Sprawa T-810/14: Skarga wniesiona w dniu 12 grudnia 2014 r. - Republika Portugalska/Komisja Europejska.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.65.40/1

Akt nieoceniany
Wersja od: 23 lutego 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 12 grudnia 2014 r. - Republika Portugalska/Komisja Europejska
(Sprawa T-810/14)

Język postępowania: portugalski

(2015/C 065/55)

(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Portugalska (przedstawiciele: L. Inez Fernandes, J. Arsénio de Oliveira i S. Nunes de Almeida, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji nakazującej zapłatę wydanej przez Sekretarza Generalnego Komisji Europejskiej zawartej w piśmie 2014D/14507 z dnia 6 października 2014 r. i
-
obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący uzurpacji kompetencji z zakresu sfery sądownictwa Unii Europejskiej przez Komisję, co stanowi wadę w postaci braku właściwości.
2.
Zarzut drugi dotyczący naruszenia traktatów lub jakiegokolwiek przepisu prawnego dotyczącego ich stosowania, ponieważ decyzja opiera się na sztucznym rozdziale skutków wyroku Trybunału Sprawiedliwości wydanego w sprawie C-292/11.
3.
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia powagi rzeczy osądzonej, ponieważ akt obarczony jest wadą w postaci naruszenia traktatów lub jakiegokolwiek przepisu prawnego dotyczącego jego stosowania.
4.
Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasad pewności prawa, stabilności stosunków prawnych i uzasadnionych oczekiwań, uznanych przez prawo Unii Europejskiej.
5.
Zarzut piąty dotyczący naruszenia zakazu podwójnego karania, który zakazuje uzyskania za pomocą nowego indywidualnego aktu prawnego tego, czego nie udało się uzyskać wcześniej za pomocą wcześniejszych orzeczeń sądowych o stwierdzeniu nieważności.
6.
Szósty zarzut dotyczący naruszenia podziału władzy pomiędzy Komisją a państwami członkowskimi, co stanowi wadę w postaci braku właściwości, ponieważ Komisja zmierzała do pozbawienia państw członkowskich uprawnienia do określenia rozsądnego terminu vacatio legis.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.