Sprawozdanie z postępów Chorwacji w roku 2010.

A.

mając na uwadze, że Parlament Europejski w dalszym ciągu jest w pełni zaangażowany na rzecz wspierania członkostwa Chorwacji w Unii Europejskiej i jest zdeterminowany do szybkiego doprowadzenia jej procesu akcesyjnego do pomyślnego zakończenia,

B.

mając na uwadze, że negocjacje akcesyjne z Chorwacją osiągnęły znaczący postęp i wkroczyły w fazę końcową; mając na uwadze, że odnotowano ogólne postępy, szczególnie w zakresie spełnienia kryteriów określonych w rozdziałach negocjacyjnych,

C.

mając na uwadze, że negocjacje z Chorwacją mogą zostać zakończone w pierwszej połowie 2011 r., pod warunkiem, że niezbędne reformy będą stanowczo kontynuowane poprzez, w szczególności, wzmocnienie administracji publicznej oraz wymiaru sprawiedliwości, kontynuowanie zwalczania korupcji, zagwarantowanie równowagi w zakresie powrotu uchodźców i pełną współpracę z Międzynarodowym Trybunałem Karnym dla Byłej Jugosławii (MTKJ), a także kontynuowanie procesu prywatyzacyjnego i przyjęcie planów restrukturyzacji stoczni znajdujących się w trudnej sytuacji,

D.

mając na uwadze, że proces reform należy kontynuować również po zakończeniu negocjacji akcesyjnych, tak aby kraj ten i jego obywatele mogli w pełni czerpać z korzyści płynących z członkostwa w UE,

E.

mając na uwadze, że perspektywa członkostwa w UE stanowi silną zachętę dla innych krajów regionu Bałkanów Zachodnich na drodze ku integracji europejskiej oraz do niezbędnych reform politycznych, gospodarczych i legislacyjnych oraz do umacniania pokoju, stabilności i pokojowego współistnienia w regionie, opartego na stosunkach dobrosąsiedzkich, mając na uwadze, że UE powinna zwiększyć perspektywy przystąpienia do UE krajów sąsiadujących z Chorwacją, które są częścią procesu z Salonik,

Uwagi ogólne

1.

przekazuje Chorwacji wyrazy uznania z tytułu znaczącego postępu w spełnianiu kryteriów niezbędnych do zakończenia negocjacji akcesyjnych; zwraca się do Chorwacji o stanowcze kontynuowanie niezbędnych reform w celu spełnienia kryteriów i zakończenia negocjacji; wzywa Komisję do wykorzystania wszystkich jej zasobów w celu wsparcia starań Chorwacji w odniesieniu do spełnienia tych kryteriów;

2.

z zadowoleniem przyjmuje plany prezydencji węgierskiej dotyczące zakończenia negocjacji w pierwszej połowie 2011 r., jeżeli zostaną spełnione wszystkie kryteria i normy;

3.

wyraża stanowcze przekonanie, że szybkie przystąpienie Chorwacji do UE obejmuje zarówno wymiar europejski, jak i regionalny oraz nadal zachęca pozostałe kraje Bałkanów Zachodnich do zdecydowanego zainicjowania i wdrożenia reform związanych z akcesją;

4.

jest nadal zaniepokojony ostatnimi wynikami badania Eurobarometru, które wykazały, że większość obywateli chorwackich uważa, iż członkostwo Chorwacji w UE nie będzie korzystne dla ich kraju; zachęca władze chorwackie i społeczeństwo obywatelskie, z pomocą Komisji, do działania na rzecz zapewnienia Chorwatom poczucia, że projekt europejski jest również ich projektem; wzywa rząd Chorwacji do udzielenia dużo większego wsparcia politycznego organizacjom społeczeństwa obywatelskiego, które dążą do promowania członkostwa tego kraju w UE, oraz do skuteczniejszego angażowania tych podmiotów prywatnych w proces przystąpienia; sądzi, że ogromne znaczenie ma przekazywanie obywatelom jasnych i opartych na faktach informacji na temat konsekwencji przystąpienia Chorwacji do UE;

