Sprawy połączone C-316/16 i C-424/16: B v. Land Baden-Württemberg, Secretary of State for the Home Department v. Franco Vomero (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.200.4

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 czerwca 2018 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 17 kwietnia 2018 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg, Supreme Court of the United Kingdom - Niemcy, Zjednoczone Królestwo) - B / Land Baden-Württemberg (C-316/16), Secretary of State for the Home Department / Franco Vomero (C-424/16)

(Sprawy połączone C-316/16 i C-424/16) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Obywatelstwo Unii Europejskiej - Prawo do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich - Dyrektywa 2004/38/WE - Artykuł 28 ust. 3 lit. a) - Zwiększona ochrona przed wydaleniem - Warunki - Prawo stałego pobytu - Pobyt w przyjmującym państwie członkowskim przez 10 lat poprzedzających decyzję o wydaleniu z terytorium danego państwa członkowskiego - Okres odbywania kary pozbawienia wolności - Wpływ na ciągłość 10 letniego pobytu - Związek pomiędzy całościową oceną a więzami integracyjnymi - Moment, w którym należy przeprowadzić wspomnianą, ocenę oraz kryteria, jakie należy uwzględnić w ramach tej oceny]

Język postępowania: niemiecki i angielski

(2018/C 200/04)

(Dz.U.UE C z dnia 11 czerwca 2018 r.)

Sądy odsyłające

Verwaltungsgerichtshof Baden-Württemberg, Supreme Court of the United Kingdom

Strony w postępowaniu głównym

Strony skarżące: B (C-316/16), Secretary of State for the Home Department (C-424/16)

Strony pozwane: Land Baden-Württemberg (C-316/16), Franco Vomero (C-424/16)

Sentencja

1) Artykuł 28 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniającej rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającej dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/ EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG, należy interpretować w ten sposób, że korzystanie z przewidzianej we wspomnianym przepisie ochrony przed wydaleniem z terytorium państwa członkowskiego zależy od spełnienia warunku, by zainteresowany posiadał prawo stałego pobytu w rozumieniu art. 16 i art. 28 ust. 2 tej dyrektywy.

2) Artykuł 28 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/38 należy interpretować w ten sposób, iż w przypadku obywatela Unii, który odbywa karę pozbawienia wolności i wobec którego została wydana decyzja o wydaleniu, ustanowiony w tym przepisie warunek "[zamieszkiwania] w przyjmującym państwie członkowskim przez poprzednie dziesięć lat" może zostać spełniony, o ile całościowa ocena sytuacji zainteresowanego z uwzględnieniem wszystkich istotnych aspektów prowadzi do stwierdzenia, że niezależnie od wspomnianego pozbawienia wolności więzy integracyjne łączące zainteresowanego z przyjmującym państwem członkowskim nie zostały zerwane. Wśród tych aspektów znajdują się w szczególności siła więzów integracyjnych zadzierzgniętych w przyjmującym państwie członkowskim przed umieszczeniem zainteresowanego w zakładzie karnym, charakter przestępstwa, które było przyczyną odbywania przez niego kary pozbawienia wolności, oraz okoliczności popełnienia przestępstwa, a także zachowanie zainteresowanego w okresie odbywania kary.

3) Artykuł 28 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/38 należy interpretować w ten sposób, że kwestię, czy dana osoba spełnia warunek "[zamieszkiwania] w przyjmującym państwie członkowskim przez poprzednie dziesięć lat" w rozumieniu wspomnianego przepisu, należy oceniać w dniu wydania pierwotnej decyzji o wydaleniu.

¹ Dz.U. C 343 z 19. 09. 2016

Dz.U. C 350, z 26.09.2016.