Decyzja 2004/548/WE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2004.244.47

Akt nienormatywny
Wersja od: 16 lipca 2004 r.

DECYZJA RADY
z dnia 11 maja 2004 r.
w sprawie stanowiska Wspólnoty odnośnie do porozumienia w kwestiach stosunków walutowych z Księstwem Andory
(2004/548/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 111 ust. 3,

uwzględniając zalecenie Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 974/98 z dnia 3 maja 1998 r. w sprawie wprowadzenia euro (1), z dniem 1 stycznia 1999 r. euro zastąpiło walutę każdego z Państw Członkowskich wprowadzających euro.

(2) Od tej daty Wspólnota posiada kompetencje w kwestiach reżimu walutowego i dewizowego w Państwach Członkowskich przyjmujących euro.

(3) Rada jest odpowiedzialna za przyjmowanie ustaleń koniecznych do rozpoczęcia negocjacji i zawarcia porozumienia dotyczącego kwestii związanych z reżimem walutowym lub dewizowym.

(4) Wspólnota zawarła układy monetarne z Monaco (2), Watykanem (3) i Republiką San Marino (4). Państwa te zawarły układy monetarne z Francją lub Włochami, jeszcze zanim waluta euro została wprowadzona.

(5) Księstwo Andory (dalej jako "Andora") nie posiada oficjalnej waluty ani nie zawarło żadnego układu monetarnego z żadnym z Państw Członkowskich lub państwem trzecim. De facto w Andorze w obiegu pozostawały banknoty i monety hiszpańskie oraz francuskie, które zostały zastąpione z dniem 1 stycznia 2002 r. banknotami i monetami euro.

(6) Dnia 15 lipca 2003 r. Andora zwróciła się do Wspólnoty z oficjalną prośbą o zawarcie układu monetarnego.

(7) Zważywszy na bliskie stosunki gospodarcze łączące Andorę i Wspólnotę, stosownym wydaje się, aby układ między Wspólnotą a Andorą zawierał przepisy dotyczące monet i banknotów euro, określał status prawny euro w Andorze oraz dostęp do systemów płatności obszaru euro. Ponieważ w Andorze waluta euro już znajduje się w obiegu, euro powinno zostać uznane za walutę tego kraju, a status prawnego środka płatniczego powinien być przyznany banknotom i monetom euro emitowanym przez Europejski System Banków Centralnych i Państwa Członkowskie, które wprowadziły euro.

(8) Fakt, iż euro staje się walutą Andory nie daje temu krajowi prawa emisji banknotów lub monet pod nazwą euro lub inną, lub do emisji substytów pieniądza, chyba że układ monetarny stanowi inaczej i zawiera dokładne przepisy w tym celu. Obecnie Andora emituje monety kolekcjonerskie pod nazwą diner, możliwość kontynuowania tej procedury zostanie rozpatrzona.

(9) Ważne jest, aby Andora zapewniła przestrzeganie reguł wspólnotowych dotyczących banknotów i monet euro na terenie swojego kraju. Banknoty i monety euro wymagają odpowiedniej ochrony przed nadużyciami i fałszowaniem. Ważne jest również, aby Andora podjęła wszystkie niezbędne środki i współpracowała ze Wspólnotą w tym zakresie.

(10) Andora powinna zobowiązać się także do wprowadzania wszystkich stosownych środków tworzących ramowe przepisy bankowości i finansów, w tym przepisy dotyczące zapobiegania praniu pieniędzy, nadużyciom i fałszowaniu bezgotówkowych środków płatniczych oraz wymagania w zakresie sprawozdawczości. Stosowanie tych środków przyczyni się między innymi do stworzenia porównywalnych i równorzędnych warunków dla działalności instytucji finansowych obszaru euro i instytucji mających siedzibę w Andorze.

(11) Europejski Bank Centralny i narodowe banki centralne mogą wchodzić we wszelkiego typu transakcje bankowe z instytucjami finansowymi z państw trzecich. Europejski Bank Centralny i narodowe banki centralne mogą, na odpowiednich warunkach, zezwolić instytucjom z krajów trzecich na dostęp do ich systemów płatności. Układ między Wspólnotą a Andorą nie powinien nakładać żadnych zobowiązań na Europejski Bank Centralny lub na którykolwiek z narodowych banków centralnych.

(12) Komisja powinna zostać upoważniona do prowadzenia negocjacji z Andorą. Hiszpania i Francja, państwa sąsiadujące z Andorą, powinny być w pełni włączone do procesu negocjacji, podobnie jak Europejski Bank Centralny w zakresie swoich kompetencji.

(13) Niniejsza decyzja dotyczy wyłącznie układu między Andorą a Wspólnotą w kwestiach walutowych, z wyłączeniem innych zagadnień, które powinny być regulowane osobno przyjętymi umowami. Andora powinna przyjąć analogiczne środki w niektórych dziedzinach, w szczególności odnośnie opodatkowania przychodów z oszczędności. Rada rozpatrzy czy, w świetle postępów negocjacji i kroków poczynionych na drodze do porozumienia w kwestii opodatkowania oszczędności, a także uwzględniając zalecenie Komisji, warunki niezbędne do otwarcia negocjacji w sprawie układu monetarnego zostały spełnione.

