Sprawa T-815/17: Skarga wniesiona w dniu 11 grudnia 2017 r. - Správa železniční dopravní cesty / Komisja oraz Agencja Wykonawcza ds. Innowacyjności i Sieci (INEA).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.63.15

Akt nienormatywny
Wersja od: 19 lutego 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 11 grudnia 2017 r. - Správa železniční dopravní cesty / Komisja oraz Agencja Wykonawcza ds. Innowacyjności i Sieci (INEA)
(Sprawa T-815/17)

Język postępowania: czeski

(2018/C 063/20)

(Dz.U.UE C z dnia 19 lutego 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Správa železniční dopravní cesty, státní organizace (Praga, Republika Czeska) (przedstawiciele: F. Korbel, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska oraz Agencja Wykonawcza ds. Innowacyjności i Sieci (INEA)

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C (2014) 8572, INEA/ASI/MZ apr Ares(2017) z dnia 11 października 2017 r.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.
Zarzut pierwszy oparty jest na błędzie w ocenie w kwestii związku między zamówieniami publicznymi zatytułowanymi "Analiza inżynieryjnośrodowiskowa nowego połączenia kolejowego na trasie Lovosice - Drezno na terytorium Republiki Czeskiej", "Ocena projektu nowej linii kolejowej na trasie Praga - Drezno na terytorium Republiki Czeskiej" oraz "Nowa linia na trasie Litoměřice - Ústí nad Łabą - punkt graniczny z Republiką Federalną Niemiec".

Zgodnie z zaskarżoną decyzją, zamówienia te są ze sobą ściśle powiązane i powinny być przedmiotem jednego postępowania przetargowego jako zamówienia publiczne przekraczające próg. Wniosek ten jest oparty na błędnej ocenie prawnej. Przedmiot tych zamówień publicznych jest możliwy do odróżnienia, a ich wykonanie wymaga odmiennych kwalifikacji zawodowych.

2.
Zarzut drugi oparty jest na braku dostatecznego uzasadnienia zaskarżonej decyzji w odniesieniu do związku między zamówieniami publicznymi, w szczególności z uwagi na fakt, że decyzja ta:
-
nie zawiera szczegółowego uzasadnienia w zakresie technicznego związku między zamówieniami publicznymi, który to związek błędnie zakłada,
-
nie podaje, które szczegółowe zasady prawa krajowego i prawa Unii ani które szczegółowe przepisy w ramach tych zasad zostały naruszone,
-
nie przedstawia żadnego względu, mogącego podlegać kontroli, którym kierowała się pozwana dotyczącego, tego co wzięła bądź nie wzięła ona pod uwagę przy określaniu konkretnej kwoty, którą uznaje za niekwalifikowalną.
3.
Zarzut trzeci oparty na fakcie, że decyzja o pomocy finansowej, do której skarżąca powinna się zastosować, stwierdza wyraźnie na stronie 13, że "w przypadku czeskiego beneficjenta planowane są trzy umowy: w odniesieniu do działań nr 4 (część pierwsza - analiza techniczna), w odniesieniu do działań nr 2, 3, 5, 6 oraz w odniesieniu do działań 1, 4 (część druga - analiza ekonomiczna) oraz 7".
-
przy definiowaniu przedmiotu zamówień publicznych skarżąca wzięła pod uwagę powyższe postanowienia i w uzasadniony sposób oczekiwała, że procedura przewidziana w decyzji o pomocy finansowej nie zostanie następnie uznana za błędną.
-
tymczasem zaskarżona decyzja stwierdza obecnie, że "cały (techniczny) przedmiot zamówienia publicznego może być objęty jednym zamówieniem, co narusza uzasadnione oczekiwania, jakie mogła mieć i miała skarżąca w świetle decyzji o pomocy finansowej.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.