Kryteria polityczne

5.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w czerwcu 2010 r. przeważającą większością głosów parlament chorwacki przyjął istotne zmiany w konstytucji wymagane ze względu na przystąpienie do UE; uważa, że przyjęte zmiany konstytucyjne utorują drogę przyjęciu pozostałej legislacji; z ubolewaniem przyjmuje fakt, że ani parlamentowi, ani rządowi nie udało się zapewnić wprowadzenia do konstytucji postanowień gwarantujących skuteczniejszą ochronę mniejszości, w tym mniejszości seksualnych, oraz poszanowanie zasady zrównoważonego ekologicznie rozwoju;

6.

podkreśla, że mimo podjęcia kroków celem wzmocnienia administracji publicznej, pozostają jeszcze poważne niedociągnięcia w procedurach administracyjnych i w zakresie zdolności administracyjnych, szczególnie w świetle złożoności reformy administracji publicznej; zachęca rząd chorwacki do zajęcia się poważnymi opóźnieniami w procesie decentralizacji również poprzez wypracowanie i wdrożenie strategii decentralizacyjnej oraz poprzez podjęcie dodatkowych kroków w odpolitycznieniu administracji publicznej oraz dalszego zwiększania jej profesjonalizmu i etyki zawodowej; sądzi, że zakończenie realizacji jasnej, opartej na rzeczywistych osiągnięciach strategii awansu zawodowego oraz zmiany w systemie płacowym mają tu zasadnicze znaczenie;

7.

zauważa, że korupcja wydaje się być szeroko rozpowszechnionym zjawiskiem w Chorwacji i pozostaje poważnym ogólnym problemem; z zadowoleniem przyjmuje starania rządu chorwackiego na rzecz zajęcia zdecydowanego stanowiska przeciw wszelkim formom korupcji; podkreśla, że rząd poświęcił szczególną uwagę ramom prawnym i instytucjonalnym walki z korupcją, w tym dochodzeniom, wnoszeniu oskarżeń oraz współpracy międzyagencyjnej i międzynarodowej; odnotowuje toczące się postępowania antykorupcyjne na wysokim szczeblu obejmujące byłego premiera, dwóch byłych ministrów, wysokich urzędników państwowych i licznych dyrektorów generalnych przedsiębiorstw państwowych; oczekuje przejrzystości i uczciwych procesów oraz przypomina władzom chorwackim o znaczeniu ochrony dochodzeń w sprawach o korupcję przed wpływami politycznymi; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie w czterech największych sądach w kraju specjalnych wydziałów do walki z korupcją i przestępczością zorganizowaną, w których sędziowie zostają poddawani kontroli i otrzymują dodatkowe szkolenie; zwraca się do OLAF o ścisłą współpracę z władzami chorwackimi w celu rzucenia światła na ryzyko potencjalnego spowodowania wtórnej korupcji w instytucjach UE;

8.

zauważa, że mimo iż walka z korupcją pozostaje jednym z głównych priorytetów rządu, w niewielu przypadkach sprawy związane z korupcją znalazły finał w sądzie, a większość z nich pozostaje na etapie oskarżenia/śledztwa; wzywa władze chorwackie do dalszego zwiększenia zdolności administracyjnych organów antykorupcyjnych, szczególnie Urzędu ds. Zwalczania Korupcji i Przestępczości Zorganizowanej (USKOK), oraz do dalszego budowania odpowiedzialności politycznej; zauważa wysiłki władz chorwackich na rzecz zapobiegania korupcji polegające na instruowaniu sędziów i innych urzędników państwowych oraz informowaniu ogółu społeczeństwa; podkreśla potrzebę dalszego działania w tej dziedzinie, szczególnie poprzez zwiększenie przejrzystości wydatków z budżetu państwa; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki chorwackiego rządu na rzecz usunięcia niedociągnięć w zakresie finansowania działalności politycznej i kampanii wyborczych;

9.

