Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkania wyjaśniające - Instrumenty pochodne stopy procentowej dla euro (EIRD) (AT.39914).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.206.16

Akt nienormatywny
Wersja od: 30 czerwca 2017 r.

Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkania wyjaśniające 1
Instrumenty pochodne stopy procentowej dla euro (EIRD)
(AT.39914)

(2017/C 206/06)

(Dz.U.UE C z dnia 30 czerwca 2017 r.)

W dniu 5 marca 2013 r. Komisja Europejska wszczęła postępowanie na podstawie art. 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 2  przeciwko Barclays 3 , Deutsche Bank 4 , Société Générale, RBS 5 , Crédit Agricole, HSBC i JP Morgan 6 .

Po przeprowadzeniu rozmów ugodowych i przedłożeniu propozycji ugodowych zgodnie z art. 10a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 7  Komisja Europejska przyjęła w dniu 29 października 2013 r. pisemne zgłoszenie zastrzeżeń skierowane do Barclays, Deutsche Bank, Société Générale i RBS ("strony postępowania ugodowego"). W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń stwierdzono, że strony postępowania ugodowego brały udział w porozumieniach lub praktykach uzgodnionych w celu zakłócenia normalnego kształtowania się elementów składowych wycen w sektorze instrumentów pochodnych stopy procentowej dla euro ("EIRD") powiązanych ze stopą referencyjną Euro Interbank Offered Rate lub Euro Over-Night Index Average podczas okresu uczestnictwa każdej ze stron w tych naruszeniach w latach 2005-2008. Takie porozumienia i praktyki uzgodnione stanowiły pojedyncze i ciągłe naruszenie art. 101 ust. 1 TFUE i art. 53 ust. 1 Porozumienia EOG.

W swoich odpowiedziach na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń wszystkie strony postępowania ugodowego potwierdziły, że pisemne zgłoszenie zastrzeżeń odzwierciedla treść przedłożonych przez nie propozycji ugodowych.

Zgodnie z art. 16 decyzji 2011/695/UE zbadałem, czy projekt decyzji skierowany do stron postępowania ugodowego dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony te miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk, i stwierdziłem, że tak właśnie było.

W związku z powyższym i biorąc pod uwagę fakt, iż strony postępowania ugodowego nie skierowały do mnie żadnych wniosków ani skarg 8  uznaję, że w niniejszej sprawie przestrzegano skutecznego wykonywania praw procesowych tych stron.

Bruksela, dnia 29 listopada 2013 r.

1 Zgodnie z art. 16 i 17 decyzji 2011/695/UE Przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 275 z 20.10.2011, s. 29).
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1).
3 Barclays plc, Barclays Bank plc, Barclays Directors Limited, Barclays Group Holdings Limited, Barclays Capital Services Limited. W dniu 29 października 2013 r. Komisja rozszerzyła postępowanie również na Barclays Services Jersey Limited.
4 Deutsche Bank AG, DB Group Services (UK) Limited i Deutsche Bank Services (Jersey) Limited.
5 The Royal Bank of Scotland Group plc i The Royal Bank of Scotland plc.
6 Postępowanie przeciwko Crédit Agricole, HSBC i JP Morgan jest w toku.
7 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18).
8 Zgodnie z art. 15 ust. 2 decyzji 2011/695/UE strony postępowania w sprawach kartelowych, które angażują się w rozmowy ugodowe na podstawie art. 10a rozporządzenia (WE) nr 773/2004, mogą na każdym etapie procedury ugodowej zwrócić się do urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające, aby zapewnić sobie możliwość skutecznego wykonywania praw procesowych. Zob. również pkt 18 obwieszczenia Komisji 2008/C 167/01 w sprawie prowadzenia postępowań ugodowych w związku z przyjęciem decyzji na mocy art. 7 i 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawach kartelowych (Dz.U. C 167 z 2.7.2008, s. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.