Decyzja 2014/137/UE w sprawie stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony
Dz.U.UE.L.2014.76.1
Akt utracił mocDECYZJA RADY 2014/137/UE
z dnia 14 marca 2014 r.
w sprawie stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 203,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom krajowym,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,
(1) Traktat zmieniający, w odniesieniu do Grenlandii, traktaty ustanawiające Wspólnoty Europejskie 2 (traktat grenlandzki) stanowi, że Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) nie ma już zastosowania do Grenlandii. Grenlandia, będąc częścią państwa członkowskiego, jest stowarzyszona z Unią jako jeden z krajów i terytoriów zamorskich.
(2) W swojej preambule traktat grenlandzki stanowi, że należy wprowadzić postanowienia pozwalające na utrzymanie ścisłych i trwałych związków między Unią a Grenlandią oraz na uwzględnianie wzajemnych interesów, w szczególności potrzeb rozwojowych Grenlandii, a także potwierdza, że postanowienia dotyczące krajów i terytoriów zamorskich, określone w części czwartej TFUE, stanowią odpowiednie ramy dla tych stosunków.
(3) Zgodnie z art. 198 TFUE celem stowarzyszenia jest promowanie rozwoju gospodarczego i społecznego krajów i terytoriów zamorskich oraz ustanowienie ścisłych stosunków gospodarczych między nimi a Unią jako całością. Zgodnie z art. 204 TFUE postanowienia art. 198-203 TFUE stosują się do Grenlandii, z zastrzeżeniem szczególnych postanowień zawartych w Protokole (nr 34) w sprawie szczególnych ustaleń dla Grenlandii, załączonym do TFUE.
(4) Postanowienia dotyczące stosowania zasad określonych w art. 198-202 TFUE zawarto w decyzji Rady 2013/775/UE 3 .
(5) W swoich konkluzjach z dnia 24 lutego 2003 r. w sprawie przeglądu śródokresowego czwartego protokołu w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską, rządem Danii i autonomicznym rządem Grenlandii, uznając geostrategiczne znaczenie Grenlandii dla Unii oraz ducha współpracy wynikającego z decyzji Unii o przyznaniu Grenlandii statusu terytorium zamorskiego, Rada uzgodniła, że istnieje potrzeba rozszerzenia i wzmocnienia przyszłych stosunków między Unią a Grenlandią z uwzględnieniem znaczenia rybołówstwa oraz potrzeby wprowadzenia reform strukturalnych i sektorowych w Grenlandii. Rada wyraziła również swoje zdecydowanie, aby oprzeć przyszłe stosunki Unii z Grenlandią po 2006 r. na kompleksowym partnerstwie na rzecz zrównoważonego rozwoju, obejmującym szczegółowe porozumienie w sprawie połowów wynegocjowane według ogólnych zasad i reguł mających zastosowanie do tego rodzaju porozumień.
(6) Umowa partnerska w sprawie połowów pomiędzy Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Grenlandii, z drugiej strony 4 , zawarta na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 753/2007 5 , przywołuje ducha współpracy wynikającego z decyzji o przyznaniu Grenlandii statusu terytorium zamorskiego.
(7) Wspólna deklaracja złożona przez Wspólnotę Europejską, z jednej strony, oraz autonomiczny rząd Grenlandii i rząd Danii, z drugiej strony, na temat partnerstwa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Grenlandią, podpisana w Luksemburgu dnia 27 czerwca 2006 r., odwołuje się do bliskich związków historycznych, politycznych, gospodarczych i kulturalnych pomiędzy Unią Europejską a Grenlandią i podkreśla potrzebę dalszego wzmocnienia partnerstwa i współpracy.
(8) Stosunki między Unią, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej, są regulowane między innymi decyzją Rady 2006/526/WE 6 , która wygasła w dniu 31 grudnia 2013 r.
(9) Unia powinna nawiązać szerokie partnerstwa z nowymi podmiotami na arenie międzynarodowej, aby wspierać stabilny, sprzyjający włączeniu społecznemu porządek międzynarodowy, dążyć do realizacji wspólnych globalnych celów publicznych oraz bronić kluczowych interesów Unii i poszerzać wiedzę na temat Unii w państwach trzecich oraz w krajach i terytoriach zamorskich.
