Sprawy połączone C-5/06 i C-23/06 - C-36/06: Zuckerfabrik Jülich AG (dawniej Jülich AG) v. Hauptzollamt Aachen (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.158.2/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 czerwca 2008 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 8 maja 2008 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Finanzgericht Düsseldorf, Tribunal de grande instance de Nanterre - Niemcy, Francja) - Zuckerfabrik Jülich AG (dawniej Jülich AG) przeciwko Hauptzollamt Aachen

(Sprawy połączone C-5/06 oraz od C-23/06 do C-36/06)⁽¹⁾

(Cukier - Opłaty produkcyjne - Sposoby stosowania systemu kwot - Obliczanie nadwyżki przeznaczonej na wywóz - Obliczanie średniej straty)

(2008/C 158/03)

Język postępowania: niemiecki i francuski

(Dz.U.UE C z dnia 21 czerwca 2008 r.)

Sąd krajowy

Finanzgericht Düsseldorf, Tribunal de grande instance de Nanterre

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strony skarżące: Zuckerfabrik Jülich AG (dawniej Jülich AG) (sprawa C-5/06), Saint Louis Sucre SNC (sprawa C-23/06), Société des Sucreries du Marquenterre SA (sprawa C-24/06), SA des Sucreries de Fontaine Le Dun, Bolbec, Auffray (SAFBA) (sprawa C-25/06), SA Lesaffre Frères (sprawa C-26/06), Tereos, następca prawny Sucreries, Distilleries des Hauts de France (sprawa C-27/06), SA Sucreries & Distilleries de Souppes - Ouvré fils (sprawa C-28/06), SA Sucreries de Toury et Usines Annexes (sprawa C-29/06), Tereos (sprawa C-30/06), Tereos, następca prawny SAS Sucrerie du Littoral Groupe SDHF (sprawa C-31/06), Cristal Union (sprawa C-32/06), Sucrerie Bourdon (sprawa C-33/06), SA Sucrerie de Bourgogne (sprawa C-34/06), SAS Vermendoise Industries (sprawa C-35/06), SA Sucreries et Raffineries d'Erstein (sprawa C-36/06)

Strony pozwane: Hauptzollamt Aachen (sprawa C-5/06), Directeur général des douanes et droits indirects, Receveur principal des douanes et droits indirects de Gennevilliers (sprawy od C-23/06 do C-36/06)

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Finanzgericht Düsseldorf - Wykładnia art. 15 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (Dz.U. L 178, str. 1) - Ważność art. 6 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 314/2002 z dnia 20 lutego 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu kwot w sektorze cukru (Dz.U. L 50, str. 40), zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1140/2003 z dnia 27 czerwca 2003 r. zmieniającym, w sektorze cukru, rozporządzenia (WE) nr 779/96 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania w odniesieniu do przekazywania informacji i nr 314/2002 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu kwot (Dz.U. L 160, str. 33) - Ważność rozporządzenia Komisji (WE) nr 1775/2004 z dnia 14 października 2004 r. ustalającego wysokość opłat produkcyjnych dla sektora cukru na rok gospodarczy 2003/2004 (Dz.U. L 316, str. 64) - Uwzględnienie przy ustalaniu nadwyżki przeznaczonej na wywóz wszystkich ilości wywiezionego cukru, izoglukozy i syropu inulinowego a przy ustalaniu średniej straty na tonę produktu jedynie ilości stanowiącej przedmiot refundacji wywozowej

Sentencja

Na podstawie art. 15 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru, przy obliczaniu nadwyżki przeznaczonej na wywóz należy odliczyć od spożycia wszystkie ilości wywiezionych produktów objęte zakresem tego artykułu, niezależnie od tego, czy refundacje zostały faktycznie wypłacone.

Artykuł 15 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że przy ustalaniu zarówno nadwyżki przeznaczonej na wywóz, jak i średniej straty na tonę produktu należy uwzględnić wszystkie ilości wywiezionych produktów objęte zakresem tego artykułu, niezależnie od tego, czy refundacje zostały faktycznie wypłacone.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1762/2003 z dnia 7 października 2003 r. ustalające wysokość opłat produkcyjnych dla sektora cukru na rok gospodarczy 2002/2003 oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1775/2004 z dnia 14 października 2004 r. ustalające wysokość opłat produkcyjnych dla sektora cukru na rok gospodarczy 2003/2004 są nieważne.

Analiza rozporządzenia Komisji (WE) nr 1837/2002 z dnia 15 października 2002 r. ustalającego wysokość opłat produkcyjnych oraz współczynnik opłat dodatkowych dla sektora cukru na rok gospodarczy 2001/2002 nie wykazała niczego, co mogłoby naruszać jego ważność.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 74 z 25.3.2006.