Sprawy połączone C-245/19 i C-246/19: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 6 października 2020 r. - État luxembourgeois v. B i État luxembourgeois v. B, C, D, F.C.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.414.6

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 listopada 2020 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 6 października 2020 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Cour administrative - Luksemburg) - État luxembourgeois / B (C-245/19) i État luxembourgeois / B, C, D, F.C. (C-246/19)

(Sprawy połączone C-245/19 i C-246/19) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2011/16/UE - Współpraca administracyjna w dziedzinie opodatkowania - Artykuły 1 i 5 - Nakaz przekazania informacji właściwemu organowi państwa członkowskiego działającemu w następstwie wniosku o wymianę informacji ze strony właściwego organu innego państwa członkowskiego - Osoba posiadająca informacje, do której właściwy organ pierwszego państwa członkowskiego kieruje nakaz przekazania informacji - Podatnik, którego dotyczy dochodzenie będące u podstaw wniosku właściwego organu drugiego państwa członkowskiego - Osoby trzecie z którymi tego podatnika łączą stosunki prawne, bankowe, finansowe lub bardziej ogólnie gospodarcze - Ochrona sądowa - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuł 47 - Prawo do skutecznego środka prawnego - Artykuł 52 ust. 1 - Ograniczenie - Podstawa prawna - Poszanowanie istoty prawa do skutecznego środka prawnego - Istnienie środka prawnego umożliwiającego zainteresowanym podmiotom prawa uzyskanie skutecznej kontroli wszystkich istotnych okoliczności faktycznych i prawnych oraz skutecznej ochrony sądowej praw zagwarantowanych im prawem Unii - Cel interesu ogólnego uznawany przez Unię - Zwalczanie oszustw podatkowych i uchylania się od opodatkowania na szczeblu międzynarodowym - Proporcjonalność - Informacje, będące przedmiotem nakazu przekazania informacji, "które wydają się istotne" - Kontrola sądowa - Zakres - Okoliczności osobiste, aspekty czasowe i rzeczowe, które należy uwzględnić]

Język postępowania: francuski

(2020/C 414/06)

(Dz.U.UE C z dnia 30 listopada 2020 r.)

Sąd odsyłający

Cour administrative

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: État luxembourgeois (C-245/19), (C-246/19)

Strona przeciwna: B (C-245/19), B, C, D, F. C (C-246/19)

przy udziale: A (C-246/19)

Sentencja

1) Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w związku z jej art. 7, 8 i art. 52 ust. 1 należy interpretować w ten sposób, że:

– stoi on na przeszkodzie temu, aby przepisy krajowe państwa członkowskiego wdrażające procedurę wymiany informacji na wniosek ustanowioną dyrektywą Rady 2011/16/UE z dnia 15 lutego 2011 r. w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie opodatkowania i uchylającą dyrektywę 77/799/EWG, zmienioną dyrektywą Rady 2014/107/UE z dnia 9 grudnia 2014 r., wykluczały, aby decyzja, w drodze której właściwy organ tego państwa członkowskiego zobowiązuje osobę posiadającą informacje do przekazania mu tych informacji w celu wykonania wniosku o wymianę informacji pochodzącego od właściwego organu innego państwa członkowskiego, mogła być przedmiotem skargi wniesionej przez taką osobę, oraz

– nie stoi on na przeszkodzie temu, aby takie przepisy wykluczały to, że taka decyzja może być przedmiotem skarg wnoszonych przez podatnika, którego w tym innym państwie członkowskim dotyczy dochodzenie będące u podstaw tego wniosku, a także przez osoby trzecie, których dotyczą odnośne informacje.

2) Artykuł 1 ust. 1 i art. 5 dyrektywy 2011/16, zmienionej dyrektywą 2014/107, należy interpretować w ten sposób, że decyzję, w drodze której właściwy organ państwa członkowskiego zobowiązuje osobę posiadającą informacje do dostarczenia mu tych informacji w celu wykonania wniosku o wymianę informacji pochodzącego od właściwego organu innego państwa członkowskiego, należy, wraz z tym wnioskiem, uznać za dotyczącą informacji, które nie jawią się jako pozbawione w oczywisty sposób jakiegokolwiek przewidywalnego związku, w sytuacji gdy decyzja ta wskazuje tożsamość osoby posiadającej odnośne informacje, tożsamość podatnika, którego dotyczy dochodzenie będące u podstaw wniosku o wymianę informacji, i okres objęty tym dochodzeniem oraz gdy dotyczy ona umów, faktur i płatności, które nie są określone precyzyjnie, lecz za pomocą kryteriów dotyczących, po pierwsze, faktu, że zostały odpowiednio zawarte, wystawione lub dokonane przez osobę posiadającą informacje, po drugie, okoliczności, że miały miejsce w okresie objętym tym dochodzeniem, oraz po trzecie, ich związku ze wskazanym podatnikiem.

¹ Dz.U. C 213 z 24.6.2019.