Sprawa T-94/13 P: Odwołanie wniesione w dniu 17 lutego 2013 r. przez Ioannis Ntouvas od wyroku wydanego w dniu 11 grudnia 2012...

1)

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady prawa dotyczącej ciężaru dowodu i jego rozkładu w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej uwzględnił wniosek drugiej strony postępowania o przedłużenie terminu na złożenie odpowiedzi na skargę w pierwszej instancji, mimo że druga strona postępowania nie przedstawiła dowodu na okoliczności, które według niej uzasadniały takie przedłużenie.

2)

Zarzut drugi dotyczący materialnego błędu dotyczącego ustalenia faktycznego w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej ustalił, że datą doręczenia drugiej stronie postępowania skargi w pierwszej instancji był dzień 7 listopada 2011 r., a nie 4 listopada 2011 r.

3)

Zarzut trzeci dotyczący błędu w ocenie stanu faktycznego w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej błędnie odczytał i ocenił dokumenty w aktach sprawy odpierające argumenty wysunięte przez drugą stronę postępowania na poparcie jej wniosku o przedłużenie terminu na złożenie odpowiedzi na skargę w pierwszej instancji.

4)

Zarzut czwarty dotyczący błędnej kwalifikacji prawnej okoliczności faktycznych w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej błędnie uznał za "wyjątkowe" okoliczności, na które powołała się druga strona, wnosząc o przedłużenie terminu na złożenie odpowiedzi na skargę w pierwszej instancji.

5)

Zarzut piąty dotyczący błędu w ustaleniach, a posiłkowo, w kwalifikacji prawnej okoliczności faktycznych w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej błędnie ustalił, że wnoszący odwołanie nie wniósł o wydanie wyroku zaocznego, a posiłkowo, że jego oświadczenia nie stanowiły wniosku o wydanie wyroku zaocznego.

6)

Zarzut szósty dotyczący błędu w ocenie dokumentów w aktach sprawy w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, że dwa stanowiska w służbach drugiej strony postępowania znacząco się od siebie różniły.

7)

Zarzut siódmy dotyczący błędu w ustaleniu ciężaru dowodu w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej oddalił ze względu na brak dowodów zarzut wnoszącego odwołanie, że co najmniej jednego z członków wspólnego komitetu ds. ocen dotyczył konflikt interesów, chociaż wspomniane dowody wynikały z dokumentów określonych w skardze w pierwszej instancji i swobodnie dostępnych dla drugiej strony postępowania; ewentualnie, Sąd nie dochował w charakterze sądu administracyjnego rozsądzającego spory pracownicze swojego obowiązku zarządzenia koniecznych środków organizacji postępowania w celu uzyskania wspomnianych dokumentów. Ponadto Sąd błędnie rozpoznał podstawę prawną zarzutu wnoszącego odwołanie i błędnie zinterpretował art. 9 ust. 6 zasad wykonawczych nr 20 w sprawie ocen (zwanych dalej "zasadami wykonawczymi"), przyjętych przez dyrektora ECDC w dniu 17 kwietnia 2009 r.

8)

Zarzut ósmy dotyczący błędnej interpretacji i niezbadania zarzutu dotyczącego braku reguł postępowania wspólnego komitetu ds. ocen ECDC.

9)

Zarzut dziewiąty dotyczący przeinaczenia dowodów, a posiłkowo, klasyfikacji prawnej okoliczności faktycznych w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej uznał za niezasadny zarzut wnoszącego odwołanie, że wspólny komitet ds. ocen ECDC nie sprawdził okoliczności, do których sprawdzenia był zobowiązany na podstawie art. 9 ust. 4 zasad wykonawczych.

10)

Zarzut dziesiąty dotyczący błędu w ocenie, a posiłkowo, błędnej klasyfikacji prawnej okoliczności faktycznych w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej uznał za wystarczające rozumowanie zawarte w opinii wspólnego komitetu ds. ocen ECDC.

11)

Zarzut jedenasty dotyczący błędnej interpretacji zarzutu i błędu w klasyfikacji prawnej okoliczności faktycznych w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej błędnie zinterpretował jako oczywisty błąd w ocenie zarzut wnoszącego odwołanie dotyczący niewystarczającego rozumowania zawartego w opinii wspólnego komitetu ds. ocen drugiej strony postępowania oraz uznał wspomniane rozumowanie za wystarczające.

12)

Zarzut dwunasty dotyczący błędu w ocenie okoliczności faktycznych w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, że zakwestionowane sprawozdanie z oceny nie było dotknięte oczywistym błędem w ocenie w odniesieniu do wydajności wnoszącego odwołanie pod względem realizacji nakładu pracy.

13)

Zarzut trzynasty dotyczący błędnej klasyfikacji prawnej okoliczności faktycznych w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej uznał za proporcjonalną krytykę w zakwestionowanym sprawozdaniu z oceny, mimo że druga strona postępowania w okresie podlegającym ocenie nie zwróciła uwagi wnoszącego odwołanie na rzekome problemy w jego postępowaniu.

14)

Zarzut czternasty dotyczący błędu w ocenie okoliczności faktycznych w zakresie, w jakim Sąd do spraw Służby Publicznej uznał, że nakład pracy wnoszącego odwołanie był mniej znaczny, niż był w rzeczywistości.

Sprawa T-94/13 P: Odwołanie wniesione w dniu 17 lutego 2013 r. przez Ioannis Ntouvas od wyroku wydanego w dniu 11 grudnia 2012 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-107/11 Ntouvas przeciwko ECDC.

Dz.U.UE.C.2013.114.39