Sprawa T-794/22: Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2022 r. - Dehesa de Los Llanos/Komisja

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.71.35/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 27 lutego 2023 r.

Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2022 r. - Dehesa de Los Llanos/Komisja

(Sprawa T-794/22)

Język postępowania: hiszpański

(2023/C 71/47)

(Dz.U.UE C z dnia 27 lutego 2023 r.)

Strony

Strona skarżąca: Dehesa de Los Llanos, SL (Albacete, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat J. Sedano Lorenzo)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- Stwierdzenie nieważności i odstąpienie od stosowania pkt 4.1.8 planu strategicznego Hiszpanii dla WPR na lata 20232027 zatwierdzonego decyzją wykonawczą Komisji z dnia 31 sierpnia 2022 r. zatwierdzającą wspomniany plan strategiczny Hiszpanii dla WPR na lata 2023-2027 w odniesieniu do unijnego wsparcia finansowanego z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji i Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, w którym to punkcie wprowadzono pułap w wysokości 200 000 EUR dla podstawowego wsparcia dochodów, jakie ma otrzymać każdy rolnik (zwanego dalej "środkiem").

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia art. 17 rozporządzenia (UE) 2021/2115 ¹  ustanawiającego przepisy dotyczące wsparcia krajowych planów strategicznych WPR oraz uchylającego rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013.

- Skarżąca podnosi w tym względzie, że w rozporządzeniu (UE) 2021/2115 umożliwiono państwom członkowskim określenie, które interwencje spośród określonych w rozdziałach II, III i IV tytułu II najlepiej odpowiadają konkretnym potrzebom i w jaki sposób je formułować. Zaskarżona decyzja obejmuje jednakże interwencję odmienną od przewidzianych we wspomnianym artykule, co jest równoznaczne z przekroczeniem przez Komisję uprawnień przyznanych jej w rozporządzeniu (UE) 2021/2115.

2. Zarzut drugi dotyczący całkowitego braku analizy i oceny skutków niekrytycznego pułapu wynoszącego 200 000 EUR dla podstawowego wsparcia dochodów WPR.

- Skarżąca podnosi w tym względzie, że nie dokonano żadnej oceny wpływu tego środka w trakcie procedury przyjęcia zaskarżonej decyzji ani na hiszpańskim szczeblu krajowym, ani na szczeblu europejskim. Gdyby dokonano chociaż wstępnego przeglądu, wykazano by, że środek jest niezgodny z celami WPR wskazanymi w art. 5 i 6 rozporządzenia (UE) 2021/2115.

3. Zarzut trzeci, dotyczący zakłócenia na jednolitym rynku i zakłócenia konkurencji na niekorzyść hiszpańskich rolników.

- Skarżący podnosi w tym względzie, że zaskarżona decyzja prowadzi do poważnego i nieuzasadnionego zakłócenia na rynku wewnętrznym, a także rozdrobnienia WPR w jednym z jej kluczowych mechanizmów. Środek ten stawia bowiem hiszpańskich rolników w gorszej sytuacji niż ich europejskich odpowiedników.

4. Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności.

- Skarżący twierdzi w tym względzie, że środek narusza zasadę proporcjonalności w zakresie, w jakim nie jest odpowiedni ani konieczny do osiągnięcia zamierzonego celu oraz stanowi nadmierne i nieuzasadnione poświęcenie dla właścicieli gospodarstw i ich pracowników, którego nie równoważy potrzeba wynikająca z nadrzędnego interesu publicznego

¹ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2115 z dnia 2 grudnia 2021 r. ustanawiające przepisy dotyczące wsparcia planów strategicznych sporządzanych przez państwa członkowskie w ramach wspólnej polityki rolnej (planów strategicznych WPR) i finansowanych z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) i z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 i (UE) nr 1307/2013 (Dz.U. 2021, L 435, s. 1).