Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające - COMP/39.482 - Owoce egzotyczne.
Dz.U.UE.C.2012.64.7
Akt nienormatywny(2012/C 64/08)
(Dz.U.UE C z dnia 3 marca 2012 r.)
Sprawa dotyczy kartelu przedsiębiorstw Chiquita(2) i Pacific(3) ("strony") w zakresie przywozu, marketingu i sprzedaży bananów w Grecji, we Włoszech i w Portugalii.
PRZEBIEG PROCEDURY
Sprawa jest konsekwencją sprawy Banany (COMP/39.188), w toku której Komisja stwierdziła, że w latach 2000-2002 skontrolowane przedsiębiorstwa uczestniczyły w kartelu obejmującym Europę Północną(4).
W dniu 26 listopada 2007 r. poinformowano przedsiębiorstwo Chiquita, że urzędnicy Komisji przeprowadzą kontrolę w jego siedzibie, a ponieważ przedsiębiorstwo to wcześniej uzyskało warunkowe zwolnienie z grzywien w odniesieniu do całego obszaru Wspólnoty, zgodnie z zawiadomieniem w sprawie łagodzenia kar miało obowiązek współpracować. Zgodnie z art. 20 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 Komisja przeprowadziła także niezapowiedziane kontrole w siedzibach innych przedsiębiorstw zajmujących się przywozem owoców, w tym w siedzibie Pacific Fruit Company Italy w Rzymie.
PROCEDURA PISEMNA
Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń
W dniu 10 grudnia 2009 r. Komisja skierowała pisemne zgłoszenie zastrzeżeń do siedmiu osób prawnych należących do stron. W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń Komisja postawiła stronom zarzut naruszenia art. 101 TFUE poprzez koordynowanie strategii dotyczących cen i ilości, w tym przyszłych cen, ich poziomów, wahań lub tendencji cenowych przy równoczesnej wymianie informacji na temat przyszłych działań na rynku, na temat podaży, cen i ilości w czasie około 18 miesięcy. Komisja uprzedziła także strony o zamiarze nałożenia grzywien.
Dostęp do akt
W dniu 21 grudnia 2009 r. strony uzyskały dostęp do akt w postaci płyty DVD zawierającej spis wszystkich dokumentów znajdujących się w aktach, a także wszystkie dokumenty udostępnione obu stronom. Każda ze stron otrzymała także płytę CD-ROM zawierającą dokumenty wykorzystane tylko przeciwko niej w części pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń dotyczącej odpowiedzialności, nieudostępnione drugiej stronie. Ostatecznie udostępniono im w siedzibie Komisji informacje przedstawione zgodnie z zawiadomieniem w sprawie łagodzenia kar(5).
W konsekwencji obie strony skierowały do DG ds. Konkurencji kilka wniosków o dalszy dostęp do akt w odniesieniu do około 2 tys. nieujawnionych informacji. W związku z odmową udzielenia dostępu do większości informacji strony zwróciły się z odpowiednimi wnioskami do mnie. Każda ze stron twierdziła, że niejawne informacje przedstawione przez drugą stronę zostały niepotrzebnie nadmiernie zredagowane i opatrzone tylko krótkim, niewiele mówiącym streszczeniem, na podstawie którego trudno było ustalić faktyczną treść bądź przedłożyć uzasadniony wniosek o ujawnienie dalszych informacji.
