Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające - COMP/38.511 - DRAMs.
Dz.U.UE.C.2011.180.13
Akt nienormatywnyCOMP/38.511 - DRAMs
(2011/C 180/08)
(Dz.U.UE C z dnia 21 czerwca 2011 r.)
Niniejsza sprawa dotyczy kartelu dziesięciu przedsiębiorstw produkujących moduły pamięci(2). Przedsiębiorstwom zarzuca się uzgadnianie i nadzorowanie cen modułów pamięci DRAM (Dynamic Random Access Memory) oraz R-DRAM (Rambus Dynamic Random Access Memory) sprzedawanych głównym producentom oryginalnego wyposażenia komputerów PC i serwerów. Proceder naruszania przepisów prawa kartelowego rozpoczął się w dniu 1 lipca 1998 r. i trwał do dnia 15 czerwca 2002 r.(3).
Jest to pierwsza sprawa, w której decyzję stwierdzającą naruszenie przepisów Komisja przyjmuje w ramach postępowania ugodowego(4).
Kontekst
Powodem wszczęcia postępowania był wniosek o zwolnienie z grzywny złożony w sierpniu 2002 r. przez Micron Technology Inc., któremu w dniu 16 grudnia 2002 r. udzielono warunkowego zwolnienia z grzywny. W okresie od grudnia 2003 r. do lutego 2006 r. wnioski o złagodzenie kary złożyły też Infineon, Hynix, Samsung, Elpida i NEC. Nie przeprowadzono żadnych kontroli.
W dniu 10 lutego 2009 r. Komisja wszczęła postępowanie przeciwko przedsiębiorstwom Mcron, Infineon, Hynix, Samsung, Elpida, NEC, Hitachi, Mitsubishi, Toshiba oraz Nanya na podstawie art. 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1/2003(5). W dniu 13 lutego 2009 r. strony zostały zaproszone do zadeklarowania na piśmie swojej ewentualnej gotowości przystąpienia do rozmów ugodowych celem przedłożenia propozycji ugodowych(6). Wszystkie strony przyjęły to zaproszenie, a DG ds. Konkurencji rozpoczęła prowadzenie dwustronnych rozmów ugodowych.
Postępowanie ugodowe
Rozmowy ugodowe były prowadzone w trzech etapach w okresie od kwietnia do listopada 2009 r., w którym Komisja odbyła po trzy rundy formalnych dwustronnych spotkań z każdą ze stron. Na spotkaniach tych Komisja była z reguły reprezentowana przez zespół zajmujący się daną sprawą kierowany przez urzędnika wyższego szczebla, przez przedstawiciela biura urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające oraz przez Służbę Prawną.
Podczas pierwszej rundy rozmów strony zostały poinformowane ustnie o zastrzeżeniach, jakie Komisja zamierza przeciwko nim podnieść, oraz o dowodach na poparcie tych zastrzeżeń. Strony zostały również poinformowane o tym, kim są pozostałe strony, czy wniosły one o złagodzenie kary oraz o tym, że są z nimi również prowadzone rozmowy ugodowe. Po pierwszej rundzie rozmów umożliwiono stronom wgląd we właściwy materiał dowodowy i zeznania ustne w pomieszczeniach DG ds. Konkurencji. Oprócz tego stronom umożliwiono dostęp do listy wszystkich dokumentów znajdujących się w aktach Komisji, tak by miały one możliwość wnioskowania o wgląd w inne dokumenty, jakie uznają za niezbędne, aby w ten sposób móc w szczególności stwierdzić, jaka była ich pozycja, jeśli chodzi o czas trwania lub inny aspekt związany z kartelem. Dwie strony złożyły wnioski o wgląd w dalsze materiały, co uznano za uzasadnione, a wgląd udostępniono. Na tym etapie cały materiał dowodowy musiał jednak pozostać w pomieszczeniach Komisji.
