Sprawy połączone C-225/19 i C-226/19: Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 24 listopada 2020 r. - R.N.N.S., K.A. v. Minister van Buitenlandse Zaken.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.35.10/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 lutego 2021 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 24 listopada 2020 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem - Niderlandy) - R.N.N.S. (C-225/19), K.A. (C-226/19) / Minister van Buitenlandse Zaken

(Sprawy połączone C-225/19 i C-226/19) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Wspólnotowy kodeks wizowy - Rozporządzenie (WE) nr 810/2009 - Artykuł 32 ust. 1 - 3 - Decyzja o odmowie wydania wizy - Załącznik VI - Standardowy formularz - Uzasadnienie - Zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego lub dla stosunków międzynarodowych jednego lub kilku państw członkowskich - Artykuł 22 - Procedura zasięgania opinii organów centralnych innych państw członkowskich - Sprzeciw wobec wydania wizy - Odwołanie od decyzji o odmowie wydania wizy - Zakres kontroli sądowej - Artykuł 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Prawo do skutecznego środka prawnego]

(2021/C 35/11)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 1 lutego 2021 r.)

Sąd odsyłający

Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: R.N.N.S. (C-225/19), K.A. (C-226/19)

Strona pozwana: Minister van Buitenlandse Zaken

Sentencja

Artykuł 32 ust. 2 i 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks wizowy, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r., w świetle art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że po pierwsze nakłada na państwo członkowskie, które wydało ostateczną decyzję o odmowie wydania wizy na podstawie art. 32 ust. 1 lit. a) ppkt (vi) rozporządzenia nr 810/2009, zmienionego rozporządzeniem nr 610/2013, z powodu sprzeciwu wobec wydania wizy wyrażonego przez inne państwo członkowskie, obowiązek wskazania w tej decyzji tożsamości państwa członkowskiego, które wyraziło taki sprzeciw, konkretnej podstawy odmowy opartej na tym sprzeciwie, w stosownym wypadku wraz z istotą powodów wspomnianego sprzeciwu, jak również wskazania organu, do którego osoba ubiegająca się o wizę może się zwrócić, by poznać dostępne w tym innym państwie członkowskim środki odwoławcze, a po drugie, że w sytuacji gdy przeciwko tej samej decyzji zostaje wniesione odwołanie na podstawie art. 32 ust. 3 rozporządzenia nr 810/2009, zmienionego rozporządzeniem nr 610/2013, sądy państwa członkowskiego, które podjęło tę ostatnią decyzję, nie mogą badać materialnej zgodności z prawem sprzeciwu wobec wydania wizy wyrażonego przez inne państwo członkowskie.

¹ Dz.U. C 187 z 3.6.2019.