Sprawy połączone C-383/06, C-384/06 i C-385/06: Vereniging Nationaal Overlegorgaan Sociale Werkvoorziening, Gemeente Rotterdam v. Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid oraz Sociaal Economische Samenwerking West-Brabant v. Algemene Directie voor de Arbeidsvoorziening (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.116.6

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 maja 2008 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 13 marca 2008 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State - Niderlandy) - Vereniging Nationaal Overlegorgaan Sociale Werkvoorziening (C-383/06), Gemeente Rotterdam (C-384/06) przeciwko Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid oraz Sociaal Economische Samenwerking West-Brabant (C-385/06) przeciwko Algemene Directie voor de Arbeidsvoorziening

(Sprawy połączone C-383/06 do C-385/06)⁽¹⁾

(Fundusze strukturalne - Artykuł 23 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 4253/88 - Cofnięcie i odzyskanie wspólnotowej pomocy finansowej - Artykuł 249 WE - Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań i pewności prawa)

(2008/C 116/10)

(Dz.U.UE C z dnia 9 maja 2008 r.)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd krajowy

Raad van State

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Vereniging Nationaal Overlegorgaan Sociale Werkvoorziening (C-383/06), Gemeente Rotterdam (C-384/06), Sociaal Economische Samenwerking West-Brabant (C-385/06)

Strona pozwana: Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Algemene Directie voor de Arbeidsvoorziening

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Nederlandse Raad van State - Wykładnia art. 23 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 4253/88 z dnia 19 grudnia 1988 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do rozporządzenia (EWG) nr 2052/88 w odniesieniu do koordynacji działań różnych funduszy strukturalnych między nimi oraz z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami finansowymi - Cofnięcie i odzyskanie wspólnotowej pomocy finansowej - Art. 10 i 249 WE - Zastosowanie zasad ogólnych prawa wspólnotowego

Sentencja

1) Art. 23 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 4253/88 z dnia 19 grudnia 1988 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do rozporządzenia (EWG) nr 2052/88 w odniesieniu do koordynacji działań różnych funduszy strukturalnych między nimi oraz z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami finansowymi, zmienionego rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2082/93 z dnia 20 lipca 1993 r., stwarza obowiązek odzyskania przez państwa członkowskie funduszy utraconych w następstwie nadużycia lub niedbalstwa bez konieczności upoważnienia wynikającego z prawa krajowego.

2) Odzyskania funduszy utraconych w następstwie nadużycia lub niedbalstwa należy dokonywać na podstawie art. 23 ust. 1 rozporządzenia nr 4253/88, zmienionego rozporządzeniem nr 2082/93 i według szczegółowych zasad wynikających z prawa krajowego, z zastrzeżeniem, że jego zastosowanie nie wpływa na zastosowanie i skuteczność prawa wspólnotowego i nie czyni odzyskania nienależnie przyznanych kwot faktycznie niemożliwym. Do sądu krajowego należy zapewnienie pełnego zastosowania prawa wspólnotowego, w razie konieczności poprzez niezastosowanie lub dokonanie interpretacji przepisów krajowych tego rodzaju jak zawarte w ogólnej ustawie administracyjnej (Algemene wet bestuursrecht), które stałyby temu na przeszkodzie. Sąd krajowy może wykonać wspólnotowe zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań, oceniając zarówno zachowanie beneficjentów utraconych funduszy, jak i administracji, jednak pod warunkiem pełnego uwzględnienia interesu Wspólnoty Europejskiej. W tym względzie bez znaczenia jest okoliczność, że beneficjent funduszy jest podmiotem prawa publicznego.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 310 z 16.12.2006.