Sprawy połączone C-453/18 i C-494/18: Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 19 grudnia 2019 r. - Bondora AS v. Carlos V. C., XY.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.68.11/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 2 marca 2020 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 19 grudnia 2019 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Juzgado de Primera Instancia no 11 de Vigo, Juzgado de Primera Instancia no 20 de Barcelona - Hiszpania) - Bondora AS/Carlos V. C. (C-453/18), XY (C-494/18)
(Sprawy połączone C-453/18 i C-494/18) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty - Rozporządzenie (WE) nr 1896/2006 - Dostarczenie dodatkowych dokumentów na poparcie roszczenia - Nieuczciwe warunki w umowach konsumenckich - Dyrektywa 93/13/EWG - Kontrola dokonywana przez sąd rozpoznający pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty)

Język postępowania: hiszpański

(2020/C 68/07)

(Dz.U.UE C z dnia 2 marca 2020 r.)

Sąd odsyłający

Juzgado de Primera Instancia no 11 de Vigo, Juzgado de Primera Instancia no 20 de Barcelona

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Bondora AS

Strona pozwana: Carlos V. C. (C-453/18), XY (C-494/18)

Sentencja

Artykuł 7 ust. 2 lit. d) i e) rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty oraz art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, interpretowane zgodnie z wykładnią dokonaną przez Trybunał i w świetle art. 38 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że umożliwiają one "sądowi" w rozumieniu tego rozporządzenia, rozpatrującemu pozew o wydanie europejskiego nakazu zapłaty, na wezwanie wierzyciela do przedstawienia dodatkowych informacji dotyczących warunków umownych powoływanych na poparcie spornego roszczenia, w celu przeprowadzenia z urzędu kontroli ewentualnego nieuczciwego charakteru tych postanowień umowy, a w konsekwencji, iż stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu uznającemu za niedopuszczalne dodatkowe dokumenty przedstawione w tym celu.

1 Dz.U. C 381 z 22.10.2018.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.