wyraża zadowolenie ze znaczących starań na rzecz dalszej reformy wymiaru sprawiedliwości, w szczególności z przyjęcia zmienionego planu działań w zakresie reformy wymiaru sprawiedliwości, co umożliwi niezawisłość i bezstronność wymiaru sprawiedliwości; z zadowoleniem przyjmuje dalsze zmniejszenie zaległości w rozpatrywaniu spraw, zwłaszcza w przypadku postępowań trwających dłużej niż trzy lata oraz racjonalizację systemu sądowego poprzez ustanowienie większych sądów, sądów okręgowych i gospodarczych, a także specjalizację sędziów; dostrzega pozytywne kroki, w tym odnoszące się do Państwowej Rady Sądownictwa, niezależności Akademii Prawniczej oraz ustanowienia szkoły dla urzędników sądowych, w celu wzmocnienia niezależności powoływania sędziów, rozwoju zawodowego i odpowiedzialności dyscyplinarnej prezesów sądów, a także przyjęcia ogólnego zabezpieczenia większej niezależności wymiaru sprawiedliwości;

10.

podkreśla, że mimo zmniejszenia przez sądy liczby nierozstrzygniętych spraw czekających na rozprawę, rządy prawa i zaufanie obywateli do wymiaru sprawiedliwości wciąż osłabione są przez poważne zaległości w rozpatrywaniu spraw i nadmierny czas trwania procedur sądowych; zauważa niestety, że choć liczba sędziów utrzymuje się na wysokim poziomie, zbyt mało jest sądowego personelu pomocniczego i dlatego wzywa władze chorwackie do zajęcia się tą rozbieżnością; podkreśla, że wykonywanie wyroków sądów wciąż napotyka problemy;

11.

zauważa, że Komisja nie zaobserwowała jeszcze wystarczających postępów w dziedzinie infrastruktury i wyposażenia sądów, głównie z powodu braku odpowiednich funduszy; oczekuje, że system sądownictwa zacznie możliwie jak najszybciej prawidłowo funkcjonować, co pozwoli zaradzić opóźnieniom w umieszczaniu spraw na wokandzie chorwackich sądów oraz zapewni skuteczne i niezwłoczne orzekanie; wzywa władze Chorwacji do dalszej poprawy niezawisłości, skuteczności i zasobów wymiaru sprawiedliwości; wzywa Komisję do zadbania o to, by reforma administracji publicznej i wymiaru sprawiedliwości została z powodzeniem przeprowadzona przed przystąpieniem Chorwacji do Unii; wzywa Komisję do dokonania oceny wpływu i wyników osiąganych dzięki przyznawaniu funduszy UE w dziedzinie reformy wymiaru sprawiedliwości i zwalczania korupcji;

12.

przyjmuje do wiadomości oświadczenie prokuratora MTKJ skierowane do Rady Bezpieczeństwa ONZ (UNSC) dnia 6 grudnia 2010 r.; z zadowoleniem przyjmuje ogólnie życzliwe nastawienie władz chorwackich w odniesieniu do żądań prokuratora, który domaga się wsparcia, oraz fakt, że żądania te są w odpowiedni sposób zaspokajane oraz że zapewniony jest dostęp do świadków i dowodów; wzywa jednak chorwacki rząd do zintensyfikowania dochodzeń administracyjnych dotyczących żądanych dokumentów wojskowych oraz do wyjaśnienia jeszcze niewyjaśnionych nieścisłości w sprawozdaniach przekazanych prokuratorowi, które zostały wymienione w ostatnim oświadczeniu prokuratora dla Rady Bezpieczeństwa ONZ, i które do tej pory nie zostały wyjaśnione;

13.

z zadowoleniem przyjmuje starania chorwackiej międzyagencyjnej grupy zadaniowej na rzecz zapewnienia wszelkich informacji, gdzie znajdują się żądane dokumenty; z drugiej strony wzywa Radę do uwzględnienia stanowiska Izby Procesowej MTKJ, mianowicie, że nie można z wystarczającą pewnością określić, czy potrzebne dokumenty dotyczące ostrzału artyleryjskiego wciąż istnieją;

14.

