Rozporządzenie 154/74 w sprawie środków ochronnych przewidzianych w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Libańską

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1974.18.101

Akt obowiązujący
Wersja od: 22 stycznia 1974 r.

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 154/74
z dnia 17 grudnia 1973 r.
w sprawie środków ochronnych przewidzianych w Umowie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Libańską

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 113,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

Umowa między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Libańską(1), zwana dalej "Umową" została podpisana dnia 18 grudnia 1972 r.;

w celu wykonania klauzul ochronnych przewidzianych w Traktacie ustanawiającym Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w samym Traktacie ustanowione są procedury, których należy przestrzegać;

z drugiej strony, szczegółowe zasady wykonania klauzul ochronnych przewidziane w art. 12 Umowy mają dopiero zostać ustanowione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1
1.
Komisja na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, może zdecydować o zastosowaniu w odniesieniu do produktów pochodzących z Libanu, środków ochronnych, co do których Europejska Wspólnota Gospodarcza zarezerwowała sobie prawo do podjęcia w art. 12 Umowy, włącznie z tymczasowym, całkowitym lub częściowym cofnięciem taryf lub innych koncesji udzielonych przez Wspólnotę Republice Libańskiej.

W przypadku gdy wniosek taki został złożony Komisji przez Państwo Członkowskie, Komisja podejmuje swoją decyzję w ciągu trzech dni roboczych od otrzymania wniosku.

Państwo Członkowskie jest powiadamiane o środkach ochronnych, środki ochronne zostają niezwłocznie zastosowane.

2.
Każde Państwo Członkowskie może skierować decyzję Komisji do Rady w ciągu dziesięciu dni roboczych od powiadomienia o niej. Rada zbiera się niezwłocznie. Rada może zmienić lub uchylić daną decyzję kwalifikowaną większością głosów.
Artykuł  2
1.
Bez uszczerbku dla przepisów art. 1, Komisja może upoważnić Państwo Członkowskie do przeciwdziałania takim zakłóceniom lub trudnościom określonym w art. 12 Umowy przez podjęcie środków ochronnych.

O takich środkach i o decyzji Komisji zostają powiadomione wszystkie Państwa Członkowskie.

2.
W nagłym przypadku, dane Państwo lub Państwa Członkowskie mogą wprowadzić ograniczenia ilościowe w przywozie. O tych środkach niezwłocznie powiadamiają Komisję i inne Państwa Członkowskie.

Komisja, w drodze procedury nadzwyczajnej i w ciągu, co najwyżej pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia wskazanego w pierwszym akapicie, podejmuje decyzję o tym, czy środki takie zostają utrzymane, zmienione czy uchylone.

Wszystkie Państwa Członkowskie powiadamia się o decyzji Komisji, decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

3.
Każde Państwo Członkowskie może skierować decyzję Komisji do Rady najpóźniej w terminie pięciu dni roboczych od powiadomienia. Rada zbiera się niezwłocznie. Może ona zmienić lub uchylić daną decyzję kwalifikowaną większością głosów.

Jeżeli Państwo Członkowskie, które podjęło środki zgodnie z ust. 2, zwraca się w tej sprawie do Rady, zawiesza się decyzję Komisji. Zawieszenie kończy się trzydzieści dni po skierowaniu sprawy do Rady, jeżeli do tego czasu Rada nie zmieniła lub nie uchyliła decyzji Komisji.

4.
Do celów wykonania niniejszego artykułu, pierwszeństwo w wybieraniu środków zostaje przyznane tym środkom, które w najmniejszym stopniu zakłócają funkcjonowanie wspólnego rynku.
Artykuł  3
1.
Przed podjęciem decyzji o stosowaniu środków ochronnych zgodnie z art. 1 ust. 1, przed upoważnieniem Państwa Członkowskiego do pojęcia takich środków oraz przed podjęciem decyzji w sprawie środków podjętych przez dane Państwo lub Państwa Członkowskie w celu wykonania art. 2 ust. 1 i 2, Komisja przeprowadza konsultacje.
2.
Konsultacje te odbywają się w ramach Komitetu Doradczego składającego się z przedstawicieli każdego z Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.
3.
Komitet zbiera się na wezwanie przewodniczącego. Przewodniczący przekazuje Państwom Członkowskim, najszybciej jak to możliwe, wszelkie stosowne informacje.
Artykuł  4

Artykuł 1 i 2 nie mają wpływu na stosowanie klauzul ochronnych przewidzianych w Traktacie, w szczególności w jego art. 108 i 109, zgodnie z procedurami przewidzianymi w Traktacie.

Artykuł  5

Niniejsze rozporządzenie w żaden sposób nie ogranicza pełnego stosowania rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych. art. 2 nie stosuje się do produktów objętych tymi rozporządzeniami.

Artykuł  6

Powiadomienie Wspólnego Komitetu przez Wspólnotę, wymagane przez art. 12. ust. 2 Umowy, jest dokonywane przez Komisję.

Artykuł  7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Stosuje się je chwili wejścia w życie Umowy przez okres jej ważności.

Jednakże art. 2 ust. 2 i 3 stosuje się tylko do dnia 31 grudnia 1974 r. Przed tą datą, Rada na wniosek Komisji i stanowiąc kwalifikowaną większością głosów, podejmuje decyzję o wszelkich zmianach, jakich należy w nich dokonać.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 grudnia 1973 r.
W imieniu Rady
I. NØRGAARD
Przewodniczący

______

(1) Dz.U. L 18 z 22.1.1974, str. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.