Sprawy połączone C-354/03, C-355/03 i C-484/03: Optigen Ltd, Fulcrum Electronics Ltd, Bond House Systems Ltd v. Commissioners of Customs & Excise (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2006.74.1/1
Akt nienormatywnyWYROK TRYBUNAŁU
z dnia 12 stycznia 2006 r.
w sprawach połączonych C-354/03, C-355/03 i C-484/03 [(wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division (Zjednoczone Królestwo)]: Optigen Ltd, Fulcrum Electronics Ltd, Bond House Systems Ltd przeciwko Commissioners of Customs & Excise(1)
(Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 2 ust. 1, art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 1 - Odliczenie podatku naliczonego - Działalność gospodarcza - Podatnik działający w takim charakterze - Dostawa towarów - Transakcja będąca częścią łańcucha dostaw, w którym uczestniczył podmiot niewywiązujący się lub podmiot posługujący się przywłaszczonym numerem identyfikacji podatkowej VAT - Oszustwo typu "karuzeli podatkowej")
(2006/C 74/01)
(Język postępowania: angielski)
(Dz.U.UE C z dnia 25 marca 2006 r.)
W sprawach połączonych C-354/03, C-355/03 i C-484/03, mających za przedmiot wnioski o wydanie, na podstawie art. 234 WE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożone przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division (Zjednoczone Królestwo) postanowieniami z dnia 28 lipca 2003 r. (w sprawach: C-354/03 i C-355/03) oraz z dnia 27 października 2003 r. (w sprawie C-484/03), które wpłynęły do Trybunału odpowiednio w dniach: 18 sierpnia i 19 listopada 2003 r. w postępowaniach: Optigen Ltd (C-354/03), Fulcrum Electronics Ltd (C-355/03), Bond House Systems Ltd (C- 484/03) przeciwko Commissioners of Customs & Excise, Trybunał (trzecia izba), w składzie: A. Rosas, prezes izby, J. Malenovský, J.-P. Puissochet, S. von Bahr (sprawozdawca) oraz U. Lõhmus, sędziowie, rzecznik generalny: M. Poiares Maduro, sekretarz: L. Hewlett, główny administrator, wydał w dniu 12 stycznia 2006 r. wyrok, którego sentencja brzmi następująco:
Transakcje, jak te rozpatrywane w postępowaniu przed sądem krajowym, które same nie są oszustwem w podatku od wartości dodanej, stanowią dostawy towarów dokonane przez podatnika działającego w takim charakterze oraz stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ust. 1. art. 4 oraz art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, ponieważ spełniają obiektywne kryteria, na których opierają się te pojęcia, niezależnie od zamiaru innego niż dany podatnik podmiotu uczestniczącego w tym samym łańcuchu dostaw lub od ewentualnego oszukańczego charakteru, o którym podatnik ten nie wiedział lub nie mógł wiedzieć, innej transakcji wchodzącej w skład owego łańcucha dostaw, wcześniejszej lub późniejszej w stosunku do tej, której dokonał ten podatnik. Prawo podatnika, dokonującego takich transakcji, do odliczenia naliczonego podatku od wartości dodanej nie może być również ucierpieć wskutek tego, że w łańcuchu dostaw, którego część stanowią owe transakcje, o czym podatnik ten nie wie lub nie może wiedzieć, inna transakcja, wcześniejsza lub późniejsza w stosunku do tej, która została dokonana przez niego, stanowi oszustwo w podatku od wartości dodanej.
______
(1) Dz.U. C 251 z 18.10.2003
Dz.U. C 35 z 7.2.2004