z zadowoleniem odnotowuje, że Chorwacja z własnej inicjatywy aktywnie kontynuuje rozpatrywanie spraw dotyczących zbrodni wojennych, a prokuratorzy kontynuują przegląd oczekujących na rozpatrzenie spraw o zbrodnie wojenne, i że stosuje ona standardowe środki w celu zapewnienia jednolitego postępowania niezależnie od narodowości podejrzanych; zauważa jednak, że niezbędne są dalsze usprawnienia w prowadzeniu postępowań dotyczących zbrodni wojennych w celu zapewnienia całkowicie obiektywnych, bezstronnych procesów, a także zajęcia się problemem bezkarności i poprawą ochrony świadków; zachęca władze chorwackie do dalszego nasilenia dialogu i współpracy w tej dziedzinie z krajami sąsiadującymi; wyraża uznanie dla chorwackiego rządu za program na rzecz usunięcia min przeciwpiechotnych pozostałych po działaniach wojennych z lat 90. XX w. oraz wzywa władze do realizacji tego programu przy jednoczesnym zwróceniu szczególnej uwagi na najbardziej dotknięte, wysunięte najdalej na wschód obszary kraju;

15.

w celu usunięcia istniejących nadal niedociągnięć z zakresie ścigania zbrodni wojennych przez organy krajowe podkreśla potrzebę szybkiego osądzenia zbrodni wojennych; wzywa do aktualizacji kodeksu karnego zgodnie z najwyższymi standardami prawa międzynarodowego, zwłaszcza w odniesieniu do definicji zbrodni przeciwko ludzkości oraz przepisów dotyczących odpowiedzialności dowódców i określających przestępstwa związane z przemocą seksualną; ponadto wzywa do jeszcze dalej idącego usprawnienia środków służących ochronie świadków;

16.

z zadowoleniem przyjmuje ogólny postęp w zakresie powrotu uchodźców i odnotowuje, że wrogość społeczeństwa wobec powracających Serbów w prawie całym kraju uległa zmniejszeniu; zauważa jednak, że uchodźcy i osoby powracające do kraju wciąż borykają się z wieloma problemami i dlatego zachęca władze chorwackie do ułatwiania reintegracji osób powracających poprzez dalsze usuwanie przeszkód w uzyskiwaniu prawa stałego pobytu, odpowiednie finansowanie i przyspieszenie realizacji programu odbudowy domów oraz zainicjowanie projektów w zakresie odbudowy społecznej i gospodarczej; wzywa władze chorwackie do zdecydowanego zajęcia się pozostałymi wnioskami, priorytetowego rozpatrzenia wniesionych apelacji i kontynuowania wysiłków na rzecz rewitalizacji gospodarek na obszarach znajdujących się w niekorzystnym położeniu i dotkniętych działaniami wojennymi, dalszej poprawy sytuacji w zakresie trwałego powrotu uchodźców oraz dalszego wspierania pojednania pomiędzy etnicznymi grupami ludności w klimacie tolerancji etnicznej oraz akceptacji różnorodności kulturowej i etnicznej;

17.

zauważa, że chorwackie prawo przewiduje swobodę wypowiedzi, w tym wolność i pluralizm mediów, i że jest ona ogólnie przestrzegana w tym kraju; wzywa jednak władze Chorwacji do podejmowania dalszych kroków w celu zagwarantowania niezależności środków przekazu i tworzenia warunków dla ich profesjonalizmu, a także aby nadal wykazywały zaangażowanie na rzecz zapewnienia, że sektor mediów nie będzie poddawany wpływom politycznym, oraz na rzecz zagwarantowania niezależności organów regulacyjnych; zachęca władze Chorwacji do dalszego skrupulatnego badania przypadków zastraszania dziennikarzy i wywierania na nich nacisków politycznych oraz przypadków nacisków gospodarczych oraz do usprawnienia dochodzeń w sprawie gróźb wobec dziennikarzy pracujących nad sprawami korupcji, zorganizowanej przestępczości i nielegalnej działalności; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wyrok sądu rejonowego w Zagrzebiu w sprawie zabójstwa redaktora tygodnika;

18.

