Sprawa T-790/14: Skarga wniesiona w dniu 4 grudnia 2014 r. - Hassan/Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.34.42

Akt nieoceniany

Wersja od: 2 lutego 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 grudnia 2014 r. - Hassan/Rada

(Sprawa T-790/14)

Język postępowania: francuski

(2015/C 034/50)

(Dz.U.UE C z dnia 2 lutego 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Samir Hassan (Damaszek, Syria) (przedstawiciel: adwokat L. Pettiti)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności na podstawie art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE):

- decyzji wykonawczej Rady 2014/678/WPZiB z dnia 26 września 2014 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/ WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii w zakresie, w jakim nazwisko Samira Hassana umieszczono w wykazie zawartym w załączniku do wspomnianej decyzji Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii;

- rozporządzenia wykonawcze Rady (UE) nr 1013/2014 z dnia 26 września 2014 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii w zakresie, w jakim nazwisko Samira Hassana umieszczono w wykazie zawartym w załączniku II do Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii;

- orzeczenie, że skutki aktów, których nieważność stwierdzono, staną się ostateczne;

- naprawienie na podstawie art. 168 TFUE i 340 TFUE szkody poniesionej przez S. Hassana w następstwie przyjęcia wobec niego wyżej wymienionych środków ograniczających i z tego tytułu

- stwierdzenie odpowiedzialności pozaumownej Rady Unii Europejskiej za poniesioną i przyszłą szkodę majątkową oraz za krzywdę;

- zasądzenie na rzecz S. Hassana kwoty 250 000 EUR miesięcznie, począwszy od dnia 1 września 2011 r. do chwili zadośćuczynienia poniesionej przez niego krzywdzie;

- zasądzenie na rzecz S. Hassana symbolicznej kwoty jednego (1) EUR tytułem zadośćuczynienia za krzywdę;

- nakazanie Radzie Unii Europejskiej naprawienia przyszłej szkody materialnej;

- w każdym wypadku obciążenie Rady Unii Europejskiej całością kosztów.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący dopuszczenia się przez Radę oczywistego błędu w ocenie okoliczności faktycznej i wynikającego stąd naruszenia przez nią prawa, ponieważ Rada umieściła nazwisko skarżącego w wykazach osób i podmiotów, do których stosują się środki ograniczające, na podstawie twierdzeń niepopartych dowodami w stopniu wymaganym prawem.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa własności i zasady proporcjonalności.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady domniemania niewinności skarżącego.

4. Zarzut czwarty dotyczący naprawienia szkody poniesionej przez skarżącego z powodu bezprawnych środków przyjętych wobec niego przez Radę.