Sprawa T-99/14: Skarga wniesiona w dniu 17 lutego 2014 r. - Alesa przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.102.41

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 kwietnia 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 lutego 2014 r. - Alesa przeciwko Komisji

(Sprawa T-99/14)

(2014/C 102/62)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 7 kwietnia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Alesa Srl (Chieti, Włochy) (przedstawiciel: N. Giampaolo, avvocato)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– tytułem wstępnym i zapobiegawczym, zawieszenie udzielenia konsorcjum, na czele którego stoi GIZ GmbH nr DCI ASIE/2013/329 453, zamówienia nr CI-ASIE/2013/329 453 przez Komisję Europejską na rzecz państwa będącego beneficjentem - Chińskiej Republiki Ludowej - opublikowanego w dniu 3 grudnia 2013 r., o wartości 9.304.400 EUR;

– co do meritum, uwzględnienie skargi z powodów w niej przedstawionych i w konsekwencji stwierdzenie nieważności udzielenia konsorcjum, na czele którego stoi GIZ GmbH nr DCI ASIE/2013/329 453, zamówienia nr CI-ASIE/2013/ 329 453 przez Komisję Europejską na rzecz państwa będącego beneficjentem, Chińskiej Republiki Ludowej, opublikowanego w TED [(Tenders Electronic Daily), internetowej wersji "Suplementu do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej" poświęconej przetargom publicznym] z dnia 3 grudnia 2013 r., o wartości 9.304.400 EUR;

– co do meritum, nakazanie Komisji Europejskiej naprawienia szkód poniesionych przez skarżącą, osobiście oraz na szkodę członków Consorzio Sharewich, z różnych powodów wskazanych w skardze, w wysokości 900 tys. EUR lub w kwocie, jaką Sąd uzna za słuszną i sprawiedliwą tytułem odszkodowania;

– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami niniejszego postępowania poniesionymi przez skarżącą;

– zgodnie z art. 277 TFUE i ze skutkami w nim przewidzianymi, dokonanie oceny zgodności lub niezgodności z prawem art. 266 ust. 1 zasad stosowania rozporządzenia finansowego [rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1268/2012] i art. 2.4.13 PRAG 2013 (Praktycznego przewodnika procedur zawierania umów dla zewnętrznych działań UE) w odniesieniu do innych uregulowań w dziedzinie zarządzania zamówieniami publicznymi i ich udzielania, w zakresie, w jakim po uchyleniu ogłoszonego przetargu, niezależnie od wartości umowy i w wypadku przekroczenia przez nią progu określonego przez obowiązujące przepisy, została przewidziana możliwość rozpoczęcia przez instytucję zamawiającą bezpośrednich negocjacji z jednym lub więcej oferentów bez wcześniejszego powiadomienia pozostałych oferentów wykluczonych z bezpośrednich negocjacji.

Zarzuty i główne argumenty

Skarga jest skierowana przeciwko postępowaniu przetargowemu dotyczącemu zamówienia (Contract Award) nr DCI-ASIE/ 2013/329-453 udzielonego przez Komisję Europejską konsorcjum GIZ GmbH, wszczętemu ogłoszeniem publicznym nr 2012/S 223-366462, którego przedmiotem jest świadczenie usług wsparcia technicznego na rzecz ministerstwa rozwoju miast i obszarów wiejskich (MOHURD) Chińskiej Republiki Ludowej w celu przekazania najlepszych praktyk europejskich w zakresie polityki rozwoju miast oraz ograniczenia emisji gazu i efektu cieplarnianego (projekt "Zrównoważony rozwój miast. Partnerstwo ekologicznych miast Europy i Chin").

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012, jego błędnej interpretacji i zastosowania oraz nadużycia władzy przy wykonywaniu dyskrecjonalnego uprawnienia przyznanego Komisji Europejskiej i jej przedstawicielom oraz oddelegowanym służbom przy wykonywaniu funkcji instytucji zamawiającej (Contracting Authority);

2. Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 2.4.13 PRAG 2013, jego błędnej interpretacji i zastosowania oraz nadużycia władzy przy wykonywaniu dyskrecjonalnego uprawnienia przyznanego Komisji Europejskiej i jej przedstawicielom oraz oddelegowanym służbom przy wykonywaniu funkcji instytucji zamawiającej (Contracting Authority);

3. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia zasad jawności przewidzianych w art. 15 TFUE i w art. 298 TFUE, a także w art. 102 ust. 1 (zasad dotyczących zamówień publicznych) i w art. 112 ust. 1 (zasad równego traktowania i jawności) rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/2012, ich błędnej interpretacji i zastosowania oraz nadużycia władzy przy wykonywaniu dyskrecjonalnego uprawnienia przyznanego Komisji Europejskiej i jej przedstawicielom oraz oddelegowanym służbom przy wykonywaniu funkcji instytucji zamawiającej (Contracting Authority);

4. Zarzut czwarty dotyczy naruszenia kluczowych zasad przewidzianych w dyrektywie 2004/18/WE i innych szczegółowych odniesień zawartych w tej dyrektywie, dotyczących zarządzania zamówieniami publicznymi na usługi i ich udzielania, ich błędnej interpretacji i zastosowania oraz nadużycia władzy przy wykonywaniu dyskrecjonalnego uprawnienia przyznanego Komisji Europejskiej i jej przedstawicielom oraz oddelegowanym służbom przy wykonywaniu funkcji instytucji zamawiającej (Contracting Authority).