Sprawy połączone C-129/13 i C-130/13: Kamino International Logistics BV, Datema Hellmann Worldwide Logistics BV v. Staatssecretaris van Financiën (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.292.6/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 września 2014 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 3 lipca 2014 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Hoge Raad der Nederlanden - Niderlandy) - Kamino International Logistics BV (C-129/13), Datema Hellmann Worldwide Logistics BV (C-130/13) przeciwko Staatssecretaris van Financiën

(Sprawy połączone C-129/13 i C-130/13) ¹

(Pokrycie długu celnego - Zasada poszanowania prawa do obrony - Prawo do bycia wysłuchanym - Adresat decyzji o wezwaniu do zapłaty, który nie został wysłuchany przez organy celne przed wydaniem tej decyzji, lecz dopiero na następującym później etapie postępowania w przedmiocie zażalenia - Naruszenie prawa do obrony - Ustalenie skutków prawnych nieposzanowania prawa do obrony)

Język postępowania: niderlandzki

(2014/C 292/08)

(Dz.U.UE C z dnia 1 września 2014 r.)

Sąd odsyłający

Hoge Raad der Nederlanden

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Kamino International Logistics BV (C-129/13), Datema Hellmann Worldwide Logistics BV (C-130/13)

Strona pozwana: Staatssecretaris van Financiën

Sentencja

1) Jednostki mogą powoływać się bezpośrednio przed sądami krajowymi na zasadę poszanowania przez administrację prawa do obrony i na wynikające z niej dla każdej osoby prawo do bycia wysłuchanym przed wydaniem jakiejkolwiek decyzji, która mogłaby niekorzystnie wpłynąć na jej interesy, w znaczeniu w jakim rzeczona zasada i prawo są stosowane w ramach rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2700/2000 z dnia 16 listopada 2000 r.

2) Zasadę poszanowania prawa do obrony, a zwłaszcza prawo każdej osoby do bycia wysłuchanym przed wydaniem indywidualnego środka o niekorzystnych dla niej skutkach, należy interpretować w ten sposób, że prawo do obrony adresata wezwania do zapłaty wydanego w ramach procedury retrospektywnego pokrycia należności celnych przywozowych zgodnie z rozporządzeniem nr 2913/ 92, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 2700/2000, zostaje naruszone w sytuacji gdy przed wydaniem decyzji nie został on wysłuchany przez administrację chociażby mógł on skorzystać z takiej możliwości na etapie późniejszego postępowania administracyjnego w przedmiocie zażalenia, jeżeli krajowe przepisy nie pozwalają adresatom takich wezwań, w razie braku wcześniejszego wysłuchania, uzyskać wstrzymania ich wykonania do czasu ich ewentualnej zmiany. Ma to miejsce w każdym razie gdy krajowa procedura administracyjna wdrażająca art. 244 akapit drugi rozporządzenia nr 2913/92, w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem nr 2700/2000, ogranicza przyznawanie takiego wstrzymania w wypadku wystąpienia powodów by sądzić, że zaskarżona decyzja jest sprzeczna z przepisami prawa celnego lub obawy spowodowania nieodwracalnej szkody dla osoby zainteresowanej.

3) Przesłanki zapewnienia poszanowania prawa do obrony, oraz skutki naruszenia tego prawa, określane są w prawie krajowym, o ile uchwalone w tym celu przepisy są takie same jak przepisy, z których korzystają jednostki w porównywalnych sytuacjach w prawie krajowym (zasada równoważności), a także nie czynią one wykonywania praw przyznanych przez porządek prawny Unii praktycznie niemożliwym lub nadmiernie utrudnionym (zasada skuteczności).

Sąd krajowy, będąc zobowiązany do zagwarantowania prawu Unii pełnej skuteczności, może podczas dokonywania oceny skutków naruszenia prawa do obrony, a dokładniej prawa do bycia wysłuchanym, uwzględnić okoliczność, że takie naruszenie pociąga za sobą stwierdzenie nieważności decyzji wydanej w danym postępowaniu administracyjnym tylko, jeśli w braku tej wady postępowanie to mogłoby doprowadzić do odmiennego rezultatu.

¹ Dz.U. C 171 z 15.6.2013.