Sprawy połączone C-338/04, C-359/04 i C-360/04: Postępowanie karne przeciwko Massimiliano Placanica, Christian Palazzese i Angelo Sorricchio (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.95.3

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 kwietnia 2007 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 6 marca 2007 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Larino, Tribunale di Teramo - Włochy) - postępowanie karne przeciwko Massimilianowi Placanice (C-338/04), Christianowi Palazzese (C-359/04) i Angelowi Sorricchiowi (C-360/04)

(Sprawy połączone C-338/04, C-359/04 oraz C-360/04)⁽¹⁾

(Swoboda przedsiębiorczości - Swoboda świadczenia usług - Wykładnia art. 43 WE i 49 WE - Gry losowe - Zbieranie zakładów wzajemnych na imprezy sportowe - Wymóg koncesji - Wykluczenie podmiotów gospodarczych ustanowionych w pewnych formach spółki kapitałowej - Wymóg zezwolenia policji - Sankcje karne)

(2007/C 95/04)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 28 kwietnia 2007 r.)

Sąd krajowy

Tribunale di Larino, Tribunale di Teramo

Strony w postępowaniach karnych przed sądami krajowymi

Massimiliano Placanica (C 338/04), Christian Palazzese (C 359/04), Angelo Sorricchio (C 360/04)

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunale di Larino - Wykładnia art. 43 WE i nast. oraz art. 49 WE, a także wyroku Trybunału w sprawie C-243/01 Gambelli i in. - Prawo krajowe przewidujące sankcje za promocję i zbieranie zakładów na różne zdarzenia, w szczególności na imprezy sportowe - Zbieranie zakładów drogą telematyczną przez podmiot nie posiadający zezwolenia, na rzecz spółki prowadzącej na podstawie pozwolenia działalność w innym państwie członkowskim

Sentencja

1) Uregulowania krajowe zakazujące prowadzenia działalności w zakresie zbierania, przyjmowania, rejestracji i przekazywania ofert zakładów wzajemnych, w szczególności na imprezy sportowe bez koncesji lub zezwolenia policji wydawanego przez dane państwo członkowskie stanowią ograniczenie swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług, o których mowa w art. 43 WE i art. 49 WE.

2) Do sądów krajowych należy zbadanie, czy w zakresie w jakim uregulowania krajowe ograniczają ilość podmiotów gospodarczych działających w sektorze gier losowych, służą one rzeczywiście względom zapobiegania wykorzystywaniu działalności w tym sektorze w celach przestępczych lub w celu dokonywania oszustw.

3) Artykuły 43 WE i art. 49 WE należy interpretować w ten sposób, że pozostają one w sprzeczności z uregulowaniami krajowymi takimi jak rozpatrywane w postępowaniach przed sądami krajowymi, które wyłączają z sektora gier losowych - a ponadto wciąż to czynią - podmioty działające w formie spółek kapitałowych, których akcje są notowane na rynkach regulowanych.

4) Artykuły 43 WE i 49 WE należy interpretować w ten sposób, że pozostają one w sprzeczności z takimi, jak rozpatrywane w postępowaniach przed sądami krajowymi, uregulowaniami krajowymi, które przewidują zastosowanie sankcji karnych wobec osób takich jak oskarżeni w postępowaniach przed sądem krajowym, w razie prowadzenia przez nie, bez wymaganej przez ustawodawstwo krajowe koncesji lub zezwolenia policji, zorganizowanej działalności w zakresie zbierania zakładów wzajemnych, jeśli osoby te nie mogły uzyskać wspomnianej koncesji lub zezwolenia policji z powodu odmowy jej udzielenia przez to państwo członkowskie, której to odmowy dokonano z naruszeniem prawa wspólnotowego.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 273 z 6.11.2004.

Dz.U. C 262 z 23.10.2004.