Podczas analizy wniosku o ujawnienie informacji należy ocenić poufny charakter każdej informacji, która miałaby zostać udostępniona, a także rozważyć, czy ujawnienie tej informacji rzeczywiście ma znaczenie z punktu widzenia uzasadnionego interesu wnioskującej strony, jeśli chodzi o skorzystanie z przysługującego jej prawa do złożenia wyjaśnień. Ze względu na dużą ilość informacji do udostępnienia skorzystanie z tego prawa okazało się niezwykle uciążliwe i czasochłonne, co nieuchronnie doprowadziło do opóźnień w postępowaniu. Strony zaproponowały zatem zawarcie umowy o zachowaniu poufności, ponieważ uznały, że takie rozwiązanie pozwoli zaoszczędzić czas i będzie stosowną alternatywą dla tradycyjnego udzielenia dostępu do akt. Zważywszy, że wnioski o udzielenie dostępu do informacji dotyczyły dużej ich liczby oraz że większość tych informacji pochodziła od obu zainteresowanych stron, w pełni poparłem tę propozycję. Strony następnie przystąpiły do negocjowania umowy, którą podpisały w marcu 2010 r. Zgodnie z umową o zachowaniu poufności strony zapewniły sobie wzajemnie, przez adwokatów, dostęp do zredagowanych informacji, o udostępnienie których druga strona złożyła wcześniej wniosek. Następnie po zweryfikowaniu informacji strony podtrzymały wnioski o udzielenie dostępu wyłącznie w odniesieniu do informacji, które uznały za niezbędne do skorzystania z prawa do obrony. Udostępnianie informacji na podstawie umowy o zachowaniu poufności zakończono w ciągu czterech tygodni od czasu sporządzenia umowy i w jej wyniku nie pojawiły się żadne problemy związane z zachowaniem poufności. Jeśli chodzi o nierozstrzygnięte wnioski o udzielenie dalszego dostępu do informacji nieobjętych umową o zachowaniu poufności, decyzję w tej sprawie podjąłem zgodnie z art. 8 mandatu.
Następnie wszystkie złożone przez strony wnioski o udzielenie dalszego dostępu do akt zostały rozpatrzone przychylnie.
Ponadto po złożeniu ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym DG ds. Konkurencji zapewniła stronom dodatkowo dostęp do innych dokumentów znajdujących się w aktach.
Przedłużenie terminu udzielenia odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń
W związku z wnioskami o udzielenie dodatkowego dostępu oraz z uwagi na czas potrzebny na rozpatrzenie tych wniosków, w tym na zawarcie i wykonanie umowy o zachowaniu poufności, stronom przyznano więcej czasu na udzielenie odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń.
Zarówno Chiquita, jak i Pacific odpowiedziały w wyznaczonym terminie.
PROCEDURA USTNA
Złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym
Zarówno Chiquita, jak i Pacific skorzystały z przysługującego im prawa do złożenia ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym, które odbyło się dnia 18 czerwca 2010 r.
INNE KWESTIE PROCEDURALNE
Poufność wymiany informacji między prawnikiem a klientem
W trakcie całego postępowania jedna ze stron zwracała się o wyłączenie niektórych dokumentów z akt, powołując się na poufność wymiany informacji między prawnikiem a klientem. Mimo że niektóre dokumenty zostały wyłączone z akt, DG ds. Konkurencji zatrzymała jeden konkretny dokument, akceptując tymczasowo wniosek strony o nadanie mu klauzuli poufności.
Zainteresowana strona zwróciła się do urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające, aby nakazał wyłączenie także tego dokumentu z akt. Karen Williams, która pełniła wówczas funkcję urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające, uznała, że wniosek nie dotyczy żadnego z postanowień mandatu, co uniemożliwiało podjęcie formalnej decyzji, w związku z czym wydała w dniu 18 grudnia 2009 r. jedynie nieformalne uwagi, w których poparła stanowisko DG ds. Konkurencji.
Nie otrzymałem dalszych uwag w tej sprawie, uznałem więc tę kwestię za rozwiązaną.
Dostęp do odpowiedzi klientów
W ramach wniosków o udzielenie dalszego dostępu do akt jedna ze stron poprosiła o udostępnienie niepoufnych wersji odpowiedzi poszczególnych klientów na wniosek o udzielenie informacji zamiast udostępnionych wspólnych, niepoufnych streszczeń ich odpowiedzi.
