Sprawy połączone C-256/10 i 261/10: David Barcenilla Fernández, Pedro Antonio Macedo Lozano v. Gerardo García SL (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2011.204.11/1
Akt nienormatywny(Sprawy połączone C-256/10 i 261/10)(1)
(Dyrektywa 2003/10/WE - Wartości ekspozycji - Hałas - Ochronnik słuchu - Skuteczność)
(2011/C 204/19)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 9 lipca 2011 r.)
Sąd krajowy
Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strony skarżące: David Barcenilla Fernández (C-256/10), Pedro Antonio Macedo Lozano (C-261/10)
Strona pozwana: Gerardo García SL
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunal Superior de Justicia de Castilla y León - Wykładnia dyrektywy 2003/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (hałasem) (Siedemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.U. L 42, s. 38) - Przekroczenie wartości ekspozycji na hałas, przy których wymagane jest podjęcie działania zamierzającego do uniknięcia lub zmniejszenia ekspozycji - Skuteczność dyrektywy
Sentencja
1) Dyrektywę 2003/10/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (hałasem) (Siedemnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG), zmienioną dyrektywą 2007/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 czerwca 2007 r., należy interpretować w ten sposób, że pracodawca, w którego przedsiębiorstwie dzienny poziom ekspozycji na hałas pracowników wynosi ponad 85 dB, mierzony bez uwzględnienia skutków używania indywidualnych ochronników słuchu, nie spełnia obowiązków wynikających z tej dyrektywy poprzez samo wydanie pracownikom takich ochronników słuchu umożliwiających obniżenie dziennej ekspozycji na hałas poniżej 80 dB, ponieważ na owym pracodawcy ciąży obowiązek wdrożenia programu środków technicznych lub organizacyjnych zmierzających do zmniejszenia takiej ekspozycji na hałas do poziomu poniżej 85 dB, mierzonego bez uwzględnienia skutków używania indywidualnych ochronników słuchu.
2) Dyrektywę 2003/10, zmienioną dyrektywą 2007/30, należy interpretować w ten sposób, że nie wymaga ona od pracodawcy, by wypłacał dodatek do wynagrodzenia pracownikom narażonym na poziom hałasu wyższy od 85 dB, mierzony bez uwzględnienia skutku używania indywidualnych ochronników słuchu, tylko z tego powodu, że nie wdrożył programu środków technicznych lub organizacyjnych zmierzających do zmniejszenia dziennego poziomu ekspozycji na hałas. W każdym razie prawo krajowe powinno przewidywać odpowiednie mechanizmy zapewniające, że pracownik narażony na poziom hałasu wyższy od 85 dB, mierzony bez uwzględnienia skutku używania indywidualnych ochronników słuchu, może skutecznie dochodzić przestrzegania przez pracodawcę obowiązków w zakresie zapobiegania ustanowionych w art. 5 ust. 2 tej dyrektywy.
______
(1) Dz.U. C 221 z 14.8.2010.