Sprawy połączone C-22/13, C-61/13 - C-63/13 i C-418/13: Raffaella Mascolo, Alba Forni, Immacolata Racca v. Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca, Fortuna Russo v. Comune di Napoli, Carla Napolitano, Salvatore Perrella, Gaetano Romano, Donatella Cittadino, Gemma Zangari v. Ministero dell’Istruzione, dell’Università e della Ricerca (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.26.3

Akt nienormatywny
Wersja od: 26 stycznia 2015 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 26 listopada 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Napoli, Corte costituzionale - Włochy) - Raffaella Mascolo (C-22/13), Alba Forni (C-61/13), Immacolata Racca (C-62/13) przeciwko Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca, Fortuna Russo przeciwko Comune di Napoli (C-63/13), Carla Napolitano, Salvatore Perrella, Gaetano Romano, Donatella Cittadino, Gemma Zangari przeciwko Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca (C-418/13)
(Sprawy połączone C-22/13, C-61/13 à C-63/13 i C-418/13) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP oraz ETUC - Kolejne umowy o pracę na czas określony - Szkolnictwo - Sektor publiczny - Zastępstwa na stanowiskach nieobsadzonych i wolnych w oczekiwaniu na zakończenie postępowania konkursowego - Klauzula 5.1 - Środki zapobiegania nadużyciom w korzystaniu z umów na czas określony - Pojęcie "obiektywnego powodu" uzasadniającego takie umowy - Sankcje - Zakaz przekształcenia w stosunek pracy na czas nieokreślony - Brak prawa do naprawienia szkody)

(2015/C 026/03)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 26 stycznia 2015 r.)

Sąd odsyłający

Tribunale di Napoli, Corte costituzionale.

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Raffaella Mascolo (C-22/13), Alba Forni (C-61/13), Immacolata Racca (C-62/13), Fortuna Russo (C-63/13), Carla Napolitano, Salvatore Perrella, Gaetano Romano, Donatella Cittadino, Gemma Zangari (C-418/13)

Strona pozwana: Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca (C-22/13, C-61/13, C-62/13), Comune di Napoli (C-63/13), Ministero dell'Istruzione, dell'Università e della Ricerca (C-418/13)

przy udziale: Federazione Gilda-Unams, Federazione Lavoratori della Conoscenza (FLC CGIL), Confederazione Generale Italiana del Lavoro (CGIL), C-22/13, C-61/13 do C-62/13

Sentencja

Wykładni klauzuli 5.1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony, zawartego w dniu 18 marca 1999 r., stanowiącego załącznik do dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego UNICE, CEEP i ETUC w sprawie pracy na czas określony należy dokonywać w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie takiemu uregulowaniu krajowemu jak rozpatrywane w postępowaniach głównych, które w oczekiwaniu na zakończenie postępowań konkursowych mających na celu zatrudnienie personelu mianowanego w zarządzanych przez państwo szkołach zezwala na zawieranie kolejnych umów o pracę na czas określony w celu obsadzenia stanowisk nieobsadzonych i wolnych przez nauczycieli, jak również personel administracyjny, techniczny i pomocniczy, nie wskazując dokładnego terminu zakończenia tych konkursów i wyłączając jakąkolwiek możliwość uzyskania przez nauczycieli oraz wspomniany personel odszkodowania za ewentualnie poniesioną z uwagi na te kolejne umowy szkodę. Uregulowanie to bowiem, z zastrzeżeniem dokonania przez sądy odsyłające odpowiednich ustaleń, po pierwsze, nie pozwala na wskazanie obiektywnych i przejrzystych kryteriów pozwalających zweryfikować, czy ponowne zawarcie takich umów faktycznie służy zaspokojeniu rzeczywistego zapotrzebowania, czy prowadzi do osiągnięcia realizowanego celu i czy jest niezbędne w tym zakresie, a po drugie, nie przewiduje żadnego innego środka zapobiegania nadużyciom w korzystaniu z kolejnych umów o pracę na czas określony, ani żadnego środka o charakterze sankcji za takie nadużycia.

1 Dz.U. C 86 z 23.3.2013.

Dz.U. C 141 z 18.5.2013.

Dz.U. C 313 z 26.10.2013.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.