Następnie odbyła się druga runda rozmów, podczas której kontynuowano dyskusję nad zastrzeżeniami przy uwzględnieniu materiału dowodowego, do którego stronom udzielono wglądu. Celem drugiej rundy rozmów było osiągnięcie przez Komisję i strony wspólnego stanowiska co do zakresu i czasu trwania domniemanego kartelu. Na koniec drugiej rundy rozmów wszystkie zainteresowane strony uznały, że wspólne stanowisko co do potencjalnego zakresu i czasu trwania kartelu jest wystarczające, by kontynuować rozmowy ugodowe. Strony otrzymały następnie płytę CD ze wszystkimi istotnymi dowodami oraz listę wszystkich dokumentów znajdujących się w aktach postępowania Komisji.
Podczas trzeciej rundy rozmów strony zostały poinformowane o prawdopodobnej wysokości grzywien, jakie Komisja może wymierzyć w ramach postępowania ugodowego. Każdą ze stron poinformowano przy tym ogólnie o praktycznym zastosowaniu w danym przypadku wytycznych w sprawie grzywien. Poza tym stronom wyznaczono termin na przedłożenie ich propozycji ugodowych.
Strony przedłożyły następnie swoje formalne propozycje ugodowe, w których jednoznacznie uznały swoją odpowiedzialność za naruszenie art. 101 TFUE i art. 53 Porozumienia EOG. W propozycjach ugodowych strony potwierdziły również, że: (i) zostały dostatecznie poinformowane o zastrzeżeniach, jakie Komisja zamierza przeciwko nim podnieść, i miały wystarczająco dużo możliwości, by wyrazić swoje zdanie na ten temat; (ii) nie zamierzają wnosić o wgląd do akt ani o ponowne przesłuchanie ustne, pod warunkiem że w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń i ostatecznej decyzji zostaną uwzględnione ich propozycje ugodowe; (iii) wyrażają swoją zgodę na otrzymanie pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń i ostatecznej decyzji w języku angielskim.
W dniu 4 lutego 2010 r. Komisja przyjęła pisemne zgłoszenie zastrzeżeń uwzględniające treść propozycji ugodowych stron, co zostało podane do wiadomości stron w pomieszczeniach DG ds. Konkurencji. Następnie, z powodu błędu pisarskiego, strony zostały powiadomione o poprawce do zgłoszenia zastrzeżeń, która została przyjęta w dniu 16 lutego 2010 r.
W swoich odpowiedziach wszystkie strony potwierdziły, że skierowane do nich pisemne zgłoszenie zastrzeżeń uwzględnia treść ich propozycji ugodowych i że podtrzymują wolę udziału w postępowaniu ugodowym. Komisja mogła zatem od razu wydać decyzję na podstawie art. 7 i art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1/2003.
Projekt decyzji
W projekcie decyzji Komisja zachowuje zastrzeżenia podniesione w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń, a więc uwzględnia również treść propozycji ugodowych stron. W związku z tym projekt decyzji dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk.
W świetle powyższego oraz przy uwzględnieniu faktu, że żadna ze stron nie zwróciła się do mnie ani do pracownika mojego biura, który był obecny podczas rozmów ugodowych, w sprawach dotyczących wglądu do akt lub swoich praw do obrony, uważam, że prawo wszystkich uczestników postępowania do złożenia wyjaśnień zostało w niniejszej sprawie zachowane.
Bruksela dnia 10 maja 2010 r.
| Michael ALBERS | |
______
(1) Zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji 2001/462/WE, EWWiS z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień funkcjonariuszy ds. przesłuchań w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 162 z 19.6.2001, s. 21).
(2) Elpida, Hitachi, Hynix, Infineon, Micron, Mitsubishi, Nanya, NEC, Samsung i Toshiba (każde z tych przedsiębiorstw jest grupą przedsiębiorstw).
(3) W zakresie modułów RDRAM kartel rozpoczął się w dniu 9 kwietnia 2001 r.
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 622/2008 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 773/2004 w odniesieniu do prowadzenia postępowań ugodowych w sprawach kartelowych (Dz.U. L 171 z 1.7.2008, s. 3), oraz obwieszczenie Komisji w sprawie prowadzenia postępowań ugodowych w związku z przyjęciem decyzji na mocy art. 7 i art. 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawach kartelowych (Dz.U. C 167 z 2.7.2008, s. 1).
(5) W dniu 8 kwietnia 2009 r. postępowanie zostało formalnie wszczęte również przeciwko właściwym spółkom zależnym przedsiębiorstw.
(6) Artykuł 10a ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18).