Sprawy połączone C-659/13 i C-34/14: C & J Clark International Ltd v. Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs , Puma SE v. Hauptzollamt Nürnberg (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.106.2

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 marca 2016 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 4 lutego 2016 r. [wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez First-tier Tribunal (Tax Chamber), Finanzgericht München - Niemcy, Zjednoczone Królestwo] - C & J Clark International Ltd/Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs (C-659/13), Puma SE/Hauptzollamt Nürnberg (C-34/14)

(Sprawy połączone C-659/13 i C-34/14) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Dopuszczalność - Dumping - Przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzących z Chin i Wietnamu - Ważność rozporządzenia (WE) nr 1472/2006 i rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 1294/2009 - Porozumienie antydumpingowe WTO - Rozporządzenie (WE) nr 384/96 - Artykuł 2 ust. 7 - Ustalenie istnienia dumpingu - Przywóz z krajów nieposiadających gospodarki rynkowej - Wnioski o przyznanie statusu przedsiębiorstwa działającego w warunkach gospodarki rynkowej - Termin - Artykuł 9 ust. 5 i 6 - Wnioski o traktowanie indywidualne - Artykuł 17 - Kontrola wyrywkowa - Artykuł 3 ust. 1, 5 i 6, art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 - Współpraca przemysłu Unii - Artykuł 3 ust. 2 i 7 - Ustalenie istnienia szkody - Inne znane czynniki - Wspólnotowy kodeks celny - Artykuł 236 ust. 1 i 2 - Zwrot nienależnych ceł - Termin - Nieprzewidywalne okoliczności lub siła wyższa - Nieważność rozporządzenia, w którym ustanowiono cła antydumpingowe]

Języki postępowania: angielski i niemiecki

(2016/C 106/02)

(Dz.U.UE C z dnia 21 marca 2016 r.)

Sądy odsyłające

First-tier Tribunal (Tax Chamber), Finanzgericht München

Strony w postępowaniach głównych

Strony skarżące: C & J Clark International Ltd (C-659/13), Puma SE (C-34/14)

Strony pozwane: Commissioners for Her Majesty's Revenue & Customs (C-659/13), Hauptzollamt Nürnberg (C-34/14)

Sentencja

1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1472/2006 z dnia 5 października 2006 r. nakładające ostateczne cła antydumpingowe oraz stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Wietnamu jest nieważne w zakresie, w jakim narusza art. 2 ust. 7 lit. b) i art. 9 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej, zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 461/2004 z dnia 8 marca 2004 r.

Badanie pytań prejudycjalnych nie ujawniło żadnego elementu, który mógłby wpłynąć na ważność rozporządzenia nr 1472/2006 w świetle art. 296 TFUE, a także art. 2 ust. 7 lit. c), art. 3 ust. 1, 2 i 5-7, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 4, art. 9 ust. 6 lub art. 17 rozporządzenia nr 384/96, zmienionego rozporządzeniem nr 461/2004, przy czym niektóre z tych artykułów lub przepisów są uwzględnianie odrębnie, a pozostałe łącznie.

2) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1294/2009 z dnia 22 grudnia 2009 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzącego z Wietnamu i pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, rozszerzone na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami wysyłanego ze Specjalnego Regionu Administracyjnego Makau, zgłoszonego lub niezgłoszonego jako pochodzące ze Specjalnego Regionu Administracyjnego Makau, w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 384/96, jest nieważne w tym samym zakresie co rozporządzenie nr 1472/2006.

3) W sytuacji takiej jak rozpatrywana w sprawach w postępowaniach głównych sądy państw członkowskich nie mogą oprzeć się na wyrokach, w których sąd Unii Europejskiej stwierdził nieważność rozporządzenia ustanawiającego cła antydumpingowe w zakresie, w jakim dotyczyło ono niektórych producentów- eksporterów, o których mowa w tym rozporządzeniu, w celu stwierdzenia, że cła nałożone na produkty innych producentów-eksporterów, o których mowa we wspomnianym rozporządzeniu i znajdujących się w takiej samej sytuacji jak producenci-eksporterzy, względem których stwierdzono nieważność takiego rozporządzenia, nie są prawnie należne w rozumieniu art. 236 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny. Ponieważ takie rozporządzenie nie zostało cofnięte przez instytucję Unii Europejskiej, która je przyjęła, nie stwierdzono jego nieważności w wyroku sądu Unii Europejskiej ani nie zostało uznane za nieważne przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w zakresie, w jakim nakłada on cła na produkty tych innych producentów-eksporterów, wspomniane cła pozostają prawnie należne w rozumieniu tego przepisu.

4) Artykuł 236 ust. 2 rozporządzenia nr 2913/92 należy interpretować w ten sposób, że okoliczność, iż rozporządzenie ustanawiające cła antydumpingowe zostało uznane w pełni lub w części za nieważne przez sąd Unii Europejskiej, nie stanowi nieprzewidzianych okoliczności ani siły wyższej w rozumieniu tego przepisu.

¹ Dz.U. C 71 z 8.3.2014

Dz.U. C 194 z 24.6.2014.