Decyzja wykonawcza 2015/2217 w sprawie środków mających na celu zapobieżenie wprowadzeniu do Unii wirusa pryszczycy z Libii i Maroka
Dz.U.UE.L.2015.314.60
Akt utracił mocDECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2015/2217
z dnia 27 listopada 2015 r.
w sprawie środków mających na celu zapobieżenie wprowadzeniu do Unii wirusa pryszczycy z Libii i Maroka
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 1 grudnia 2015 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych zwierząt wprowadzanych na rynek Wspólnoty z państw trzecich i zmieniającą dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG 1 , w szczególności jej art. 18 ust. 6,
uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich 2 , w szczególności jej art. 22 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywą 91/496/EWG ustanowiono zasady regulujące kontrolę weterynaryjną zwierząt wprowadzanych do Unii z państw trzecich. Ustanowiono w niej środki, które może przyjąć Komisja, w przypadku gdy choroba mogąca stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia zwierząt lub zdrowia publicznego wystąpi lub rozprzestrzeni się na terytorium państwa trzeciego.
(2) Dyrektywą 97/78/WE ustanowiono zasady regulujące kontrolę weterynaryjną produktów wprowadzanych do Unii z państw trzecich. Ustanowiono w niej środki, które może przyjąć Komisja, w przypadku gdy choroba mogąca stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia zwierząt lub zdrowia publicznego wystąpi lub rozprzestrzeni się na terytorium państwa trzeciego.
(3) Pryszczyca jest jedną z najbardziej zakaźnych chorób bydła, owiec, kóz i świń. Wirus wywołujący chorobę może szybko się rozprzestrzeniać, w szczególności poprzez produkty uzyskane z zakażonych zwierząt i skażone przedmioty, w tym środki transportu, np. pojazdy do przewożenia zwierząt gospodarskich. Wirus może również przetrwać w skażonym otoczeniu poza organizmem zwierzęcia będącego żywicielem przez kilka tygodni, w zależności od temperatury.
(4) W związku z wystąpieniem ognisk pryszczycy w Algierii, Libii i Tunezji w 2014 r. decyzją wykonawczą Komisji 2014/689/UE 3 przewidziano środki ochronne, aby zapobiec wprowadzeniu tej choroby do Unii.
(5) W szczególności decyzją wykonawczą 2014/689/UE ustanowiono środki dotyczące czyszczenia i dezynfekcji pojazdów i statków dla zwierząt gospodarskich z Algierii, Libii i Tunezji. Ponieważ Maroko jest potencjalnym krajem tranzytowym dla pojazdów dla zwierząt gospodarskich powracających z Algierii, Libii i Tunezji do Unii, środki te mają również zastosowanie do pojazdów i statków z tego państwa. Ta decyzja obowiązywała do dnia 1 października 2015 r.
(6) W dniu 2 listopada 2015 r. Maroko powiadomiło Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE) o potwierdzeniu ogniska pryszczycy o serotypie O w zachodniej części swojego terytorium.
(7) Występowanie pryszczycy w Maroku może stanowić poważne ryzyko dla zwierząt gospodarskich w Unii.
(8) Sytuacja epidemiologiczna w zakresie pryszczycy w Libii pozostaje niepewna, a znaczna liczba przesyłek żywego bydła jest wywożona z państw członkowskich UE do tego kraju.
(9) Ponadto Libia i Maroko są potencjalnymi państwami tranzytu dla pojazdów dla zwierząt gospodarskich powracających z innych państw afrykańskich do Unii.
(10) Dlatego sytuacja epidemiologiczna związana z pryszczycą w Libii i Maroku wymaga przyjęcia środków ochronnych na poziomie unijnym, z uwzględnieniem możliwości przetrwania wirusa pryszczycy w środowisku i potencjalnych dróg przenoszenia tego wirusa.
(11) Pojazdy i statki wykorzystywane do transportu zwierząt gospodarskich do Libii i Maroka mogą w tych państwach ulec skażeniu wirusem pryszczycy, i w związku z tym stanowić zagrożenie wprowadzeniem choroby po powrocie do Unii.
(12) Najwłaściwszym sposobem na zmniejszenie ryzyka szybkiego przenoszenia wirusa na duże odległości jest odpowiednie czyszczenie i dezynfekcja pojazdów i statków dla zwierząt gospodarskich.
(13) Należy zatem dopilnować, aby wszystkie pojazdy i statki dla zwierząt gospodarskich, w których przewożono żywe zwierzęta do miejsc przeznaczenia w Libii i Maroku, były właściwie czyszczone i dezynfekowane oraz aby takie czyszczenie i dezynfekcja były odpowiednio udokumentowane w świadectwach składanych przez operatora lub kierowcę właściwemu organowi w miejscu wprowadzenia do Unii.
(14) Operator lub kierowca powinien dopilnować, aby w przypadku każdego pojazdu i statku dla zwierząt gospodarskich, który przewoził żywe zwierzęta do miejsc przeznaczenia w Libii i Maroku, świadectwo czyszczenia i dezynfekcji było przechowywane przez okres co najmniej trzech lat.
(15) Państwa członkowskie powinny również mieć możliwość zlecania dezynfekcji na miejscu kół lub innych części pojazdów, które przewożą lub przewoziły paszę z lub do krajów zakażonych i w przypadku których nie można wykluczyć znacznego ryzyka wprowadzenia pryszczycy do Unii, jeśli takie działanie zostanie uznane za niezbędne, aby zmniejszyć to ryzyko.
(16) Ponadto, mimo że przywóz żywych zwierząt z gatunków podatnych na pryszczycę nie jest dopuszczony z żadnego państwa w Afryce, przywóz niektórych kategorii zwierząt z rodziny koniowatych z Maroka jest dopuszczony zgodnie z dyrektywą Rady 2009/156/WE 4 , a zwierzęta z rodziny koniowatych z tego państwa trzeciego mogą być transportowane przez terytorium Unii w drodze do innego państwa trzeciego zgodnie z decyzją Komisji 2010/57/UE 5 . W związku z tym państwa członkowskie powinny mieć możliwość zlecania dezynfekcji na miejscu kół lub innych części pojazdów dla zwierząt gospodarskich przewożących zwierzęta z rodziny koniowatych z tego państwa trzeciego, jeśli takie działanie zostanie uznane za niezbędne, aby zmniejszyć ryzyko wprowadzenia pryszczycy do Unii.
(17) Środki przewidziane w niniejszej decyzji powinny mieć zastosowanie przez okres, który umożliwi dokonanie pełnej oceny ewolucji sytuacji w zakresie pryszczycy na obszarach dotkniętych.
(18) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: