Decyzja 2019/851 w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej na 74. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego i 101. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu w odniesieniu do przyjęcia zmian do załącznika II do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, zmian do Międzynarodowego kodeksu rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych z 2011 r., zmian do Międzynarodowego kodeksu środków ratunkowych, zmian do formularzy C, E i P załącznika do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu oraz zmian do Międzynarodowego kodeksu bezpieczeństwa statków stosujących paliwo gazowe lub inne paliwa o niskiej temperaturze zapłonu

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.2019.139.10

Akt nienormatywny
Wersja od: 27 maja 2019 r.

DECYZJA RADY (UE) 2019/851
z dnia 14 maja 2019 r.
w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej na 74. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego i 101. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu w odniesieniu do przyjęcia zmian do załącznika II do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, zmian do Międzynarodowego kodeksu rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych z 2011 r., zmian do Międzynarodowego kodeksu środków ratunkowych, zmian do formularzy C, E i P załącznika do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu oraz zmian do Międzynarodowego kodeksu bezpieczeństwa statków stosujących paliwo gazowe lub inne paliwa o niskiej temperaturze zapłonu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2, w związku z jego art. 218 ust. 9,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Działanie Unii w sektorze transportu morskiego powinno mieć na celu ochronę środowiska morskiego i poprawę bezpieczeństwa morskiego.

(2) Komitet Ochrony Środowiska Morskiego (zwany dalej "MEPC") Międzynarodowej Organizacji Morskiej (zwanej dalej "IMO") na swoim 74. posiedzeniu w dniach 13-17 maja 2019 r. (zwanym dalej "posiedzeniem MEPC 74") ma przyjąć zmiany do załącznika II do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (zwanego dalej "załącznikiem II do konwencji MARPOL").

(3) Komitet Bezpieczeństwa na Morzu (zwany dalej "MSC") IMO na swoim 101. posiedzeniu w dniach 5-14 czerwca 2019 r. (zwanym dalej "posiedzeniem MSC 101") ma przyjąć zmiany do Międzynarodowego kodeksu rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych z 2011 r. (zwanego dalej "kodeksem ESP z 2011 r."), zmiany do Międzynarodowego kodeksu środków ratunkowych (zwanego dalej "kodeksem LSA"), zmiany do wykazu wyposażenia (formularze C, E i P załącznika do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (zwanej dalej "konwencją SOLAS")) oraz zmiany do części A i A-1 Międzynarodowego kodeksu bezpieczeństwa statków stosujących paliwo gazowe lub inne paliwa o niskiej temperaturze zapłonu (zwanego dalej "kodeksem IGF").

(4) Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii na posiedzeniu MEPC 74, ponieważ zmiany do załącznika II do konwencji MARPOL będą mogły w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na dyrektywę 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 1  i dyrektywę 2000/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 2 .

(5) Należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii na posiedzeniu MSC 101, ponieważ: zmiany do kodeksu ESP z 2011 r. będą mogły w sposób decydujący wpłynąć na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 530/2012 3 ; zmiany do kodeksu LSA będą mogły w sposób decydujący wpłynąć na treść prawa Unii, a mianowicie na rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/773 4  i dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/90/UE 5 ; ponieważ zmiany do konwencji SOLAS będą mogły w sposób decydujący wpłynąć na treść prawa Unii, a mianowicie na dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE 6 ; oraz zmiany do kodeksu IGF będą mogły w sposób decydujący wpłynąć na treść prawa Unii, a mianowicie na dyrektywę 2009/45/WE.

(6) Zmiany do załącznika II do konwencji MARPOL powinny zapewniać zmniejszenie oddziaływania na środowisko związanego z pozostałościami ładunku i wodą po myciu zbiorników zawierającymi unoszące się na powierzchni substancje trwałe o dużej lepkości lub wysokiej temperaturze topnienia.

(7) Zmiany do kodeksu ESP z 2011 r. powinny obejmować zmiany redakcyjne w tym kodeksie, służące określeniu wszystkich obowiązkowych wymogów oraz poprawieniu tabel i formularzy, a także łączyć te zmiany redakcyjne z tekstem dotyczącym nowych zasadniczych wymogów w celu uwzględnienia ostatnich aktualizacji serii Z10 ujednoliconych wymogów Międzynarodowego Stowarzyszenia Towarzystw Klasyfikacyjnych.

(8) Zmiany do ust. 6.1.1.3 kodeksu LSA powinny zapewniać jednolite wdrażanie dotyczące ręcznego wodowania małych łodzi ratowniczych, które nie należą do jednostek ratunkowych statku.

(9) Zmiany do ust. 4.4.8.1 kodeksu LSA powinny zapewniać wyłączenie łodzi ratunkowych o dwóch niezależnych układach napędowych z obowiązku wyposażenia w odpowiednie pływające wiosła i powiązane elementy umożliwiające płynięcie łodzią po spokojnym morzu.