zauważa ponadto, że publiczny nadawca Chorwackie Radio i Telewizja (HRT) zmaga się wciąż z poważnymi problemami w zakresie zarządzania, co wynika z szeregu podejmowanych przez radę programową HRT prób wyłonienia nowego dyrektora HRT, których niepowodzenie wpływa na funkcjonowanie tego nadawcy; z zadowoleniem przyjmuje wejście w życie nowej ustawy radiowo-telewizyjnej i oczekuje, że struktura zarządu HRT zostanie odpolityczniona i zagwarantowana zostanie niezależność redakcyjna;

19.

wyraża zadowolenie ze względnych postępów w dziedzinie praw kobiet i równości płci; odnotowuje, że kobiety zajmują około 25 % miejsc w parlamencie i prawie połowę stanowisk administracyjnych w sektorze publicznym, co świadczy o postępie w kwestii równości płci; mimo iż stosunek poziomu zatrudnienia kobiet i mężczyzn stanowi pozytywny aspekt chorwackiej gospodarki, podkreśla jednak, że odsetek kobiet zajmujących najwyższe stanowiska w przedsiębiorstwach pozostaje nadal niski i że wciąż utrzymują się różnice w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn; domaga się dlatego dalszego aktywnego wspierania udziału kobiet w gospodarczych i politycznych organach decyzyjnych oraz szybkiego wdrożenia ustawy o równości płci, w tym zasady równego wynagrodzenia; uważa, że chorwacki system ochrony socjalnej kobiet jest obecnie lepiej rozwinięty niż w przypadku państw sąsiednich; wzywa władze chorwackie do poświęcenia większej uwagi zwalczaniu przemocy domowej;

20.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Chorwacja znajdowała się wśród pierwszych krajów zobowiązujących się do stosowania się do Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych; zachęca władze chorwackie do wdrażania istniejących już środków i przyjęcia dodatkowych, konkretnych i przejrzystych planów reformy instytucjonalizacji oraz zdolności prawnej, a także do zajęcia się kwestią rosnącej liczby osób niepełnosprawnych umysłowo żyjących w przepełnionych ośrodkach, a nie wśród społeczeństwa, w celu pełnego zapewnienia prawnych i ludzkich praw osób niepełnosprawnych; ponieważ w konwencji wyraźnie uznano podstawowe prawo osób niepełnosprawnych umysłowo do życia w społeczeństwie, zaleca władzom Chorwacji przeprowadzenie reform zgodnych z tym przepisem poprzez zapewnienie alternatywnych form opieki; zachęca Chorwację do dalszego wspierania stosownych przepisów prawnych dotyczących dostępu osób niepełnosprawnych do budynków;

21.

dostrzega znaczny postęp w zakresie przestrzegania i ochrony praw mniejszości oraz przykładanie większej wagi do spraw mniejszości w kontekście poprawy stosunków w regionie; pozytywnie odnosi się do wzmocnienia przepisów konstytucyjnych dotyczących mniejszości oraz do jedynie nieznacznego zmniejszenia środków finansowych dla organizacji mniejszości pomimo podjęcia środków oszczędnościowych; podkreśla jednak potrzebę podjęcia odpowiednich środków na rzecz ochrony mniejszości romskiej;

22.

podkreśla wagę dialogu ze społeczeństwem obywatelskim oraz istotną rolę, jaką organizacje społeczeństwa obywatelskiego odgrywają w określaniu priorytetów politycznych; dostrzega wysiłki rządu chorwackiego ukierunkowane na przeprowadzanie konsultacji ze społeczeństwem obywatelskim; wzywa władze do podejmowania dalszych wysiłków w celu sformalizowania i zwiększenia udziału podmiotów społeczeństwa obywatelskiego w tworzeniu strategii politycznych oraz w monitorowaniu działalności władz; podkreśla kluczową rolę podmiotów społeczeństwa obywatelskiego w umacnianiu współpracy regionalnej w sprawach społecznych i politycznych;

23.

pozytywnie odnosi się do postępów w zakresie systemu więziennictwa, zwłaszcza rozpoczęcia budowy nowych zakładów karnych oraz wdrożenia nowego systemu wychowawczego; zauważa jednak, że ze względu na problem przepełnienia należy w pełni zaspokoić potrzeby więźniów w zakresie opieki zdrowotnej, higieny, przestrzeni i świeżego powietrza oraz dostępu do możliwości wykonywania pracy;

