obecnie umowy z S&P na używanie lub rozpowszechnianie amerykańskich kodów ISIN na terenie EOG, będą mieli prawo, po otrzymaniu zawiadomienia od S&P, do przedterminowego zakończenia umowy z S&P ze skutkiem od dnia wdrożenia zobowiązań⁽⁴⁾. Począwszy od dnia wdrożenia zobowiązań będą oni mogli wybrać między wykupieniem abonamentu na nową usługę związaną z rejestrem amerykańskich kodów ISIN, dalszym przestrzeganiem obowiązujących ich umów lub wykupieniem abonamentu na dowolny inny produkt z oferty S&P.

(12) Zobowiązania zostaną wdrożone w ciągu pięciu miesięcy od dnia powiadomienia S&P o niniejszej decyzji. S&P przekaże Komisji dokładną datę ("datę wdrożenia zobowiązań").

(13) Zakres oddziaływania zobowiązań jest ograniczony do EOG. Oznacza to, że bezpośredni i pośredni użytkownicy nowej usługi muszą być zlokalizowani na terenie EOG. Przedsiębiorstwo S&P zobowiązało się do przedstawiania Komisji rocznego poufnego sprawozdania z wdrożenia zobowiązań. Zobowiązania będą mieć zastosowanie przez pięć lat począwszy od daty wdrożenia zobowiązań.

(14) Przedsiębiorstwo S&P zamierza jednak wprowadzić pewne ograniczenia w korzystaniu z informacji o wpisie do rejestru amerykańskich kodów ISIN. Zarówno bezpośredni, jak i pośredni użytkownicy będą zobowiązani zawrzeć umowę z S&P, zakazującą wyodrębniania numerów CUSIP z danych dotyczących amerykańskich kodów ISIN, jak również wtórnego rozpowszechniania i odsprzedaży w formie zbiorczej amerykańskich kodów ISIN przedsiębiorstwom niebędącym podmiotami powiązanymi mającymi siedzibę w EOG. Umowy pomiędzy użytkownikami pośrednimi a ich dostawcami usług informacyjnych będą zawierać takie same klauzule. Dostawcy usług informacyjnych i biura obsługi będą mieli prawo do wtórnego rozpowszechniania informacji o wpisie do rejestru amerykańskich kodów ISIN w formacie zbiorczym, lecz nie mogą dokonywać ekstrakcji numerów CUSIP z danych dotyczących amerykańskich kodów ISIN. Dostawcy usług informacyjnych będą mogli wtórnie rozpowszechniać informacje o wpisie do rejestru amerykańskich kodów ISIN wśród swoich podmiotów powiązanych, ale nie innych dostawców usług informacyjnych.

(15) Dnia 25 października 2011 r. Komitet Doradczy ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących wydał pozytywną opinię dotyczącą przyjęcia decyzji. W dniu 26 października 2011 r. urzędnik przeprowadzający spotkanie wyjaśniające wydał sprawozdanie końcowe.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1.

⁽²⁾ Numery CUSIP to krajowe numery identyfikacyjne, na których oparto amerykańskie kody ISIN, dodając kod kraju oraz numer kontrolny. Skrót CUSIP oznacza Komitet ds. Jednolitych Procedur Identyfikacji Papierów Wartościowych.

⁽³⁾ Protokół przesyłania plików (ang. File Transfer Protocol).

⁽⁴⁾ Dzień, w którym S&P udostępni plik główny z bazą danych o wpisach do rejestru amerykańskich kodów ISIN (ang. US ISIN Record Masterfile) poprzez strumienie danych za pośrednictwem protokołu FTP.