Decyzja 2017/1138 w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej na pierwszym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci w odniesieniu do przyjęcia wymaganej treści zaświadczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 12 tej konwencji, oraz wytycznych, o których mowa w jej art. 8 ust. 8 i 9
Dz.U.UE.L.2017.164.56
Akt nienormatywnyDECYZJA RADY (UE) 2017/1138
z dnia 19 czerwca 2017 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej na pierwszym posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci w odniesieniu do przyjęcia wymaganej treści zaświadczenia, o którym mowa w art. 3 ust. 12 tej konwencji, oraz wytycznych, o których mowa w jej art. 8 ust. 8 i 9
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
(1) Dnia 11 maja 2017 r. Konwencja z Minamaty w sprawie rtęci 1 (zwana dalej "Konwencją") została zatwierdzona w imieniu Unii Europejskiej decyzją Rady (UE) 2017/939 2 .
(2) Konwencja wejdzie w życie w dniu 16 sierpnia 2017 r. Pierwsze posiedzenie Konferencji Stron Konwencji (zwanej dalej "COP 1") odbędzie się w dniach 24-29 września 2017 r. w Genewie. W tych okolicznościach Unia powinna określić stanowisko, jakie ma zostać zajęte na COP 1.
(3) Art. 3 ust. 8 Konwencji zobowiązuje Strony planujące przywóz rtęci z państwa niebędącego Stroną do wyrażenia zgody na taki przywóz wyłącznie, jeśli takie państwo niebędące Stroną przedstawi zaświadczenie potwierdzające, że rtęć nie pochodzi z wydobycia podstawowego rtęci ani z nadwyżkowych ilości rtęci pochodzących z wycofania z eksploatacji obiektów przemysłu chloro-alkalicznego (zwane dalej "zaświadczeniem").
(4) Art. 3 ust. 12 Konwencji przewiduje przyjęcie wymaganej treści zaświadczenia przez COP 1. Taka wymagana treść zaświadczenia będzie więc wywierała skutki prawne.
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/852 3 jest zgodne z postanowieniami art. 3 ust. 8 Konwencji uzupełnionymi proponowaną wymaganą treścią zaświadczeń.
(6) Art. 8 ust. 4 Konwencji zobowiązuje Strony do zapewnienia, aby w przypadku nowych źródeł punktowych należących do kategorii źródeł wymienionych w załączniku D stosowano najlepsze dostępne techniki i najlepsze praktyki w dziedzinie ochrony środowiska w celu kontrolowania oraz, w miarę możliwości, ograniczania emisji do atmosfery rtęci i związków rtęci.
(7) Art. 8 ust. 5 Konwencji przewiduje, że Strony kontrolują i, w miarę możliwości, ograniczają emisje do atmosfery rtęci i jej związków z istniejących źródeł należących do kategorii źródeł punktowych wymienionych w załączniku D poprzez wdrożenie co najmniej jednego z następujących środków: zastosowanie najlepszych dostępnych technik oraz najlepszych praktyk w dziedzinie ochrony środowiska; określenie ilościowych celów lub dopuszczalnych wartości emisji; określenie strategii kontroli obejmującej wiele substancji zanieczyszczających; lub środki alternatywne.
(8) Art. 8 ust. 7 Konwencji zobowiązuje Strony do utworzenia i prowadzenia rejestru emisji rtęci i związków rtęci do atmosfery.
(9) Art. 8 ust. 8 Konwencji stanowi, że COP 1 przyjmie wytyczne dotyczące najlepszych dostępnych technik i najlepszych praktyk w dziedzinie ochrony środowiska z uwzględnieniem wszelkich różnic pomiędzy nowymi a istniejącymi źródłami i z uwzględnieniem konieczności zminimalizowania wzajemnych powiązań pomiędzy różnymi komponentami środowiska oraz przyjmie też wytyczne dotyczące wsparcia udzielanego Stronom we wdrażaniu ich obowiązków wynikających z art. 8 ust. 5, w szczególności w określaniu celów i dopuszczalnych wartości emisji.
(10) Art. 8 ust. 9 Konwencji przewiduje przyjęcie przez Konferencję Stron Konwencji, tak szybko jak to możliwe, wytycznych dotyczących kryteriów, które Strony mogą opracować zgodnie z art. 8 ust. 2 lit. b), decydując o zastosowaniu środków kontroli emisji do atmosfery rtęci i związków rtęci wyłącznie do źródeł punktowych należących do danej kategorii źródeł wymienionej w załączniku D, pod warunkiem że kontrola obejmuje co najmniej 75 % emisji ze źródeł danej kategorii, oraz przewiduje przyjęcie wytycznych dotyczących metod, jakie należy zastosować do przygotowania rejestru emisji do atmosfery rtęci i związków rtęci.
(11) Art. 8 ust. 10 zdanie drugie Konwencji stanowi, że Strony uwzględniają wytyczne podczas realizacji odpowiednich postanowień tego artykułu. Wytyczne takie będą wywierały zatem skutki prawne.
(12) Międzyrządowy komitet negocjacyjny Konwencji na swojej siódmej sesji, która odbyła się w dniach 10-15 marca 2016 r. w Jordanii, tymczasowo przyjął - w oczekiwaniu na ich formalne przyjęcie przez COP 1 - cztery dokumenty zawierające wytyczne, o których mowa w art. 8 ust. 8 i 9 Konwencji.
(13) Przepisy unijne, w tym dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE 4 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 166/2006 5 , są zgodne z postanowieniami art. 8 Konwencji, uzupełnionymi proponowanymi wytycznymi.
(14) Należy zatem wyrazić poparcie dla proponowanej wymaganej treści zaświadczenia, a także dla czterech proponowanych dokumentów zawierających wytyczne,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
| W imieniu Rady | |
| J. HERRERA | |
| Przewodniczący |