(10) Partnerstwo na podstawie niniejszej decyzji powinno pozwolić na kontynuację bliskich stosunków między Unią, z jednej strony, a Grenlandią i Danią, z drugiej, oraz powinno przyczynić się do sprostania globalnym wyzwaniom, umożliwiając opracowanie proaktywnego programu i realizację wspólnych interesów. Partnerstwo powinno również połączyć cele określone w komunikacie Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowanym "Europa 2020 Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu" (zwanym dalej "Strategią Europa 2020"), dodając tym samym spójności ze Strategią "Europa 2020" oraz propagowaniem polityki wewnętrznej i celów określonych w komunikatach Komisji, na przykład w komunikacie Komisji z dnia 2 lutego 2011 r. zatytułowanym "Stawianie czoła wyzwaniom związanym z rynkami towarowymi i surowcami", oraz ułatwiając współpracę w kontekście polityki arktycznej Unii.
(11) Unijna pomoc finansowa powinna się skoncentrować na tych obszarach, w których najmocniej oddziałuje, mając na uwadze jej potencjał działania w skali ogólnoświatowej i reagowania na globalne wyzwania, takie jak eliminowanie ubóstwa, zrównoważony rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu czy krzewienie demokracji na całym świecie, dobre rządy, prawa człowieka i praworządność, jej długoterminowe i przewidywalne zaangażowanie w pomoc rozwojową oraz jej rolę w koordynacji działań państw członkowskich.
(12) Partnerstwo na podstawie niniejszej decyzji powinno posłużyć za ramy pozwalające na regularną dyskusję o sprawach będących przedmiotem zainteresowania Unii lub Grenlandii, takich jak kwestie natury globalnej, gdzie wymiana poglądów i ewentualne zbliżenie pomysłów i opinii mogłyby być korzystne dla obu stron. W szczególności rosnący wpływ zmiany klimatu na działalność człowieka i środowisko, transport morski, zasoby naturalne, w tym surowce, a także badania i innowacje wymagają dialogu i wzmocnionej współpracy.
(13) Unijna pomoc finansowa przyznawana w ramach nowego partnerstwa powinna nadać rozwojowi Grenlandii perspektywę europejską i przyczynić się do wzmocnienia ścisłych i trwałych związków z Grenlandią, przy jednoczesnym umocnieniu jej pozycji jako wysuniętego przyczółka Unii, na podstawie wspólnych wartości i historii łączącej partnerów.
(14) Unijna pomoc finansowa na lata 2014-2020 powinna być skoncentrowana na jednym lub co najwyżej dwóch obszarach współpracy, dzięki czemu można będzie zmaksymalizować wpływ partnerstwa, a następnie osiągnąć ekonomię skali, efekty synergii, większą skuteczność i wyeksponować działania Unii.
(15) Współpraca na podstawie niniejszej decyzji powinna zagwarantować, że przepływy zasobów będą przewidywalne i regularne, a równocześnie elastyczne i dostosowane do sytuacji w Grenlandii. W tym celu, kiedy tylko będzie to możliwe i stosowne, powinno być stosowane wsparcie budżetowe.
(16) Reguły finansowe mające zastosowanie do budżetu ogólnego Unii określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 7 oraz w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1268/2012 8 .
(17) Należy chronić interesy finansowe Unii z zastosowaniem proporcjonalnych środków w całym cyklu wydatkowania, w tym poprzez zapobieganie nieprawidłowościom, ich wykrywanie i ściganie, odzyskiwanie środków straconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładanie sankcji. Środki te powinny być stosowane zgodnie z mającymi zastosowanie porozumieniami zawartymi z organizacjami międzynarodowymi i państwami trzecimi.
(18) Dokumenty programowe i środki finansowe konieczne do wykonania niniejszej decyzji powinny być przyjmowane w drodze aktów wykonawczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 9 . Ze względu na charakter tych aktów wykonawczych, w szczególności ich ukierunkowanie w zakresie kształtowania polityki oraz ich skutki finansowe, do ich przyjęcia powinna być zasadniczo wykorzystana procedura sprawdzająca, z wyjątkiem technicznych środków wykonawczych o małej skali finansowej.
(19) Wspólne zasady i procedury wdrażania unijnych instrumentów finansowania działań zewnętrznych ustanowione są w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2014 10 (zwanym dalej "wspólnym rozporządzeniem w sprawie wdrażania") i w stosownych przypadkach powinny mieć zastosowanie do wykonywania niniejszej decyzji.
(20) Należy zapewnić odpowiednie, pozbawione przerwy przejście pomiędzy decyzją 2006/526/WE a niniejszą decyzją oraz należy ujednolicić okres stosowania niniejszej decyzji z okresem stosowania rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 11 . W związku z tym niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: