Sprawy połączone C-392/04 i C-422/04: i-21 Germany GmbH, Arcor AG & Co. KG v. Bundesrepublik Deutschland (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.281.9/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 18 listopada 2006 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 19 września 2006 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Bundesverwaltungsgericht - Niemcy) - i- 21 Germany GmbH (C-392/04), Arcor AG & Co. KG (C- 422/04) przeciwko Bundesrepublik Deutschland

(Sprawy połączone C-392/04 i C-422/04)⁽¹⁾

(Usługi telekomunikacyjne - Dyrektywa 97/13/WE - Artykuł 11 ust. 1 - Opłaty nakładane w przypadku indywidualnych zezwoleń - Artykuł 10 WE - Pierwszeństwo prawa wspólnotowego - Pewność prawa - Ostateczna decyzja administracyjna)

(2006/C 281/14)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 18 listopada 2006 r.)

Sąd krajowy

Bundesverwaltungsgericht

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: i-21 Germany GmbH (C-392/04), Arcor AG & Co. KG (C-422/04)

Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Bundesverwaltungsgericht - Wykładnia art. 10 WE i art. 11 ust. 1 dyrektywy 97/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 kwietnia 1997 r. w sprawie wspólnych przepisów ramowych dotyczących ogólnych zezwoleń i indywidualnych licencji [zezwoleń] w dziedzinie usług telekomunikacyjnych (Dz.U. L 117, str. 15) - Opłata nakładana na przedsiębiorstwa z tytułu indywidualnych zezwoleń, naliczana przy uwzględnieniu przewidywanej kwoty ogólnych kosztów administracyjnych organu regulacyjnego w okresie trzydziestoletnim

Sentencja

1) Artykuł 11 ust. 1 dyrektywy 97/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 kwietnia 1997 r. w sprawie wspólnych przepisów ramowych dotyczących ogólnych zezwoleń i indywidualnych licencji [zezwoleń] w dziedzinie usług telekomunikacyjnych stoi na przeszkodzie stosowaniu takiej opłaty z tytułu indywidualnych zezwoleń, która jest naliczana przy uwzględnieniu ogólnych kosztów administracyjnych organu regulacyjnego związanych z wydaniem tych zezwoleń w okresie trzydziestoletnim.

2) Artykuł 10 WE w związku z art. 11 ust. 1 dyrektywy 97/13 nakłada na sąd krajowy obowiązek ustalenia, czy uregulowania w sposób oczywisty sprzeczne z prawem wspólnotowym - jak te, na podstawie których wydano decyzje o nałożeniu opłaty, których dotyczą postępowania główne - są oczywiście sprzeczne z prawem w rozumieniu danego prawa krajowego. Jeśli tak jest, do tego sądu należy wyciągnięcie z tego faktu wszelkich przewidzianych w prawie krajowym konsekwencji w zakresie uchylenia tej decyzji.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 273 z 6.11.2004.

Dz.U. C 284 z 20.11.2006.