24.

z zadowoleniem odnosi się do poprawy sytuacji w zakresie ścigania przez odpowiednie organy przestępstw popełnianych z nienawiści; apeluje do władz, aby uczyniły kolejny krok, tworząc odpowiednią klasyfikację i definicję przestępstw popełnianych z nienawiści, w szczególności w odniesieniu do przestępstw na tle orientacji seksualnej, pochodzenia kulturowego czy etnicznego ofiary;

25.

z zadowoleniem odnosi się do postępów w zakresie wdrażania ustawodawstwa dotyczącego przestępstw popełnianych z nienawiści; zauważa jednak, że władze muszą zajmować się bardziej stanowczo przypadkami gróźb na tle rasowym i nietolerancji wobec mniejszości seksualnych;

Kryteria gospodarcze

26.

zauważa, że chociaż spadek gospodarczy uległ spowolnieniu, gospodarka chorwacka nadal borykała się ze spadkiem realnego PKB; z zadowoleniem przyjmuje plany ożywienia gospodarczego, wzywa jednak rząd do przełożenia swych zaleceń na stanowcze strategie polityczne;

27.

zachęca rząd chorwacki do zajęcia się strukturalnymi słabościami gospodarki, zmniejszenia jej redystrybucyjnej roli za pomocą reformy strukturalnej w celu pobudzenia konkurencyjności; podkreśla, że potrzebna jest racjonalizacja sektora publicznego wraz z dalszą konsolidacją/reformą fiskalną mającą na celu zmniejszenie wydatków publicznych; zauważa ponadto, że konieczne są poważne starania na rzecz reformy chorwackiego sektora zdrowia, systemów społecznych i polityki w zakresie pomocy państwa celem obniżenia kosztów i osiągnięcia stabilnego poziomu wydatków publicznych w ramach rozważnej polityki fiskalnej;

28.

wzywa rząd chorwacki do zwrócenia uwagi na bardzo niską stopę zatrudnienia, kontynuowania starań na rzecz zwiększenia zatrudnienia poprzez zajęcie się nieelastycznymi uregulowaniami dotyczącymi rynku pracy oraz czynnikami zniechęcającymi do aktywności zawodowej pracowników na rynku pracy, wykorzystując w tym celu kształcenie zawodowe, szkolenia i uczenie się przez całe życie;

Zdolność podjęcia obowiązków wynikających z członkostwa

29.

z zadowoleniem zauważa, że w dalszej mierze poprawiła się zdolność Chorwacji do wywiązywania się z obowiązków wynikających z członkostwa w UE, co wyraża się m.in. przez wysoki stopień dostosowania prawa do dorobku wspólnotowego w większości sektorów; zachęca jednak władze chorwackie do dalszego poświęcenia szczególnej uwagi potencjałowi administracyjnemu zapewniającemu właściwe wdrożenie tegoż dorobku prawnego, dzięki czemu Chorwacja będzie mogła maksymalnie skorzystać z członkostwa po przystąpieniu do UE;

30.

odnotowuje procedurę przetargową na przeżywające trudności stocznie, która odbyła się w maju 2010 r.; wzywa rząd chorwacki do jak najszybszego zakończenia procesu restrukturyzacyjnego w tym zakresie w celu spełnienia ważnych kryteriów negocjacji akcesyjnych niezbędnych dla tymczasowego zamknięcia rozdziału w obszarze konkurencji;

31.

z zadowoleniem odnosi się do intensywnych działań zmierzających do wzmocnienia struktur administracyjnych i instytucyjnych oraz ogólnego systemu zarządzania pomocą przedakcesyjną w celu właściwego przygotowania się przez Chorwację do wdrażania polityki spójności i polityki dotyczącej obszarów wiejskich do czasu przystąpienia do UE;

32.

wzywa rząd chorwacki do poprawy koordynacji centralnych instytucji rządowych odpowiedzialnych za zarządzanie środowiskowe, szczególnie w zakresie planowania przestrzennego, zarządzania odpadami oraz zasobami wodnymi i powietrzem, w celu umożliwienia dostatecznej ochrony wyjątkowego środowiska naturalnego i utrzymania wysokiego poziomu różnorodności biologicznej; wzywa rząd Chorwacji w szczególności do tego, aby w pierwszej kolejności i w trybie pilnym przeprowadził dogłębną ocenę swoich obecnych struktur administracyjnych odpowiedzialnych za kształtowanie polityki środowiskowej i za zarządzanie;

