Sprawa T-80/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 9 grudnia 2008 r. w sprawie F-52/05 Q przeciwko Komisji, wniesione w dniu 23 lutego 2009 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.102.28/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 1 maja 2009 r.

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 9 grudnia 2008 r. w sprawie F-52/05 Q przeciwko Komisji, wniesione w dniu 23 lutego 2009 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-80/09 P)

(2009/C 102/43)

(Dz.U.UE C z dnia 1 maja 2009 r.)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: V. Joris i B. Eggers, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Q (Bruksela, Belgia)

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 9 grudnia 2008 r. w sprawie F-52/05 w zakresie, w jakim uwzględnia on drugi zarzut dotyczący bezprawności dorozumianego odrzucenia rozwiązania mającego na celu odseparowanie, a także żądania o odszkodowanie w związku z rozwiązaniem mającym na celu odseparowanie i naruszeniem obowiązku staranności;

– oddalenie skargi wniesionej przez Q do Trybunału do spraw Służby Publicznej w sprawie F-52/05 w zakresie, w jakim została uwzględniona przez Sąd do spraw Służby Publicznej;

– orzeczenie, według stosowanych przepisów, w sprawie kosztów postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej oraz kosztów postępowania odwoławczego;

– ewentualnie,

– uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 9 grudnia 2008 r. w sprawie F-52/05;

– przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd do spraw Służby Publicznej;

– orzeczenie, że rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszym odwołaniu Komisja wnosi o uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 9 grudnia 2008 r. wydanego w sprawie F-52/05 Q przeciwko Komisji, na mocy którego SSP stwierdził nieważność decyzji Komisji oddalającej wniosek o wsparcie złożony przez Q w związku z rzekomym nękaniem psychicznym w zakresie, w jakim nie zostały podjęte tymczasowe rozwiązania mające na celu odseparowanie, i zasądził od Komisji zapłatę na rzecz Q kwoty 18.000 EUR tytułem zadośćuczynienia.

Na poparcie swojego odwołania Komisja podnosi dwa zarzuty dotyczące:

– naruszenia prawa poprzez orzeczenie, że "pewne naruszenie obowiązku staranności" stanowi zachowanie niezgodne z prawem powodujące odpowiedzialność pozaumowną Komisji, w zakresie, w jakim i) uchybienie obowiązkowi staranności nie jest wystarczająco istotne, aby powstała odpowiedzialność pozaumowna Komisji, i ii) SSP orzekł, że nastąpiło uchybienie temu obowiązkowi staranności, podczas gdy nie doszło do nękania psychicznego w rozumieniu art. 12a regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich;

– naruszenia prawa poprzez orzeczenie, że dorozumiane odrzucenie rozwiązania mającego na celu odseparowanie powoduje odpowiedzialność Komisji z tytułu czynów niedozwolonych, w zakresie, w jakim SSP pominął zbadanie, czy doszło do wystarczająco istotnego naruszenia normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.