Sprawa T-814/17: Skarga wniesiona w dniu 14 grudnia 2017 r. - Lietuvos geležinkeliai / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.52.40

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 lutego 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 grudnia 2017 r. - Lietuvos geležinkeliai / Komisja

(Sprawa T-814/17)

Język postępowania: angielski

(2018/C 052/53)

(Dz.U.UE C z dnia 12 lutego 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Lietuvos geležinkeliai (Wilno, Litwa) (przedstawiciele: adwokaci W. Deselaers, K. Apel i P. Kirst)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności, w całości lub w części, decyzji Komisji C(2017) 6544 final z dnia 2 października 2017 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 102 TFUE w sprawie AT.39813 - Baltic Rail lub

- obniżenie grzywy nałożonej na skarżącą w art. 2 decyzji Komisji C(2017) 6544 final z dnia 2 października 2017 r.

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 102 TFUE i oczywistego naruszenia prawa poprzez dokonanie oceny zarzucanego zachowania stanowiącego nadużycie w oparciu o błędne kryterium prawne. Zdaniem strony skarżącej nadużycie mogłoby mieć miejsce jedynie w sytuacji, gdyby dostęp do linii kolejowej był dla konkurentów kluczowy lub niezbędny w celu konkurowania na rynku niższego szczebla (co nie jest prawdą).

2. Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 102 TFUE i oczywistych naruszeń prawa oraz błędów w ocenie. Strona skarżąca podnosi, że nawet w świetle zastosowanego przez Komisję (błędnego) kryterium prawnego usunięcie linii kolejowej łączącej Mažeikiai na północnym zachodzie Litwy z granicą Łotwy (zwanej dalej "linią kolejową") jako infrastruktury pozbawionej istotnego znaczenia nie stanowiło nadużycia pozycji dominującej w prawnych i faktycznych okolicznościach niniejszej sprawy.

3. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia art. 296 TFUE i art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, ponieważ zdaniem strony skarżącej brak jest wystarczających dowodów i uzasadnienia zaskarżonej decyzji.

4. Zarzut czwarty dotyczy naruszenia art. 23 ust. 3 rozporządzenia nr 1/2003 oraz oczywistych naruszeń prawa i błędów w ocenie przy określeniu kwoty grzywny.

5. Zarzut piąty dotyczy naruszenia art. 7 rozporządzenia nr 1/2003 oraz oczywistych naruszeń prawa i błędów w ocenie ze względu na nakazanie w istocie nieproporcjonalnego środka naprawczego (t.j. odbudowy linii kolejowej).