33.

zauważa z zadowoleniem, że położenie Chorwacji i trzy europejskie korytarze transportowe przecinające kraj oferują opłacalny dostęp do środkowoeuropejskich rynków dla ładunków na Wschód i pochodzących ze Wschodu lub Dalekiego Wschodu i podkreśla potrzebę zintegrowanego rozwoju portów, połączeń kolejowych i drogowych z korytarzami europejskimi, które są niezbędne dla utrzymania atrakcyjnej lokalizacji dla usług transportowych;

34.

zauważa, że Chorwacja poczyniła znaczące postępy w dostosowaniu swojej polityki, ustawodawstwa i przepisów do unijnego dorobku prawnego w dziedzinie komunikacji elektronicznej i technologii informacyjnych i zachęca władze Chorwacji do promowania możliwie najszerszego dostępu do Internetu; z zadowoleniem przyjmuje fakt udanego przejścia do nadawania programów telewizyjnych w jakości cyfrowej; ubolewa jednak, że pomimo obowiązujących przepisów konkurencja na rynku stacjonarnych łączy szerokopasmowych jest nadal ograniczona;

35.

stwierdza, że problemy strukturalne nadal utrzymują się w rolnictwie i że prywatne gospodarstwa rolne nadal prowadzone są na małych, rozdrobnionych gruntach i mają ograniczoną zdolność skorzystania z obniżenia kosztów;

36.

z zadowoleniem odnosi się do udziału Chorwacji w operacjach i misjach prowadzonych w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO), zwłaszcza w operacji wojskowej UE NAVFOR Atalanta i w misjach cywilnych Unii Europejskiej EUPOL w Afganistanie i EULEX w Kosowie, a także do wkładu Chorwacji w działania grup bojowych UE poprzez aktywny udział w działaniach nordyckiej grupy bojowej oraz grupy bojowej dowodzonej przez Niemcy; ponadto zauważa z zadowoleniem, że Chorwacja, gdy zostanie jej to zaproponowane, regularnie przyłącza się do deklaracji, wspólnych stanowisk i oświadczeń dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, zarówno w Brukseli, jak i na szczeblu organizacji międzynarodowych;

Współpraca regionalna

37.

zachęca Chorwację do kontynuowania wysiłków w celu utrzymania i dalszego rozwijania dobrosąsiedzkich stosunków i pozostania ważnym i proaktywnym promotorem współpracy regionalnej na wszystkich szczeblach; pochwala prezydenta Chorwacji za to, że podczas oficjalnej wizyty w Sarajewie w kwietniu 2010 r. oddał cześć bośniackim ofiarom zbrodni wojennych; uznaje tę inicjatywę i taki gest za zobowiązanie się Chorwacji do uczciwego, szczerego i godnego rozwiązania sporów historycznych z sąsiadami; z zadowoleniem przyjmuje wspólną deklarację prezydenta i premiera Chorwacji w sprawie wspierania integralności terytorialnej i suwerenności Bośni i Hercegowiny oraz jej przystąpienia do UE i NATO; zauważa, że postępy we współpracy regionalnej były nierówne i wzywa dlatego rząd chorwacki i rządy państw ościennych do intensyfikacji dialogu między nimi w celu pojednania obywateli w tym regionie i opracowania ostatecznych i akceptowalnych wzajemnie rozwiązań szeregu nieuregulowanych zagadnień dwustronnych, zwłaszcza sprawy ostatecznego porozumienia w sprawie wytyczenia granic, osób zaginionych, zwrotu mienia, uchodźców, a także ekstradycji obywateli oskarżonych o zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości;

38.

