Sprawy połączone C-395/08 i C-396/08: Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS) v. Tizianie Bruno, Massimo Pettiniemu, Danieli Lotti, Clarze Matteucci (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.274.2/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 października 2010 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 10 czerwca 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte d'appello di Roma - Włochy) - Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS) przeciwko Tizianie Bruno, Massimo Pettiniemu (C-395/08), Danieli Lotti, Clarze Matteucci (C-396/08)

(Sprawy połączone C-395/08 i C-396/08)⁽¹⁾

(Dyrektywa 97/81/WE - Porozumienie ramowe dotyczące pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy - Równe traktowanie pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy i pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy - Obliczanie stażu pracy wymaganego do otrzymania emerytury - Wyłączenie nieprzepracowanych okresów - Dyskryminacja)

(2010/C 274/02)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 9 października 2010 r.)

Sąd krajowy

Corte d'appello di Roma

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS)

Strona pozwana: Tiziana Bruno, Massimo Pettini (C-395/08), Daniela Lotti, Clara Matteucci (C-396/08)

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Corte d'appello di Roma - Wykładnia dyrektywy Rady 97/81/WE z dnia 15 grudnia 1997 r. dotyczącej Porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze [czasu pracy] zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) - Załącznik: Porozumienie ramowego dotyczące pracy w niepełnym wymiarze [czasu pracy] (Dz. U. L 1 s. 9) - Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy, wykonujący pracę w trakcie niektórych miesięcy w ciągu roku, a w ciągu pozostałych odpoczywający - Nieuwzględnienie okresów bezczynności przy ustalaniu wysokości emerytury

Sentencja

1) W odniesieniu do emerytur klauzulę 4 porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze godzin, które stanowi załącznik do dyrektywy Rady 97/81/WE z dnia 15 grudnia 1997 r. dotyczącej porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze [czasu pracy] zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC) należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie przyjęciu przepisów krajowych, na mocy których następuje wyłączenie okresów nieprzepracowanych przez pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy o charakterze wertykalno-cyklicznym przy obliczaniu stażu pracy wymaganego dla nabycia praw emerytalnych, chyba że takie odmienne traktowanie jest uzasadnione powodami o charakterze obiektywnym.

2) W razie gdyby sąd krajowy doszedł do wniosku, że przepisy krajowe, których dotyczą zawisłe przed nim sprawy są niezgodne z klauzulą 4 porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze [czasu pracy], które stanowi załącznik do dyrektywy 97/81 klauzule 1 i 5 ust. 1 tego porozumienia należałoby interpretować w ten sposób, że również one stoją na przeszkodzie przyjęciu takich przepisów.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 327 z 20.12.2008.