Sprawa T-820/14: Skarga wniesiona w dniu 20 grudnia 2014 r. - Delta Group agroalimentare/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.65.43

Akt nieoceniany

Wersja od: 23 lutego 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 20 grudnia 2014 r. - Delta Group agroalimentare/Komisja

(Sprawa T-820/14)

Język postępowania: włoski

(2015/C 065/59)

(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Delta Group agroalimentare Srl (Porto Viro, Włochy) (przedstawiciel: V. Migliorini, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności pisma Komisji Europejskiej - Dyrektora Generalnego ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich Jerzego Plewy Prot. SM/FUN S/2622874 z dnia 28 lipca 2014 r. skierowanego do dyrektora generalnego polityk międzynarodowych i Unii Europejskiej przy włoskim ministerstwie rolnictwa i polityki leśnej Felice Assenza, z którym skarżąca zapoznała się w ramach dostępu do akt w dniu 19 listopada 2014 r. w części, w której odrzuca ono wniosek Włoch w zakresie środków wsparcia od 6 do 9, o które wnioskowano na podstawie art. 220 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w szczególności tych dotyczących przedsiębiorstw zajmujących się ubojem zwierząt, które zostały poddane ubojowi w wykonaniu środków sanitarnych w celu zapobiegania rozprzestrzenieniu się ptasiej grypy i w zakresie odnośnych szkód gospodarczych oraz rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1071/2014 z dnia 10 października 2014 r. w sprawie nadzwyczajnych środków wsparcia dla sektorów jaj i mięsa drobiowego we Włoszech, opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 11 października 2014 r. w części, w której wyklucza środki wsparcia przyjęte zgodnie z art. 220 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do przedsiębiorstw zajmujących się ubojem zwierząt, które zostały poddane ubojowi w wykonaniu środków sanitarnych w celu zapobiegania rozprzestrzenieniu się ptasiej grypy i w zakresie odnośnych szkód gospodarczych.

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi 3 zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 40 ust. 2 TFUE, w szczególności zasady niedyskryminacji, a także oczywistego błędu w ocenie i nadużycia władzy.

- Zostało podniesione w tym zakresie, że ponieważ te same środki bezpieczeństwa biologicznego, które spowodowały szkody w stadach kur niosek w Imola, Lugo, Mordano i Occhiobello, objęte środkami wsparcia, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 1071/2014, wywołały szkodę również po stronie skarżącej, która powinna była otrzymać uśmiercone sztuki zwierząt w celu dokonani ich uboju i odsprzedania ich własnym klientom, to nieobjęcie środkami wsparcia przedsiębiorstwa, które powinno było otrzymać sztuki zwierząt, które ucierpiały w celu ich odsprzedania oraz objęcie tymi środkami wyłącznie przedsiębiorstwa, które zajmowało się ich hodowlą stanowi niezgodną z prawem dyskryminację między podmiotami danej branży, pozostającą w sprzeczności z art. 40 ust. 2 TFUE. Artykuł 40 ust. 2 TFUE przewiduje ponadto wyraźnie "subwencje służące produkcji i wprowadzaniu do obrotu różnych produktów".

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 220 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013

- Zostało podniesione w tym zakresie, że art. 220 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, przewiduje środki wsparcia rynku w celu uwzględnienia ograniczeń dla handlu, które to ograniczenia mogą wynikać ze stosowania środków zwalczania rozprzestrzeniania się chorób zwierząt. Szkoda związana z handlem stanowi zatem właśnie szkodę podlegającą rekompensacie w ramach środków, o których mowa w art. 220 rozporządzenia (UE) nr 1308/ 2013 i nie może być uznana za pośrednią szkodę w odniesieniu do szkody dotyczącej wcześniejszego etapu wymiany handlowej (szkody w hodowli).

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych, a w szczególności art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011

- Zostało podniesione w tym zakresie, że decyzja Komisji o odrzuceniu wniosku Włoch o objęciu środkami wsparcia przedsiębiorstw handlowych i szkód gospodarczych, o których mowa w zaskarżonym piśmie została przyjęta bez wcześniejszej opinii Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, a zatem z naruszeniem istotnych wymogów proceduralnych, przewidzianych w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011, znajdującego zastosowanie w wyniku odesłania zawartego w art. 229 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, który z kolei przywołany jest w art. 220 tegoż rozporządzenia.