przyjmuje z zadowoleniem wejście w życie w dniu 29 listopada 2010 r. porozumienia arbitrażowego między Chorwacją a Słowenią w sprawie granicy; jest zdania, że rozwiązanie długotrwałego sporu o granicę między sąsiadującymi ze sobą krajami stanowi ważny sygnał dla całego regionu do wspierania kultury dialogu i kompromisu; przywołuje postanowienia art. 10 porozumienia arbitrażowego, zgodnie z którymi oba kraje powinny wystrzegać się wszelkich działań lub oświadczeń mogących zaognić spór lub zagrozić pracom trybunału arbitrażowego;

39.

apeluje o postępy w rozwiązywaniu dwustronnych sporów z krajami ościennymi, takich jak kwestie granic z Serbią, Czarnogórą, Bośnią i Hercegowiną, tak aby kwestie te nie stały się przeszkodą do dalszego rozszerzenia UE po przystąpieniu do niej Chorwacji;

40.

pochwala Chorwację i Serbię za ich ambicje i starania na rzecz wzmocnienia pojednania swych obywateli w atmosferze wzajemnego zaufania; z zadowoleniem przyjmuje wizytę prezydenta Serbii Borisa Tadića wraz z prezydentem Chorwacji w Vukovarze, gdzie prezydent Serbii oddał cześć ofiarom i przeprosił za zbrodnie popełnione w Ovčarze niedaleko Vukovaru, a także wspólne zobowiązanie do przeprowadzenia dochodzenia w sprawie losu zaginionych oraz do znalezienia rozwiązania kwestii uchodźców i osób powracających do kraju, jako ważny krok w kierunku pojednania; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że prezydent Chorwacji Iwo Josipović oddał cześć serbskim ofiarom wojny w Chorwacji; z zadowoleniem przyjmuje podpisanie przez Chorwację i Serbię dnia 29 czerwca 2010 r. porozumienia w sprawie ekstradycji osób podejrzewanych o dopuszczenie się przestępstw związanych z przestępczością zorganizowaną i korupcją oraz skazanych za te przestępstwa, jak również zawarcie dnia 1 października 2010 r. porozumienia ekstradycyjnego pomiędzy Republiką Chorwacji a Czarnogórą i uznaje je za istotny krok dla poprawy skuteczności walki z korupcją i przestępczością zorganizowaną oraz zmniejszania bezkarności w regionie;

41.

z zadowoleniem przyjmuje podjętą przez Chorwację i Słowenię w marcu 2010 r. inicjatywę regionalną "proces brdeński", a w szczególności porozumienie pomiędzy Chorwacją, Słowenią i Serbią na temat utworzenia wspólnego przedsiębiorstwa transportu kolejowego w celu usprawnienia transportów towarowych przez terytorium tych trzech krajów z i do Europy Zachodniej, Turcji i Grecji; uważa, że krok ten nie tylko znacząco zmniejszy koszty transportu i skróci czas podróży dzięki uproszczonym kontrolom granicznym i celnym, lecz również stanowi odzwierciedlenie zaangażowania się w przełożenie wysiłków na rzecz pojednania na praktyczne kroki, które oznaczają korzyści gospodarcze dla wszystkich stron;

42.

uważa, że można przyspieszyć rozwój gospodarczy regionu poprzez ścisłą współpracę Chorwacji i Serbii w ramach strategii na rzecz Dunaju, jako że stworzyłoby to okazję do dalszego powiązania tych krajów z UE za pomocą różnych form współpracy w dziedzinie transportu oraz rozwoju środowiskowego i gospodarczego w ramach makroregionu dunajskiego;

43.

podkreśla konieczność budowy elektrowni i prowadzenia działań związanych z regulacją Dunaju z największą starannością i w oparciu o najnowsze osiągnięcia technologii środowiskowej; domaga się przy tym, aby od samego początku mieć wzgląd na wyjątkowy w skali europejskiej krajobraz oraz na stosowanie obowiązujących w UE przepisów dotyczących zezwoleń; uważa, że zasady te muszą obowiązywać również w przypadku odpowiednich zmian budowlanych dotyczących biegu innych rzek;

*

* *

44.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządowi i parlamentowi Chorwacji.

Sprawozdanie z postępów Chorwacji w roku 2010.

Dz.U.UE.C.2012.188E.19