Sprawa T-814/14: Skarga wniesiona w dniu 17 grudnia 2014 r. - Banco Espírito Santo/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.118.29

Akt nieoceniany

Wersja od: 13 kwietnia 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 17 grudnia 2014 r. - Banco Espírito Santo/Komisja

(Sprawa T-814/14)

Język postępowania: portugalski

(2015/C 118/38)

(Dz.U.UE C z dnia 13 kwietnia 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Banco Espírito Santo, S.A. (przedstawiciele: M. Gorjão-Henriques i L. Bordalo e Sá, advogados)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności pkt 9 i 18 załącznika II do decyzji Komisji Europejskiej C(2014) 5682 wersja ostateczna z dnia 3.8.2014 pomoc państwa nr SA.39250 (2014/N) - Portugalia, Resolution of Banco Espírito Santo, S.A., w części, w której nakazuje ona lub można interpretować, iż nakazuje skarżącej (Banco Espírito Santo, S.A. [zwanej dalej BES]), zapłatę wynagrodzenia Monitoring Trustee (powiernika odpowiedzialnego za monitoring) lub innych podmiotów odpowiedzialnych za zadania należące do Monitoring Trustee;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przepisów prawnych dotyczących stosowania traktatu - nałożenie na BES ciężarów związanych z nadzorem nad wykonaniem zobowiązań przyjętych przez Republikę Portugalską:

- Na BES zostały nałożone obowiązki związane z działaniami osoby trzeciej, w odniesieniu do której BES nie udzielił zgody i z której działań BES nie czerpie on korzyści, przy czym osoba ta nie została wybrana zgodnie z kryteriami zapewniającymi przestrzeganie zasady wyboru rozwiązania najbardziej korzystnego ekonomicznie, z ewentualnym poszkodowaniem wierzycieli i akcjonariuszy BES.

- Zgodnie z zaskarżoną decyzją powołanie Monitoring Trustee następuje z Funduszu Likwidacyjnego. Niemniej jednak, jeżeli do Republiki Portugalskiej należy tylko powołanie jedynego Monitoring Trustee, nie można zaakceptować, aby ciężar odpowiadający wynagrodzeniu Monitoring Trustee spoczywał w całości na BES. Takie rozwiązanie narusza zasady leżące u podstaw pomocy państwowej:

a) umacnia przewagę, z jakiej korzysta bank pomostowy, uwalniając go od ciężarów likwidacji, które w przeciwnym razie spoczywałyby na nim na podstawie prawa; ii) zakłóca konkurencję na korzyść banku pomostowego, uwalniając go od ciężarów, co nie zostało zaklasyfikowane jako wymagająca zgody pomoc państwa;

- Uregulowanie UE w dziedzinie pomocy państwa nie zawiera jakiejkolwiek podstawy dla nałożenia obowiązku zapłaty wynagrodzenia Monitoring Trustee na BES, który, przypomina się, nie jest ani adresatem decyzji ani osobą korzystającą z pomocy;

- Rozporządzenie (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. o jednolitym mechanizmie likwidacji, mające zastosowanie od 2016 r., nic nie wnosi w tej dziedzinie, poza przewidzeniem osoby powiernika w art. 19, podobnie jak nic nie wnoszą rozporządzenie nr 1093/2010 lub dyrektywa 2014/59/UE, której termin transpozycji jeszcze nie upłynął;

- W ramach prawa Unii Europejskiej, podobnie jak i w ramach działań DG COMP (dyrekcja generalna ds. Konkurencji Komisji Europejskiej), służby odpowiedzialnej za akt, który przybrał formę zaskarżonej decyzji, istnieją postanowienia dotyczące wykładni podmiotu Monitoring Trustee oraz jego wynagrodzenia, które mogą służyć uzupełnieniu luki prawnej w przewidzeniu sytuacji, z jaką mamy obecnie do czynienia, dokładniej, w odniesieniu do struktury wysokości wynagrodzenia Monitoring Trustee, która powinna wynikać z porozumienia stron, niezależnie od jej akceptacji przez Komisję Europejską oraz koniecznej niezależności od środków, jakie mają zostać przyznane;

- Sposób postępowania w sprawie wynagrodzenia Monitoring Trustee nie może zostać narzucony przez Komisję skarżącej, z którego to względu nałożenie takiego ciężaru finansowego przez Komisję Europejską w wiążący sposób (min. bez uprzedniej zgody BES, w szczególności co do jego wysokości), nie ma żadnej podstawy prawnej, ani w rozporządzeniu (UE) nr 806/2014, ani w żadnym innym akcie prawnym;

- Sama Komisja Europejska w zaskarżonej decyzji stwierdza jedynie, ze to na banku pomostowym ciąży obowiązek wynagradzania Monitoring Trustee, oraz że owo wynagrodzenie powinno być płacone "w taki sposób, aby nie stać na przeszkodzie niezależnemu i skutecznemu wykonywaniu mandatu przez powiernika". Brak jest bowiem prawidłowej definicji struktury wynagrodzenia, a w szczególności sposobu, w jaki ono następuje w praktyce, lub jego granic.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasad uzasadnionych oczekiwań, pewności prawa i związaniem administracji jej wcześniejszymi aktami:

- Komisja naruszyła zasady uzasadnionych oczekiwań, pewności prawa i związania administracji jej wcześniejszymi aktami w zakresie, w jakim nakłada, lub można interpretować, iż nakład, przejęcie przez BES ciężarów związanych z Monitoring Trustee;

- Wcześniejszy wniosek nasuwa się tym bardziej, gdy stwierdzi się, ze BES, osoba trzecia wobec decyzji, został całkowicie wykluczony z postępowania w sprawie zatrudnienia Monitoring Trustee, dzięki czemu nie mógł on, niezależnie od zasobów i niezależności wymaganych przez decyzję, zapewnić przestrzegania swoich zobowiązań (oraz zobowiązań powierniczych jego zarządzających), mających na celu zagwarantowanie, że ów monitoring zobowiązań będzie przedstawiał mniej znaczące obciążenie finansowe dla BES;

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności:

- Komisja naruszyła zasadę proporcjonalności nakładając na BES jednostronne i pełne przejęcie ciężarów, które, z uwagi na aktualną sytuację finansową BES, jako instytucji będącej przedmiotem środka likwidacyjnego, nie dość że okazują się nadmiernie uciążliwe i znaczne, ale ponadto przekraczają granice proporcjonalności w ścisłym tego słowa znaczeniu;

- Jest tak tym bardziej, zdaniem BES, ponieważ odpowiedzialność za takie wydatki, w braku jej przejęcia przez państwo portugalskie jako zobowiązanie, obciąża samą Komisję Europejską w ramach wykonywania przez nią jej obowiązków z dziedziny likwidacji instytucji bankowych i zobowiązań przejmowanych przez państwa członkowskie w kontekście tych środków.