Zasadniczo strony powinny uzyskać dostęp do wszystkich dokumentów znajdujących się w aktach Komisji z wyjątkiem jej wewnętrznych dokumentów, tajemnic handlowych innych przedsiębiorstw czy też innych informacji poufnych. W tym ostatnim przypadku Komisja może na przykład udostępnić streszczenia odpowiedzi, które uzyskała na wnioski o udzielenie informacji, w celu ochrony zawartych w nich informacji poufnych W uzasadnionych przypadkach może tak postąpić również z własnej inicjatywy(6). Mimo że ochrona informacji poufnych leży w uzasadnionym interesie przedsiębiorstw, znaczenie tego interesu należy jednak oceniać w kontekście prawa do obrony(7).
W przedmiotowej sprawie miałem pewne wątpliwości co do tego, czy wszystkie niepoufne streszczenia w rzetelny sposób odzwierciedlały uzyskane odpowiedzi. Zainteresowana strona otrzymała zatem poprawioną wersję niektórych streszczeń, a ponadto zaleciłem DG ds. Konkurencji zapewnienie tej stronie dostępu do dwóch niepoufnych wersji dostępnych w aktach sprawy. Strona ta nie uzyskała jednak niepoufnych wersji odpowiedzi w ich oryginalnej postaci, gdyż DG ds. Konkurencji z własnej woli i bez podania uzasadnienia dokonała ich dalszego zredagowania(8).
Mimo że to niedociągnięcie jest niezgodne z zasadami proceduralnymi, nie stanowi ono naruszenia prawa stron do obrony. Przygotowując projekt decyzji, Komisja nie kierowała się odpowiedziami tych klientów. Nie wydaje się też, by zredagowane informacje mogły być użyteczne dla strony w przygotowaniu obrony(9).
PROJEKT DECYZJI
Po przeanalizowaniu projektu decyzji doszedłem do wniosku, że dotyczy on jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk(10).
Pragnę zaznaczyć, że po wysłuchaniu wyjaśnień złożonych przez strony czas trwania naruszenia został skrócony w projekcie decyzji z 18 miesięcy do około 9 miesięcy. Ponadto DG ds. Konkurencji zaleciła, by zwolnienie z grzywien przyznane przedsiębiorstwu Chiquita nie zostało wycofane.
W związku z powyższym stwierdzam, że w niniejszej sprawie prawo wszystkich stron do złożenia wyjaśnień zostało zachowane.
Bruksela, dnia 10 października 2011 r.
| Michael ALBERS | |
(1) Zgodnie z art. 15 decyzji Komisji (2001/462/WE, EWWiS) z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień funkcjonariuszy ds. przesłuchań w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 162 z 19.6.2001, s. 21) ("mandat").
(2) Chiquita Brands International, Inc., Chiquita Banana Company BV i Chiquita Italia SpA.
(3) FSL Holdings NV, Firma Leon Van Parys NV i Pacific Fruit Company Italy SpA.
(4) Austrię, Belgię, Danię, Finlandię, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy oraz Szwecję; zob. streszczenie decyzji (Dz.U. C 189 z 12.8.2009, s. 12).
(5) Przedsiębiorstwo Chiquita uzyskało dostęp do dokumentów w siedzibie Komisji w dniu 16 grudnia 2009 r., natomiast przedsiębiorstwo Pacific skorzystało z tego prawa w dniach 18 i 21 grudnia 2009 r.
(6) Sprawa T-5/02, Tetra Laval BV przeciwko Komisji [2002] Rec. II-4381, pkt 101 i nast.
(7) Sprawa T-410/03 Hoechst przeciwko Komisji [2008], Zb.Orz. II-881, pkt 153; sprawa T-36/91 ICI przeciwko Komisji [1995] Rec. II-1847, pkt 98.
(8) Zob. Tetra Laval BV przeciwko Komisji, pkt 101.
(9) Zob. Tetra Laval BV przeciwko Komisji, pkt 109 i 115.
(10) Artykuł 15 mandatu.