Sprawa T-876/19: Skarga wniesiona w dniu 23 grudnia 2019 r. - Broadcom/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.61.55

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 lutego 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 grudnia 2019 r. - Broadcom/Komisja

(Sprawa T-876/19)

Język postępowania: angielski

(2020/C 61/70)

(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Broadcom Inc. (San Jose, Kalifornia, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: adwokaci L. Kjølbye, J. Ruiz Calzado, L. Crocco i J. Bourke, J. Holmes, Barristers)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji w całości lub w części oraz

– obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez Broadcom.

Zarzuty i główne argumenty

W skardze strona skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 października 2019 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 54 porozumienia EOG dotyczącej postępowania na podstawie art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, art. 54 porozumienia EOG i art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 (sprawa AT.40608 - Broadcom) [notyfikowana jako dokument nr C(2019) 7406 final].

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, dotyczy naruszeń prawa i błędów w ustaleniach faktycznych obarczających stwierdzenie przez Komisję prima facie naruszenia, które wynikają z a) błędnej interpretacji przez Komisję warunków umów, które Broadcom zawarła z sześcioma klientami ("umowy"), b) wniosku Komisji, że nie miała ona obowiązku rozważać prawdopodobnych skutków umów dla konkurencji, c) niewystarczającej oceny przez Komisję by zarzucane ograniczenia prima facie były w stanie ograniczać konkurencję oraz d) bezpodstawnego wniosku Komisji, że Broadcom "na pierwszy rzut oka"zajmuje pozycję dominującą na jednym z przedmiotowych rynków właściwych.

2. Zarzut drugi, dotyczy naruszeń prawa i błędów w ustaleniach faktycznych obarczających stwierdzenie przez Komisję, że środki tymczasowe były pilnie potrzebne w celu odniesienia się do ryzyka poważnej i nieodwracalnej szkody dla konkurencji na którymkolwiek z przedmiotowych rynków właściwych, które wynikają z a) z wprowadzenia przez Komisję nieznanego pojęcia pilnego charakteru, które jest uzasadnione jedynie wolnym tempem jej własnych postępowań, co stoi w sprzeczności z wyjątkowym charakterem środków wynikającym z samej ich natury, b) braku szczególnych czynników przemawiających za pilną potrzebą podjęcia działań, ponieważ Komisja ogranicza się do przywołania szeregu ogólnych twierdzeń oraz c) niewykazanie przez Komisję jakiejkolwiek prawdopodobnej szkody dla konkurencji na którymkolwiek z właściwych rynków.

3. Zarzut trzeci, naruszeń prawa i błędów w ustaleniach faktycznych obarczających dokonaną przez Komisję ocenę proporcjonalności, które wynikają z braku oceny, czy przyspieszone dochodzenie byłoby bardziej proporcjonalne niż ograniczenie swobody Broadcom przez okres trzech lat; oraz z braku wyważenia odnośnych interesów.