Sprawa T-86/11: Skarga wniesiona w dniu 14 lutego 2011 r. - Bamba przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.95.11/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 26 marca 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 lutego 2011 r. - Bamba przeciwko Radzie

(Sprawa T-86/11)

(2011/C 95/18)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 26 marca 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Nadjany Bamba (Abidżan, Wybrzeże Kości Słoniowej) (przedstawiciel: adwokat P. Haïk)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania strony skarżącej

– orzeczenie, że skarga N. BAMBY jest dopuszczalna;

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 25/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (WE) nr 560/2005 nakładającego określone szczególne środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom i podmiotom w związku z sytuacją w Republice Wybrzeża Kości Słoniowej - w części dotyczącej skarżącej;

– stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/18/WPZiB z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie zmiany decyzji Rady 2010/656/WPZiB przedłużającej obowiązywanie środków ograniczających wobec Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej - w części dotyczącej skarżącej;

– obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania na podstawie art. 87 i 91 regulaminu postępowania przed Sądem

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1) Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia praw do obrony i prawa do rzetelnego procesu, przewidzianych w art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz w art. 6 i 13 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPCz), w ten sposób, że w zaskarżonych aktach:

– nie ustanowiono żadnej procedury umożliwiającej zagwarantowanie stronie skarżącej rzeczywistego skorzystania z praw do obrony, w szczególności z prawa do bycia wysłuchanym oraz z prawa do skutecznego żądania usunięcia jej nazwiska z wykazu osób, których dotyczą środki ograniczające;

– nie przewidziano w żadnym momencie udostępnienia szczegółowego uzasadnienia umieszczenia w wykazie osób, których dotyczą środki ograniczające;

– nie przewidziano w żadnym momencie pouczenia zainteresowanej osoby o środkach odwoławczych przeciwko umieszczeniu w wykazie oraz terminach do ich wniesienia.

2) Zarzut drugi, dotyczący naruszenia prawa podstawowego do poszanowania własności, poświęcony art. 1 protokołu dodatkowego nr 1 do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.