(10) Zmiany do pozycji 8.1 w wykazie wyposażenia (formularze C, E i P załącznika do konwencji SOLAS) powinny zapewniać jasność w odniesieniu do faktu, że nie wszystkie wymienione wskaźniki mają zastosowanie do wszystkich statków i w związku z tym wskaźniki można w stosownych przypadkach usuwać.

(11) Zmiany do części A i A-1 kodeksu IGF powinny zapewniać spójność w odniesieniu do obowiązujących wymogów dotyczących statków wykorzystujących gaz ziemny jako paliwo poprzez wprowadzenie niezbędnych zmian w oparciu o doświadczenia zdobyte w związku ze stosowaniem kodeksu.

(12) Unia nie jest członkiem IMO ani umawiającą się stroną odnośnych konwencji i kodeksów. W związku z tym Rada powinna upoważnić państwa członkowskie do wyrażenia stanowiska Unii i wyrażenia ich zgody na związanie się tymi zmianami, w zakresie, w jakim zmiany te należą do wyłącznej kompetencji Unii,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii na 74. posiedzeniu Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego IMO, polega na wyrażeniu zgody na przyjęcie zmian do załącznika II do Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, odnoszących się do wymogów w zakresie zrzutu dotyczących wody po myciu zbiorników zawierająch unoszące się na powierzchni substancje trwałe o dużej lepkości lub wysokiej temperaturze topnienia, określonych w załączniku do dokumentu IMO MEPC 74/3/1.

Artykuł  2

Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii na 101. posiedzeniu Komitetu Bezpieczeństwa na Morzu IMO, polega na wyrażeniu zgody na:

a)
przyjęcie zmian do Międzynarodowego kodeksu rozszerzonego programu inspekcji podczas przeglądów masowców i zbiornikowców olejowych z 2011 r., określonych w dokumencie IMO SDC 6/13/Add.1;
b)
przyjęcie zmian do ust. 6.1.1.3 Międzynarodowego kodeksu środków ratunkowych, określonych w załączniku 4 do dokumentu IMO MSC 101/3;
c)
przyjęcie zmian do ust. 4.4.8.1 Międzynarodowego kodeksu środków ratunkowych, określonych w załączniku 4 do dokumentu IMO MSC 101/3;
d)
przyjęcie zmian do pozycji 8.1 w wykazie wyposażenia (formularze C, E i P załącznika do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu), określonych w załączniku 1 do dokumentu IMO MSC 101/3;
e)
przyjęcie zmian do części A i A-1 Międzynarodowego kodeksu bezpieczeństwa statków stosujących paliwo gazowe lub inne paliwa o niskiej temperaturze zapłonu, określonych w załączniku 3 do dokumentu IMO MSC 101/3.
Artykuł  3
1. 
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii, określone w art. 1, wyrażają państwa członkowskie - z których wszystkie są członkami IMO - działające wspólnie w interesie Unii.
2. 
Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii, określone w art. 2, wyrażają państwa członkowskie - z których wszystkie są członkami IMO - działające wspólnie w interesie Unii.
3. 
Niewielkie zmiany stanowisk, o których mowa w art. 1 i 2, mogą zostać uzgodnione bez przyjmowania przez Radę kolejnej decyzji.
Artykuł  4

Niniejszym upoważnia się państwa członkowskie do wyrażenia zgody na związanie się, w interesie Unii, zmianami, o których mowa w art. 1 i 2, w zakresie, w jakim zmiany te podlegają wyłącznej kompetencji Unii.

Artykuł  5

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 maja 2019 r.
W imieniu Rady
P. DAEA
Przewodniczący
1 Dyrektywa 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie zanieczyszczeń pochodzących ze statków oraz wprowadzenia sankcji, w tym sankcji karnych, za przestępstwa związane z zanieczyszczeniami (Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 11).
2 Dyrektywa 2000/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 listopada 2000 r. w sprawie portowych urządzeń do odbioru odpadów wytwarzanych przez statki i pozostałości ładunku (Dz.U. L 332 z 28.12.2000, s. 81).
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 530/2012 z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie przyspieszonego wprowadzania konstrukcji podwójnokadłubowej lub równoważnego rozwiązania konstrukcyjnego w odniesieniu do zbiornikowców pojedynczokadłubowych (Dz.U. L 172 z 30.6.2012, s. 3).
4 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/773 z dnia 15 maja 2018 r. w sprawie wymogów w zakresie projektu, budowy i działania oraz norm dotyczących badań dla wyposażenia morskiego i uchylające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/306 (Dz. U. L 133 z 30.5.2018, s. 1).
5 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/90/UE z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie wyposażenia morskiego i uchylająca dyrektywę Rady 96/98/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 146).
6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich (Dz.U. L 163 z 25.6.2009, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.