(14) Komisja powinna przedstawić projekt porozumienia Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu w celu wydania opinii. Następnie projekt powinien być przekazany Radzie, jeśli Hiszpania, Francja, Europejski Bank Centralny lub Komitet Ekonomiczno-Finansowy uznają to za konieczne,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Komisja informuje jak najwcześniej Księstwo Andory o gotowości Wspólnoty do zawarcia porozumienia dotyczącego stosunków walutowych i proponuje rozpoczęcie negocjacji dotyczących tego porozumienia.

Artykuł 2

Stanowisko Wspólnoty w negocjacjach z Andorą na temat porozumienia w kwestiach, o których mowa powyżej, opiera się na zasadach określonych w art. 3-6.

Artykuł  3
1.
Andora jest upoważniona do używania euro jako obowiązującej waluty.
2.
Andora ma prawo przyznania banknotom i monetom euro statusu prawnego środka płatniczego.
Artykuł  4
1.
Andora będzie mogła emitować banknoty, monety i jakiekolwiek substytuty pieniądza jedynie w wypadku, gdy taka emisja została uzgodniona ze Wspólnotą.
2.
Jednakże zostanie rozpatrzona możliwość dalszego emitowania przez Andorę złotych i srebrnych monet kolekcjonerskich pod nazwą diner.
Artykuł  5
1.
Andora zobowiązuje się do przestrzegania reguł wspólnotowych dotyczących banknotów i monet euro.
2.
Andora zobowiązuje się do ścisłej współpracy ze Wspólnotą w odniesieniu do ochrony euro przed nadużyciami i fałszowaniem i do przyjęcia zasad obowiązujących w tej dziedzinie we Wspólnocie.
Artykuł  6
1.
Andora zobowiązuje się do przyjęcia wszystkich odpowiednich środków poprzez podjęcie analogicznych działań lub dokonanie bezpośrednich transpozycji w celu wdrożenia wszystkich odpowiednich przepisów Wspólnoty w dziedzinie bankowości i finansów, a w szczególności przepisów dotyczących działalności i kontroli zaangażowanych instytucji, a także zastosowania wszystkich odpowiednich przepisów Wspólnoty dotyczących zapobiegania praniu pieniędzy, nadużyciom i fałszowaniu bezgotówkowych środków płatniczych oraz wymagań w zakresie sprawozdawczości.
2.
Znajdujące się na terytorium Andory instytucje finansowe mogą mieć dostęp do systemów płatności i rozrachunku obszaru euro na odpowiednich warunkach, zawartych w porozumieniu dotyczącym kwestii finansowych i określonych w porozumieniu z Europejskim Bankiem Centralnym.
Artykuł  7

W imieniu Wspólnoty, Komisja będzie prowadzić negocjacje z Andorą w kwestiach określonych w art. 3-6. Hiszpania i Francja będą w pełni włączone do procesu negocjacji. Europejski Bank Centralny będzie w pełni włączony do procesu negocjacji w zakresie swoich kompetencji.

Artykuł 8

Negocjacje w sprawie porozumienia w kwestiach finansowych powinny być rozpoczęte jak najszybciej po stwierdzeniu Rady stanowiącej większością kwalifikowaną na podstawie zalecenia Komisji, że warunki niezbędne do otwarcia takich negocjacji zostały spełnione.

Poczynienie kroków przez obie strony na drodze do porozumienia w sprawie opodatkowania oszczędności, a także zobowiązanie się przez Andorę do zawarcia takiego porozumienia w terminie określonym wspólnie ze Wspólnotą, stanowią część tych warunków.

Jeśli porozumienie w kwestii opodatkowania oszczędności nie zostanie zawarte przez Andorę w uzgodnionym terminie, negocjacje dotyczące układu monetarnego zostaną zawieszone do czasu zawarcia porozumienia.

Artykuł  9

Komisja przedstawi projekt porozumienia Komitetowi Ekonomiczno-Finansowemu w celu wydania opinii.

Komisja jest upoważniona do zawarcia układu w imieniu Wspólnoty, chyba że Hiszpania, Francja, Europejski Bank Centralny lub Komitet Ekonomiczno-Finansowy uznają za konieczne przedstawienie układu Radzie.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja skierowana jest do Komisji.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 maja 2004 r.
W imieniu Rady
C. McCREEVY
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 139 z 11.5.1998, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2596/2000 (Dz.U. L 300 z 29.11.2000, str. 2)

(2) Dz.U. L 142 z 31.5.2002, str. 59.

(3) Dz.U. C 299 z 25.10.2001, str. 1. Układ zmieniony decyzją Rady 2003/738/WE (Dz.U. L 267 z 17.10.2003, str. 27)

(4) Dz.U. C 209 z 27.7.2001, str. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.